วันนี้ขอมาแชร์ความรู้สึกของคนที่รักเพื่อนสนิทบ้างค่ะ อ่านพันทิปมาก็นาน อยากจะแชร์ความรู้สึกของ จขกท ที่แอบรักเพื่อนสนิทมา 6 ปีค่ะ (ตั้งแต่ ม.1 จนจะจบ ม.6) เพิ่งเขียนเป็นกระทู้แรกๆ ภาษาไม่ดีเท่าไร และอาจจะวกวนไปมา ขออภัยด้วยนะคะ
จขกท แอบรักเพื่อนสนิทมาตั้งแต่ ม.1 สมัยวัยละอ่อนมากๆๆค่ะ สมมติว่าชื่อเอฟนะคะ ตอนแรกเรากับเอฟก็สนิทกันมากค่ะ มีไรปรึกษากันตลอดค่ะ เรียน ความรัก เรื่องครอบครัว เล่าให้กันฟังตลอด เราสองคนไปโรงเรียนแต่เช้า ประมาณ 7 โมงกว่าๆๆ (คนอื่นมาประมาน 7.30 ) เราเรียนห้องประจำค่ะ ไม่ต้องเดินเรียน มาตอนเช้าก็เจอหน้ากันทุกวัน เช้ามานั่งโต๊ะเรียนใกล้ๆๆกันค่ะ เช้ามาถามการบ้าน นั่งเล่น กวนทีน ส่วนใหญ่ก็กวนทีนกันค่ะ พอมาจุดนึงที่สนิทมาก ไปเรียนพิเศษด้วยกัน โทรคุยปรึกษากัน เราก็เริ่มรู้สึกว่า เห้ยยยย... แมร่งความรู้สึกแบบนี้มันไม่น่าจะใช่เพื่อนแล้วป่ะวะ พอนานวันเริ่มรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆๆ ก็คิดที่บอกเพื่อนค่ะ ปรึกษาเพื่อน ส่วนพอปรึกษาเพื่อน อิพวกเพื่อนนี่ก็ชอบแซวค่ะ แซวจนอาการเราก็เริ่มออก เราก็ชอบเขินๆๆ เวลาอยู่กับเอฟ แต่เอฟก็คง งงๆๆ อ่ะค่ะว่าเราเป็นอะไร จนวันนึงเรากับเพื่อนเล่นเกมกันค่ะ เกมสมัยเด็ก ม ต้น เกมให้เลือกความจริงกับความกล้า เกมเด็กๆๆ (บางคนอาจจะเคยเล่น) คือเกมนี้จะวนไปเรื่อยๆๆค่ะ พอถึงตาใครเล่น คนนั้นก็จะต้องเลือก เลือกที่จะพูดความจริงที่เพื่อนจะถาม เราต้องบอกความจริง หรือความกล้า เพื่อนจะสั่งให้เราทำค่ะ ตอนแรกก็เล่นกันสนุกๆๆ ค่ะ ไม่ได้ซีเรียสอะไร พอถึงตาเรามันก้ท้าให้เราไปบอกรักเอฟ ถ้าไม่ทำเดวพวกกุจะบอกเอง เราก็บอกค่ะ
จำเหตุการณ์วันนั้นได้แม่นค่ะ วันนั้นเปนตอนที่เดินออกจากโรงเรียน เราก็เดินไปบอก โดยมีอิพวกเพื่อนตัวดี ตามสังเกตการณือยู่ด้านหลัง แต่พอเราบอกเอฟมันก็ยิ้มๆๆ ไม่เชื่อ เราก็ชี้ให้มันดูข้างหลังนู่น กุเล่นเกมกัน มันให้มาบอกอ่า มันก้ยิ้มๆๆ แล้วก้เดินไป แต่ตอนนั้นไม่รู้เป็นไรใจเต้นแรงมากกกก ก้คิดนะ ก้นะก้แค่ทำตามเกมมม แค่นั้นเองไม่ใช่หรอวะ ทำไมมันถึงตื่นเต้นจริงจังอย่างงี้วะ วันต่อมาก็มาโรงเรียนเจอมันปกติ แต่เห็นเพื่อนมันล้อ พวกเพื่อนผู้ชายมันล้อเอฟว่า ไหนวะเอฟชอบใครวะในห้อง บอกกุดิ เราก็เข้าไปได้ยินพอดี อึ้งค่ะ ตอนนั้นบอกตรงๆๆ ก็แอบหวังนะคะ ว่าอาจจะเป็นกุก้ได้ ตามแบบผู้หญิงขี้มโนค่ะ ในที่สุดเราก็รุ้ค่ะว่าเอฟชอบพิม ซึ่งเป็นเพื่อนในห้องเรา แล้วก็จีบกันออกสื่อนะคะ แล้วสุดท้ายเขาก็ได้เป็นแฟนกันค่ะ แต่ตอนนั้นความรู้สึกก็ไม่ได้ชัดเจนว่าชอบหรือว่ารักมากเท่าตอนนี้นะคะ แต่ก็เจ็บแหละค่ะ ตามประสารักแบบเด็กๆๆ เอฟก็ชอบมาปรึกษาเรื่องแฟนเขาบ่อยๆ (หวังเป็นแฟน แต่เปนได้แค่ที่ปรึกษา) ตอนนั้นพิมก้ย้ายเข้ามาอยู่กลุ่มเดียวกับเราค่ะ กลุ่มเราก้จะไปกินข้าวด้วยกัน แล้วพวกก้จีบกันต่อหน้ากุอ่ะนะ หืมมม สาส เจ็บดิวะ เกรงใจกุหน่อยดิ แต่เอฟกับพิมชอบทะเลาะกันน สุดท้ายเขาก็เลิก พอเขาเลิกกัน เพื่อนตัวดีของฉันก็ทำหน้าที่เป็นแม่สื่อกันค่ะ สื่อไปสื่อมาเอฟรู้ว่าเราชอบ แต่เราก็รู้นะคะว่าตอนนั้นเอฟกับพิมนี่ก้ยังรักกัน และสุดท้ายเอฟกับพิมก้กลับมาคบกันบวกกับเอฟรู้ด้วยว่าเราชอบ จากนั้นทุกสิ่งหยุดค่ะ
ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนสนิทๆๆ ค่อยจางไปเรื่อยๆๆ มองหน้ากันทำตัวไม่ถูกกกก สุดท้ายก็ห่างกันค่ะ รักษาความสัมพันธ์กันแค่คนรู้จักเท่านั้นค่ะ แต่ต้องบอกก่อนนะคะว่าตอนแรกตอนที่เพื่อนเปนแม่สื่อให้ เราก็อื้ม ดีด้วยไม่ต้องคุยเอง ตอนนั้นเด็ก มองไม่ออกว่า ผลที่จะตามมาระหว่างเพื่อนจะเป็นยังไง ตอนนั้นคิดว่า รักใคร ก็บอกไปดิ ปิดไมวะ ถ้าวันนั้นคิดถึงผลที่ตามมาก็คงจะดีอ่ะค่ะ อาการเราก็เยอะค่ะ ชอบมองเขาบ่อยจนเขาจับได้ และในที่สุดเอฟก็เลือกที่จะทำกับเราแบบนี้
ปล พิมผิด + ภาษาไม่ดี + เรียงเรื่องวนไปมา ขออภัยด้วยนะคะ
ปล 2 เดวมาต่อนะคะ เชคคอมเม้นก่อนค่ะ กลัวเขียนไม่ดี ไม่มีคนติดตาม
ปล 3 ยังไม่ได้ยืนยันตัวตนเลยมามาตั้งกระทู้คำถามค่ะ
(แชร์ประสบการณ์) รักเพื่อนค่ะ
จขกท แอบรักเพื่อนสนิทมาตั้งแต่ ม.1 สมัยวัยละอ่อนมากๆๆค่ะ สมมติว่าชื่อเอฟนะคะ ตอนแรกเรากับเอฟก็สนิทกันมากค่ะ มีไรปรึกษากันตลอดค่ะ เรียน ความรัก เรื่องครอบครัว เล่าให้กันฟังตลอด เราสองคนไปโรงเรียนแต่เช้า ประมาณ 7 โมงกว่าๆๆ (คนอื่นมาประมาน 7.30 ) เราเรียนห้องประจำค่ะ ไม่ต้องเดินเรียน มาตอนเช้าก็เจอหน้ากันทุกวัน เช้ามานั่งโต๊ะเรียนใกล้ๆๆกันค่ะ เช้ามาถามการบ้าน นั่งเล่น กวนทีน ส่วนใหญ่ก็กวนทีนกันค่ะ พอมาจุดนึงที่สนิทมาก ไปเรียนพิเศษด้วยกัน โทรคุยปรึกษากัน เราก็เริ่มรู้สึกว่า เห้ยยยย... แมร่งความรู้สึกแบบนี้มันไม่น่าจะใช่เพื่อนแล้วป่ะวะ พอนานวันเริ่มรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆๆ ก็คิดที่บอกเพื่อนค่ะ ปรึกษาเพื่อน ส่วนพอปรึกษาเพื่อน อิพวกเพื่อนนี่ก็ชอบแซวค่ะ แซวจนอาการเราก็เริ่มออก เราก็ชอบเขินๆๆ เวลาอยู่กับเอฟ แต่เอฟก็คง งงๆๆ อ่ะค่ะว่าเราเป็นอะไร จนวันนึงเรากับเพื่อนเล่นเกมกันค่ะ เกมสมัยเด็ก ม ต้น เกมให้เลือกความจริงกับความกล้า เกมเด็กๆๆ (บางคนอาจจะเคยเล่น) คือเกมนี้จะวนไปเรื่อยๆๆค่ะ พอถึงตาใครเล่น คนนั้นก็จะต้องเลือก เลือกที่จะพูดความจริงที่เพื่อนจะถาม เราต้องบอกความจริง หรือความกล้า เพื่อนจะสั่งให้เราทำค่ะ ตอนแรกก็เล่นกันสนุกๆๆ ค่ะ ไม่ได้ซีเรียสอะไร พอถึงตาเรามันก้ท้าให้เราไปบอกรักเอฟ ถ้าไม่ทำเดวพวกกุจะบอกเอง เราก็บอกค่ะ
จำเหตุการณ์วันนั้นได้แม่นค่ะ วันนั้นเปนตอนที่เดินออกจากโรงเรียน เราก็เดินไปบอก โดยมีอิพวกเพื่อนตัวดี ตามสังเกตการณือยู่ด้านหลัง แต่พอเราบอกเอฟมันก็ยิ้มๆๆ ไม่เชื่อ เราก็ชี้ให้มันดูข้างหลังนู่น กุเล่นเกมกัน มันให้มาบอกอ่า มันก้ยิ้มๆๆ แล้วก้เดินไป แต่ตอนนั้นไม่รู้เป็นไรใจเต้นแรงมากกกก ก้คิดนะ ก้นะก้แค่ทำตามเกมมม แค่นั้นเองไม่ใช่หรอวะ ทำไมมันถึงตื่นเต้นจริงจังอย่างงี้วะ วันต่อมาก็มาโรงเรียนเจอมันปกติ แต่เห็นเพื่อนมันล้อ พวกเพื่อนผู้ชายมันล้อเอฟว่า ไหนวะเอฟชอบใครวะในห้อง บอกกุดิ เราก็เข้าไปได้ยินพอดี อึ้งค่ะ ตอนนั้นบอกตรงๆๆ ก็แอบหวังนะคะ ว่าอาจจะเป็นกุก้ได้ ตามแบบผู้หญิงขี้มโนค่ะ ในที่สุดเราก็รุ้ค่ะว่าเอฟชอบพิม ซึ่งเป็นเพื่อนในห้องเรา แล้วก็จีบกันออกสื่อนะคะ แล้วสุดท้ายเขาก็ได้เป็นแฟนกันค่ะ แต่ตอนนั้นความรู้สึกก็ไม่ได้ชัดเจนว่าชอบหรือว่ารักมากเท่าตอนนี้นะคะ แต่ก็เจ็บแหละค่ะ ตามประสารักแบบเด็กๆๆ เอฟก็ชอบมาปรึกษาเรื่องแฟนเขาบ่อยๆ (หวังเป็นแฟน แต่เปนได้แค่ที่ปรึกษา) ตอนนั้นพิมก้ย้ายเข้ามาอยู่กลุ่มเดียวกับเราค่ะ กลุ่มเราก้จะไปกินข้าวด้วยกัน แล้วพวกก้จีบกันต่อหน้ากุอ่ะนะ หืมมม สาส เจ็บดิวะ เกรงใจกุหน่อยดิ แต่เอฟกับพิมชอบทะเลาะกันน สุดท้ายเขาก็เลิก พอเขาเลิกกัน เพื่อนตัวดีของฉันก็ทำหน้าที่เป็นแม่สื่อกันค่ะ สื่อไปสื่อมาเอฟรู้ว่าเราชอบ แต่เราก็รู้นะคะว่าตอนนั้นเอฟกับพิมนี่ก้ยังรักกัน และสุดท้ายเอฟกับพิมก้กลับมาคบกันบวกกับเอฟรู้ด้วยว่าเราชอบ จากนั้นทุกสิ่งหยุดค่ะ
ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนสนิทๆๆ ค่อยจางไปเรื่อยๆๆ มองหน้ากันทำตัวไม่ถูกกกก สุดท้ายก็ห่างกันค่ะ รักษาความสัมพันธ์กันแค่คนรู้จักเท่านั้นค่ะ แต่ต้องบอกก่อนนะคะว่าตอนแรกตอนที่เพื่อนเปนแม่สื่อให้ เราก็อื้ม ดีด้วยไม่ต้องคุยเอง ตอนนั้นเด็ก มองไม่ออกว่า ผลที่จะตามมาระหว่างเพื่อนจะเป็นยังไง ตอนนั้นคิดว่า รักใคร ก็บอกไปดิ ปิดไมวะ ถ้าวันนั้นคิดถึงผลที่ตามมาก็คงจะดีอ่ะค่ะ อาการเราก็เยอะค่ะ ชอบมองเขาบ่อยจนเขาจับได้ และในที่สุดเอฟก็เลือกที่จะทำกับเราแบบนี้
ปล พิมผิด + ภาษาไม่ดี + เรียงเรื่องวนไปมา ขออภัยด้วยนะคะ
ปล 2 เดวมาต่อนะคะ เชคคอมเม้นก่อนค่ะ กลัวเขียนไม่ดี ไม่มีคนติดตาม
ปล 3 ยังไม่ได้ยืนยันตัวตนเลยมามาตั้งกระทู้คำถามค่ะ