ทั้งชีวิตตั้งแต่เรียนจบมาไม่เคยคุยกับคนอายุมากกว่าที่ผ่านมาคุยหรือคบกับคนที่อายุน้อยกว่ามาตลอด
จนตอนนี้คิดว่ามันไม่ใช่จริงๆกับการฝากชีวิตไว้กับผู้ชายที่เด็กกว่า จนตัดสินใจเลิกกับแฟน
แล้วอยู่ดีๆก็เจอกับพี่ผู้ชายคนนึงพี่เขาอายุ ห่างกับเรา 10ปีซึ่งเป็นเพื่อนของพี่ที่เขาชอบกับพี่ที่ทำงานของเรา
แค่เห็นพี่เขาเราก็ชอบเลยอะ ซึ่งไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับคนอายุมากกว่ามานานมาก
บอกความในใจกับพี่เขาไปพี่เขาก็ไม่ได้รังเกียจเพราะเราเป็นเหมือนพี่น้องกัน
แต่คุยไปคุยมาพี่เขากลับบอกว่า เราใกล้กันเกินไป ถ้าเมื่อไหร่ที่พี่เขาทำเราเสียใจมันจะทำให้พวกเรามองหน้ากันไม่ติดรวมถึงพี่ๆคนอื่นด้วยเขาจะอึดอัด
แต่ทุกวันนี้เรากับพี่เขาก็ยังคงคุยกันปกติเหมือนเดิม เวลาคุยกันทีไรเขาจะบอกว่า ทานข้าวด้วย ไปเที่ยวไหนดูแลตัวเองด้วย อย่าเมามาก
ยิ่งคุยเหมือนยิ่งหวัง เราควรจะทำไงต่อไป ไม่รู้จะคุยกับเขาแบบไหนให้เราดูไม่เป็นเด็กจนเกินไป เพราะกลัวเขาจะลำคาน
ไม่เคยคุยกับคนอายุมากกว่า
จนตอนนี้คิดว่ามันไม่ใช่จริงๆกับการฝากชีวิตไว้กับผู้ชายที่เด็กกว่า จนตัดสินใจเลิกกับแฟน
แล้วอยู่ดีๆก็เจอกับพี่ผู้ชายคนนึงพี่เขาอายุ ห่างกับเรา 10ปีซึ่งเป็นเพื่อนของพี่ที่เขาชอบกับพี่ที่ทำงานของเรา
แค่เห็นพี่เขาเราก็ชอบเลยอะ ซึ่งไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับคนอายุมากกว่ามานานมาก
บอกความในใจกับพี่เขาไปพี่เขาก็ไม่ได้รังเกียจเพราะเราเป็นเหมือนพี่น้องกัน
แต่คุยไปคุยมาพี่เขากลับบอกว่า เราใกล้กันเกินไป ถ้าเมื่อไหร่ที่พี่เขาทำเราเสียใจมันจะทำให้พวกเรามองหน้ากันไม่ติดรวมถึงพี่ๆคนอื่นด้วยเขาจะอึดอัด
แต่ทุกวันนี้เรากับพี่เขาก็ยังคงคุยกันปกติเหมือนเดิม เวลาคุยกันทีไรเขาจะบอกว่า ทานข้าวด้วย ไปเที่ยวไหนดูแลตัวเองด้วย อย่าเมามาก
ยิ่งคุยเหมือนยิ่งหวัง เราควรจะทำไงต่อไป ไม่รู้จะคุยกับเขาแบบไหนให้เราดูไม่เป็นเด็กจนเกินไป เพราะกลัวเขาจะลำคาน