- ผมรู้จักเรื่องนี้จาก Pantip ที่เขารวม 50 หนังรักไว้ครับ และบังเอิญเรื่องนี้ดันมีอ้างอิงจากหนังเรื่อง You got Mail ด้วย เลยลองมาดู แ
- ก่อนดูผมทำใจนะ ดูจากรูปและลองหาข้อมูลแล้ว มันคงไม่หวาน โรแมนติกสมัยใหม่แน่นอน
- วัฒนธรรมสมัยนั้น ดูให้เกียรติกันมากเลยนะครับ ต้องถอนสายบัว เคารพกันก่อนพูดคุยเสมอ
- ผมว่าเนื้อเรื่องเหมือนมันยืดๆไปหน่อยแหะ คือผมคิดว่ามันยาวไป ดูไม่ครบทุกนาที มีกอๆไปบ้าง แล้วหนังดันเน้นนางเอกซะเยอะ เอาจริงๆหลังจากดูเรื่องนี้ผมชอบ พี่คนโต (เจน เบนเน็ต) มากกว่านางเอกอีกนะนั้น 5555555
- ฉากบอกรักพระเอก อืมมม อึ้งแหะ บอกกันโต้งๆยังงี้เลย แต่พอยิ้มนี่ โหหห ยิ้มหวานมากกกก ไม่น่าเชื่อเลยแหะ
- ผมประทับใจตอนท้าย ฉากที่บิงลี่ ขอแต่งงาน อันนี้ไม่เข้าใจนิดหนึ่ง เขาน่าจะทำฉากตอนที่บิงลี่พูดขอแต่งงาน แต่ตัดมาอีกทีคือ เจน ตอบรับเลย ตอนนั้นที่ผมดูผมซึ้งตามเลย เหมือนความอัดอั้นมันหมดไปแล้ว และฉากต่อเนื่อง ที่อลิชซาเบ็ต เล่าทุกอย่างผมนี่น้ำตาซึมตามร้องไห้เหมือนในหนังเลย
- เอาจริงๆนะ เรื่องนี้ตั้งแต่ดูต้น จนจบ ผมชอบคู่พระนางรองมากกว่าอีก บิงลี่ กับ เจน 555555555555
- ประโยคเด็ดที่ผมชอบ ผมไม่รู้ว่าต้นฉบับอังกฤษมีควาหมายเหมือนแปลไทยไหม นั้นก็คือ
"เธอตายเพราะความสุขได้ไหม" เวลาคนมีความสุขมากๆแบบนี้เลยครับ
และนี่คือสิ่งที่ผมชอบและประทับใจมากกกกกที่สุดครับ คือ นักแสดงในเรื่องนี้
- นักแสดงทุกคน คัดเลือกมาเหมาะมากกกกกกกกกกกกกกก ตามฉบับครอบครัวจริงๆ ที่ผมนึกไว้เลย คือ พี่คนโตต้องสวยสุดในบรรดาลน้องๆ อันนี้จริง ผมเห็นนักแสดงคนนี้เล่น ผมหลงรักเลย สวยจริงๆ สวยในแบบผู้ใหญ่
- คนนรอง นางเอก ก็ต้องสวยน้องกว่าพี่ แต่สวยในแบบสวย พูดไม่ถูก 55555
- คนสาม และคนสี่ เฉยๆครับ กลางๆไม่ได้สวยอะไรมาก บทไม่เด่นด้วย เลยไม่ค่อยน่าสนใจ
- คนที่ 5 นี่แหละครับ คนน้องสุดมักจะมีอะไรพิเศษ ผมลองดูแล้ว เหมือนเป็นตัวแทนยุคใหม่เลยแหะ เหมือนไม่ค่อยสนใจเรื่องแต่งงาน เล่นแต่เปียโน ต่างจาก 4 คน และคนนี้ก็สวยสุดในแบบเด็กเหมือนกัน
- พระเอกก็ดูมาดเข้ม หยิ่ง เหมาะสมมาก ส่วนบิงลี่ผมเฉยๆแหะ
[สปอยโครตรุงแรง] ขอพูดถึงหนังเรื่อง Pride Prejudice (2005) หน่อยครับ
- ผมรู้จักเรื่องนี้จาก Pantip ที่เขารวม 50 หนังรักไว้ครับ และบังเอิญเรื่องนี้ดันมีอ้างอิงจากหนังเรื่อง You got Mail ด้วย เลยลองมาดู แ
- ก่อนดูผมทำใจนะ ดูจากรูปและลองหาข้อมูลแล้ว มันคงไม่หวาน โรแมนติกสมัยใหม่แน่นอน
- วัฒนธรรมสมัยนั้น ดูให้เกียรติกันมากเลยนะครับ ต้องถอนสายบัว เคารพกันก่อนพูดคุยเสมอ
- ผมว่าเนื้อเรื่องเหมือนมันยืดๆไปหน่อยแหะ คือผมคิดว่ามันยาวไป ดูไม่ครบทุกนาที มีกอๆไปบ้าง แล้วหนังดันเน้นนางเอกซะเยอะ เอาจริงๆหลังจากดูเรื่องนี้ผมชอบ พี่คนโต (เจน เบนเน็ต) มากกว่านางเอกอีกนะนั้น 5555555
- ฉากบอกรักพระเอก อืมมม อึ้งแหะ บอกกันโต้งๆยังงี้เลย แต่พอยิ้มนี่ โหหห ยิ้มหวานมากกกก ไม่น่าเชื่อเลยแหะ
- ผมประทับใจตอนท้าย ฉากที่บิงลี่ ขอแต่งงาน อันนี้ไม่เข้าใจนิดหนึ่ง เขาน่าจะทำฉากตอนที่บิงลี่พูดขอแต่งงาน แต่ตัดมาอีกทีคือ เจน ตอบรับเลย ตอนนั้นที่ผมดูผมซึ้งตามเลย เหมือนความอัดอั้นมันหมดไปแล้ว และฉากต่อเนื่อง ที่อลิชซาเบ็ต เล่าทุกอย่างผมนี่น้ำตาซึมตามร้องไห้เหมือนในหนังเลย
- เอาจริงๆนะ เรื่องนี้ตั้งแต่ดูต้น จนจบ ผมชอบคู่พระนางรองมากกว่าอีก บิงลี่ กับ เจน 555555555555
- ประโยคเด็ดที่ผมชอบ ผมไม่รู้ว่าต้นฉบับอังกฤษมีควาหมายเหมือนแปลไทยไหม นั้นก็คือ "เธอตายเพราะความสุขได้ไหม" เวลาคนมีความสุขมากๆแบบนี้เลยครับ
- นักแสดงทุกคน คัดเลือกมาเหมาะมากกกกกกกกกกกกกกก ตามฉบับครอบครัวจริงๆ ที่ผมนึกไว้เลย คือ พี่คนโตต้องสวยสุดในบรรดาลน้องๆ อันนี้จริง ผมเห็นนักแสดงคนนี้เล่น ผมหลงรักเลย สวยจริงๆ สวยในแบบผู้ใหญ่
- คนนรอง นางเอก ก็ต้องสวยน้องกว่าพี่ แต่สวยในแบบสวย พูดไม่ถูก 55555
- คนสาม และคนสี่ เฉยๆครับ กลางๆไม่ได้สวยอะไรมาก บทไม่เด่นด้วย เลยไม่ค่อยน่าสนใจ
- คนที่ 5 นี่แหละครับ คนน้องสุดมักจะมีอะไรพิเศษ ผมลองดูแล้ว เหมือนเป็นตัวแทนยุคใหม่เลยแหะ เหมือนไม่ค่อยสนใจเรื่องแต่งงาน เล่นแต่เปียโน ต่างจาก 4 คน และคนนี้ก็สวยสุดในแบบเด็กเหมือนกัน
- พระเอกก็ดูมาดเข้ม หยิ่ง เหมาะสมมาก ส่วนบิงลี่ผมเฉยๆแหะ