ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเป็นรีวิวแรกนะคะ แต่ไม่ใช่กะทู้แรก ไม่ได้ยืมล็อคอืนใครมาใช้ด้วยค่ะ555555
สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเขียนรีวิวถ่ายทอดเรื่องราวประสบการณ์ "เที่ยวเชียงใหม่คนเดียว" สไตล์เด็กม.6นะคะ
เนื่องจากปีนี้เราเองอยู่ม.6 ก็ต้องวิ่งวุ่นการสอบเข้ามหาวิทยาลัยใช่ไหมคะ มันคือจุดเริ่มต้นของการเดินทางในครั้งนี้ค่ะ
วันที่ 22 พ.ย. จะมีการสอบสมาร์ทวันรอบภูมิภาคที่เชียงใหม่ค่ะ ตัวเราเองอยากไปเชียงใหม่มาก สาเหตุหลักๆน่าจะมาจาก
"อกหัก" จริงอยู่ว่าอายุแค่นี้มีความรัก บลาๆๆ แต่รักครั้งนี้มันคือคนที่เราคิดว่าใช่ค่ะ มันอาจจะดูแก่แดดไป แต่สำหรับเรา
ที่ไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งตอนนี้เราอายุ18แล้ว เราก็ยังไม่ค่อยเข้าหาพ่อกับแม่เพราะเราไม่ชินค่ะ
แล้วเค้าก็เหมือนเข้ามาเติมเต็มทุกอย่าง ความอบอุ่นที่ไม่เคยได้รับ แต่กลับได้รับจากเค้า เค้าเหมือนเป็นทุกอย่างในชีวิตเลยค่ะ
พอเลิกกันเท่านั้นแหละ โลกพังทลายลงต่อหน้า มืดมิดจนอยากตายเลย เราเลยอยากหนีไปไกลๆ หลบไปรักษาแผลใจ แล้วกลับไป
เผชิญหน้ากับเค้าในฐานะ "เพื่อนร่วมห้อง" อยากบอกว่าอึดอัดเป็นบ้า ฉันง้อแกทำไมแกไม่คืนดีกับฉันหะ ฉันรู้ว่าผิดเพราะบอกเลิกแก
แต่ก็น่าจะให้โอกาสกันบ้าง พอๆๆ หยุดมันไว้แค่นั้นค่ะ เวิ้นเว้อมากเยอะแล้ว เข้าเรื่องดีกว่าค่ะ
ก่อนออกเดินทาง1อาทิตย์ เราก็จัดการจองที่พักผ่านอโกด้า แล้วไปจองตั๋วรถไฟที่หัวลำโพงค่ะ ข้ามมาวันเดินทางเลยแล้วกันนะคะ
นี่ไงถึงแล้วหัวลำโพง รถไฟออก13.45 แต่เรามาถึงตั้งแต่เที่ยงค่ะ
มาดูช่องขายตั๋วกันหน่อย
เอาล่ะต่อไปก็ไปนั่งรอเวลาค่ะ หยิบนิยายขึ้นมาอ่านไปพรางๆจนเวลาประมาณ 12.40 น. เราก็เดินไปขึ้นรถไฟ
ปล. เราถ่ายจากไอโฟนนะรูปอาจจะไม่ชัด ภาพอาจจะไม่สวยเพราะถ่ายรูปได้ห่วยมากค่ะพี่ชายบ่นประจำ
ต่อนะคะ
ขึ้นรถไฟแล้วเย่! ใครจะเป็นมานั่งคู่กันเราหว่า? บอกตรงๆว่าตื่นเต้นมาก เพราะเป็นการขึ้นรถไฟครั้งแรกในชีวิต
แอบถ่ายรูปรถไฟข้างๆมาค่ะ เพราะลืมถ่ายตอนแรก
13.45 น. พอดีเป๊ะ รถไฟเริ่มเคลื่อนตัวออกจากสถานีแล้ว มีรูปมาฝากเล็กๆน้อยค่ะ
เริ่มออกต่างจังหวัดแล้วค่ะ
อันนี้ตอนถึงลพบุรี สังเกตว่ามีลิงด้วย5555
เริ่มเย็นแล้ว... แต่แดดยังเปรี้ยงอยู่เลย อากาศก็เดี๋ยวฝนตกเดี๋ยวแดดออก
บอกเลยชะนีเพลียค่ะ ไม่รู้จะเปิดหรือปิดหน้าต่างดี ลืมบอกว่าได้เป็นพัดลมค่ะ
ร้อนหน่อย แต่ได้ฟีลไปอีกแบบ รู้สึกได้สัมผัสกับธรรมชาติดีค่ะ
ตะวันใกล้ตกดินแล้วค่ะ
ข้ามไปเลยแล้วกันนะคะ พอเริ่ม6โมงเจ้าหน้าที่จะมาปูที่นอนให้เราค่ะ แต่ไม่ได้ถ่ายไว้
อ๋อเกือบลืม ระหว่างทางเราเจอเพื่อนร่วมเดินทางด้วยนะ เป็นคนยายใจดี กับพี่ญี่ปุ่น
ขอเรียกแบบนี้แล้วกัน พี่เค้าจะเที่ยวรอบโลกในเวลา1ปี แล้วก็เลือกมาไทยเป็นที่แรกด้วยค่ะ
เราอยู่ด้วยกันมาตลอดการเดินทางเลยค่ะ คุณยายก็ใจดีมาก ยื่นของกินให้ตลอดเลย
พี่ญี่ปุ่นกินเก่งมากๆด้วยเช่นกันค่ะ55555
หลายๆคนอาจจะคิดว่าการเดินทางคนเดียวมันอันตราย อย่างเพื่อนเราก็ตามตลอดเลย
เป็นยังไงบ้างเป็นห่วง ถึงไหนแล้ว บลาๆๆ เข้าใจนะคะว่าเพื่อนเป็นห่วง แต่ฉันเลือกที่จะมา
แล้วนี่ย่ะ อีกอย่างบอกแล้วไงว่าอยากหนีไปไกลๆ 4-5เดือนที่ผ่านมาไม่ทำให้ลืมแฟนเก่าได้เลย
เจอกันที่โรงเรียนทุกวันประสาทจะกินจอหลบมาพักใจดีกว่า แล้วก็โชคดีได้เพื่อนร่วมทาง
ที่น่ารักมากๆเลยค่ะ กดสคริปข้ามาตอน ตี4 รถไฟถึงเชียงใหม่พอดีเป๊ะๆเลยค่ะ ตรงเวลามาก
ถึงแล้ววววว เชียงใหม่จ๋า เค้ามาแย้วววว
เนื่องจากถึงเชียงใหม่ตั้งแต่ตี4 ไม่มีที่จะไปค่ะ ไม่รู้จะไปที่พักยังไงเพราะเช็คอินได้ตอนเที่ยง
แล้วอีกอย่างที่รับฝากกระเป๋าก็เปิดตอน6โมง พี่ญี่ปุ่นแบกกระเป๋ามาใบใหญ่มากกกก
คุณยายใจดีกับคณะเลยชวนเรากับพี่ญี่ปุ่นไปดอยสุเทพค่ะ ไปไหว้พระ อ่อระหว่างทางเรา
ก็คุยกันมาแล้วนะคะว่าเราจะให้พี่ญี่ปุ่นมาพักด้วยคืนนึง ส่วนคุณยายใจดีและคณะจะไป
เชียงรายค่ะ อ่ะถึงแล้ววัดพระธาตุดอยสุเทพ
ดอกกล้วยไม้ใต้ต้นสาละ(?) เขียนยังไงไม่แน่ใจค่ะ5555 ดอกจริงนะคะจับมาแล้ว
ทั้งๆที่ป้ายเขียนว่า "ของจริงห้ามจับ" แต่เห็นหลังจากที่จับมาแล้วไม่เป็นไรหรอกมั้ง-0-
เราแอบถามเรื่องมหาวิทยาลัยค่ะ ครั้งแรกตั้งคำถามแล้วบอกว่าถ้ายังนู้นยังนี้ขอให้ยกช้างขึ้น
ผญ.ยกด้วยนิ้วนางค่ะ ปรากฏว่ายกขึ้นจริงๆค่ะ พอครั้งที่สอฃเค้าให้ถามคำถามเดิมแต่เปลี่ยนเป็น
ขอให้ยกไม่ขึ้น แม่เจ้าหนักมาก ยกไม่ขึ้นเลยค่ะ มหัศจรรย์จริงๆ ขอให้เป็นอย่างที่ถามเถิด สาธุ5555
[CR] แบกเป้หนีรักไปเชียงใหม่
สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเขียนรีวิวถ่ายทอดเรื่องราวประสบการณ์ "เที่ยวเชียงใหม่คนเดียว" สไตล์เด็กม.6นะคะ
เนื่องจากปีนี้เราเองอยู่ม.6 ก็ต้องวิ่งวุ่นการสอบเข้ามหาวิทยาลัยใช่ไหมคะ มันคือจุดเริ่มต้นของการเดินทางในครั้งนี้ค่ะ
วันที่ 22 พ.ย. จะมีการสอบสมาร์ทวันรอบภูมิภาคที่เชียงใหม่ค่ะ ตัวเราเองอยากไปเชียงใหม่มาก สาเหตุหลักๆน่าจะมาจาก
"อกหัก" จริงอยู่ว่าอายุแค่นี้มีความรัก บลาๆๆ แต่รักครั้งนี้มันคือคนที่เราคิดว่าใช่ค่ะ มันอาจจะดูแก่แดดไป แต่สำหรับเรา
ที่ไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งตอนนี้เราอายุ18แล้ว เราก็ยังไม่ค่อยเข้าหาพ่อกับแม่เพราะเราไม่ชินค่ะ
แล้วเค้าก็เหมือนเข้ามาเติมเต็มทุกอย่าง ความอบอุ่นที่ไม่เคยได้รับ แต่กลับได้รับจากเค้า เค้าเหมือนเป็นทุกอย่างในชีวิตเลยค่ะ
พอเลิกกันเท่านั้นแหละ โลกพังทลายลงต่อหน้า มืดมิดจนอยากตายเลย เราเลยอยากหนีไปไกลๆ หลบไปรักษาแผลใจ แล้วกลับไป
เผชิญหน้ากับเค้าในฐานะ "เพื่อนร่วมห้อง" อยากบอกว่าอึดอัดเป็นบ้า ฉันง้อแกทำไมแกไม่คืนดีกับฉันหะ ฉันรู้ว่าผิดเพราะบอกเลิกแก
แต่ก็น่าจะให้โอกาสกันบ้าง พอๆๆ หยุดมันไว้แค่นั้นค่ะ เวิ้นเว้อมากเยอะแล้ว เข้าเรื่องดีกว่าค่ะ
ก่อนออกเดินทาง1อาทิตย์ เราก็จัดการจองที่พักผ่านอโกด้า แล้วไปจองตั๋วรถไฟที่หัวลำโพงค่ะ ข้ามมาวันเดินทางเลยแล้วกันนะคะ
นี่ไงถึงแล้วหัวลำโพง รถไฟออก13.45 แต่เรามาถึงตั้งแต่เที่ยงค่ะ
มาดูช่องขายตั๋วกันหน่อย
เอาล่ะต่อไปก็ไปนั่งรอเวลาค่ะ หยิบนิยายขึ้นมาอ่านไปพรางๆจนเวลาประมาณ 12.40 น. เราก็เดินไปขึ้นรถไฟ
ปล. เราถ่ายจากไอโฟนนะรูปอาจจะไม่ชัด ภาพอาจจะไม่สวยเพราะถ่ายรูปได้ห่วยมากค่ะพี่ชายบ่นประจำ
ต่อนะคะ
ขึ้นรถไฟแล้วเย่! ใครจะเป็นมานั่งคู่กันเราหว่า? บอกตรงๆว่าตื่นเต้นมาก เพราะเป็นการขึ้นรถไฟครั้งแรกในชีวิต
แอบถ่ายรูปรถไฟข้างๆมาค่ะ เพราะลืมถ่ายตอนแรก
13.45 น. พอดีเป๊ะ รถไฟเริ่มเคลื่อนตัวออกจากสถานีแล้ว มีรูปมาฝากเล็กๆน้อยค่ะ
เริ่มออกต่างจังหวัดแล้วค่ะ
อันนี้ตอนถึงลพบุรี สังเกตว่ามีลิงด้วย5555
เริ่มเย็นแล้ว... แต่แดดยังเปรี้ยงอยู่เลย อากาศก็เดี๋ยวฝนตกเดี๋ยวแดดออก
บอกเลยชะนีเพลียค่ะ ไม่รู้จะเปิดหรือปิดหน้าต่างดี ลืมบอกว่าได้เป็นพัดลมค่ะ
ร้อนหน่อย แต่ได้ฟีลไปอีกแบบ รู้สึกได้สัมผัสกับธรรมชาติดีค่ะ
ตะวันใกล้ตกดินแล้วค่ะ
ข้ามไปเลยแล้วกันนะคะ พอเริ่ม6โมงเจ้าหน้าที่จะมาปูที่นอนให้เราค่ะ แต่ไม่ได้ถ่ายไว้
อ๋อเกือบลืม ระหว่างทางเราเจอเพื่อนร่วมเดินทางด้วยนะ เป็นคนยายใจดี กับพี่ญี่ปุ่น
ขอเรียกแบบนี้แล้วกัน พี่เค้าจะเที่ยวรอบโลกในเวลา1ปี แล้วก็เลือกมาไทยเป็นที่แรกด้วยค่ะ
เราอยู่ด้วยกันมาตลอดการเดินทางเลยค่ะ คุณยายก็ใจดีมาก ยื่นของกินให้ตลอดเลย
พี่ญี่ปุ่นกินเก่งมากๆด้วยเช่นกันค่ะ55555
หลายๆคนอาจจะคิดว่าการเดินทางคนเดียวมันอันตราย อย่างเพื่อนเราก็ตามตลอดเลย
เป็นยังไงบ้างเป็นห่วง ถึงไหนแล้ว บลาๆๆ เข้าใจนะคะว่าเพื่อนเป็นห่วง แต่ฉันเลือกที่จะมา
แล้วนี่ย่ะ อีกอย่างบอกแล้วไงว่าอยากหนีไปไกลๆ 4-5เดือนที่ผ่านมาไม่ทำให้ลืมแฟนเก่าได้เลย
เจอกันที่โรงเรียนทุกวันประสาทจะกินจอหลบมาพักใจดีกว่า แล้วก็โชคดีได้เพื่อนร่วมทาง
ที่น่ารักมากๆเลยค่ะ กดสคริปข้ามาตอน ตี4 รถไฟถึงเชียงใหม่พอดีเป๊ะๆเลยค่ะ ตรงเวลามาก
ถึงแล้ววววว เชียงใหม่จ๋า เค้ามาแย้วววว
เนื่องจากถึงเชียงใหม่ตั้งแต่ตี4 ไม่มีที่จะไปค่ะ ไม่รู้จะไปที่พักยังไงเพราะเช็คอินได้ตอนเที่ยง
แล้วอีกอย่างที่รับฝากกระเป๋าก็เปิดตอน6โมง พี่ญี่ปุ่นแบกกระเป๋ามาใบใหญ่มากกกก
คุณยายใจดีกับคณะเลยชวนเรากับพี่ญี่ปุ่นไปดอยสุเทพค่ะ ไปไหว้พระ อ่อระหว่างทางเรา
ก็คุยกันมาแล้วนะคะว่าเราจะให้พี่ญี่ปุ่นมาพักด้วยคืนนึง ส่วนคุณยายใจดีและคณะจะไป
เชียงรายค่ะ อ่ะถึงแล้ววัดพระธาตุดอยสุเทพ
ดอกกล้วยไม้ใต้ต้นสาละ(?) เขียนยังไงไม่แน่ใจค่ะ5555 ดอกจริงนะคะจับมาแล้ว
ทั้งๆที่ป้ายเขียนว่า "ของจริงห้ามจับ" แต่เห็นหลังจากที่จับมาแล้วไม่เป็นไรหรอกมั้ง-0-
เราแอบถามเรื่องมหาวิทยาลัยค่ะ ครั้งแรกตั้งคำถามแล้วบอกว่าถ้ายังนู้นยังนี้ขอให้ยกช้างขึ้น
ผญ.ยกด้วยนิ้วนางค่ะ ปรากฏว่ายกขึ้นจริงๆค่ะ พอครั้งที่สอฃเค้าให้ถามคำถามเดิมแต่เปลี่ยนเป็น
ขอให้ยกไม่ขึ้น แม่เจ้าหนักมาก ยกไม่ขึ้นเลยค่ะ มหัศจรรย์จริงๆ ขอให้เป็นอย่างที่ถามเถิด สาธุ5555