ตามหัวข้อเลยค่ะ เราตามหานิยายเรื่องหนึ่งอยู่ เรื่องย่อเป็นพระเอกนางเอกเป็นนักเรียนที่เล่นไวโอลินทั้งคู่ มีครั้งนึงพระเอกเป็นบัดดี้นางเอกในชมรมดนตรี ในชมรมมีกฎต้องให้ของขวัญบัดดี้ตัวเองตอนเฉลยบัดดี้ค่ะ พระเอกก็พานางเอกไปเลือกซื้อสร้อย พอตอนเฉลยบัดดี้พระเอกก็ให้สร้อยคอเป็นของขวัญ แล้วพระเอกต้องไปเรียนต่อต่างประเทศค่ะ ก่อนพระเอกจะไปพระเอกให้เพลงเพลงหนึ่งที่ตัวเองแต่งไว้ให้นางเอกฟังเวลาคิดถึงกัน ทั้งคู่เพิ่งได้มาเจอกันอีกครั้งหลังเรียนจบแล้วที่โรงเรียนเก่าค่ะ
เราจำรายละเอียดได้ไม่มากเท่าไหร่ แต่พอจำได้ค่ะว่าในเรื่องเอ่ยถึงชื่อแวนโก๊ะและภาพsunflowerของแวนโก๊ะบ่อยมาก ว่าแวนโก๊ะถูกตั้งชื่อให้เหมือนพี่ชายของตัวเองที่ตายไปแล้ว ทุกวันแวนโก๊ะจะเดินผ่านหลุมศพที่มีชื่อตัวเองสลักอยู่และคิดมาตลอดว่าพ่อแม่ไม่ได้รักตัวเอง แต่รักพี่ชายของเขาที่ตายไปแล้วและเอาเขามาเป็นตัวแทนพี่ชาย แล้วก็พูดถึงเรื่องความพยายามของแวนโก๊ะที่ต้องตื่นแต่เช้ามาวาดภาพดอกทานตะวันเวลาเดิมทุกวัน(อันนี้ผิดถูกตามความจริงแค่ไหนไม่รู้นะคะ แต่ในนิยายว่ามาแบบนั้น)
นิยายเรื่องนี้ตอนเราอ่านก็เมื่อประมาณ5-6ปีที่แล้วอะค่ะ ตอนอ่านคือยืมเพื่อนมาอ่านอยู่ครั้งสองครั้ง และเคยเห็นวางขายอยู่ในชั้นหนังสือที่ห้างโลตัสตรงที่ขายCDแล้วก็พวกอุปกรณ์เครื่องเขียน แต่ว่านั่นก็นานมากๆแล้ว ส่วนเพื่อนคนนั้นที่เรายืมหนังสือเล่มนี้มาอ่านเขาก็ย้ายโรงเรียนไปนานแล้วค่ะ ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย เราจำได้ว่าหน้าปกเป็นสีชมพูค่ะ เล่มหนาประมาณนึง นอกนั้นทั้งชื่อสำนักพิมพ์ ชื่อเรื่อง ชื่อคนแต่ง ชื่อตัวละคร เราจำไม่ได้เลย ไม่น่าจะใช่ของสำนักพิมพ์แจ่มใส ไม่แน่ใจด้วยค่ะว่าเป็นนิยายที่แปลมาหรือคนไทยเขียน และเราก็ลืมนิยายเรื่องนี้ไปนานแล้ว แต่เมื่อซักหลายอาทิตย์ก่อนเรามานั่งเขียนไล่รายชื่อหนังสือที่อ่านแล้วประทับใจมากๆทุกเล่มที่ตั้งแต่เคยอ่านมาแล้วอยู่ๆหนังสือเล่มนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว เราชอบและจำพลอตเรื่องได้ แต่นอกนั้นเราจำไม่ได้เลยเพราะตอนนั้นไม่ได้ใส่ใจ แต่ถึงตอนนี้เรายังประทับใจอยู่และอยากจะซื้อเก็บค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มหายังไงเพราะไร้ทิศทางมาก ถ้าใครทราบหรือคุ้นๆรบกวนลองเขียนชื่อนิยายไว้หน่อยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ตามหานิยายเรื่องหนึ่งค่ะ
เราจำรายละเอียดได้ไม่มากเท่าไหร่ แต่พอจำได้ค่ะว่าในเรื่องเอ่ยถึงชื่อแวนโก๊ะและภาพsunflowerของแวนโก๊ะบ่อยมาก ว่าแวนโก๊ะถูกตั้งชื่อให้เหมือนพี่ชายของตัวเองที่ตายไปแล้ว ทุกวันแวนโก๊ะจะเดินผ่านหลุมศพที่มีชื่อตัวเองสลักอยู่และคิดมาตลอดว่าพ่อแม่ไม่ได้รักตัวเอง แต่รักพี่ชายของเขาที่ตายไปแล้วและเอาเขามาเป็นตัวแทนพี่ชาย แล้วก็พูดถึงเรื่องความพยายามของแวนโก๊ะที่ต้องตื่นแต่เช้ามาวาดภาพดอกทานตะวันเวลาเดิมทุกวัน(อันนี้ผิดถูกตามความจริงแค่ไหนไม่รู้นะคะ แต่ในนิยายว่ามาแบบนั้น)
นิยายเรื่องนี้ตอนเราอ่านก็เมื่อประมาณ5-6ปีที่แล้วอะค่ะ ตอนอ่านคือยืมเพื่อนมาอ่านอยู่ครั้งสองครั้ง และเคยเห็นวางขายอยู่ในชั้นหนังสือที่ห้างโลตัสตรงที่ขายCDแล้วก็พวกอุปกรณ์เครื่องเขียน แต่ว่านั่นก็นานมากๆแล้ว ส่วนเพื่อนคนนั้นที่เรายืมหนังสือเล่มนี้มาอ่านเขาก็ย้ายโรงเรียนไปนานแล้วค่ะ ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย เราจำได้ว่าหน้าปกเป็นสีชมพูค่ะ เล่มหนาประมาณนึง นอกนั้นทั้งชื่อสำนักพิมพ์ ชื่อเรื่อง ชื่อคนแต่ง ชื่อตัวละคร เราจำไม่ได้เลย ไม่น่าจะใช่ของสำนักพิมพ์แจ่มใส ไม่แน่ใจด้วยค่ะว่าเป็นนิยายที่แปลมาหรือคนไทยเขียน และเราก็ลืมนิยายเรื่องนี้ไปนานแล้ว แต่เมื่อซักหลายอาทิตย์ก่อนเรามานั่งเขียนไล่รายชื่อหนังสือที่อ่านแล้วประทับใจมากๆทุกเล่มที่ตั้งแต่เคยอ่านมาแล้วอยู่ๆหนังสือเล่มนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว เราชอบและจำพลอตเรื่องได้ แต่นอกนั้นเราจำไม่ได้เลยเพราะตอนนั้นไม่ได้ใส่ใจ แต่ถึงตอนนี้เรายังประทับใจอยู่และอยากจะซื้อเก็บค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มหายังไงเพราะไร้ทิศทางมาก ถ้าใครทราบหรือคุ้นๆรบกวนลองเขียนชื่อนิยายไว้หน่อยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ