18+ เมื่อคนที่น่าไว้ใจกลายมาเป็นคนที่ทำร้ายครอบครัวฉัน

สวัสดีค่ะ คือหนูมีเรื่องเครียดมากๆ และก็ไม่รู้จะไปถามใคร จะไปเล่าให้คนอื่นฟังก็ไม่กล้า ขอเกริ่นก่อนนะคะว่าหนูอยู่บ้านเช่าค่ะ บ้านหลังนี้มี2ชั้น หนูอยู่ชั้นล่างกับพ่อแม่ค่ะ ส่วนชั้นบนอาอยู่ ซึ่งอานี้เป็นเพื่อนของพ่อหนูค่ะ หนูขอเรียกอาว่า 'อาเอ' นะคะ  อาเอมีครอบครัวแล้วค่ะ แต่อยู่คนละจังหวัด อาเอมาอยู่บ้านและช่วยกันแชร์ค่าเช่าบ้านกับพ่อค่ะ บ้านหลังนี้พ่อเช่ามานานมากแล้ว เช่ามาก่อนที่พ่อจะมีหนูอีกค่ะ เรื่องมันเกิดเมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะ หนูอยู่บ้านกับแม่2คน พ่อออกไปทำธุระในเมืองแต่เช้า ปกติแล้ว แม่หนูจะไปดูกิจการที่จังหวัดอื่นค่ะ แต่เสานี้แม่กลับมาอยู่กับหนู พอเราตื่นมากันตอนสายๆ แม่ก็ไปอาบน้ำก่อนค่ะ ตอนนั้นหนูไม่รู้ด้วยว่าอาเอก็อยู่บ้าน(เพราะว่าปกติเสาร์-อาทิตย์อาเอจะกลับไปหาครอบครัวเขา) ระหว่างที่แม่อาบน้ำอยู่ ก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาที่เบอร์แม่ค่ะ หนูก็จะเดินไปบอกแม่ว่ามีสายโทรศัพท์เข้ามา ลืมบอกไปค่ะว่ากำแพงห้องหนูติดกับกำแพงห้องน้ำ และห้องน้ำที่บ้านเป็นห้องน้ำรวมค่ะ ไม่มีแยกในห้องนอน ส่วนอีกห้องน้ำนึงเป็นแค่ห้องส้วม จุดพีคมันอยู่ตรงนี้ค่ะ ...ตอนที่หนูเปิดประตูออกไป จุดหมายหนูคือจะไปบอกแม่ใช่มั้ยค่ะ สายตาหนูมันก็ต้องมองไปทางประตูห้องน้ำ ภาพที่หนูเห็นคือ ... อากำลังจ้องมองเข้าไปทางประตูห้องน้ำ!!!!!!! ตรงรูประตูห้องน้ำอ่ะคะ คือออเห็นภาพตอนนั้นคือหนูรู้เลยว่าอากำลังทำอะไร หนูไม่รู้ว่าประตูห้องน้ำมีรูที่ไหน แล้วมาเมื่อไหร่  แต่ตอนนั้นหนูกลัวมากเลยค่ะ หนูตกใจมาก หนูเลยถอยหลังกลับเข้ามาในห้องปิดประตูแล้วก็ยืนอึ้งอยู่หลังประตูห้องนอนนั่นเอง มือสั่นไปหมด ในมือโทรศัพท์แม่ก็ดัง มันเกิดขึ้นเร็วมาก ในหัวคิดทุกอย่างที่คิดได้ตอนนั้น ลุงทำแบบนี้ทำไม ตอนนั้นใจเต้นเร็วมาก พอได้สติ หนูตัดสินใจเปิดประตูออกไปดังๆ ให้เร็วที่สุด เพราะยิ้งหนูช้าเท่าไหร่ อาก็ยิ่งเห็นแม่หนูนานเท่านั้น หนูรู้ว่าครั้งแรกอาไม่เห็นหนูเพราะว่าหนูเปิดประตูเบา มากด้วยความงัวเงีย พอหนูเปิดประตูออกไปหนูก็แกล้งเดินออกไปแล้วก็ทำท่างัวเงียเหมือนเพิ่งตื่นนอน แต่หางตามองอาตลอด หนูเห็นเค้าตกใจนะ หนูเห็นเค้าสะดุ้ง แล้วเหมือนยืนตั้งหลักอยู่สักพัก ไม่นานมาก ประมาณ2นาที ตอนนั้นหนูแกล้งเดินมาหาของที่โต๊ะหนังสือหนู โทรศัพท์แม่หนูก็ดับไปแล้ว ตอนนั้นแค่พลิกหน้าหนังสือไปมาแค่นั้น หนูทำได้แค่นั้นจริงๆ จากนั้นหนูก็เห็นอาไปหยิบข้าวแล้วก็กับข้าวขึ้นไปกินข้างบนห้องเค้า จังหวะที่อากำลังเดินขึ้นบันไดไป แม่ก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี มือหนูยังสั่นไม่หาย แต่ก็พยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แล้วก็หันไปคุยกับแม่เรื่องโทรศัพท์เข้า แล้วแม่ก็เดินเข้าห้องไป หลังจากนั้นหนูก็ไม่รอช้าเดินเข้าไปอาบน้ำต่อจากแม่เลย หยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินไปเปิดไฟห้องตรงข้ามห้องน้ำก่อนเลย เพราะพอปิดประตูหนูจะเห็นเงาคนข้างนอกจากใต้ประตูห้องน้ำ แล้วก็ดูช่องตรงประตูจากข้างนอกว่ามันอยู่ตรงไหน พอเข้าไปในห้องน้ำได้  หนูไปยืนสงบสติอารมณ์สักพัก ใจยังเต้นแรงมากอยู่ เหงื่อนี่ไหลออกมาเหมือนล้างหน้าเลย ตอนนั้นมันเป็นอย่างนั้นจริงๆนะคะ กลัวด้วย สับสนด้วย รู้สึกแบบอธิบายไม่ถูก พอได้สติหนูก็เอายาสีฟันไปป้ายตรงรูโหว่ตรงประตู (ตอนนั้นคิดได้แค่นั้นจริง) มันมีสองรู รูมันไม่ได้ใหญ่เลยถ้าไม่สังเกตุจะไม่เห็น แต่จะเห็นแสงข้างนอก ทำให้หนูรู้ว่ามีกี่รู แล้วหนูก็รีบๆอาบน้ำ กลัวก็กลัว ตามองใต้ประตูตลอด ถึงจะรู้ว่าอาไม่ได้ลงมาแล้วก็เถอะ หนูจะทำยังไงดีค่ะ หนูจะแก้ปัญหานี้ยังไง หนูรู้สึกไม่อยากเข้าบ้านนี้อีก หนูไม่มีความสุขกับการอยู่บ้าน มันไม่สบายใจเหมือนเมื่อก่อน หนูจะทำเป็นไม่เห็นก็ทำไม่ได้ หนูไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง หนูไม่กล้าบอกพ่อหนูกลัวพ่อโกรธอา หนูไม่กล้าบอกแม่ หนูกลัวแม่เกลียดอา หนูรู้นะคะว่าอาทำผิด แต่หนูก็เคารพอาอยู่ หนูเห็นอามาตั้งแต่หนูยังเล็ก หนูคิดไม่ถึงว่าอาจะทำแบบนี้ ในใจหนูยังไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย หนูรักพ่อแม่หนู ไม่อยากให้ใครมาทำอะไรที่ไม่ดีกับพ่อแม่หนู หนูเครียดมาก หนูไม่อยากจะคุยกับเพื่อนเลยค่ะ หนูคิดว่าหนูควรจะทำยังไง หนูออกมาอยู่คนเดียว ภาพอาที่ทำตอนนั้นติดตาหนูตลอด หนูกลัวมาก  หนูไม่รู้ว่าอารู้มั้ย ว่าหนูก็อยู่ในห้อง อาเคยทำแบบนี้หรือเปล่า?  แล้วถ้าอาเคยทำ อาแอบมองหนูหรือเปล่า เพราะปกติแม่จะไม่ค่อยอยู่บ้าน มีแค่หนูกับพ่อที่อยู่บ้านบ่อย หนูเคยเห็นครั้งนึงตอนหนูอาบน้ำอยู่ ว่ามีเงามาหยุดตรงประตูห้องน้ำ แต่หนูไม่ได้เอะใจอะไร หนูกลัวมากถ้าหนูอยู่บ้านคนเดียวแล้วอาก็อยู่ด้วยหนูจะทำยังไงดีค่ะ หนูไม่กล้าบอกพ่อแม่ หนูเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว หนูไม่มีใครให้คุยจริงๆค่ะ ช่วยหนูด้วยนะคะ  
ปล.ถ้าหนูพิมพ์ผิดพลาดประการใด หนูขออภัยด้วยนะคะ หนูแค่อยากให้เรื่องนี้มันจบๆไปซะที ในใจหนูจะร้องไห้ตลอด 😖😭😭😭หนูไม่อยากให้ใครมาทำอะไรที่ไม่ดีกับแม่หนู หรือพ่อหนู ขอบคุณพี่ๆทุกคนล่วงหน้านะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ