เพื่อนเซอร์ไพร์!! เป็นอะไรที่แบบ...

เราจะขอเกริ่นนำคร่าวๆก่อน คือเราเเอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง เอ้ะ! จะว่าแอบชอบก็ไม่เชิง ปลื้มพี่เขาน่าจะเขาท่ากว่า! คือเราแอบมองพี่เขามาระยะหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ ม.4 จนตอนนี้เราอยู่ ม.5 แล้วเราก็ยังแอบมองอยู่! สำหรับเราๆว่าพี่เขาหล่อนะ (คนอื่นเราไม่รู้) พี่เขาเป็นคนตัวไม่เชิงดำมาก เรียกว่าผิวสีแทนน่าจะเข้าท่ากว่า พี่เขาตัดผมสกินเฮด จัดฟัน ชอบใส่กางเกงสั้นๆเหมือนนักเรียนในซีรีย์ฮอร์โมน เอาล่ะ!! เข้าเรื่องดีกว่า คือวันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิด 17 ปีบริบูรณ์ (20/11/2541) เราก็ไม่คิดนะว่าเพื่อนจะมาเซอร์ไพร์วันเกิดเราแบบนี้คือตอนนั้นเป็นคาบเรียนวิชาแรกของภาคบ่าย คือเราเรียนที่อาคารวิทย์ (ห้องฟิสิกส์) เรากำลังนั่งปั่นงานวิชาภาษาไทยที่จะต้องส่งตอนเย็นอยู่ เราก็เริ่มชักเอ้ะ!! ใจแล้วว่าเพื่อนในกลุ่มเราทำไมไม่เข้าห้องเรียน ทั้งๆที่มันก็หมดคาบพักเที่ยงแล้ว เพื่อนเราสองคนก็เดินมาทักว่าทำภาษาไทยเสร็จยัง? เราก็บอกมันว่ายัง!! สักพักมันก็เดินออกจากห้องไป เราก็คิดว่ามันมีอะไรหรือเปล่า? วันนี้มันดูแปลกๆยังไงไม่รู้ เราก็ไม่อยากจะถาม เลยนั่งทำงานต่อ สักพักมันก็เดินร้องเพลง happy birthday เข้ามาในห้อง เราก็หันไปดู พอหันไปถึงกับตกใจมาก เนื้อตัวสั่นไปหมดราวกับว่าเรานั่งอยู่ในห้องแอร์ที่เปิดแอร์นับสิบตัวจนตัวสั่นไปหมดรุ่นพี่ที่เราแอบมองมาตั้งนานถือเค้กมา!! เราสตั้นสักสิบวิจะได้ ตอนนั้นเราไม่รับรู้เสียงที่เพื่อนร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์เลย เรารับรู้เพียงแต่ว่าวินาทีนั้น หัวใจเราเต้นแรงมาก เต้นแรงจนมันเหมือนจะออกมาเต้นข้างนอก ตอนนั้นเราอายมาก คิดดูเพื่อนทั้งห้องก็อยู่ในนั้น พอเราตั้งสติได้ก็เดินไปรับเค้กจากพี่เขามา พี่เขายิ้มให้เราด้วย พี่เขาจะรู้ไหมใจเราเต้นแรงมากจนมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เราทั้งเขินทั้งอาย มาก ขอบคุนนะสำหรับวันนี้ มันคงจะเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของเราแหละ มันเป็นความทรงจำที่เราเพิ่งเคยได้ลิ้มลองรสชาติ มันช่างรู้สึกดีมาก เราสัญญาว่าจะไม่กินเค้กก้อนนั้น เราจะเก็บรักษามันไว้ให้ดี เค้กแห่งความทรงจำ!! ขอบคุนนะเพื่อนตัวแสบ ถ้าไม่มีพวกแกรเราก็คงไม่ได้ลิ้มลองรสชาติแห่งความสุขแบบนี้ ขอบคุณรุ่นพี่ที่มาเติมแต่งรสชาติชีวิตของคนคนหนึ่งให้มันดูสดใสขึ้นกว่าเก่า ขอบคุน ขอบคุณอีกครั้ง รุ่นพี่!!
ปล.เค้กก้อนนั้นจะรักษามันไว้ให้ดี❤