นี่หรือคือสังคมที่เรียกว่าทันตะ จุฬา?

สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมอยู่ในคณะทันตะ จุฬา รุ่นนึงประมาณ 130-140 คน เป็นคณะที่เจอกับคนในคณะทุกวันเลยตั้งแต่แปดโมงยันสี่โมงเย็น บางครั้งทำแลปต่อถึงทุ่ม ซึ่งคณะเราเรียน 6 ปี สังคมในคณะทำเอาจิตตกมากๆ ทั้งเรียนแข่งกัน บางคนก็ชอบนินทาลับหลัง และที่สำคัญที่ไม่ชอบเอามากๆ คือระบบกลุ่ม ทุกๆอย่างในคณะล้วนขึ้นกับระบบนี้ทั้งเวลาทำกิจกรรม เลือกสตาฟ เลือกกอง ก็มาจากระบบกลุ่มทั้งนั้น ใครที่อยู่นอกกลุ่มก็อยู่ไปเหอะ ไม่มีทางที่จะมีโอกาสได้ทำงานอะไรแบบนี้หรอกฮับ ยิ่งตอนเรียนหนังสือก็นั่งกันเป็นกลุ่มๆ ตอนจะหาโพยก็ต้องอยู่ในกลุ่ม ถ้าใครไม่มีกลุ่มก็ไม่มีโพย คะแนนก็แย่ (ในคณะโพยสำคัญมากเลย ตรงมากกว่าครึ่งหนึ่ง)
ตอนนี้ในกลุ่มผมก็อยู่แล้วไม่สบายใจเลย มีแต่เพื่อนเทียม วันๆคุยแต่เรื่องนินทาชาวบ้าน ถึงกลุ่มผมจะเป็นกลุ่มใหญ่ประมาณ 15 คน ผมก็รู้สึกเป็นส่วนเกิน แต่จะให้ทำไงได้ จะออกไปนอกกลุ่มก็ไม่ได้ เคยเห็นหลายๆคนออกไปนอกกลุ่มแล้วก็เป็นคนที่ไม่มีเพื่อนคบ ทั้งๆที่คนนั้นเป็นคนดีมาก ช่วยเหลือคนอื่นตลอด แต่ก็ไม่มีใครรับเข้ากลุ่ม กลุ่มผมก็เคยเอาคนออกไปหลายคนแล้วเหมือนกัน สงสารคนพวกนั้นมากๆ เพียงเพราะคนพวกนั้นดันไปมีปัญหากับหัวหน้ากลุ่มที่เป็นคนชี้เป็นชี้ตายกับทุกคนในกลุ่ม วันๆมาเรียนก็มานั่งเรียนเฉยๆ กินข้าวก็เร่ร่อนไปเรื่อย ไม่รู้สึกสนุกกับการมาเรียนเหมือนแต่ก่อน ยิ่งคิดว่ายังต้องเจอสังคมแบบนี้ไปอีกหลายปี ก็ท้อแล้วฮับ จะให้ไปอยู่กลุ่มอื่นก็ไม่ได้ ทุกกลุ่มดูปิดหมดแล้ว เศร้า ทำไงยังไงดีฮับ จิตตกมากๆ จะไปเจอแต่เพื่อนมัธยมก็ไม่ไได้ วันๆอยู่แต่คณะ เศร้า
แก้ไขข้อความเมื่อ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
เราจบอักษรฯ จุฬาฯ นะ ในคณะ ก็แบ่งกันเป็นกลุ่ม มีการนินทา แข่งขัน ไม่จริงใจ เหมือนกับทันตะ จุฬาฯ นั่นแหละค่ะ ก็คิดว่าคณะน่าเบื่อ แต่พอเรียนจบ ไปเจอสังคมที่ทำงาน น่าเบื่อกว่าและโหดร้ายกว่า

เลยมาย้อนคิดว่าสังคมเรียนในคณะยังดีกว่ามากค่ะ

ต่อมาได้ไปเรียนต่ออเมริกา สังคมไทยในอเมริกา ก็แบ่งกันเป็นกลุ่ม นินทา เอาเปรียบ เหมือนกัน แต่ก็เจอคนมีน้ำใจนะ

เคยคิดว่าสังคมฝรั่งดี แต่พอไปเรียน ดูฝรั่งต่างคนต่างเรียน ต่างคนต่างอยู่ เดินคนเดียวกันเป็นส่วนใหญ่ ไม่แบ่งกลุ่ม แต่ดูเงียบเหงาจัง เหงายิ่งกว่าหิมะขาวโพลนเสียอีก มองดูแล้ว สังคมไทยแม้จะชิงดีชิงเด่น แต่ยังอบอุ่นช่วยเหลือกันมากกว่า

พอมาทำงานอยู่บ้าน คราวนี้ ทำงานกงสี เหงาหนักกว่าเก่า ไม่มีแบ่งกลุ่ม เพราะมีแต่ครอบครัว แต่ก็เหงาสุดๆ เพราะไม่มีสังคมอะไรเลย คิดดูแล้ว ตอนสมัยเรียน ยังดีกว่า ยังมีเจอเพื่อนคุยกันสนุกสนาน คิดไปแล้ว ในอดีต เราน่าจะเห็นคุณค่าของสังคมมหาวิทยาลัยมากกว่านี้

มองโลกในแง่บวกมากขึ้นค่ะ ทุกอย่างนอกตัวเราก็เป็นแค่สิ่งแวดล้อม ถ้าเราเป็นคนดี จริงใจ ช่วยเหลือคน ไม่นินทา ก็เป็นความสุขความชื่นใจที่แผ่ออกจากตัวเราเอง อย่าให้คนอื่นมากำหนดสุขทุกข์ในใจเรา อย่าให้คนอื่นมามีอิทธิพลกับตัวเรามากเกินไป ถ้าไม่ถูกใจเพื่อน ก็หาความสุขจากแหล่งอื่นค่ะ ตัวเราเองทุกวันนี้ก็ไม่มีเพื่อน (โทรหาเพื่อนเก่าปีละประมาณหนึ่งครั้ง) ก็มีความสุขกับการได้ช่วยเหลือคน ตอบกระทู้ บริจาคเงิน เพราะการได้ช่วยเหลือคนเป็นคุณค่าที่แท้จริงของการมีชีวิตอยู่ เรื่องเพื่อนเป็นแค่ของชั่วคราว ไม่มีใครจะอยู่กับเราตลอดไป หรือให้ความสุขกับเราได้ตลอดไป ดูอย่างปีเตอร์ยังทิ้งพลอยพรรณเลย (มาเรื่องดาราได้ไง อิอิ)

ถ้าอยากมีความสุขจากภายใน ลองสวดมนต์พาหุงไหมคะ หาได้จากหนังสือธรรมะของหลวงพ่อจรัญ สนใจไปปฎิบัติธรรม ดูที่ www.ybat.org
ความคิดเห็นที่ 12
น้องอยากระบายอยากหาทางออกเอง แต่ไม่ได้อยากเลิกเรียน 762885 เค้ามาขอปรึกษาดีๆ ไปกดดันเค้าทำไม

หมอที่ดี ไม่ต้องทำนิสัยเหมือนคนอื่นถึงจะได้เป็นหมอหรอก จขกท.เป็นเด็กมีความคิดเป็นของตัวเองไม่ยอมถูกกลืนกินไปกับสังคมแบบนี้ก็ "ถูกต้องแล้วค่ะ "

ชีวิตจริงโลกเรา ไม่เหมือนในละคร คนดี/นางเอก ในโลกแห่งความจริง เจ็บปวดน่ะ พี่บอกเรย อย่าดีจนเหมือนผ้าสีขาว อย่าร้ายจนเหมือนผ้าสีดำๆ ฉลาดอย่างเดียวไม่ได้ ต้องเก่งโลกด้วย อย่ามาบอก ความดีจะเอาชนะทุกอย่างเอง พี่ว่ามันน่ำเน่า มันมีแต่ในละคร

ให้ "ดีมาดีตอบ ร้ายมาก็ร้ายตอบ" ไม่ต้องคิดมาก ชีวิตมหาลัยใครๆ ก็ใส่หน้ากากเข้าหากัน ไม่ต้องห่วงคนส่วนใหญ่ในโลกนี้เค้าก็ทำกัน ไม่ได้เป็นแค่เราคนเดียว การใส่หน้ากากไม่ได้ทำให้สันดารแท้ๆ ของเราหายไป กลับบ้านก็เป็นตัวเราสิ เล่นเกมส์ คุยกับพี่กับน้อง กับคนในบ้าน โทรไปหาเพื่อนหากรู้สึกเหนื่อยกับสังคม ก็เข้าวัดถือศีล นึกถึงหน้าคุณพ่อคุณแม่ไว้ ถ้าเราจบพ่อแม่จะดีใจกับเราขนาดไหน

แก้* เมื่อกี้พี่นึกว่าอยู่นอกกลุ่มแล้ว ถ้ามีกลุ่มอยู่แล้ว แต่ไม่พอใจใช่ไม ลองเปิดใจ!! อันไหนที่พวกเค้าทำแล้วเราไม่ชอบใจก็ นิ่งไว้ ผู้ชายนิ่งๆ เท่จะตาย ดูเป็นผู้ใหญ่ด้วยน่ะ แล้วอย่าไปอารมณ์เสีย ออกหน้าออกตา ชวนเค้าคุยเรื่องใหม่ๆ เช่น ไอโฟนรุ่นนี้น่าใช้ไหม งานนายทำได้ไม อ่านหนังสือยัง ประมาณนี้ คบไปนานๆ พวกเค้าอาจจะดีกว่าที่เราคิดน๊า ยังไงทุกคนก็เป้าหมายเดียวกัน มีคุณพ่อมีคุณแม่เหมือนกัน ^^

พี่เชื่อว่า ถ้าน้องเรียนจบ น้องเป็นหมอที่ดีได้แน่นอน ใครๆ ก็อยากรักษากับหมอที่มีความคิด รู้จักแยกแยะว่า ไหนดีไม่ดี พี่ฝันผุพี่จะไปหาน้องน่ะ อิอิ
ความคิดเห็นที่ 4
สังคมกลุ่มเล็ก ๆ มันก็จะคล้าย ๆ แบบนี้แหละค่ะ มีทุกที่ค่ะ
สังคมในที่เรียน สังคม office ถ้าเรา manage คนอื่นไม่ได้ ก็ต้องมาที่ตัวเอง
คราวนี้ก็ขึ้นอยู่กับเราว่าเราจะ fight หรือว่าจะ compromise
มีทั้งข้อดีข้อเสีย ก็ต้องยอมรับผลของมันให้ได้

มีเพื่อนที่ compromise ทำตามทุกสิ่งอย่าง ไม่ขัดแย้งใคร มีพวกเยอะ เข้ารุ่นพี่อาจารย์
คนนี้ไม่ได้เก่งมากโดดเด่น แต่ก็ได้เข้าเรียนเฉพาะทางต่อ เพราะเค้าไม่ได้ต้องการคนเก่งอย่างเดียว
แต่เค้าต้องการคนที่ทำงานร่วมกับคนอื่นได้ อันนี้เราก็เห็นด้วย

อีกคนหนึ่งเก่งมาก เหรียญทอง แต่ไม่ได้เคารพรุ่นพี่เว่อร์ แย้งสิ่งที่คิดว่าถูกออกมาชัดเจนมาก แต่ก็แบบมีมารยาท
กล้า discuss กับอาจารย์ ไม่ตามกลุ่มเพื่อน เรียนของตัวเอง โพยไม่สนใจ โดดเด่นออกมามาก แต่ก็เข้าสังคมปกติ เล่นกีฬา
ตอนเรียนจบสมัครเรียนต่อเฉพาะทาง ไม่ได้รับคัดเลือก เพราะคะแนนรุ่นพี่ไม่โหวตให้ อาจารย์บอกว่าเธอมีที่ไปที่ดีกว่านี้
ตอนนี้ก็ไปเรียนต่อเฉพาะทางที่ต่างประเทศ ได้ดีกว่าเดิมหรอเปล่าไม่รู้ แต่คิดว่าเค้าก็มาถูกทางแล้ว

ทั้งนั้นทั้งนี้ อยากให้น้องหาทางที่ตัวเองทำแล้วมีความสุข ชีวิตคนเรามีมิติอีกหลายอย่าง บางครั้งการอยู่แต่คณะ เจอคน type เดิม ๆ
มันก็ทำให้เรารู้สึกเครียด อย่าพึ่งพาคนอื่นแล้วทำให้เรารู้สึกปลอดภัย เราต้องปลอดภัยด้วยตัวของเราเอง สู้ ๆ นะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่