เพื่อนยอมขายตัว!! เพราะระบบใหม่ของ กยศ.

ขอยกที่ตอบในความเห็นที่ 2-5 มานะคะ
เรานี่ทึ่งกับความคิดหลายๆ คนที่โทษว่าเป็นความผิดของ กยศ. มากเลยอ่ะ แต่ที่จี๊ดมากที่สุดจนเราต้องมาคอมเม้นต์คงเป็นความคิดเห็นที่ 34
เราขอพูดตรงๆ และแรงๆ เลยเนอะ ว่าคุณไร้สามัญสำนึกมากอ่ะ
คุณบอกว่าพูดอย่างเป็นกลาง
- เขาไม่อยากหนีหนี้ เขาไม่มีจะให้
- เรียนจบมา กว่าจะหางานทำได้
- เงินเดือนไม่พอยาไส้ 8-9 พัน ค่าเช่าห้อง ค่ากิน ค่ารถ แทบจะไม่พอแต่ละเดือน
- ชีวิตต้องวนเวียนแบบนี้ หากินยาไส้ไปถึงแก่ยังจะได้สบายหรือเปล่า

งั้นเราพูดอย่างเป็นกลาง เช่นกัน
- มีหรือไม่ให้กันแน่ค่ะ
- กยศ มีระยะเวลาปลอดหนี้ให้หลังเรียนจบ 2 ปี คำถามคือ คุณลอยชายเกาะพ่อเกาะแม่กิน 2 ปีหรอค่ะ
- กยศ. ปีแรกๆ เขาเรียกเก็บแค่ไม่กี่พันเองน่ะ ของเราเงินต้น 199,485 ปีแรกเรียกเก็บอยู่ 2,992.28 ตีเป็นเลขกลมๆ 2,993 เอาไปหาร 12 เดือน เก็บเดือนล่ะ  250 บาทเอง ถูกกว่าผ่อนโทรศัพท์ ผ่อนรถต่อเดือนเป็นไหนๆๆ
- มีปัญญาเรียนจนจบแต่ไม่ดิ้นรนหาทางทำให้ชีวิตมันดีขึ้น ดักดานไปจนแก่ ให้โทษตัวเองค่ะ ไม่ใช่โทษเจ้าหนี้

จบมาต่อให้ได้งาน (ประจำ) เงินเดือนขั้นต่ำ 9,000 บาท
- กินข้าวมื้อละ 30 บาท เฉลี่ยให้วันละ 100 เดือนนึง 3,000 บาท
- ค่ารถค่าเดินทาง ใกล้ ไกล 50-100 บาท เฉลี่ย 1,500 - 3,000 บาท
- ค่าเช่าที่อยู่อาศัย รวมน้ำไฟอย่างต่ำๆเลย 3,000 บาท

โอเค ค่าข้าวลดไม่ได้ แต่ถ้าคุณเสียค่าที่อยู่เดือนละ 3,000 เป็นอย่างต่ำแล้วยังต้องเสียเงินค่าเดินทางอีก เราว่าคุณไม่ฉลาดเลยอ่ะ ทำไมไม่ไปเช่าห้องใกล้ที่ทำงานหรือย้ายงานให้อยู่ใกล้บ้านล่ะค่ะ
คุณต้องปรับตัวใหม่ค่ะ ถ้าจะเสียค่าเช่าห้อง ต้องไม่เสียค่าเดินทาง แต่ถ้าชอบเดินทาง กลับไปอยู่บ้านค่ะ ไม่ใช่เสียทั้ง 2 ทางเอาเงินไปเสียโดยใช่เหตุ

เพราะแค่ผ่อนสินค้าหรือเงินกู้เขาก็คำนวนแบบนี้ก่อนปล่อยกู้ว่าจะมีกำลังที่จะส่งเขาได้ไหม ถ้าไม่เหลือกินเขาก็ไม่ปล่อยให้กู้
มันเป็นการปล่อยให้กู้ โดยไม่คิดแผนตอนจบ

ไม่ใช่ความผิด กยศ.ค่ะ กยศ.เขาคงคิดแล้วว่า เด็กเรียนจบสูงคงมีสามัญสำนึกค่ะ และโครงการนี้มันเกิดขึ้นเพราะเขาอยากให้โอกาสเด็กได้เรียน เพื่อที่จะเพิ่มประชากรที่มีความรู้ความสามารถมาเป็นแรงขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศค่ะ

ถ้า กยศ.จะผิด ก็คงผิดที่ใจดี ไม่ยึดทรัพย์ ปล่อยให้พวกรุ่นๆ ก่อนหนีหนี้จนมาสร้างความลำบากให้กับเด็กรุ่นปัจจุบัน และผิดที่คิดว่าเด็กไทยทุกคนมีสำนึกที่ดี ที่ได้รับการปลูกฝังมาจากที่บ้านว่าให้มีความรับผิดชอบ

ปล1.
หัดโทษตัวเองซะบ้างเถอะค่ะ เราเห็นหลายคนรายได้ได้ต่ำกว่า 9,000 เขาก็ดิ้นรนหาเงินมาชำระหนี้ เพราะเขามีความคิดดีๆ ที่ว่าเป็นหนี้ก็ต้องรู้จักใช้
ปล2.
บ้านเราไม่ถึงกับจน แต่ก็ไม่ได้ร่ำรวยค่ะ ตอนเรียนหลังเลิกเรียนเราก็ต้องไปทำงานพาร์ทไทม์ เพราะเงิน กยศ. เข้าให้ทุกเดือนแค่ 2,200 ดูก็รู้แล้วว่ามันไม่พอ ก็ต้องดิ้นรน ทุกวันนี้เรามีภาระค่าใช้จ่ายเยอะมาก เพราะเราต้องส่งน้องชายเรียน ไหนจะหนี้บางส่วนที่คุณนายไปหยิบยืมบรรดาป้าๆ มาให้เราเรียน เรายังไม่เอามาเป็นข้ออ้างในการไม่จ่ายหนี้เลย เพราะเรารู้ว่าที่เราเรียนจบปริญญาตรีได้ทุกวันนี้ เพราะว่ามีโครงการ กยศ.
ปล3.
คุณไม่มีทางหาได้อีกแล้วแหละ กู้เงินเกือบ 200,000 ให้เวลาผ่อนถึง 15 ปี โดยไม่มีหลักทรัพย์มาค้ำประกัน แต่คิดดอกเบี้ยแค่ 18,502.95 ถูกกว่าราคา Iphone เป็นหมื่นๆ ถูกกว่าค่าผ่อนรถ ค่าผ่อนบ้าน ค่าเข้าสังคมต่อปีของคนบางคนซะอีก

วินาทีนั้น ใครไม่ใช่เด็กคนนั้น ไม่มีวันเข้าใจหรอก คำว่า จนตรอก ไร้ทางสู้ มันเป็นแบบไหน
วินาที คุณ มีสติพึงคิดได้ ก็ทับถมน้องเขาเข้าไป แทนที่จะหาทางช่วยน้องเขา

เช่น แนะนำให้ไปดรอป กับมหาวิทยาลัยไว้ก่อน มีกำลังใจ มีเงินเมื่อไร ค่อยมาเรียนต่อ
ระหว่างนี้ ลองหางานทำอื่นๆที่ได้เงินเพิ่มไปก่อน ถูๆไถๆไป

ส่วนไอ้รุ่นพี่ระญำตัวนั้น ก็จดบันทึกชื่อไว้ในหนังหมาแล้วกัน ว่ามันทำคนๆนึงให้ตกนรกทั้งเป็น

ไม่มีกำลังใจใดๆ ดีเท่ากับตัว คุณเอง คุณคุยกับเพื่อน แล้วดึงเขากลับมา สู้กับปัญหา กลับบ้านต่างจังหวัด ทิ้งทุกอย่าง เพราะ ความผิดพลาดครั้งเดียว
มันคุ้มไหม

มันผิดตั้งแต่ไม่ประเมินฐานะที่บ้านให้ดีก่อนมาเรียนแล้ว เข้ามากทม.ค่าใช้จ่ายเยอะถ้าไม่ไหวอย่าฝืนดีกว่าพักหาเงินให้พอแล้วค่อยมาเรียน

ถ้านักเรียนคนหนึ่ง ต้องหาเหตุขายตัว เพราะไม่มีเงินนั้น, ผมขอบอกว่า มันไม่ยุติธรรมกับนักเรียน ที่อุตส่าห์ไปทำงานนอกเวลา เสริฟอาหาร ที่ MK ,

ฟูจิ, สเวนเซ่น และอีกหลายร้าน ที่มีจิตเมตตาต่อเยาวชน ให้โอกาสทำงานพาร์ทไทม์กันทั่วประเทศ, เราไม่มีเงิน ก็ต้องช่วยเหลือตัวเอง หางานทำ,

การขายตัวนั้น เป็นทางเลือกที่เพื่อนหนูเลือกเอง ไม่มีใครบังคับ, เด็นนักเรียนทั่วประเทศ ก็มีปัญหาทางการเงินทั้งนั้น แต่ทุกคนเลือกทางที่จะส่งเสีย

ตัวเอง ด้วยการ ทำงาน ทำงาน และทำงาน, อย่าเอาข้ออ้างทางการเงินมาเป็นเหตุผล ของการขายตัว และไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตครับ