ไม่อยากเริ่มใหม่หรือว่าลืมเขาไม่ได้

ตามหัวข้อกระทู้เลย คือเราไม่เข้าใจตัวเอง แต่เราไม่อยากบอกเพื่อนหรือคนใกล้ตัวแล้ว เรารู้สึกทุกข์ใจ


คือเราเลิกกับแฟนมาตอนนี้ก็ 5 เดือน แล้ว ก็ยอมรับว่าเหงา
เรามีคนมาคุยมาจีบ คือ คนนี้เป็นรุ่นน้อง อยู่ไกลกัน เขาก็คอยทักมาหาทุกวัน บอกว่ารักเราจริงๆแม้ว่าเราจะไม่มีท่าทีจะชอบน้องเขาเลย น้องเขาก็บอกจะรอ แต่เราไม่ชอบลักษณะการพูดของเขาคือ เวลาเราลองปรึกษาเรื่องปัญหาชีวิต คือเราอยู่มหาลัย ปัญหาเยอะมากจริงๆ แล้วน้องเขาให้เหตุผล และข้อคิดกับเราไม่ได้ เราเป็นคนชอบฟังเหตุผลอ่า เหมือนเขาอยากทำให้เราขำ ไม่คิดมากแต่เรากลับมองว่ามันเหมือนเขามาตลกเรื่องของเราแล้วก็แบบไม่ใส่ใจอ่า มันชั่งมันไม่ได้อ่า แต่แล้วจุดนึง เราเล่าให้เพื่อนเราฟัง เพื่อนเราก็ยุเรา ว่าน้องเขาน่าตาดี ก็ดีกับเรา นูนนี่ ทำไมไม่ชอบน้องเขา จนมันมีคำนึงที่เขาบอกว่า " จะหาผู้ชายที่รักเราจริงๆมันยากนะเว้ย ถ้ามีผู้ชายคนไหนที่รักเราจริงๆก็อย่าให้เขาหลุดมือเราไป "

แต่ ณ วันนี้  แฟนเก่าเราเปลี่ยนรูป เราก็เข้าไปดู เราไม่กล้าลบรูปแฟนเก่าเราออกจากโซเชี่ยว เราเห็นรูปในเฟสแฟนเก่า ถ่ายรูปคู่กับแฟนใหม่ของเขา  เราก็รู้สึกแบบ ถ้าเรามีใครอีกคนแล้วเขาก็จากเราไปแบบนี้ เรายังอยากเสียใจแบบนี้อีกหรอ มันรู้สึกได้เองเลยว่า วันนั้นเราทำเพื่อเขา รั้งให้เขาอยู่ ยอมทุกอย่าง ทำทุกทาง แต่..... เขาก็ไปและมีใครอีกคนทันที มันทำให้คิดว่า หรือว่าการที่เราเป็นแบบนี้เราลืมเขาไม่ได้

หน้าตาเราก็ไม่ได้ดี คนในมหาลัยก็ไม่ได้มีใครมาจีบ สิ่งนึงที่เพื่อนที่มหาลัยบอกเราคือ " กูแค่คบให้มันเป็นสีสันชีวิต กุไม่ได้คิดจะจริงจัง " หรือว่า " กูว่าอยู่เป็นโสด และใช้ชีวิตมหาลัยให้สนุก กูว่ามันคุ้มกว่าที่กูต้องมีภาระนะ " เราก็เลยชอบถามพวกมันว่า แล้วเมื่อไหร่จะจริงจังสักที เราจะได้เปิดใจ มันก็ตอบคำถามนี้ไม่ได้ แต่มันก็มีคนนึงที่บอกว่า " ถ้าเจอคนที่ใช่กูก็คงไม่ปล่อยเขาไปเช่นกัน "
แต่เราก็ไม่ได้ตายด้านน้า เราก็ยังชอบไปดู กระทู้แนะนำวิศวะ หรือ แท็คในทวิตเตอร์ หรือเด็กที่มหาลัยเราก็ยังตื่นเต้นกับสิ่งแบบนั้น แต่สิ่งที่มาคู่กับสิ่งเหล่านี้คือ มันเป็นไปไม่ได้ในโลกความจริงไง เราเลยยังอยู่กับสิ่งพวกนี้ได้ ฮาๆ

เราแค่อยากจะลองปรึกษา ว่า
เราควรปล่อยน้องเขาไปดีมั้ย ให้เขาไปเจอคนที่ดี หรือ ต้องเปิดใจ ทั้งที่เรายังรู้สึกแบบนี้อยู่ แต่เปิดใจมันก็คุยกันได้แค่ในโทรศัพท์ เพราะเราอยู่ไกลกัน เราก็กลัวอีกเช่นกันว่ารักมันจะแพ้ระยะทางอย่างความรักที่ผ่านมา และอีกอย่าง น้องเขาน่าตาดี คนน่าตาดีก็มักจะมีคนสนใจเยอะ มันก็เป็นต้นเหตุของมือที่สาม
ถ้าเราเลือกคบคนที่น่าตาธรรมดา น่าตาไม่ได้ถูกใจใคร เพราะใจจริงเราอยากจะคบกันที่นิสัยกับความจริงใจ มันจะมีโอกาสที่จะคบกันยืนยาวกว่าใช่มั้ย เราคิดถูกหรือป่าว
หรือว่าเราควรจะอยู่คนเดียวอย่างนี้แหละ เหงาบ้าง เศร้าบ้าง แต่ก็ดีกว่าต้องไปเสียใจแบบนั้นอีก เราเองก็จริงจังกับความรักมากๆ ไม่อยากเริ่มต้นใหม่ เพราะเรายังไม่โตพอ อะไรอะไรที่มันมั่นคงมันเลยยังไม่มา ความรักก็เช่นกัน

ถ้าใครมีอะไรแนะนำ ให้เราคิดได้ เราก็ขอบคุณมากๆ จะหลังไมค์ก็ได้ ทุกวันนี้เรานั่งอ่านหนังสือคำคมการใช้ชีวิตหนักมาก
มันเลยเป็นคำถามกับตัวเราเหมือนชื่อกระทู้ที่ว่า ตกลงแล้วเราไม่อยากเริ่มใหม่ หรือจริงๆ เรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้

ปอลอลิง. ถ้าคุณรู้สึกว่าอ่านแล้วเหมือนว่าเพื่อนคุณกำลังตั้งกระทู้ อย่าไปถามเขาเลยนะ เขาคงไม่อยากให้คุณรู้ว่าเขาตั้ง

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่