ถ้าสามีบอกว่าไม่อยากเดินกับเราเพราะอาย จะรู้สึกยังไงคะ

โดยส่วนตัวเราน้อยใจมาก แรกๆก็ไม่อะไรจนเขาพูดบ่อยขึ้นๆพูดทุกวันๆๆ ว่าเราหน้าตาไม่ดี อ้วน เตี้ย เรายอมรับนะว่าเราไม่สวย เราเคยถามว่าถ้าไม่ชอบแล้วมาจีบทำไม มาอยู่ด้วยกันจนมีลูกทำไม เค้าบอกตอนแรกเราดูดีกว่านี้หลังจากมีลูกมาเราก็อ้วนขึ้น ไม่สวยเหมือนเดิม เขาบอกเวลาไปห้างไปไหนต่อไหนเขาไม่อยากเดินกับเราเลย เพราะเขาอาย!! เราเสียใจมาก นี่เราเสียสละขนาดนี้มีลูกจนตัวเองขี้เหร่ เลี้ยงลูกทั้งวันจนไม่มีเวลา เราเปลี่ยนตัวเองขึ้นมากแล้วลดน้ำหนักลงเกือบ 10 กิโล แต่เขาก็ยังว่าเราน่าเกลียดอยู่ดี เขาชอบเปรียบเทียบเรากับผู้หญิงคนอื่นว่าทำไมคนนั้นคนนี้สวย ผอม แล้วดูเมียตรูสิ เห้ออ!! จากน้อยใจ เสียใจ เรากลายเป็นเบื่อเอือมระอาเต็มที งานเขาก็ไม่ได้ทำค่ะอยู่บ้านไปวันๆ รายได้หลักคือมาจากเราขายของออนไลน์ เลี้ยงลูกด้วย ทั้งวันเขาอยู่แต่กับมือถือมากกว่าลูกกว่าเมียอีก ทุกคืนจะออกไปบ้านเพื่อนเราก็ไม่รู้ว่าไปอะไรนักหนา วันไหนเราบอกว่าไม่ต้องไปก็อารมณ์เสียหงุดหงิดโวยวาย ปิดประตูเสียงดัง ลูกร้องไห้ก็ด่าลูกตะคอกลูก เรานี่เหลืออดจริงๆค่ะ กลัวลูกสุขภาพจิตแย่  อยากเลิกมาก เขาอายุ 33 แล้วค่ะ เพื่อนพูดเพื่อนบอกอะไรไปหมด ทำหมด แต่พอเราบอกไม่เคยได้ พ่อแม่เขาบอกก็ยังไม่ฟังอยู่ด้วยกันเราทุกข์มากกว่าสุขเขาทำเราเสียใจเสียความรู้สึกนับครั้งไม่ถ้วน บอกจะเลิกบุหรี่เพื่อลูกก็ไม่เลิกผลัดวันประกันพรุ่งมาเป็นปี อยากจะเลิกพาลูกหนีไปอยู่ที่อื่นก็สงสารลูก เคยจะเลิกกันรอบนึงเขาบอกเราจะไปไหนก็ไปแต่ห้ามเอาลูกไป อ้าว มีสิทธิ์อะไรเราเลี้ยงมาเจ็บท้องมาเขาไม่ยอมท่าเดียวเรากลัวเขาทำร้ายเราเลยหยุดเถียงไปทำยังไงดีคะ เรื่องผู้หญิงไม่ต้องพูดถึงค่ะแล้วแต่กมลสันดานแล้วแต่จิตใต้สำนึกเถอะเรื่องนี้เราปล่อยวางแล้วตอนนี้เราโฟกัสแค่เรื่องลูกกับหาเงินให้ได้มากที่สุด เราอยากมีบ้านมีรถ อยากออกไปจากที่นี่ซักที คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยากจริงๆค่ะ เราแค่มาระบาย ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง ขอบคุณนะคะที่อ่านจบ