สวัสดีค่ะ คือเรากับแฟนคบมาจะปีนึงแล้วค่ะ เดือนสุดท้ายคือเรามีปัญหากันหนักมากคือแฟนเราแอบคุยกับผญ.คนอื่น แล้วลบแชท โกหกเราค่ะ เราเลยบอกเลิกเพราะเป็นครั้งที่สองแล้วที่เค้าโกหกเพราะเราไม่ชอบคนโกหกมากถึงมากที่สุด แล้วประเด็นคือผญ.คนนั้นคือเพื่อนเราค่ะ นางบอกว่านึกว่าเราไม่ได้คบกันแล้ว จี๊ดมั้ยคะ เพราะนางส่องโซเชี่ยลแฟนเรา เพราะแฟนเราไม่เคยลงรูปคู่เราเลยค่ะ สถนาะคบกับเราก็ไม่ได้ตั้ง เราก็ไม่รู้ว่าเค้าแอบคุยกับใครก่อนหน้านี้รึเปล่าเพราะเราเชื่อใจเค้ามาก เค้าบอกไม่มีใครเราก็เชื่อค่ะ และพอเรารู้ว่าทั้งสองคุยกันเราก็เลิกกับแฟนค่ะ ส่วนคนนั้นก็ตัดเพื่อนค่ะ (หลายคนอาจคิดว่าทำไมแค่เรื่องผช.ถึงต้องขนาดตัดเพื่อนเลย คือมันมีอะไรมากกว่านั้นค่ะแต่ขอเล่าข้ามนะคะเพราะมันเป็นเรื่องไม่ดี) พอเราเลิกกับแฟน นางก็ตามมาง้อเราถึงบ้านเลย ซื้อของมาให้เรา เราก็ใจอ่อนสิคะ แย่จัง5555 พอกลับไปเราก็กลายเป็นคนขี้ระวังทันทีเลยค่ะ ขอรหัสทุกอย่าง เช็คทุกอย่างเลยค่ะสั่งนู่นนี่จนเค้าคงรำคาญเรา เค้าก็บอกว่าอยากอยู๋คนเดียวเราเยอะเกินไป เราก็ไม่ยอมค่ะก็ตามง้อเค้าง้อตั้งหลายวัน เค้าก็ใจอ่อนยอมดีด้วย
สักพักเหมือนอะไรจะลงตัวแต่ก็มีปัญหาอีกแล้วค่ะ เพื่อนเราคนเก่าแหละดันมายุ่งกับแฟนเราอีกแล้ว แฟนเราก็ทักไปนะ แต่เค้าอ้างว่าทักไปเพื่อที่จะบอกว่าอย่ามีปัยหากันเลย ให้ต่างคนต่างอยู่ เรานี่ไม่เชื่อหรอกค่ะก็ด่าเค้าไปหลายคำอยู่ จนแฟนเราโมโหแล้วบอกว่าจะอยู่คนเดียว เราก็บอกว่าอย่ามาทำนิสัยเห็นแก่ตัวแบบนี้ นี่หนีปัญหาหรอ แฟนเราบอกว่าเบื่อที่ต้องเจออะไรแบบนี้อยากมีชีวิตอิสระอยากอยู่กับเพื่อน เราก็ไปหาที่บ้านไปเคลียกันค่ะ แฟนเราก็ยังยืนยันจะอยู่คนเดียวเราก็โอเค ครั้งนี้เราปล่อยค่ะ เท! วันนั้นเราก็เริ่มหาคนคุยค่ะทักไปมั่วๆ ก็มีน้องคนนึงคุยถูกคอกันมาก เราก็คุยได้อาทิตนึง แฟนเรารู้ว่าเรามีคนคุยก็ตั้งสเตตัสด่าเราเลยค่ะ แบบเราไวเกินไรงี้ เห้ยคือเป็นคนเลือกเองปะคะทิ้งกูปะคะ เราก็ตั้งด่ากลับค่ะ ตอนนั้นเรารู้สึกสตรอง!มากค่ะ แฮปปี้มากน้องเค้าก็พาเราไปกินข้าวนู่นนี่ น่าร้าก สักพัก แฟนเราก็ทักมาบอกว่ายังลืมเราไม่ได้อยู่ไม่ได้จริงๆ เราก็บอกว่ามาบอกอะไรตอนนี้ ทำไมตอนนั้นไม่คิดดีๆ ตอนนั้นเราบอกเลยค่ะว่าใจเราโคตสั่น แบบอยากกลับไปหาเค้ามาก แต่เราไม่อยากให้น้องเสียใจค่ะ เพราะติดตรงเราไปสัญญากับน้องเค้าแล้วว่าจะไม่กลับไป เราเลยกลับไม่ได้ แฟนเราก็มาง้อเราทุกวันค่ะ เราก็สับสนมากโคตโลเลเลย น้องก็ยื้อเราไม่ให้เราไป เราก็สงสารแฟนเราด้วย จึงบอกแฟนว่าไม่กลับไปหาแล้วแหละ พอเราคุยกับน้องสักพักในหัวเราก็มีแต่แฟนเราตลอด ไปไหนก็ผ่านที่ที่เคยไปด้วยกันตลอด ความทรงจำมันยังอยู่ แล้วจังหวะนั้นน้องเค้าเริ่มคุยกับเราไม่รู้เรื่องแล้ว น้องเค้าทำให้เรารู้สึกคิดถึงแฟนเรามากขึ้นทุกวันๆ จนเราตัดสินใจวันนั้นเราปิดโซเชี่ยลไม่คุยกับน้องและคนอื่นๆอยู่เงียบๆคนเดียว ถามใจตัวเองดูว่าจริงๆแล้วเราต้องการใครกันแน่ สรุปคือมีแต่แฟนเราเลยค่ะ เราเลยตัดสินบอกน้องไปว่าหยุดแค่นี้นะ ไปต่อไม่ได้จริงๆไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว น้องเค้าก็คงเสียใจแหละค่ะ เราก็รู้สึกผิดมากๆทำร้ายเด็กได้ลงคอ
วันถัดมาเลยค่ะ เราก็ให้เพื่อนไปส่งที่บ้านแฟนไปง้อเค้าค่ะ ซื้อดอกไม้ไปให้ด้วย เราชอบให้ดอกไม้แฟนนะเพราะถึงมันจะเหี่ยวแต่มันเป็นของขวัญที่มีค่าสำหรับเราแต่ไม่รู้ว่าเค้าจะคิดแบบเรามั้ย พอไปถึงแฟนเราก็ถามว่ามาทำไม เราก็ง้อค่ะพูดทุกคำที่รู้สึกแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา แฟนเราก็บอกว่า อาทิตกว่าแล้วนะ มาช้าไปมั้ย (เหยยย คือแค่อาทิตย์เดียวเองปะวะ อะไรจะใจร้ายขนาดนั้น) เราก็ร้องไห้อ้อนวอนค่ะ ขอให้กลับมาๆ เค้าก็บอกว่า เป็นไปไม่ได้แล้ว เราก็ได้แต่ร้องไห้ ...ยังค่ะยังไม่หมด เราหน้าด้าน555555 เราก็สรรหาวิธีง้อแฟนต่างๆนานา โพสในโซเชี่ยลต่างๆ และเราก็ทำตามโซเชี่ยลนะคะที่บางคู่ก็ใช้ได้แต่สำหรับเรามันไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ คือเราเอารูปคู่ที่เคยให้เค้ามาห้อยกับลูกโป่งที่ลอยเต็มห้อง นึกภาพออกใช่มั้ยคะ ที่เค้านิยมเซอไพส์กัน นั่นแหละค่ะ หมดไปหลาย ไม่ได้เ_ยไรกับมาเลย55555555เราโคตเฟล นั่งร้องไห้กลางห้องของเค้าเลย เค้าก็นั่งกดโทรศัพท์ไปค่ะไม่สนใจเราเลย เราก็ลุกออกจากบ้านแล้วเดินกลับเลยค่ะเดินร้องไห้เหมือนคนบ้า สักพักเค้าก็ขับรถให้เราขึ้นรถแล้วก็ด่าเราว่าทำไมต้องเดินออกมาแบบนั้น เราไม่ตอบอะไรเค้าเลย ร้องไห้หนักมาก ย้ำ หนักมาก เราไม่เคยทุ่มเทอะไรขนาดนี้มาก่อน เราคิดว่าจะได้อะไรกับมาบ้างสุดท้ายก็ได้แต่น้ำตา เค้าไม่เห็นค่าเราแล้ว แต่เราก็ยังไม่หยุดนะ กลับบ้านไปเราก็ไปง้อต่อในแชทค่ะ เราเหมือนของตายเลย เพื่อเราไม่มีใครชอบเค้าเลยนะตั้งแต่เรื่องครั้งนั้น เราก็ไม่สนหรอกเราเลือกแล้ว เราก็ไปง้อเค้าที่บ้านเกือบทุกวันแต่ก็ร้องไห้กลับมาตลอด วันนั้นเค้าหลับอยู่เราก้เห็นว่ามีไลน์เด้งเข้ามาก็แอบเห็นว่าเป็นเพื่อนเราอีกแล้วแต่ไม่ใช่คนเดิมนะคะ(ตั้งแต่เลิกกันเค้าก็เปลี่ยนรหัสทุกอย่าง) เราก็เริ่มใจไม่ดีอีกแล้ว คิดว่าต้องคุยกันนานแล้วด้วย เราเลยทักเพื่อนเราไปเพื่อนเราก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไรนะ เราก็เชื่อค่ะ เพื่อนเราก็บอกว่าเดี๋ยวเลิกคุยให้เพราะไม่อยากให้เราคิดมาก เราก็ซึ้งใจเพื่อนมากค่ะ ขอบคุณไปชุดใหญ่
แต่พอรวบรวมข้อมูลทั้งหมด สิ่งที่เพื่อนเราบอกมาเหมือนจะโกหกเรา ทำไมเราต้องมาเจอแต่คนโกหกด้วย เพื่อนเราก็บอกว่าเลิกคุยแล้วแต่เราก็ไม่รู้ว่าจริงมั้ยนะคะ หลังจากนั้นเราก็ง้อแฟนมาตลอดเค้าก้ไม่สนใจเราหรอกค่ะ ตอบบ้างตอบช้าบ้าง เราก็ไม่ได้คุยกับใครเลยนะคะง้อแฟนอย่างเดียวตอนนั้น เสิร์ชหาในเน็ตก็แล้วอะไรก็แล้ว ไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ เราก็ให้ครอบครัวเค้าช่วยคุยด้วยแล้วนะ เค้าก็บอกว่าน่าจะกลับไปหาเราแหละเพราะเค้าเลิกคุยกับเพื่อนคนนั้นแล้ว เราก็ดีใจมากค่ะ แต่พอถามเค้าเค้าก็บอกว่าขออยู่คนเดียวก่อน ยังไม่อยากกลับไป เราก็ง้อเค้าได้เดือนนึงแล้ว ไม่เห็นวี่แววอะไรเลย เค้าก็เพ่อถึงใครก็ไม่รู้เราก็เริ่มท้อแล้วเลยพอดีกว่า เราก็บอกเค้าว่าไม่ใช่รอไม่ได้นะ แต่รอแล้วไม่มีหวังก็ไม่รู้จะรอทำไม เค้าก็ได้แต่บอกคับๆเรายิ่งเฟลเลย พอผ่านไปสามอาทิตย์ เราก็คิดถึงเค้าตลอดอีกแล้วลืมไม่ได้สักที ยิ่งวันนั้นเราเจอกับเค้าจังๆยิ่งโคตคิดถึงเลยอยากจะพุ่งเข้าไปกอดเค้า วันนั้นเราเลยทักเค้าไปบอกว่าคุยกับใครอยู่รึเปล่าเค้าบอกว่าก็มีคนทักแต่ไม่ได้คิดอะไร พอเราบอกว่ากลับมาหาเราได้มั้ยเค้าบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้ว คือเค้าบอกว่ายังคิดถึงแต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรก็ไม่รู้ทำให้กลับไปไม่ได้ คือเราก็ไม่เข้าใจเค้าทุกทีเราอยากพอมากอยากลืมเราไม่เคยลืมใครยากขนาดนี้เลย
เราไม่อยากไปเริ่มต้นใหม่กับใครแล้วตอนนี้ ไม่อยากมีแฟนเก่าเพิ่ม ไม่อยากไปทำความรู้จักครอบครัวของใครใหม่อีกแล้ว เรากับเค้ามีความทรงจำมากมายแต่เค้าลืมเราได้แล้วเค้ามีคนเข้ามาเรื่อยๆซึ่งต่างจากเรามาก เมื่อก่อนไปไหนมาไหนก็ไปแต่กับเค้าเพื่อนนี่ไม่จำเป็นเลย แต่เดี๋ยวนี้เราต้องเกาะคนนู้นไปกับคนนี้ เราคิดถึงเค้ามาก เพื่อนเราก็เอาแต่ด่าเราว่าเราโง่ มันก็จริงแหละแต่เราไม่อยากฝืนความรู้สึกของเราแล้ว ตอนเค้ามาง้อเราเค้าบอกว่าถ้าเรายังไม่มีใครให้กลับมาหาเค้านะเค้ายังรอเราอยู่เสมอ กลับมาได้เสมอนะ แล้วดูดิ ตอนนั้นที่เรากลับไปหาเค้ามันไม่กี่อาทิตเองนะคะ ทำไมลืมกันง่ายจัง ถ้าไม่ใช่เพราะเค้าพูดคำนี้เราก็คงไม่กลับมาหาเค้าหรอกมั้ง แต่เราผูกพันธ์กับเค้ามากเลยนะเราผ่านอะไรมาตั้งเยอะ
ตอนนี้เราก็คุยกับเค้าอยู่นะ แต่เค้าทำเหมือนเราไม่มีค่าเลย เราก็คิดว่าแึ่คุยด้วยก็ดีแล้วมั้ง แต่มันทรมานมากเลยนะ TT
*เราก็อยากเล่าให้เพื่อนๆอ่านเผื่อจะแสดงความคิดเห็นหรือมีใครเป็นแบบเราก็มาแชร์กันได้นะคะ*
มีใครที่ง้อแฟนแล้วเค้าไม่กลับมาบ้างคะ???????
สักพักเหมือนอะไรจะลงตัวแต่ก็มีปัญหาอีกแล้วค่ะ เพื่อนเราคนเก่าแหละดันมายุ่งกับแฟนเราอีกแล้ว แฟนเราก็ทักไปนะ แต่เค้าอ้างว่าทักไปเพื่อที่จะบอกว่าอย่ามีปัยหากันเลย ให้ต่างคนต่างอยู่ เรานี่ไม่เชื่อหรอกค่ะก็ด่าเค้าไปหลายคำอยู่ จนแฟนเราโมโหแล้วบอกว่าจะอยู่คนเดียว เราก็บอกว่าอย่ามาทำนิสัยเห็นแก่ตัวแบบนี้ นี่หนีปัญหาหรอ แฟนเราบอกว่าเบื่อที่ต้องเจออะไรแบบนี้อยากมีชีวิตอิสระอยากอยู่กับเพื่อน เราก็ไปหาที่บ้านไปเคลียกันค่ะ แฟนเราก็ยังยืนยันจะอยู่คนเดียวเราก็โอเค ครั้งนี้เราปล่อยค่ะ เท! วันนั้นเราก็เริ่มหาคนคุยค่ะทักไปมั่วๆ ก็มีน้องคนนึงคุยถูกคอกันมาก เราก็คุยได้อาทิตนึง แฟนเรารู้ว่าเรามีคนคุยก็ตั้งสเตตัสด่าเราเลยค่ะ แบบเราไวเกินไรงี้ เห้ยคือเป็นคนเลือกเองปะคะทิ้งกูปะคะ เราก็ตั้งด่ากลับค่ะ ตอนนั้นเรารู้สึกสตรอง!มากค่ะ แฮปปี้มากน้องเค้าก็พาเราไปกินข้าวนู่นนี่ น่าร้าก สักพัก แฟนเราก็ทักมาบอกว่ายังลืมเราไม่ได้อยู่ไม่ได้จริงๆ เราก็บอกว่ามาบอกอะไรตอนนี้ ทำไมตอนนั้นไม่คิดดีๆ ตอนนั้นเราบอกเลยค่ะว่าใจเราโคตสั่น แบบอยากกลับไปหาเค้ามาก แต่เราไม่อยากให้น้องเสียใจค่ะ เพราะติดตรงเราไปสัญญากับน้องเค้าแล้วว่าจะไม่กลับไป เราเลยกลับไม่ได้ แฟนเราก็มาง้อเราทุกวันค่ะ เราก็สับสนมากโคตโลเลเลย น้องก็ยื้อเราไม่ให้เราไป เราก็สงสารแฟนเราด้วย จึงบอกแฟนว่าไม่กลับไปหาแล้วแหละ พอเราคุยกับน้องสักพักในหัวเราก็มีแต่แฟนเราตลอด ไปไหนก็ผ่านที่ที่เคยไปด้วยกันตลอด ความทรงจำมันยังอยู่ แล้วจังหวะนั้นน้องเค้าเริ่มคุยกับเราไม่รู้เรื่องแล้ว น้องเค้าทำให้เรารู้สึกคิดถึงแฟนเรามากขึ้นทุกวันๆ จนเราตัดสินใจวันนั้นเราปิดโซเชี่ยลไม่คุยกับน้องและคนอื่นๆอยู่เงียบๆคนเดียว ถามใจตัวเองดูว่าจริงๆแล้วเราต้องการใครกันแน่ สรุปคือมีแต่แฟนเราเลยค่ะ เราเลยตัดสินบอกน้องไปว่าหยุดแค่นี้นะ ไปต่อไม่ได้จริงๆไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว น้องเค้าก็คงเสียใจแหละค่ะ เราก็รู้สึกผิดมากๆทำร้ายเด็กได้ลงคอ
วันถัดมาเลยค่ะ เราก็ให้เพื่อนไปส่งที่บ้านแฟนไปง้อเค้าค่ะ ซื้อดอกไม้ไปให้ด้วย เราชอบให้ดอกไม้แฟนนะเพราะถึงมันจะเหี่ยวแต่มันเป็นของขวัญที่มีค่าสำหรับเราแต่ไม่รู้ว่าเค้าจะคิดแบบเรามั้ย พอไปถึงแฟนเราก็ถามว่ามาทำไม เราก็ง้อค่ะพูดทุกคำที่รู้สึกแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา แฟนเราก็บอกว่า อาทิตกว่าแล้วนะ มาช้าไปมั้ย (เหยยย คือแค่อาทิตย์เดียวเองปะวะ อะไรจะใจร้ายขนาดนั้น) เราก็ร้องไห้อ้อนวอนค่ะ ขอให้กลับมาๆ เค้าก็บอกว่า เป็นไปไม่ได้แล้ว เราก็ได้แต่ร้องไห้ ...ยังค่ะยังไม่หมด เราหน้าด้าน555555 เราก็สรรหาวิธีง้อแฟนต่างๆนานา โพสในโซเชี่ยลต่างๆ และเราก็ทำตามโซเชี่ยลนะคะที่บางคู่ก็ใช้ได้แต่สำหรับเรามันไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ คือเราเอารูปคู่ที่เคยให้เค้ามาห้อยกับลูกโป่งที่ลอยเต็มห้อง นึกภาพออกใช่มั้ยคะ ที่เค้านิยมเซอไพส์กัน นั่นแหละค่ะ หมดไปหลาย ไม่ได้เ_ยไรกับมาเลย55555555เราโคตเฟล นั่งร้องไห้กลางห้องของเค้าเลย เค้าก็นั่งกดโทรศัพท์ไปค่ะไม่สนใจเราเลย เราก็ลุกออกจากบ้านแล้วเดินกลับเลยค่ะเดินร้องไห้เหมือนคนบ้า สักพักเค้าก็ขับรถให้เราขึ้นรถแล้วก็ด่าเราว่าทำไมต้องเดินออกมาแบบนั้น เราไม่ตอบอะไรเค้าเลย ร้องไห้หนักมาก ย้ำ หนักมาก เราไม่เคยทุ่มเทอะไรขนาดนี้มาก่อน เราคิดว่าจะได้อะไรกับมาบ้างสุดท้ายก็ได้แต่น้ำตา เค้าไม่เห็นค่าเราแล้ว แต่เราก็ยังไม่หยุดนะ กลับบ้านไปเราก็ไปง้อต่อในแชทค่ะ เราเหมือนของตายเลย เพื่อเราไม่มีใครชอบเค้าเลยนะตั้งแต่เรื่องครั้งนั้น เราก็ไม่สนหรอกเราเลือกแล้ว เราก็ไปง้อเค้าที่บ้านเกือบทุกวันแต่ก็ร้องไห้กลับมาตลอด วันนั้นเค้าหลับอยู่เราก้เห็นว่ามีไลน์เด้งเข้ามาก็แอบเห็นว่าเป็นเพื่อนเราอีกแล้วแต่ไม่ใช่คนเดิมนะคะ(ตั้งแต่เลิกกันเค้าก็เปลี่ยนรหัสทุกอย่าง) เราก็เริ่มใจไม่ดีอีกแล้ว คิดว่าต้องคุยกันนานแล้วด้วย เราเลยทักเพื่อนเราไปเพื่อนเราก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไรนะ เราก็เชื่อค่ะ เพื่อนเราก็บอกว่าเดี๋ยวเลิกคุยให้เพราะไม่อยากให้เราคิดมาก เราก็ซึ้งใจเพื่อนมากค่ะ ขอบคุณไปชุดใหญ่
แต่พอรวบรวมข้อมูลทั้งหมด สิ่งที่เพื่อนเราบอกมาเหมือนจะโกหกเรา ทำไมเราต้องมาเจอแต่คนโกหกด้วย เพื่อนเราก็บอกว่าเลิกคุยแล้วแต่เราก็ไม่รู้ว่าจริงมั้ยนะคะ หลังจากนั้นเราก็ง้อแฟนมาตลอดเค้าก้ไม่สนใจเราหรอกค่ะ ตอบบ้างตอบช้าบ้าง เราก็ไม่ได้คุยกับใครเลยนะคะง้อแฟนอย่างเดียวตอนนั้น เสิร์ชหาในเน็ตก็แล้วอะไรก็แล้ว ไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ เราก็ให้ครอบครัวเค้าช่วยคุยด้วยแล้วนะ เค้าก็บอกว่าน่าจะกลับไปหาเราแหละเพราะเค้าเลิกคุยกับเพื่อนคนนั้นแล้ว เราก็ดีใจมากค่ะ แต่พอถามเค้าเค้าก็บอกว่าขออยู่คนเดียวก่อน ยังไม่อยากกลับไป เราก็ง้อเค้าได้เดือนนึงแล้ว ไม่เห็นวี่แววอะไรเลย เค้าก็เพ่อถึงใครก็ไม่รู้เราก็เริ่มท้อแล้วเลยพอดีกว่า เราก็บอกเค้าว่าไม่ใช่รอไม่ได้นะ แต่รอแล้วไม่มีหวังก็ไม่รู้จะรอทำไม เค้าก็ได้แต่บอกคับๆเรายิ่งเฟลเลย พอผ่านไปสามอาทิตย์ เราก็คิดถึงเค้าตลอดอีกแล้วลืมไม่ได้สักที ยิ่งวันนั้นเราเจอกับเค้าจังๆยิ่งโคตคิดถึงเลยอยากจะพุ่งเข้าไปกอดเค้า วันนั้นเราเลยทักเค้าไปบอกว่าคุยกับใครอยู่รึเปล่าเค้าบอกว่าก็มีคนทักแต่ไม่ได้คิดอะไร พอเราบอกว่ากลับมาหาเราได้มั้ยเค้าบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้ว คือเค้าบอกว่ายังคิดถึงแต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรก็ไม่รู้ทำให้กลับไปไม่ได้ คือเราก็ไม่เข้าใจเค้าทุกทีเราอยากพอมากอยากลืมเราไม่เคยลืมใครยากขนาดนี้เลย
เราไม่อยากไปเริ่มต้นใหม่กับใครแล้วตอนนี้ ไม่อยากมีแฟนเก่าเพิ่ม ไม่อยากไปทำความรู้จักครอบครัวของใครใหม่อีกแล้ว เรากับเค้ามีความทรงจำมากมายแต่เค้าลืมเราได้แล้วเค้ามีคนเข้ามาเรื่อยๆซึ่งต่างจากเรามาก เมื่อก่อนไปไหนมาไหนก็ไปแต่กับเค้าเพื่อนนี่ไม่จำเป็นเลย แต่เดี๋ยวนี้เราต้องเกาะคนนู้นไปกับคนนี้ เราคิดถึงเค้ามาก เพื่อนเราก็เอาแต่ด่าเราว่าเราโง่ มันก็จริงแหละแต่เราไม่อยากฝืนความรู้สึกของเราแล้ว ตอนเค้ามาง้อเราเค้าบอกว่าถ้าเรายังไม่มีใครให้กลับมาหาเค้านะเค้ายังรอเราอยู่เสมอ กลับมาได้เสมอนะ แล้วดูดิ ตอนนั้นที่เรากลับไปหาเค้ามันไม่กี่อาทิตเองนะคะ ทำไมลืมกันง่ายจัง ถ้าไม่ใช่เพราะเค้าพูดคำนี้เราก็คงไม่กลับมาหาเค้าหรอกมั้ง แต่เราผูกพันธ์กับเค้ามากเลยนะเราผ่านอะไรมาตั้งเยอะ
ตอนนี้เราก็คุยกับเค้าอยู่นะ แต่เค้าทำเหมือนเราไม่มีค่าเลย เราก็คิดว่าแึ่คุยด้วยก็ดีแล้วมั้ง แต่มันทรมานมากเลยนะ TT
*เราก็อยากเล่าให้เพื่อนๆอ่านเผื่อจะแสดงความคิดเห็นหรือมีใครเป็นแบบเราก็มาแชร์กันได้นะคะ*