ช้อนกับสมาธิ

หนึ่งวันมี 24 ชั่วโมง หรือ 86,400 วินาที
ถ้าลบการนอนไป 8 ชั่วโมง ก็จะเหลือเวลาตอนตื่น 16 ชั่วโมง หรือ 57,600 วินาที

โดยปกติคนเราจะมีความคิดเกิดขึ้นประมาณ 50,000 - 70,000 เรื่องต่อวัน*
ปะปนกันไปทั้งตอนมีสติและไม่มีสติ ทั้งที่เป็นบวกและเป็นลบ

จากธรรมชาติของใจคนและจากสภาพแวดล้อมยุคนี้..
ทำให้ใจคิดด้านลบตอนไม่มีสติเป็นส่วนใหญ่

ถ้าสมมติว่า.. ในหนึ่งวันคิดแต่เรื่องลบ..
ก็เท่ากับว่าใจคิดเรื่องลบเกือบทุกวินาที

จากความคิดนับหมื่นนั้น..
สามารถออกมาได้ด้วยความคิดเดียว.. นั่นคือ "คำบริกรรม"

ซึ่งในแต่ละวัดก็จะใช้คำบริกรรมที่แตกต่างกันออกไป
เช่น พุทโธ ยุบหนอพองหนอ เข้าหนอออกหนอ นับตัวเลข เป็นต้น

แต่ทั้งหมดมีวัตถุประสงค์เดียวกัน.. นั่นคือ
ถ้าสามารถทำให้ใจอยู่กับคำบริกรรมนั้น ๆ ได้นาน 1 ชั่วโมง ก็เท่ากับว่า..
ใจออกจากความคิดลบ ๆ ได้ถึง 3,600 ความคิดตามข้อสมมติเลยทีเดียว

ใจที่มีแต่เรื่องลบ ๆ ร้าย ๆ.. คือใจไม่ดี
เอาไปคิด ก็จะคิดแต่เรื่องแย่ ๆ
เอาไปคิดเรื่องดี ๆ ก็คิดไม่ออก
จึงต้องใช้วิธีข้างต้นเอาเรื่องไม่ดี
เอาเรื่องไม่ดี เอาความฟุ้งซ่านออกจากใจก่อน.. ใจถึงจะดี



วิธีดังกล่าว.. พระพุทธเจ้าท่านเรียกว่า [ สมาธิ ]



หากเปรียบใจเป็นช้อน และเปรียบกิเลสความฟุ้งซ่านเป็นสิ่งสกปรก
ช้อนที่เปื้อนคราบสกปรก..
เอาไปตักข้าว ข้าวก็เปื้อน กินไม่ได้..
เอาไปตักแกง แกงก็เปื้อน กินไม่ได้..
เอาไปตักหมู หมูก็เปื้อน กินไม่ได้..

พระพุทธเจ้าจึงทรงสอนให้เอาช้อนไปล้างจนสะอาด
ล้างเอาสิ่งสกปรกออกไปจากช้อนก่อน
แล้วค่อยเอาช้อนไปตักข้าว ตักแกง ตักหมูกินให้อิ่ม
แต่ระหว่างกินอาจไม่มีสติเผลอทำช้อนหล่นเปื้อนสิ่งสกปรกอีก


[ ก็ต้องเอามาล้างใหม่ ]


ส่วนจะใช้ช้อนทองคำ ช้อนแสตนเลส ช้อนสังกะสี..
ก็แล้วแต่ความชอบ แล้วแต่ว่าถูกจริตกับช้อนแบบไหน

แต่ถ้ามีช้อนแล้วไม่ใช้ตักข้าว..
กลับเอามาอวดว่ามีช้อนเยอะแยะ
เอามาเบ่งว่ามีช้อนฝังเพชร
เอามาโม้ว่ามีช้อนเงินช้อนทอง
เอามาโชว์ว่ามีช้อน unlimited
เอามายึดไว้ถือไว้..

ยังไงก็ไม่มีทางอิ่ม เพราะช้อนมีไว้ใช้.. ไม่ได้มีไว้กิน


---------------------------------------
*ที่มา: http://www.huffingtonpost.com/bruce-davis-phd/healthy-relationships_b_3307916.html