ห้องเพลง**คนรากหญ้า** พักยกการเมือง มุมเสียงเพลง มุมนี้ไม่มีสี ไม่มีกลุ่ม............มีแต่เสียง 17/11/2015

“ทุ่งอ้อ”  สาว สาว สาว......



วันนี้เอาเรื่อง “สาว สาว สาว”  “สามสาวสามมุม” มาเล่าให้ฟัง   ถือว่าตามคำขอของชุนเทียนที่ขอไว้เมื่อวานเกี่ยวกับเรื่องของนางสามาวดีที่พูดถึงในพระไตรปิฏก และถูกไฟครอกตายเพราะคนรอบข้าง....ถ้าพูดถึงนางสามาวดีแล้ว  ก็ต้องพูดถึง สาวใช้ของนางคือนาง “ขุชชุตรา” แปลว่าหญิงค่อม  และนางมาคันทิยา พระสนมเอกของพระเจ้าอุเทนแห่งเมืองโกสัมพี...นี่เป็นเรื่องราวของ “สามสาวสามมุม” ที่เกี่ยวข้องกันและจบลงด้วยโศรกนาฏกรรมตามที่พระไตรปิฏกบันทึกไว้



เริ่มที่นางสามาวดีก่อน... เธอมีชื่อว่า “สามา” แต่คำว่า “วดี มาเพิ่มเอาทีหลังอ่านไปเรื่อยๆ จะถึงบางอ้อ......เป็นอดีตลูกเศรษฐีแต่เมื่อบิดาเสียชีวิตลง   ชีวิตนางก็ตกอับตระเวณขอข้าวปลาชาวบ้านกินพอประทังชีวิตไปวัน....มีเศรษฐีใจบุญท่านหนึ่งตั้งโรงทานให้อาหารทุกวัน   หัวหน้าโรงทานรู้สึกสงสารนางสามาวดีก็เลยรับเอาไว้เป็นธิดาบุญธรรมเพื่อช่วยเหลือในโรงทาน.....โรงทานแห่งนี้...ทานประเภท first come first serve  คือมาก่อนได้ก่อน  ใครที่เบียดบังและแข็งแรงเบียดเข้ามาข้างหน้าได้สุดก็ได้ทานไป  คนอ่อนแอเบียดเสียดไม่ทันก็อาจจะอด.....นางสามาเห็นเช่นนั้นก็คิดสร้างรั้วกั้น...โดยทำเป็นรั้วขนาดเล็กๆ สองข้างเฉพาะคนๆ เดียวเดินได้ยาวเหยียด  ถึงตรงนี้...คนที่จะแย่งแซงคิวก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะแย่ง...ทุกคนก็เลยต้อง “เข้าคิว” อยุ่ในบริเวณรั้ว......นั่นเป็นการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรว่าด้วยกัน “เข้าคิว” ครั้งแรกของโลกก็ว่าได้  



เช้าวันนั้นพ่อบุญธรรมและเศรษฐีเจ้าของโรงทานแปลกใจที่ไม่ได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครมแย่งอาหารกันเหมือนที่ผ่านๆ มา  เพราะเช้านั้นทุกคน “เข้าคิว” รับของบริจาคด้วยมันสมองของนาวสามาที่คิดค้นทำ “รั้ว” กั้นคน   เศรษฐีจึงตั้งชื่อเธอว่า “สามาวดี”  โดยเติมคำว่า “วดี” (แปลว่ารั้ว)ต่อท้าย


รวบรัดตัดตอน  มาตอนที่เธอได้เป็นพระชายาของพระเจ้าอุเทน   และมีสาวรัชใช้ชื่อขุชชุตรา....สาวใช้นางนี้มีหน้าที่จัดดอกไม้ในพระตำหนักของนางสามาวดีทุกวัน  เธอมีนิสัยเหมือนข้าราชการไทยบางคน   คือทุกๆ เช้านางสามาวดีจะให้เงินเธอ ๘ กษาปณะไปซื้อดอกไม้  แต่เธอยักยอกไว้ครึ่งหนึ่ง  ซื้อดอกไม้ซะ ๔ กษาปณะ  ทีเหลือเข้ากระเป๋าตัวเอง.....อยู่มาวันหนึ่งระหว่างทางที่จะไปตลาดซื้อดอกไม้  เธอเห็นผู้คนมากมายเธอจึงแวะเข้าไปดู  จึงรู้ว่าสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากำลังแสดงพระธรรมเทศนาอยู่   เธอจึงไปนั่งพนมมือฟังจนจบ....จนเกิดดวงตาเห็นธรรม.....แล้ววันนั้นเธอก็ซื้อดอกไม้ครบตามจำนวนที่ให้มา.......พระนางสามาวดีเห็นดอกไม้มากมายผิดปรกติกว่าวันก่อนๆ ก็แปลกใจจึงถามสาวใช้.....นางขุชชุตราก็ยอมรับสารภาพหมดเปลือกว่าที่แล้วๆ มานั้นนางได้ยักยอกเอาเงิน....แต่วันนี้ได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้าแล้ว  ก็เกิดหิริ และโอตัปปะ คือเกรงกลัวต่อบาป....จึงใช้ “งบประมาณ” ให้ครบทุกบาททุกสตางค์....และต่อจากนี้ไปจะไม่ฉ้อราษฏร์บังหลวงเหมือนข้าราชการบางคนอีกต่อไป.......นางสามาวดีก็ไม่โกรธแค้นอะไร.....กลับให้สาวใช้เทศน์สั่งสอน   และที่สำคัญ....ต่อมานางสามาวดีลด “อัตตา” ยกให้สาวใช้เป็นอาจารย์สอนธรรมะให้.....เอาไว้ต่อในคราวหลังนะครับ


^{ภาพวาดนางขุชชุตรากับนางสามาวดี}

พิมพ์สดๆ  ยังไม่ได้ตรวจทาน  ขาดตกบกพร่อง...เชิญชี้แนะนะครับ