ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ นอกจากโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบเข้าสังคมแล้วยังชอบคิดมาก เอาแต่ใจตัวเอง ขี้น้อยใจอีก ยิ่งเรามาเรียนไกลบ้านมาก ปีนึงกลับบ้าน 2-3 ครั้ง เนื่องจากเป็นเด็กติดพ่อแม่ด้วย อยู่บ้านพ่อแม่ก็คอยเอาใจตลอด แต่พอมาเรียนเราก็ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร กลัวไปงอแงเอาแต่ใจใส่เพื่อ กลัวเพื่อนรำคาญ ก็เลยเลือกที่จะอยู่คนเดียวบ่อยๆ เราก็ไม่อยากเป็นแบบนี้หรอกนะคะ มันเหงามาก ชอบแอบร้องให้อยู่คนเดียวบ่อยๆ บางครั้งนั่งอ่านหนังสือยู่ในห้องสมุดก็เผลอร้องไห้ให้คนอื่นเห็น เพื่อนเราก็มีนะคะ แต่เพื่อนที่สนิทจริงๆมีอยู่สองสามคน เมทเราเคยแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์ เราก็เลยคิดว่าอาการเราถึงขั้นต้องไปพบแพย์เลยหรอ ใครเคยเป็นเหมือนเราบ้าง และควรทำยังไงะ กลัวสุขภาพจิตรจะแย่มากไปกว่านี้
#ขออภัยด้วยนะคะถ้าแท็กห้องผิด
อยากเลิกเป็นคนโลกส่วนตัวสูงทำยังไงดีคะ?
#ขออภัยด้วยนะคะถ้าแท็กห้องผิด