สวัสดีค่ะ !! เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องของเราเอง แค่อยากจะแชร์ประสบการณ์สำหรับคนที่มีแฟน เเล้วเชื่อใจแฟนมากเกินไป !!! ความรักครั้งนี้ทำให้เรามี นอ บนหัวโดยไม่รู้ตัว
เรื่องก็มีอยู่ว่า ก่อนที่เรากับแฟนจะได้มาคบกัน เราต่างชอบเพื่อนของกันและกัน แต่เรา2คนก็กินแห้ว สุดท้ายพ่อสื่อกับแม่สื่อก็มาได้กันเอง 555 เพราะด้วยความสนิทสนมที่เราต่างฝ่ายต่างปรึกษากัน ดังนั้นเราเลยมาคบหาดูใจกันเอง ก็คงไม่แปลกในเมื่อต่างคนต่างไม่มีใคร บอกได้เลยว่าเรารักแฟนคนนี้มากไม่เคยมีเรื่องอะไรทำให้เราต้องทะเลาะกัน เราเรียนที่เดียวกัน ไปเรียนพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกัน แถมตอนเย็นเราก็ต้องซ้อมกิจกรรมด้วยกันเพราะแฟนเราเป็นเด็กวงโยธวาทิต ส่วนเราเป็นเด็กนาฏศิลป์ แฟนเราเป็นรุ่นพี่มอปลาย ส่วนเราก็เด็กมอต้น ใครๆก็จับตามอง แล้วพากันอิจฉาในความรักครั้งนี้ของเรา เรากับแฟนคบกันมา2ปี แฟนเราก็ต้องไปเรียนมหาลัยเรื่องไม่คาดคิดก็กำลังจะเกิดขึ้น เมื่อเพื่อนสนิทของเราก็ถามไถ่เรื่องของเรากับแฟนว่าเป็นยังไงบ้าง และทิ้งท้ายว่า "อย่าไว้ใจพี่เขามาก เขาอาจจะมีบางอย่างที่ไม่รู้" เราก็ไม่คิดอะไร ไม่สนใจคำพูดเพื่อนและไม่ได้ใส่ใจคำพวกนั้นหรอกนะ ยังไงก็มั่นใจว่าแฟนเราไม่มีทางทำให้เราเสียใจแน่นอน!! ตอนนั้นคงเหมาะกับคำว่า ความรักทำให้คนตาบอด ได้จริงๆ เมื่อเข้าปีที่3 เราเริ่มรู้สึกได้ว่าแฟนเราเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปมาก เราก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้นมากขึ้นและแรงขึ้นเรื่อยๆ(ไม่มีทำร้ายร่างกายนะคะ) สุดท้ายแฟนเราก็บอกเลิกเรา และขาดการติดต่อ เราเหมือนคนบ้าเลย ร้องไห้ฟูมฟาย ไม่กินไม่นอน ไม่ไปเรียน ชีวิตตอนนั้นโคตรแย่ ผู้ชายคนเดียวทำให้เราถึงกับเป็นได้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ยยยย แต่เราก็ยังไม่ละความพยายามที่จะติดต่อแฟน และพยายามตามสืบทุกอย่างว่าอะไรหรือใครทำให้เราต้องเลิกกัน และแล้วเมื่อความจริงปรากฏทำให้เราถึงกับช็อค เรื่องที่เรารู้มาคือ ตลอดเวลาที่คบกันมา 3ปี แฟนเราก็ยังติดต่อกับเพื่อนเรา(คนที่บอกไปตอนแรกว่ากินแห้ว) เพื่อนเรากับแฟนเราคุยกันทุกวัน แฟนเราจะโทรหาตอนที่วางสายจากเราแล้ว เสียใจกว่าการโดนบอกเลิกคือ แฟนเราบอกว่าตลอดเวลาที่คบกันมา แฟนเราลืมเพื่อนเราไม่ได้ เชื่อมั้ย!!! ตอนนั้นเกิดคำถามมากมายในสมอง???
อ้าวแล้ว!!! คบกันมา3ปี เรียกว่าอะไร??? สรุปว่าเราคือส่วนเกินหรอ?? เราไปแย่งคนรักของคนอื่นมารึเปล่า?? ฯลฯ น้ำตาที่ไหลออกมาคงไม่ต้องบรรยาย เราร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหลก็ว่าได้ เราร้องไห้ตั้งแต่รู้ความจริงประมาณ5โมงเย็นยันเช้า เราร้องจนพ่อต้องมากอดเราปลอบเรา เรากับแฟนเลิกกันไปประมาณ2เดือน แล้วแฟนเราก็กลับมาขอคืนดี หลังจากนั้นอีก2ปีเราก็เลิกกัน แต่ครั้งนี้เลิกกันเพราะตัวเราเองคิดว่าเราคงไปกันไม่ได้แล้ว แก้วที่มันแตกไปแล้วต่อยังไงก็ไม่มีทางเหมือนเดิม ตลอด2ปีที่ผ่านมาเราพยายามต่อแก้วใบเดิมให้สมบูรณ์ที่สุดแต่ต่อยังไงแก้วก็ยังมีรอยร้าว เหมือนหัวใจเราที่แฟนเราเคยทำลายมันกับมือ เราไม่สามารถไว้ใจผู้ชายคนนี้ได้อีกเลยมีแต่ความระแวง กลัวไปหมดทุกอย่าง ปัจจุบันเรายังติดต่อกันตลอด ปรึกษากันได้ทุกเรื่องแต่แค่ ฐานะเพื่อน
ความรักครั้งนี้ทำให้เรารอบครอบกับเรื่องของความรักมากๆ
ขอโทษด้วยนะคะหากผิดพลาดประการใด🙏🏻🙏🏻🙏🏻
ผิดที่ไว้ใจ
เรื่องก็มีอยู่ว่า ก่อนที่เรากับแฟนจะได้มาคบกัน เราต่างชอบเพื่อนของกันและกัน แต่เรา2คนก็กินแห้ว สุดท้ายพ่อสื่อกับแม่สื่อก็มาได้กันเอง 555 เพราะด้วยความสนิทสนมที่เราต่างฝ่ายต่างปรึกษากัน ดังนั้นเราเลยมาคบหาดูใจกันเอง ก็คงไม่แปลกในเมื่อต่างคนต่างไม่มีใคร บอกได้เลยว่าเรารักแฟนคนนี้มากไม่เคยมีเรื่องอะไรทำให้เราต้องทะเลาะกัน เราเรียนที่เดียวกัน ไปเรียนพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกัน แถมตอนเย็นเราก็ต้องซ้อมกิจกรรมด้วยกันเพราะแฟนเราเป็นเด็กวงโยธวาทิต ส่วนเราเป็นเด็กนาฏศิลป์ แฟนเราเป็นรุ่นพี่มอปลาย ส่วนเราก็เด็กมอต้น ใครๆก็จับตามอง แล้วพากันอิจฉาในความรักครั้งนี้ของเรา เรากับแฟนคบกันมา2ปี แฟนเราก็ต้องไปเรียนมหาลัยเรื่องไม่คาดคิดก็กำลังจะเกิดขึ้น เมื่อเพื่อนสนิทของเราก็ถามไถ่เรื่องของเรากับแฟนว่าเป็นยังไงบ้าง และทิ้งท้ายว่า "อย่าไว้ใจพี่เขามาก เขาอาจจะมีบางอย่างที่ไม่รู้" เราก็ไม่คิดอะไร ไม่สนใจคำพูดเพื่อนและไม่ได้ใส่ใจคำพวกนั้นหรอกนะ ยังไงก็มั่นใจว่าแฟนเราไม่มีทางทำให้เราเสียใจแน่นอน!! ตอนนั้นคงเหมาะกับคำว่า ความรักทำให้คนตาบอด ได้จริงๆ เมื่อเข้าปีที่3 เราเริ่มรู้สึกได้ว่าแฟนเราเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปมาก เราก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้นมากขึ้นและแรงขึ้นเรื่อยๆ(ไม่มีทำร้ายร่างกายนะคะ) สุดท้ายแฟนเราก็บอกเลิกเรา และขาดการติดต่อ เราเหมือนคนบ้าเลย ร้องไห้ฟูมฟาย ไม่กินไม่นอน ไม่ไปเรียน ชีวิตตอนนั้นโคตรแย่ ผู้ชายคนเดียวทำให้เราถึงกับเป็นได้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ยยยย แต่เราก็ยังไม่ละความพยายามที่จะติดต่อแฟน และพยายามตามสืบทุกอย่างว่าอะไรหรือใครทำให้เราต้องเลิกกัน และแล้วเมื่อความจริงปรากฏทำให้เราถึงกับช็อค เรื่องที่เรารู้มาคือ ตลอดเวลาที่คบกันมา 3ปี แฟนเราก็ยังติดต่อกับเพื่อนเรา(คนที่บอกไปตอนแรกว่ากินแห้ว) เพื่อนเรากับแฟนเราคุยกันทุกวัน แฟนเราจะโทรหาตอนที่วางสายจากเราแล้ว เสียใจกว่าการโดนบอกเลิกคือ แฟนเราบอกว่าตลอดเวลาที่คบกันมา แฟนเราลืมเพื่อนเราไม่ได้ เชื่อมั้ย!!! ตอนนั้นเกิดคำถามมากมายในสมอง???
อ้าวแล้ว!!! คบกันมา3ปี เรียกว่าอะไร??? สรุปว่าเราคือส่วนเกินหรอ?? เราไปแย่งคนรักของคนอื่นมารึเปล่า?? ฯลฯ น้ำตาที่ไหลออกมาคงไม่ต้องบรรยาย เราร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหลก็ว่าได้ เราร้องไห้ตั้งแต่รู้ความจริงประมาณ5โมงเย็นยันเช้า เราร้องจนพ่อต้องมากอดเราปลอบเรา เรากับแฟนเลิกกันไปประมาณ2เดือน แล้วแฟนเราก็กลับมาขอคืนดี หลังจากนั้นอีก2ปีเราก็เลิกกัน แต่ครั้งนี้เลิกกันเพราะตัวเราเองคิดว่าเราคงไปกันไม่ได้แล้ว แก้วที่มันแตกไปแล้วต่อยังไงก็ไม่มีทางเหมือนเดิม ตลอด2ปีที่ผ่านมาเราพยายามต่อแก้วใบเดิมให้สมบูรณ์ที่สุดแต่ต่อยังไงแก้วก็ยังมีรอยร้าว เหมือนหัวใจเราที่แฟนเราเคยทำลายมันกับมือ เราไม่สามารถไว้ใจผู้ชายคนนี้ได้อีกเลยมีแต่ความระแวง กลัวไปหมดทุกอย่าง ปัจจุบันเรายังติดต่อกันตลอด ปรึกษากันได้ทุกเรื่องแต่แค่ ฐานะเพื่อน
ความรักครั้งนี้ทำให้เรารอบครอบกับเรื่องของความรักมากๆ
ขอโทษด้วยนะคะหากผิดพลาดประการใด🙏🏻🙏🏻🙏🏻