ฮวู้...ฮวู้......ฮวู้...........ฮวู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จ่าอยู่หนายยยยย ฮวู้.......!!!!!!!!!!------@@@@@@

เรื่องไม่เก่ามากแต่ก็หลายปี พระเอกประมาณว่าอัจฉริยะในการทำธุรกิจอะไรสักอย่างแล้วร่ำรวยมาก มีฉากนึงที่เกิดอุบัติเหตุเลือดออก พระเอกตะโกนห้ามทุกคนเข้ามายุ่งเพราะว่าตัวเองเป็นเอดส์ แต่นางเอกรับได้และยั

คิดถึงถึงแต่เรื่องการเมือง ทั้งก่อนนอน และ ยามตื่น ระวังติดตามแต่เรื่องการเมืองมากๆๆ นกเขาจะไม่ขัน ด้วยความหวังดี หมอจิตเวชเตือนติดตามข่าวการเมืองระวังเจอโรคเครียดแนะดูแลสุขภาพหากิจกรรมอื่นทำแทนบ

วันก่อนชุมนุมที่ภาคอีสาน ขบวนยาว 40 กิโล ป่านนี้ข่าวยังมาไม่ถึง เพราะหนทางมันไกล ต้องส่งข่าวด้วยเกวียน วันนี้ชุมนุมภาคเหนือยิ่งไกลกว่าอีก พรุ่งนี้คงลงไม่ทันเพราะโลเทคส่งข่าวด้วยม้าเร็ว (ดีขึ้นนิดนึง)

เหนื่อยมาก พยายามเข้าใจแล้ว พยายามอดทนแล้วแต่จุดนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ สงสารแม่ ไม่หลับไม่นอน กลางวันก็ไม่นอน จะเดินอย่างเดียว เดินแล้วก็ล้ม แม่ก็ตัวเล็กนิดเดียวก็ต้องคอยมาพยุง เหนื่อย ตอนกลางวันเราก็ทำงาน

เจอกันข้างนอก ท้าจ่า ซะงัน เรื่องโยนทรัพย์สินประชานชน แล้วอ้างความถ่อย เพื่อชาติ มันถูกต้องหรือครับ เถื่อนไม่หยุดจริงๆ จ่าเองก็อารมย์บ้านๆมาแต่ไหนแต่ไร ที่จริงก็น่าจะพอได้แล้ว แต่ก็นะครับ ไม่ทันไร ปช

แต่หมดเพราะโดนล้วงกระเป๋า... แทบขาดใจ ไม่ได้ลุ้นด้วย ...... ตอนสมัยวัยรุ่น กำลังจะขึ้นรถเมลล์ แถวอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ.. ต้องแย่งเก้าอี้ดนตรี... .... พวกล้วงกระเป๋าโครตมือเบาเลย อีกคนเบียด

ช่วงนี้กระทู้ไหลจนอ่านแทบไม่ทันเลยนะครับ เป็นสัญญาณที่ดีว่าคนไทยตื่นตัวสนใจกับการเมืองมากขึ้น ในความขัดแย้งการพูดคุยสนทนากันย่อมเป็นวิธีที่ดีที่สุด ยิ่งการที่ได้ระบายอารมณอัดอั้นกันออกมาเป็นตัวหนังสือ