สวัสดีครับ เพื่อนๆชาวพันทิป ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่า ผมเป็นชายรักชายนะคับ ผมมีคนที่คุยๆด้วยกันอยู่คนนึง เราคุยกันมาได้สัก 4-5 เดือนแล้ว ช่วงแรกๆเค้าก็มาๆหายๆนะคับ เพราะเค้าทำงาน ไม่ค่อยมีเวลาว่าง แต่พอเริ่มเข้าเดือนที่ 4 เราก็ได้นัดเจอกันครั้งแรก หลังจากวันนั้นก็ดูเหมือนอะไรๆจะดีขึ้น มีโทรหากัน มีมาหากันบ่อยขึ้น ก็เหมือนต่างคนต่างเปิดความรู้สึกของตัวเอง โดยรวมก็แฮปปี้นะคับ มีความสุขดี แต่........
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ มีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมรู้สึกจุก จนอธิบายไม่ถูก
เรื่องมันมีอยู่ว่า เค้ามาหาผมที่ห้อง เราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ผมจ้องหน้าเค้า ในขณะที่เค้าคุยไปเล่นโทรศัพท์ไป
สิ่งที่เค้าพูดกับผมคือ
เค้าโอเคที่คุยกับผมนะ ผมเป็นคนคุยง่าย ไม่เรื่องมาก ไม่ง้อแง้ง ไม่ตาม ไม่จิก เป็นคนที่คุยด้วยแล้วเข้าใจ
ผมก็เลยตอบกลับเค้าไปว่า เราก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่ชอบตาม บอกว่าไปไหน ทำอะไร ก้จบ คือไม่ตามละ แต่ถ้าเป็นแฟนเมื่อไหร่นี่ เราจะเริ่มงี่เง่าทันทีเลยนะ (เหมือนจะจบดีนะคับ ถ้าไม่ติดที่ประโยคต่อมา)
เป็น"เพื่อน"กันไปแบบนี้ก็ดีนะ "เพื่อนกันมันส์ดี ฮ่าๆๆ"
เอิบ........ ผมนี่ อึ้งเลยคับ ได้ยินแบบนั้น ถึงกับพุดไม่ออก บอกไม่ถูก ก้เลยได้แต่ยิ้มมุมปากนิดๆ เค้าเห็นผมเงียบไป ก็เลยถามว่าเป็นไร แล้วคุณจะให้ผมตอบว่าอะไรคับ ผมก็เลยต้องตอบไปว่า ไม่ได้เป็นไร "แค่ง่วง"
แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้นคับ ระหว่างที่เค้านั่งคุยกับผม เค้าก็นั่งแชทคุยกับคนอื่นในแอพไปด้วย แล้วสิ่งที่ผมกลัวก็เกิดขึ้น เค้าชวนคนในแอพมานอนด้วย โดยขอให้มาที่ห้องผม ลองเล่นกันสามคน ตอนนั้นผมก็ไม่รู้นึกอะไร ดันแพ้ลูกอ้อนเค้าซะงั้น (แต่จริงๆในใจไม่โอนะ ไม่ชอบแบบนี้) ก็ยอมให้เค้านัดอีกคนมา ตอนแรกก็สนุกอยู่หรอกคับ แต่พอเห็นเค้าเป็นฝ่ายกระทำอีกคน ผมรับไม่ได้ เหมือนมานั่งดูแฟนตัวเองมีอะไรกับคนอื่น (ทั้งๆที่จริงเราก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน) มันรู้สึก ไม่โอเคมากๆอะ เค้าก็คงสังเกตได้ถึงความเปลี่ยนไปของผม ก็เลยเลิกกิจกรรมทุกอย่าง แล้วแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน หลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้ว สิ่งที่ยังติดค้างในใจผมก็คือ ความสับสน ความเสียใจ ผมไม่รู้ว่าผมควรรู้สึกยังไง จะเสียใจที่เค้าให้เป็นแค่เพื่อนสนิท(ที่มีอะไรกันได้) เสียใจที่เค้ามีอะไรกับคนอื่นต่อหน้าเรา หรือดีใจที่คนที่เค้านัดมา กลับชอบเรา ณ ตอนนั้นคือ เสียใจมากกว่า ถึงขนาดอยากร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก มันบอกไม่ถูก ว่าตัวเองควรรู้สึกยังไง
พอถึงบ้าน เค้าก็โทรมาถามผมนะ ว่าเป็นอะไร ผมก็เลยบอกไปเลย ว่าผมไม่โอเคกับเหตุการณ์เมื่อกี้ เค้าก็เลยขอโทดผมยกใหญ่ พร้อมขอร้องว่า จะไม่ทำแบบนี้อีก ขอแค่ผมอย่าหายไป อย่าเลิกคุยกับเค้าได้มั้ย? สุดท้ายผมก็ต้องยอมไปตามระเบียบ แต่ในใจนี่ยังนอยด์อยู่มากๆ T^T
ถึงตอนนี้จะหายโกรธ หายนอยด์แล้ว แต่ในใจก็ยังคงมีคำถามอยู่มากมาย
วันนี้มีโอกาสได้เจอกัน ผมเลยถามเค้าไปว่า
1: ถ้ามีคนมาขอมีอะไรกับเรา เทอจะโอเคมั้ย?
2: ได้ เราแฟร์ๆอยู่แล้ว ขอแค่ป้องกันก็พอ เราไม่ค่อยมีเวลา บางทีคุณอาจจะเหงา มีคนเข้ามาบ้าง ก็ไม่เป็นไร ขอแค่เวลาเรามาหา คุณมีเวลาอยู่กับเราบ้างก็พอ
1: ........................................
ผมนี่อึ้งเลยคับ เค้าไม่หวงผมเลยหรอวะ
1: ไม่เอาอะ เราเลือกที่จะคุยกับเทอแล้ว ให้เราไปมีอะไรกับคนอื่น เราทำไม่ได้อะ
2: สำหรับเรา เราไม่ซีเรียสนะ เราไม่อยากให้คุณเอาตัวเองมายึดติดกับอะไรแบบนี้ จนชีวิตคุณไม่มีความสุขอะ สำหรับเราการมีเซ็กส์คือวินๆ ได้ทั้งคู่ ไม่มีอะไรเสีย
สตั้นครั้งที่สองคับ =="
มีคำนึง ที่เค้าถามผมว่า "เราไม่เข้าใจ ทำไมคุณถึงต้องนอยด์เรื่องที่ผมมีอะไรกับคนที่นัดมาด้วย"
สตั้นครั้งที่สาม.......... คือ ผมพูดไม่ออกเลย ไม่รู้ว่าควรตอบดีมั้ย จะตอบว่ายังไง จะบอกว่ารักหรอ ก็ไม่ใช่ เพราะเค้าก็บอกอยู่ ว่าเราเป็นเพื่อนกัน ผมก็เลยได้แต่เงียบๆ
ละก็ทุกวันนี้ ที่เค้าคุยกับผม เรียกที่รัก นู้น นี่ นั่น แต่เค้าก็ยังหาคนในแอพคุยอยู่เรื่อยๆนะ คุยต่อหน้าผมด้วย ไม่รู้คืออะไร เค้าแคร์ผมบ้างมั้ย บางทีก็เหมือนแคร์ บางทีก็เหมือนอยากทำอะไรก็ทำ ไม่ได้นึกถึงจิตใจผมเลยสักนิด บอกไม่ถูกจริงๆ
เพื่อนๆว่าผมควรทำยังไงดีคับ ควรรอต่อไป ให้เค้าแน่ใจว่าเราคือคนที่ใช่สำหรับเค้า และพร้อมจะหยุดที่เรา หรือคบกันแบบเพื่อนต่อไป จนกว่าวันนึงที่จะทนไม่ไหว แล้วเลือกที่จะเดินจากไปเอง หรือควรเปิดโอกาสให้คนดีๆเข้ามา พาเราออกไปจากจุดๆนี้ ตอนนี้ผมกลัว กลัวว่าจะเสียเค้าไป ผมมีความสุขมาก เวลาอยู่กับเค้า ผมกลัวความรู้สึกที่ต้องเสียใจตอนที่เราต้องเลิกกัน มันคงแย่มากๆ เพราะเค้าคือคนที่ผมคุยด้วยนานที่สุด เท่าที่เคยคุยมา
รบกวนเพื่อนๆที่มีประสบการณ์คล้ายกันแบบนี้ ช่วยแนะนำด้วยนะคับ
รักมาก ทุกข์มาก สับสนมาก
ขอบคุณครับ
[18+] ทำทุกอย่างเหมือนแฟน แต่ไม่ใช่แฟน หมายความว่ายังไง? แล้วผมควรทำยังไงดีครับ
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ มีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมรู้สึกจุก จนอธิบายไม่ถูก
เรื่องมันมีอยู่ว่า เค้ามาหาผมที่ห้อง เราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ผมจ้องหน้าเค้า ในขณะที่เค้าคุยไปเล่นโทรศัพท์ไป
สิ่งที่เค้าพูดกับผมคือ
เค้าโอเคที่คุยกับผมนะ ผมเป็นคนคุยง่าย ไม่เรื่องมาก ไม่ง้อแง้ง ไม่ตาม ไม่จิก เป็นคนที่คุยด้วยแล้วเข้าใจ
ผมก็เลยตอบกลับเค้าไปว่า เราก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่ชอบตาม บอกว่าไปไหน ทำอะไร ก้จบ คือไม่ตามละ แต่ถ้าเป็นแฟนเมื่อไหร่นี่ เราจะเริ่มงี่เง่าทันทีเลยนะ (เหมือนจะจบดีนะคับ ถ้าไม่ติดที่ประโยคต่อมา)
เป็น"เพื่อน"กันไปแบบนี้ก็ดีนะ "เพื่อนกันมันส์ดี ฮ่าๆๆ"
เอิบ........ ผมนี่ อึ้งเลยคับ ได้ยินแบบนั้น ถึงกับพุดไม่ออก บอกไม่ถูก ก้เลยได้แต่ยิ้มมุมปากนิดๆ เค้าเห็นผมเงียบไป ก็เลยถามว่าเป็นไร แล้วคุณจะให้ผมตอบว่าอะไรคับ ผมก็เลยต้องตอบไปว่า ไม่ได้เป็นไร "แค่ง่วง"
แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้นคับ ระหว่างที่เค้านั่งคุยกับผม เค้าก็นั่งแชทคุยกับคนอื่นในแอพไปด้วย แล้วสิ่งที่ผมกลัวก็เกิดขึ้น เค้าชวนคนในแอพมานอนด้วย โดยขอให้มาที่ห้องผม ลองเล่นกันสามคน ตอนนั้นผมก็ไม่รู้นึกอะไร ดันแพ้ลูกอ้อนเค้าซะงั้น (แต่จริงๆในใจไม่โอนะ ไม่ชอบแบบนี้) ก็ยอมให้เค้านัดอีกคนมา ตอนแรกก็สนุกอยู่หรอกคับ แต่พอเห็นเค้าเป็นฝ่ายกระทำอีกคน ผมรับไม่ได้ เหมือนมานั่งดูแฟนตัวเองมีอะไรกับคนอื่น (ทั้งๆที่จริงเราก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน) มันรู้สึก ไม่โอเคมากๆอะ เค้าก็คงสังเกตได้ถึงความเปลี่ยนไปของผม ก็เลยเลิกกิจกรรมทุกอย่าง แล้วแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน หลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้ว สิ่งที่ยังติดค้างในใจผมก็คือ ความสับสน ความเสียใจ ผมไม่รู้ว่าผมควรรู้สึกยังไง จะเสียใจที่เค้าให้เป็นแค่เพื่อนสนิท(ที่มีอะไรกันได้) เสียใจที่เค้ามีอะไรกับคนอื่นต่อหน้าเรา หรือดีใจที่คนที่เค้านัดมา กลับชอบเรา ณ ตอนนั้นคือ เสียใจมากกว่า ถึงขนาดอยากร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก มันบอกไม่ถูก ว่าตัวเองควรรู้สึกยังไง
พอถึงบ้าน เค้าก็โทรมาถามผมนะ ว่าเป็นอะไร ผมก็เลยบอกไปเลย ว่าผมไม่โอเคกับเหตุการณ์เมื่อกี้ เค้าก็เลยขอโทดผมยกใหญ่ พร้อมขอร้องว่า จะไม่ทำแบบนี้อีก ขอแค่ผมอย่าหายไป อย่าเลิกคุยกับเค้าได้มั้ย? สุดท้ายผมก็ต้องยอมไปตามระเบียบ แต่ในใจนี่ยังนอยด์อยู่มากๆ T^T
ถึงตอนนี้จะหายโกรธ หายนอยด์แล้ว แต่ในใจก็ยังคงมีคำถามอยู่มากมาย
วันนี้มีโอกาสได้เจอกัน ผมเลยถามเค้าไปว่า
1: ถ้ามีคนมาขอมีอะไรกับเรา เทอจะโอเคมั้ย?
2: ได้ เราแฟร์ๆอยู่แล้ว ขอแค่ป้องกันก็พอ เราไม่ค่อยมีเวลา บางทีคุณอาจจะเหงา มีคนเข้ามาบ้าง ก็ไม่เป็นไร ขอแค่เวลาเรามาหา คุณมีเวลาอยู่กับเราบ้างก็พอ
1: ........................................
ผมนี่อึ้งเลยคับ เค้าไม่หวงผมเลยหรอวะ
1: ไม่เอาอะ เราเลือกที่จะคุยกับเทอแล้ว ให้เราไปมีอะไรกับคนอื่น เราทำไม่ได้อะ
2: สำหรับเรา เราไม่ซีเรียสนะ เราไม่อยากให้คุณเอาตัวเองมายึดติดกับอะไรแบบนี้ จนชีวิตคุณไม่มีความสุขอะ สำหรับเราการมีเซ็กส์คือวินๆ ได้ทั้งคู่ ไม่มีอะไรเสีย
สตั้นครั้งที่สองคับ =="
มีคำนึง ที่เค้าถามผมว่า "เราไม่เข้าใจ ทำไมคุณถึงต้องนอยด์เรื่องที่ผมมีอะไรกับคนที่นัดมาด้วย"
สตั้นครั้งที่สาม.......... คือ ผมพูดไม่ออกเลย ไม่รู้ว่าควรตอบดีมั้ย จะตอบว่ายังไง จะบอกว่ารักหรอ ก็ไม่ใช่ เพราะเค้าก็บอกอยู่ ว่าเราเป็นเพื่อนกัน ผมก็เลยได้แต่เงียบๆ
ละก็ทุกวันนี้ ที่เค้าคุยกับผม เรียกที่รัก นู้น นี่ นั่น แต่เค้าก็ยังหาคนในแอพคุยอยู่เรื่อยๆนะ คุยต่อหน้าผมด้วย ไม่รู้คืออะไร เค้าแคร์ผมบ้างมั้ย บางทีก็เหมือนแคร์ บางทีก็เหมือนอยากทำอะไรก็ทำ ไม่ได้นึกถึงจิตใจผมเลยสักนิด บอกไม่ถูกจริงๆ
เพื่อนๆว่าผมควรทำยังไงดีคับ ควรรอต่อไป ให้เค้าแน่ใจว่าเราคือคนที่ใช่สำหรับเค้า และพร้อมจะหยุดที่เรา หรือคบกันแบบเพื่อนต่อไป จนกว่าวันนึงที่จะทนไม่ไหว แล้วเลือกที่จะเดินจากไปเอง หรือควรเปิดโอกาสให้คนดีๆเข้ามา พาเราออกไปจากจุดๆนี้ ตอนนี้ผมกลัว กลัวว่าจะเสียเค้าไป ผมมีความสุขมาก เวลาอยู่กับเค้า ผมกลัวความรู้สึกที่ต้องเสียใจตอนที่เราต้องเลิกกัน มันคงแย่มากๆ เพราะเค้าคือคนที่ผมคุยด้วยนานที่สุด เท่าที่เคยคุยมา
รบกวนเพื่อนๆที่มีประสบการณ์คล้ายกันแบบนี้ ช่วยแนะนำด้วยนะคับ
รักมาก ทุกข์มาก สับสนมาก
ขอบคุณครับ