เพราะคนที่ใช่ ไม่ได้หากันง่ายๆ

ไม่มีสาระอะไรค่ะ อยากระบายเฉยๆ

บางทีเรายังไม่เจอคนที่ใช่สำหรับเรา พอเจอแล้วเราก็ดันไม่ใช่สำหรับเค้า ซะงั้น
คือเราเป็นผู้หญิงค่ะ เป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงด้วยกัน กว่าจะได้รู้สึกดีกับใครสักคนมันช่างยากลำบากเหลือเกิน
ด้วยบุคลิกเราที่นิ่ง เงียบ ไม่ค่อยคุยกับคนที่ไม่สนิท ไม่ค่อยยิ้ม ดูออกจะหยิ่งๆด้วยซ้ำ แต่ความเป็นจริงคือทำตัวไม่ค่อยถูกค่ะ ฮ่าๆ 
พอเจอใครถูกใจ ก็ได้แต่ปล่อยให้เค้าผ่านไป ไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จัก
เคยลองหาคนคุยตามเว็บบอร์ดต่างๆ ที่ชาวรักเพศเดียวกันมักจะนิยม
แต่พอคุยแล้วมันแปลกๆ เราไม่ชอบการสบตาผ่านตัวหนังสืออะค่ะ
ชอบแบบเจอตัวจริงๆแล้วรู้สึกปิ๊งมากกว่า แต่...ในชีวิตจริง มันไม่มีป้ายเขียนบอกไว้ว่า ฉันชอบผู้หญิงนะ หรือฉันชอบแต่ผู้ชายย่ะ 
แล้วผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงไม่ได้ดูกันง่ายๆ เพราะดูภายนอกก็เป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึง แถมเรายังดันไปเผลอชอบผู้หญิงที่ชอบแต่ผู้ชายบ่อยๆซะด้วย เห้อ
เราเคยคุยกับผู้ชายนะ แต่ไม่ชอบ มันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่
เชื่อว่าคนที่ชอบเพศเดียวกันต้องเคยเจอปัญหาอะไรแบบนี้บ้าง
ทุกวันนี้เลยต้องอยู่คนเดียวแบบนี้ไปเรื่อยๆ ได้แต่หวังว่า 
คนที่ใช่สำหรับเรา แล้วเราก็ใช่สำหรับเค้า จะยังมีอยู่จริง
หลายๆคนที่ยังรออยู่เหมือนกัน ก็ขอให้เจอเร็วๆนะคะ
สำหรับคนที่เจอแล้ว ขอให้รักษากันและกันไว้ให้ดีๆนะคะ 
เพราะคนที่ใช่ ไม่ได้หากันง่ายๆ