ฮาวล์ในหนัง - หล่อ สำอาง สุภาพบุรุษ ใจดี กล้าหาญ อุดมการณ์มั่นคง หนักแน่น
ตอนที่ชอบที่สุด - ตอนออกมาครั้งแรกช่วยโซฟี จูงมือวิ่งไปบนฟ้าส่งถึงที่ทำงานของเล็ตตี้ อิมเมจมันเจ้าชายในฝันมาก
ฮาวล์ในหนังสือ - หล่อสำอางใจดีเหมือนกัน แต่ขี้ขลาด กะล่อน กวนตรีน ติ๊สแตก ดราม่าควีน และเจ้าชู้สุดๆ
ตอนที่ชอบที่สุด - ทุกตอนเวลากระแนะกระแหนหรือแหย่ให้โซฟีโกรธ ฮีช่างมีวิธีพูดที่มันลีลาแต่ก็ได้ใจความและแอบบาดเค้าเบาๆเสมอ
พอดีเร็วๆนี้เพิ่งจะหยิบหนังมาดูใหม่แล้วก็อ่านหนังสืออีกรอบ
....ยังไงก็ยังชอบฮาวล์ในหนังสือมากกว่าจริงๆแฮะ ทั้งๆที่ดูหนังมาก่อน ฮาวล์หนังสือดูสนุกสนานกว่า ยียวนน่าหยิกกว่า และดูฉลาดกว่าด้วย (คำพูดคำจา+จบด็อกเตอร์) แต่ต้องยอมรับว่าหนังมีส่วนช่วยอย่างมากเรื่องจินตนาการตามเวลาอ่านหนังสือ ฉากอะไรๆมันสวยมากและแน่นอนเรื่องหนังหน้าของนายฮาวล์ 555
ด้านเนื้อเรื่องก็รู้สึกหนังสือจะลงตัวกว่า คิดว่าน่าจะเพราะตัวร้ายมีตัวเดียว(?)และออกตัวชัดเจนตลอด แต่หนังเหมือนสะเปะสะปะนิดนึงตรงจู่ๆให้แม่มดทุ่งร้างหมดบทไปแบบง่ายๆ แล้วทั่นอาจารย์ก็ก้าวมาเป็นผู้ร้ายแทนแบบงงว่าทำไมต้องทำกันขนาดนี้ แล้วยังพวกฉากที่ให้ฮาวล์แปลงเป็นนกเที่ยวบินไปบินมาด้วย ...คหสต.นะ
(แต่จะว่าไปหนังสือก็ทำเรางงเหมือนกันเรื่องของมิสแองโกเรียน เธอไปอยู่ในเวลส์บ้านเกิดฮาวล์ได้ยังไงไม่เข้าใจ แถมเป็นคู่หมั้นของพ่อมดซาลิมานด้วยแปลว่าต้องนานโขแล้วพอดู แล้วตลอดทั้งเรื่องก็อยู่ที่นั่นจนไคลแม็กซ์ของเรื่องเนี่ยนะ? ลงทุนสร้างเซ็ทติ้งขนาดนี้เพียงเพื่อจะขโมยหัวใจฮาวล์น่ะนะ?)
แล้วทุกท่านล่ะ ชอบฮาวล์หรือตัวเรื่องในเวอร์ชั่นไหนมากกว่ากัน ? ถามแบบชวนคุยเฉยๆนะ ไม่ได้จะดราม่าว่าอันนี้ดีอันนั้นห่วย จริงๆเราก็ชอบทั้งคู่เลย ไม่มีฮาวล์ของจิบลิชาตินี้ก็ไม่มีวันเจอหนังสือเรื่องนี้เองแน่ๆ
ระลึกความหลังกับ Howl's Moving Castle : ท่านชอบฮาวล์ในหนังสือหรือหนังมากกว่ากัน
ตอนที่ชอบที่สุด - ตอนออกมาครั้งแรกช่วยโซฟี จูงมือวิ่งไปบนฟ้าส่งถึงที่ทำงานของเล็ตตี้ อิมเมจมันเจ้าชายในฝันมาก
ฮาวล์ในหนังสือ - หล่อสำอางใจดีเหมือนกัน แต่ขี้ขลาด กะล่อน กวนตรีน ติ๊สแตก ดราม่าควีน และเจ้าชู้สุดๆ
ตอนที่ชอบที่สุด - ทุกตอนเวลากระแนะกระแหนหรือแหย่ให้โซฟีโกรธ ฮีช่างมีวิธีพูดที่มันลีลาแต่ก็ได้ใจความและแอบบาดเค้าเบาๆเสมอ
พอดีเร็วๆนี้เพิ่งจะหยิบหนังมาดูใหม่แล้วก็อ่านหนังสืออีกรอบ
....ยังไงก็ยังชอบฮาวล์ในหนังสือมากกว่าจริงๆแฮะ ทั้งๆที่ดูหนังมาก่อน ฮาวล์หนังสือดูสนุกสนานกว่า ยียวนน่าหยิกกว่า และดูฉลาดกว่าด้วย (คำพูดคำจา+จบด็อกเตอร์) แต่ต้องยอมรับว่าหนังมีส่วนช่วยอย่างมากเรื่องจินตนาการตามเวลาอ่านหนังสือ ฉากอะไรๆมันสวยมากและแน่นอนเรื่องหนังหน้าของนายฮาวล์ 555
ด้านเนื้อเรื่องก็รู้สึกหนังสือจะลงตัวกว่า คิดว่าน่าจะเพราะตัวร้ายมีตัวเดียว(?)และออกตัวชัดเจนตลอด แต่หนังเหมือนสะเปะสะปะนิดนึงตรงจู่ๆให้แม่มดทุ่งร้างหมดบทไปแบบง่ายๆ แล้วทั่นอาจารย์ก็ก้าวมาเป็นผู้ร้ายแทนแบบงงว่าทำไมต้องทำกันขนาดนี้ แล้วยังพวกฉากที่ให้ฮาวล์แปลงเป็นนกเที่ยวบินไปบินมาด้วย ...คหสต.นะ
(แต่จะว่าไปหนังสือก็ทำเรางงเหมือนกันเรื่องของมิสแองโกเรียน เธอไปอยู่ในเวลส์บ้านเกิดฮาวล์ได้ยังไงไม่เข้าใจ แถมเป็นคู่หมั้นของพ่อมดซาลิมานด้วยแปลว่าต้องนานโขแล้วพอดู แล้วตลอดทั้งเรื่องก็อยู่ที่นั่นจนไคลแม็กซ์ของเรื่องเนี่ยนะ? ลงทุนสร้างเซ็ทติ้งขนาดนี้เพียงเพื่อจะขโมยหัวใจฮาวล์น่ะนะ?)
แล้วทุกท่านล่ะ ชอบฮาวล์หรือตัวเรื่องในเวอร์ชั่นไหนมากกว่ากัน ? ถามแบบชวนคุยเฉยๆนะ ไม่ได้จะดราม่าว่าอันนี้ดีอันนั้นห่วย จริงๆเราก็ชอบทั้งคู่เลย ไม่มีฮาวล์ของจิบลิชาตินี้ก็ไม่มีวันเจอหนังสือเรื่องนี้เองแน่ๆ