พระพาหิยะ - เมื่อเห็น จักเป็นสักว่าเห็น เมื่อฟังจักเป็นสักว่าฟัง เมื่อทราบจักเป็นสักว่าทราบ

อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ยมกวรรคที่ ๑                 ธัมมปทัฏฐกถา        &

ดังคราวที่พระพุทธองค์สอนพระพาหิยะ ความว่า เมื่อ "เธอ" เห็นจักเป็นสักว่าเห็น เมื่อ "เธอ" ฟังจักเป็นสักว่าฟัง เมื่อ "เธอ" ทราบจักเป็นสักว่าทราบ เมื่อ "เธอ" ร

พอดีผมค้นเจอข้อความทั้งในอรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ ความว่า "  เมื่อพระองค์เสวยสมบัติอยู่อย่างนั้น วันหนึ่ง ได้มีการพูดกันขึ้นในระหว่างหมู่พระญาติดังนี้ว่า พระสิทธัตถะทรงเที่ยวขวนขว

​"นอบน้อมแด่พูทธธรรมสงฆ์ อันมีคุณมากหาประมาณไม่ได้และเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ********https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=22&A=3097&Z=3106 "​ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอ

สังขารุเปกขาญาน ขณะเกิดปัญญาจิตวางเฉย อุเบกขาต่ออารมณ์ ทั้งอารมณ์ภายใน ภายนอกที่ใกล้ ที่ไกล จิตมีความสงบ ความสุข ความว่างเป็นเครื่องอยู่ ไม่ใช่จิตจะแห้งแล้งเสียทีเดียว https://84000.org/tipitaka/attha

มลิตวัมภเถรคาถา พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๘ ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา เราเกิดความกระสันขึ้นในที่ใด เราย่อมไม่อยู่ในที่นั้น แม้เราจะยินดีอย่างนั้น ก็พึงหลีกไปเสีย