ขอพื้นที่ระบายหน่อยน้าา ไม่ไหวล่ะ > ,<

เรื่องมันมีอยู่ว่า.  เราน่ะเป็นเด็กหอในถึงแม้จะไม่ยุปีหนึ่งก็ตาม.  ห้องเรามีสามคนตอนเปิดเทอมแรกก็ไปเรียนก็ไปกันสามคนตลอด.  แต่ตอนหลังเพื่อนข้างห้องที่เรียนเซคเดียวกันแต่คนล่ะกลุ่มขอให้เพื่อนอีกคนไปเรียนด้วย  คือนางน่ะขับรถไม่แข็งเลยขอให้มาซ้อนมอไซค์เพื่อนเรา จะได้ครบคู่    เกริ่นมายาวเลยอ่ะ555   มาถึงปัญหาจริงล่ะ  คือปัญมันมียุว่า เพื่อนที่มาซ้อนไปเรียนกันเพื่อนเรานางต้องแต่งหน้าทำผมไปเรียนทุกวัน  ซึ่งนางไม่รู้จักความเกรงใจไง  ทุกคนต้องรอฉัน ทั้งที่ตนเองต้องเป็นฝ่ายรอด้วยซ้ำไป  คือนางไม่มีการเผื่อเวลาเลยทั้งที่ตนเองต้องใช้เวลาแต่งตัวนานมากๆ ย้ำนานนโคตรๆๆๆ    
เวลาเรียน 8.20  ปกติเราสามคนกะเพื่อนจะแต่งตัวเสดประมาณ 8.00 เราก็ไปห้องเรียนเลย  แต่นี่ชีวิตเปลี่ยนไปคือเรียนเวลาไหนออกจากหอเวลานั้น  แล้วถ้าวันไหนเพื่อนเราไปเร่ง แล้วพอไปถึงห้องเรียนอาจาร์ยยังไม่มานางจะหงุดหงิดใส่เพือนเรา  ทำท่าไม่พอใจใส่   เราไม่ไหวแล้วอ่ะสงสารเพื่อนเราแล้วก็เริ่มรำคาญแล้ว (คือทุกวันที่เพื่อนเรารอนาง เราก็รอด้วยไง) ประเด็นคือนางไม่มีจิตสำนึกเลย  ไม่เห็นใจคนที่รอ  มียุครั้งหนึ่งวันนั้นนางสายมากๆอ่ะ  แล้วจะถึงเวลาเรียนแล้ว  คือพวกเราต้องขี่รถมอไซค์เหมือนติดจรวดมากๆ เรานี่กลัวอบัติเหตุมากๆ ชีวิตไม่เคยเร่งรีบขนาดนี้  แล้วยังไม่สำนึกน่ะสายทุกครั้งสายประจำเสมอต้นเสมอปาย
                           คือนางไม่รู้จักความเห็นใจ มีแต่ความเห็นแก่ตัว