นี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวน่ะครับ เรื่องความไม่เข้าใจกันในครอบครับครับ ความคิดเห็นรึแนวทางการแก้ปัญหาก้ได้ครับ

สวัสดีครับ ผมชื่อ P (นามสมมุติ)ผมเป็นนักเรียนคนนึงครับ วันนี้ผมจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกะผมเอง คือเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาตลอดจนถึงเดียวนี้เลยครับ
เริ่มตั้งแต่ต่อป.5ครับ ตอนนั้นมีเรื่องๆนึงที่คนในครอบครับผมอยากให้ผมทำตาม (เรื่องอะไรนั้นผมไม่ขอพุดน่ะครับ) แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมไม่ชอบที่สุดเลย
ถ้าเป็นคุณคิดไงครับ ให้คุณไปทำในสิ่งที่คุณไม่ชอบ ถ้าไม่ชอบยุแล้วให้ไปทำมันจะดีได้ยังไง ตั้งแต่ตอนนั้นผมมี ความรุสึกติดลบมากแล้ว ต่อมา ตอนยุม.ต้นผมพยายามพุดในสิ่งที่ผมชอบผมอยากทำ อยากทำแบบนี้จะได้มีความสุขเหมือนคนอื่น แต่ก็เหมือนเดิมแหละครับ ไม่ได้อะไรแทนโดยว่ากลับมาว่า มันจะมีประโยชน์อะไร แล้วความเคลียดก็มากขี้นอีกครับ ต่อมาตอนม.ปลาย ผมต้องเรียนมากขึ้นแล้วมากขึ้นมากกว่าเด็กที่ตั้งใจด้วยซ่ำเพราะอะไรหรอครับผมเป็นน้องสุดผมมีพี่ยุ3คน คนแรกเรียนหมอมหิดล คนสองเรียนครู คนที่3ยุห้องเรียนพิเศษ ส่วนตัวผมน่ะหรอครับ แกะดำตลอดแหละครับความกดดันมายุที่ผมคนเดียวจะพุดอะไรก็ไม่ได้เลย มีครั้งนึงตอน ผมเคยคิดสั้นน่ะครับ ว่าถ้าไม่มีผมครอบครัวผมคงจะดีกว่านี้ แต่ก็งั้นๆแหละครับผมก็ไม่บ้าทำขนาดนั้น  ซึ้งตอนนี้ก็เจอปัญหาเดิมอีกแหละครับ จนถึงตอนนี้ผมก็เป็นโรคเคลียดด้วย ใครจะว่ารึแนวทางแก้ปัญหาอะไรก็ได้น่ะครับ