สวัสดีค่ะ.
จขกท. ความรู้สึกตอนนี้แย่มากเลยย ไม่เคยคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง
เรากะเพื่อนคนนี้สนิทกันมากกกกก ก.ล้านตัว (หรือคิดไปเองคนเดียว 55)
ไปไหนทำอะไร ไปด้วยกันตลอด เป็นแพ๊คเกจคู่ ซื้อ 1 แถม 1
เราคบกันมาจนเป็นส่วนหนึ่งคนในครอบครัวแล้ว เวลาเพื่อนเดือดร้อน เราก็ช่วย
เวลาไปเที่ยว เพื่อนไม่มีตังค์เราก็ออกให้ เดี๋ยวค่อยคืนเรา
ที่จริงทุกครั้ง เวลาจะไปไหนกัน เราจะเก็บเงินเผื่อเพื่อนคนนี้ตลอด
เพราะเราอยากให้เพื่อนมีความสุข ได้ทำอะไรๆที่อยากทำ อยากดู อยากกิน อยากเที่ยว
เวลามีเรื่องตลก ขำ ก็แชร์กัน ปรึกษากันตลอดเวลา. มองตาก็รู้ใจ
)
เพื่อนเราจะไม่สอบเอ็น เราก็พยายามให้เพื่อนสอบ เพื่อเอ็นติด
หนสุดท้ายเพื่อนก็ติดในคณะที่เราเลือก ที่เราอยากเรียน. แต่เราไม่ติด อดไป =.=
จนกระทั่งวันนึงมีเพื่อนอีกคนเข้ามา ขอไปเที่ยวด้วยคน (เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนเก่า)
ไอเราก็ เฮ้ยเพื่อนเก่ากลับมาคุยดีๆสนุกสนาน เพราะไม่เจอกัน หลายปีแล้ว
เราก็คุยกันสนิทสนม ไปไหนก็ยกขโยงไปกัน. เที่ยวเล่นด้วยกัน. แชร์ประสบการณ์ทุกเรื่องบนโลกนี้ 555
และก็ชวนกันไปเที่ยว ตจว. หาข้อมูล สนุกมากก เด่วไปที่นี่กันนะ ที่นู่นกัน แฮปปี้ ดี๊ด๊ามากก
มันเหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น. แต่เราจะเห็นความผิดปกติบางอย่าง ชอบเดินด้วยกัน 2 คน
และทิ้งให้เราเดินคนเดียว. เราก็ไม่คิดอะไร แถมถ้าเวลานั่งรถเบาะคู่ เราเลียสละตนเองด้วยซ้ำ T_T
และก็กลับมา. เราก็ยังคุยเที่ยวกันเหมือนเดิม เฮฮาต่อค่ะ ^.^
มันถึงจุดเปลี่ยนแปลงงเริ่มทำอะไรกัน 2 คน โดยที่เราไม่รู้ ~~
มันต้องมีบ้างที่ บางเรื่องคุยกับคนนี้ได้ คนนี้ตอบได้ คนนี้ตอบไม่ได้
เราก็ไม่คิดอะไร ใช้ชีวิตคุยขำกะเพื่อนเราต่อ
แต่มันเริ่มจะไม่ขำแล้ว ตรงที่ทำเหมือนเราเป็นอากาศธาตุ
และแอบคุยกันแค่ 2 คน แบบที่เราไม่รู้เลย
พอเราไปถามว่าเป็นอะไรกันวะ ก็แกล้งทำมึน
ว่าไม่มีอะไรคิดไปเอง. คิดมาก. เริ่มพูดหาเรื่อง.
เราก็งงดิ?? เฮ้ยยยยยย กูแค่ถามป่าววะ ทำไมอารมณ์ต้องขึ้น
แต่ยังมีชวนไปเที่ยวกันอีกครั้ง.
แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ไปด้วยเพราะเราติดงาน
เพราะครั้งนี้เราไม่ได้ไปเลยเกิดเรื่องต่างขึ้นๆ
เรื่องมันก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ แบบคุยกัน ถามคำ ตอบคำ
และไม่เคยชวนคุยกับมาเลยนะ
เราคุยเล่นด้วย ก็ข้ามคำถามเรา แต่ตอบคนอื่น เราก็เริ่มคิดแล้ว เกิดไรขึ้นนนน
เพราะที่ผ่านเราจะปล่อยผ่านไม่เป็นไร เพื่อนคงยุ่ง เครืยดมั้ง
เราก็ไม่เป็นไร กูคุยแค่กะเพื่อนสนิทก็ได้วะ
เราก็คุยกะเพื่อนเราตลอด แต่เราก็เริ่มสังเกตุเห็นว่าเพื่อนเราแปลกไป
ไม่คุยเล่นกะเรา ไม่แชร์ประสบการณ์ประจำวันกับเรา ไม่ชวนเราคุย
พอเราถามไปก็ชวนเราทะเลาะตลอด. เราก็เริ่มเบื่ออ. เฮ้ยกูทำไรผิด
ไม่คุยก็ไม่คุย กูงอนน. แต่พอหายงอนเราก็กลับไปคุยกะเพื่อนเราต่อ
แต่นางก็แปลกเหมือนเดิม และการพูดการจานางก็เปลี่ยนเป็นคนละคน
ไม่เคยขำ หรือคุยเล่นกับเราอีกเลย. มีแต่เราชวนเพื่อนเราคุยฝ่ายเดียว
เราพยายามให้มันเป็นเหมือนเดิม ไม่ถือสาสิ่งต่างๆที่ผ่านมา
ที่ทิ้งให้เราอยู่คนเดียว. ไปไหนไม่ชวน. เราก็ช่างมัน.
แต่พอแกล้งถาม ไม่ชวนกูเลยนะ มันกลับบอกมาว่า จำเป็นต้องบอกหรอ ทำไมต้องรายงานค่ะ?
อ้าวววววว. อึ่ง และสตั้นเหมือนโดนตบและกระทืบซ้ำ. 55555 ล่องลอยอยู่ในทุ่ง หาทางออกไม่เจอออ
แบบว่า เฮ้ยยยย. เราเป็นแค่คนที่เดินผ่านไปมากันอ่อวะ เรางงงงง?
เพื่อนกันมันต้องชวน ต้องเฮฮากันป่าว. นี้ทำเครียด จนนึกว่าสนทนาธรรม 555555
เราก็ปล่อยผ่านไปอีก. มันจะเป็นแบบนี้ต่อมาเรื่อยๆ คุยกะเราโคตรเย็นชา. แต่คนอื่นยิ้มหัวเราะ เฮฮา
เราพยายามชวนคุยตลอดนะ แต่ก็ได้สิ่งตอบแทนมาคือเหมือนๆเดิม. จนเราชินมากก
แต่เรามีเพื่อนคนเดียวไง. (ถ้ารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เราจะได้มีเพื่อนไว้เยอะๆ :3)
เราปรึกษาใครก็ไม่ได้ เพราะเราไม่อยากทำร้ายเพื่อน เรารักมันมากนะ
อยู่กันมาตั้งแต่เด็กจนโต ความผูกพันมันแยกไม่ได้อะ เราเคยบอกจะไม่ทิ้งกัน
แต่ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทเราคนนี้มันคิดอะไรอยู่ ถึงทำกับเราแบบนี้.
ลองย้อนกับกันนะ. ถ้าเป็นเราเราก็คงไม่ทำกับมันแบบนี้ ไม่มีวันด้วย
จขกท. เวลาพอคิดถึงนะ เราอยากจะร้องไห้ตลอดเลย. ถ้าเราทำอะไรผิดจะไม่ว่าเลย แต่นี้ไม่รู้สาเหตุT_T
ช่วงนี้ก็ได้แต่คุยกับใบไม้ ใบหญ้าเท่านั้น เราโคตรเหงา มันช่างน่าเศร้าาา
"โดนทิ้ง" ไม่เคยคิดว่าเพื่อนคนนี้จะทำกับเรา
จขกท. ความรู้สึกตอนนี้แย่มากเลยย ไม่เคยคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง
เรากะเพื่อนคนนี้สนิทกันมากกกกก ก.ล้านตัว (หรือคิดไปเองคนเดียว 55)
ไปไหนทำอะไร ไปด้วยกันตลอด เป็นแพ๊คเกจคู่ ซื้อ 1 แถม 1
เราคบกันมาจนเป็นส่วนหนึ่งคนในครอบครัวแล้ว เวลาเพื่อนเดือดร้อน เราก็ช่วย
เวลาไปเที่ยว เพื่อนไม่มีตังค์เราก็ออกให้ เดี๋ยวค่อยคืนเรา
ที่จริงทุกครั้ง เวลาจะไปไหนกัน เราจะเก็บเงินเผื่อเพื่อนคนนี้ตลอด
เพราะเราอยากให้เพื่อนมีความสุข ได้ทำอะไรๆที่อยากทำ อยากดู อยากกิน อยากเที่ยว
เวลามีเรื่องตลก ขำ ก็แชร์กัน ปรึกษากันตลอดเวลา. มองตาก็รู้ใจ
เพื่อนเราจะไม่สอบเอ็น เราก็พยายามให้เพื่อนสอบ เพื่อเอ็นติด
หนสุดท้ายเพื่อนก็ติดในคณะที่เราเลือก ที่เราอยากเรียน. แต่เราไม่ติด อดไป =.=
จนกระทั่งวันนึงมีเพื่อนอีกคนเข้ามา ขอไปเที่ยวด้วยคน (เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนเก่า)
ไอเราก็ เฮ้ยเพื่อนเก่ากลับมาคุยดีๆสนุกสนาน เพราะไม่เจอกัน หลายปีแล้ว
เราก็คุยกันสนิทสนม ไปไหนก็ยกขโยงไปกัน. เที่ยวเล่นด้วยกัน. แชร์ประสบการณ์ทุกเรื่องบนโลกนี้ 555
และก็ชวนกันไปเที่ยว ตจว. หาข้อมูล สนุกมากก เด่วไปที่นี่กันนะ ที่นู่นกัน แฮปปี้ ดี๊ด๊ามากก
มันเหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น. แต่เราจะเห็นความผิดปกติบางอย่าง ชอบเดินด้วยกัน 2 คน
และทิ้งให้เราเดินคนเดียว. เราก็ไม่คิดอะไร แถมถ้าเวลานั่งรถเบาะคู่ เราเลียสละตนเองด้วยซ้ำ T_T
และก็กลับมา. เราก็ยังคุยเที่ยวกันเหมือนเดิม เฮฮาต่อค่ะ ^.^
มันถึงจุดเปลี่ยนแปลงงเริ่มทำอะไรกัน 2 คน โดยที่เราไม่รู้ ~~
มันต้องมีบ้างที่ บางเรื่องคุยกับคนนี้ได้ คนนี้ตอบได้ คนนี้ตอบไม่ได้
เราก็ไม่คิดอะไร ใช้ชีวิตคุยขำกะเพื่อนเราต่อ
แต่มันเริ่มจะไม่ขำแล้ว ตรงที่ทำเหมือนเราเป็นอากาศธาตุ
และแอบคุยกันแค่ 2 คน แบบที่เราไม่รู้เลย
พอเราไปถามว่าเป็นอะไรกันวะ ก็แกล้งทำมึน
ว่าไม่มีอะไรคิดไปเอง. คิดมาก. เริ่มพูดหาเรื่อง.
เราก็งงดิ?? เฮ้ยยยยยย กูแค่ถามป่าววะ ทำไมอารมณ์ต้องขึ้น
แต่ยังมีชวนไปเที่ยวกันอีกครั้ง.
แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ไปด้วยเพราะเราติดงาน
เพราะครั้งนี้เราไม่ได้ไปเลยเกิดเรื่องต่างขึ้นๆ
เรื่องมันก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ แบบคุยกัน ถามคำ ตอบคำ
และไม่เคยชวนคุยกับมาเลยนะ
เราคุยเล่นด้วย ก็ข้ามคำถามเรา แต่ตอบคนอื่น เราก็เริ่มคิดแล้ว เกิดไรขึ้นนนน
เพราะที่ผ่านเราจะปล่อยผ่านไม่เป็นไร เพื่อนคงยุ่ง เครืยดมั้ง
เราก็ไม่เป็นไร กูคุยแค่กะเพื่อนสนิทก็ได้วะ
เราก็คุยกะเพื่อนเราตลอด แต่เราก็เริ่มสังเกตุเห็นว่าเพื่อนเราแปลกไป
ไม่คุยเล่นกะเรา ไม่แชร์ประสบการณ์ประจำวันกับเรา ไม่ชวนเราคุย
พอเราถามไปก็ชวนเราทะเลาะตลอด. เราก็เริ่มเบื่ออ. เฮ้ยกูทำไรผิด
ไม่คุยก็ไม่คุย กูงอนน. แต่พอหายงอนเราก็กลับไปคุยกะเพื่อนเราต่อ
แต่นางก็แปลกเหมือนเดิม และการพูดการจานางก็เปลี่ยนเป็นคนละคน
ไม่เคยขำ หรือคุยเล่นกับเราอีกเลย. มีแต่เราชวนเพื่อนเราคุยฝ่ายเดียว
เราพยายามให้มันเป็นเหมือนเดิม ไม่ถือสาสิ่งต่างๆที่ผ่านมา
ที่ทิ้งให้เราอยู่คนเดียว. ไปไหนไม่ชวน. เราก็ช่างมัน.
แต่พอแกล้งถาม ไม่ชวนกูเลยนะ มันกลับบอกมาว่า จำเป็นต้องบอกหรอ ทำไมต้องรายงานค่ะ?
อ้าวววววว. อึ่ง และสตั้นเหมือนโดนตบและกระทืบซ้ำ. 55555 ล่องลอยอยู่ในทุ่ง หาทางออกไม่เจอออ
แบบว่า เฮ้ยยยย. เราเป็นแค่คนที่เดินผ่านไปมากันอ่อวะ เรางงงงง?
เพื่อนกันมันต้องชวน ต้องเฮฮากันป่าว. นี้ทำเครียด จนนึกว่าสนทนาธรรม 555555
เราก็ปล่อยผ่านไปอีก. มันจะเป็นแบบนี้ต่อมาเรื่อยๆ คุยกะเราโคตรเย็นชา. แต่คนอื่นยิ้มหัวเราะ เฮฮา
เราพยายามชวนคุยตลอดนะ แต่ก็ได้สิ่งตอบแทนมาคือเหมือนๆเดิม. จนเราชินมากก
แต่เรามีเพื่อนคนเดียวไง. (ถ้ารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เราจะได้มีเพื่อนไว้เยอะๆ :3)
เราปรึกษาใครก็ไม่ได้ เพราะเราไม่อยากทำร้ายเพื่อน เรารักมันมากนะ
อยู่กันมาตั้งแต่เด็กจนโต ความผูกพันมันแยกไม่ได้อะ เราเคยบอกจะไม่ทิ้งกัน
แต่ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทเราคนนี้มันคิดอะไรอยู่ ถึงทำกับเราแบบนี้.
ลองย้อนกับกันนะ. ถ้าเป็นเราเราก็คงไม่ทำกับมันแบบนี้ ไม่มีวันด้วย
จขกท. เวลาพอคิดถึงนะ เราอยากจะร้องไห้ตลอดเลย. ถ้าเราทำอะไรผิดจะไม่ว่าเลย แต่นี้ไม่รู้สาเหตุT_T
ช่วงนี้ก็ได้แต่คุยกับใบไม้ ใบหญ้าเท่านั้น เราโคตรเหงา มันช่างน่าเศร้าาา