ตามหาน้องผู้หญิงในงานรับปริญญา มจพ ที่ไบเทคเมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมาครับ
ผมเป็นญาติของบัณฑิตระหว่างที่รอก็ได้เจอน้องผู้หญิงกลุ่มนึง3-4คนใส่ชุดนิสิตเดินมาขายทิชชู่ เห็นน้องผู้หญิงในกลุ่มคนนึงตัวเล็กๆถือกล่องสีเหลืองแวบแรกที่เห็นน้องยิ้มผมใจเต้นแรงมาก น้องเดินเข้ามาขายทิชชู่ ผมได้ยิ้มเขินๆญาติเลยพูดแซวน้องไปว่า ทิชชู่ไม่ต้องหรอกมีชายเสื้อไว้เช็ดแล้ว จากนั้นน้องก็ยิ้มๆพูดว่าขอบคุณค่ะ แล้วเดินจากไป
ตอนนั้นผมทำไรไม่ถูกได้แต่ยืนนิ่งๆ แต่มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลยครับ
ผ่านมาถึงวันนี้ก็ยังรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้เข้าไปทำความรู้จักน้องเค้า จึงขอพื้นที่พันทิปเล็กๆนี้ตามหาน้องเค้าหน่อยครับช่วยแชร์ๆกันให้น้องเค้าได้เห็นกระทู้นี้ ขอบคุณมากนะครับ
เพิ่มเติมนะครับ น้องใส่ชุดนิสิตกระโปรงพลีทรองเท้าผ้าใบไม่มั่นใจว่ามัดรวบหรือถักเปียเดียว น่าจะอยู่คณะวิศวะเพราะเห็นติ้งเป็นรูปเกียร์
ตามหาน้องผู้หญิงในงานรับปริญญา มจพ
ผมเป็นญาติของบัณฑิตระหว่างที่รอก็ได้เจอน้องผู้หญิงกลุ่มนึง3-4คนใส่ชุดนิสิตเดินมาขายทิชชู่ เห็นน้องผู้หญิงในกลุ่มคนนึงตัวเล็กๆถือกล่องสีเหลืองแวบแรกที่เห็นน้องยิ้มผมใจเต้นแรงมาก น้องเดินเข้ามาขายทิชชู่ ผมได้ยิ้มเขินๆญาติเลยพูดแซวน้องไปว่า ทิชชู่ไม่ต้องหรอกมีชายเสื้อไว้เช็ดแล้ว จากนั้นน้องก็ยิ้มๆพูดว่าขอบคุณค่ะ แล้วเดินจากไป
ตอนนั้นผมทำไรไม่ถูกได้แต่ยืนนิ่งๆ แต่มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลยครับ
ผ่านมาถึงวันนี้ก็ยังรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้เข้าไปทำความรู้จักน้องเค้า จึงขอพื้นที่พันทิปเล็กๆนี้ตามหาน้องเค้าหน่อยครับช่วยแชร์ๆกันให้น้องเค้าได้เห็นกระทู้นี้ ขอบคุณมากนะครับ
เพิ่มเติมนะครับ น้องใส่ชุดนิสิตกระโปรงพลีทรองเท้าผ้าใบไม่มั่นใจว่ามัดรวบหรือถักเปียเดียว น่าจะอยู่คณะวิศวะเพราะเห็นติ้งเป็นรูปเกียร์