ผมเองยอมรับเลยว่าเคยสบประมาทเจ้ามุ้ยเอาไว้ เมื่อตอนที่เจ้ามุ้ยไปเล่นที่สเปน มีช่วงหนึ่งที่รายการทีวีที่นั่นสัมภาษณ์พี่เลี้ยงของมุ้ยว่าสไตล์การเล่นของมุ้ยเหมือนนักฟุตบอลที่มีชื่อเสียงคนไหนบ้าง แล้วพี่เลี้ยงก็ตอบไปว่า เบนเซม่า ผมนี่รู้สึกขำและละอายใจเลย
แต่พอมาเกมเมื่อคืน ที่ผมได้มีโอกาสนั่งดูเกมทีมชาติไทยแบบจริงจัง มันรู้สึกหึกเหิมราวกับว่าเลือดรักชาติมังพุ่งพล่านไปทั่วตัว(ถึงแม้ผมจะมีเชื้อสายจีน) เพราะนานแล้วที่ไม่ได้เห็นคนไทยสามัคคีกันแบบนี้ ทำให้ผมตั้งใจดูเกมส์นี้มาก และต้องยอมรับว่าผมพึ่งรู้จักตัวนักเตะของทีมชาติไทยเราไม่นานมาก เนื่องจากก่อนหน้านี้ผมจะติดตามแต่ลีคต่างประเทศ ไม่ค่อยได้ดูลีคไทย แต่จะมีชื่อนึงที่ผมคุ้นหูบ่อยสุดในช่วงนั้นคือ ธีรศิลป์ แดงดา เพราะได้ไปเล่นที่ลาลีก้าสเปนนั่นเอง ผมเองก็แอบเอาใจช่วยเจ้ามุ้ยเรื่อยมา แต่ก็ไม่ได้ดูเจ้ามุ้ยเล่นจริงๆจังๆสักเกม จนเมื่อคืนนี้ที่มหกรรมฟุตบอลเราได้เริ่มขึ้น ผมก็นั่งดูผ่านทีวีและวิเคราะห์การเล่นของเราในใจไปด้วย ซึ่งก็มีดีบ้างแย่บ้างปะปนกันไป แต่คนที่ทำให้ผมว้าวเลยก็คือเจ้ามุ้ยนั่นเอง ที่ผมว้าวไม่ใช่เพราะมุ้ยโขกเข้าประตูลูกแรก แต่เพราะผมเห็นการเคลื่อนที่ การเก็บ และการจ่ายบอล ซึ่งดูแล้วเนียนตา ดูง่ายๆไม่หวือหวา แต่ทรงประสิทธิภาพมาก ทำให้เพื่อนเล่นง่ายมาก กองหน้าที่ผมเห็นเล่นแบบไม่หวงบอล ยอมจ่ายให้เพื่อนในตำแหน่งทีดีกว่า แถมจบสกอร์เองก็คมใช้ได้ ก็คงจะอดคิดถึงเบนเซม่าไม่ได้ที่ได้ฉายากองหน้าพ่อพระ และหายข้องใจแล้วกับการให้สัมภาษณ์ของพี่เลี้ยงที่บอกว่าสไตล์การเล่นเหมือนเบนซ์ เพราะมันเหมือนจริงๆ ถ้าทีมชาติไทยเรามีเมสซี่เจ ผมก็อยากมี "เบนเซมุ้ย" อีกคนละกันครับ
ปล.ไม่ได้ตั้งเพื่ออวยมุ้ยนะครับ แต่ประทับใจจริงๆ จากคนเคยสบประมาท
ดูธีรศิลป์เล่นแล้ว นี่มันเบนเซม่าชัดๆ!!
แต่พอมาเกมเมื่อคืน ที่ผมได้มีโอกาสนั่งดูเกมทีมชาติไทยแบบจริงจัง มันรู้สึกหึกเหิมราวกับว่าเลือดรักชาติมังพุ่งพล่านไปทั่วตัว(ถึงแม้ผมจะมีเชื้อสายจีน) เพราะนานแล้วที่ไม่ได้เห็นคนไทยสามัคคีกันแบบนี้ ทำให้ผมตั้งใจดูเกมส์นี้มาก และต้องยอมรับว่าผมพึ่งรู้จักตัวนักเตะของทีมชาติไทยเราไม่นานมาก เนื่องจากก่อนหน้านี้ผมจะติดตามแต่ลีคต่างประเทศ ไม่ค่อยได้ดูลีคไทย แต่จะมีชื่อนึงที่ผมคุ้นหูบ่อยสุดในช่วงนั้นคือ ธีรศิลป์ แดงดา เพราะได้ไปเล่นที่ลาลีก้าสเปนนั่นเอง ผมเองก็แอบเอาใจช่วยเจ้ามุ้ยเรื่อยมา แต่ก็ไม่ได้ดูเจ้ามุ้ยเล่นจริงๆจังๆสักเกม จนเมื่อคืนนี้ที่มหกรรมฟุตบอลเราได้เริ่มขึ้น ผมก็นั่งดูผ่านทีวีและวิเคราะห์การเล่นของเราในใจไปด้วย ซึ่งก็มีดีบ้างแย่บ้างปะปนกันไป แต่คนที่ทำให้ผมว้าวเลยก็คือเจ้ามุ้ยนั่นเอง ที่ผมว้าวไม่ใช่เพราะมุ้ยโขกเข้าประตูลูกแรก แต่เพราะผมเห็นการเคลื่อนที่ การเก็บ และการจ่ายบอล ซึ่งดูแล้วเนียนตา ดูง่ายๆไม่หวือหวา แต่ทรงประสิทธิภาพมาก ทำให้เพื่อนเล่นง่ายมาก กองหน้าที่ผมเห็นเล่นแบบไม่หวงบอล ยอมจ่ายให้เพื่อนในตำแหน่งทีดีกว่า แถมจบสกอร์เองก็คมใช้ได้ ก็คงจะอดคิดถึงเบนเซม่าไม่ได้ที่ได้ฉายากองหน้าพ่อพระ และหายข้องใจแล้วกับการให้สัมภาษณ์ของพี่เลี้ยงที่บอกว่าสไตล์การเล่นเหมือนเบนซ์ เพราะมันเหมือนจริงๆ ถ้าทีมชาติไทยเรามีเมสซี่เจ ผมก็อยากมี "เบนเซมุ้ย" อีกคนละกันครับ
ปล.ไม่ได้ตั้งเพื่ออวยมุ้ยนะครับ แต่ประทับใจจริงๆ จากคนเคยสบประมาท