เรื่องมีอยู่ว่าเราเคยแอบรักเพื่อนสนิทมา 2 ปี เราคิดว่าเราเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงของมันนะ เป็นที่ปรึกษา บางทีก็ปลอบมันบ้าง
เห็นมันร้องไห้แล้วใจจะขาดยังไงไม่รู้ รู้สึกว่าโคตรรักมันเลย รักจนแบบมองหน้ามันแต่ละทีคือจะร้องไห้ เพราะมันไม่ได้ชอบเรา
เราเคยบอกชอบมันไปนะ มันก็ช็อกๆแต่สุดท้ายก็สนิทกันเหมือนเดิม มันไม่เคยพูดถึงตอนที่เราบอกชอบมันรอบนั้นเลย ซึ่งมันก็คงเป็นคำตอบแล้วแหละ55
ตอนที่มันอยู่กับเรา เราชอบชวนมันไปดูหนังกัน 2 คน เราก็ชอบแซวเล่นให้มันหัวเราะ ให้มันไม่เครียด
ถ้าเราไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองเกินไป เราว่ามันก็ไม่ได้อึดอัดหรือรู้สึกแย่เวลาอยู่กับเรา
เราเคยพยายามห่างมันมาช่วงนึง เพราะเราน้อยใจมัน คือเพื่อนๆชอบแซวเรากับมัน แล้วมันดูไม่ค่อยชอบ ดูเหมือนอาย
บางทีเดินกับเราที่ห้างสองคนก็เดินห่างบ้าง บอกกลัวเจอคนรู้จักบ้าง วันนึงโดนเพื่อนแซวว่าเราชอบมันเราก็ทำหน้าไม่ถูก
เพราะความจริงก็คือไม่เคยเลิกชอบเลย เราโกหกไม่เก่งด้วย ก็ทำหน้าตกใจ ดูพิรุจมากๆ วันนั้นทั้งวันมันคุยกับเรานับคำได้เลย เย็นชามาก
วันนั้นเรากับมันถ่ายรูปหมู่กับเพื่อนอีกหลายคน แต่รูปที่มันเอาลงอินสตาแกรม เราเป็นคนเดียวที่ถูกเค้าตัดออกจากเฟรม
รูปนั้นเรายืนฝั่งขวาสุด เพื่อนที่ยืนข้างเราถูกตัดแขนออกไปนิดนึง(ออกไปพร้อมกับเราทั้งตัวเลย)
แต่ฝั่งซ้าย เห็นเพื่อนอีกคนเห็นเต็มตัว เต็มแขน แถมมีพื้นที่ให้เห็นฉากหลังที่เป็นกำแพงอีก คือกว้างมาก
ประกอบกับวันนั้นแทบไม่ได้คุยกัน เราคิดว่า พังแน่นอนมิตรภาพ ร้องไห้เป็นฟืนเป็นไฟ ทำอะไรก็ร้องไห้
ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะเป็นคนห่างมาเอง ที่ห่างมาไม่ใช่เพราะไม่รักนะ แต่เพราะรักไงเลยไม่อยากให้มันมาอึดอัดเพราะเรา
แต่ 2-3 วันมันก็กลับมาทักไลน์ตามปกติ แต่เป็นเราเองที่ห่างออกมา อีกอย่างช่วงนั้นมีรุ่นน้องเข้ามาคุยกับเรา เราเลยห่างมาได้
จนเรากับเพื่อนสนิทมีโอกาสได้กลับมาเจอกัน ก็กลับมาคุยกันตามปกติอีกรอบ เค้ามาชวนเราไปดูหนัง แบบอายๆ พูดเร็วๆ ประมาณว่ามันเป็นคนฟอร์มเยอะ
เราก็อยากไปนะ แต่เรากับรุ่นน้องเริ่มคบกันไปแล้ว อีกคนเค้าทำให้เรารู้สึกดีตอนที่กำลังเศร้าๆ ทำให้เรารู้สึกสำคัญ
เค้าเดินจับมือเราก่อน บอกใครๆว่าเราคบกันแบบไม่อายใคร เราไม่เคยได้ความรู้สึกนี้จากใครเลย เราก็เลยคบกันเร็ว
แต่ที่เราได้กลับไปคุยกับเพื่อนสนิทคนนั้น พอรุ่นน้องคนนั้นเห็นก็ร้องไห้หนักมากๆ เพราะเค้ารู้ว่าเราเคยรักเพื่อนคนนั้นมาก
เรื่องมาถึงหูเราตอนที่เราเดินกับเพื่อนสนิทนั่นแหละ เพื่อนน้องเค้าเดินมาว่าเราเลย ว่าทำไมทำแบบนี้
เพื่อนเราก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น พอเราบอกไป เค้าโกรธเรามาก เดินหนีเราไปเลย เราก็ตะโกนตามหลังไปว่าเดี๋ยวจะไปเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง
แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้ไปเล่า จนเค้าบล็อกไลน์เรา เราไปเจอที่เค้าว่าเรา ว่าเราสตรอเบอร์รี่ เจ็บมากๆ สุดท้ายกว่าจะเคลียร์กันเข้าใจก็นาน
เค้ามาสรุปกับเราแค่ว่า เค้าไม่อยากยุ่ง ไม่ต้องเอาเค้าไปเกี่ยว เราก็ยืนยันนะว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเค้าเลย เหมือนทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ก็ไม่
เพราะเราก็ค่อยๆห่างเค้ามา เรารู้นะว่ามันก็อาจจะไม่แฟร์เลยที่เค้า(เพื่อนเรา)ต้องมาเสียเราเพราะเรามีแฟน
แต่แฟนเราก็คงไม่สบายใจหรอกที่ต้องมาเห็นเราคุยกับเพื่อนคนนั้นเหมือนเดิม เรื่องคนเก่าเป็นประเด็นที่ละเอียดอ่อนที่สุด แล้วก็ทะเลาะกันง่ายมาก
สุดท้ายแล้วเราก็เลิกคุยกับเพื่อนคนนั้นไปเพื่อให้แฟนเราสบายใจ เรายอมรับผิดนะว่าตัดขาดไปเลยแบบนี้มันก็ไม่ดีหรอก
แต่ตอนนั้นเราคิดไม่ออกจริงๆว่าควรจะทำยังไง ที่สำคัญคือแฟนเราเค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย
แต่กับเพื่อนเราคนนั้น เราไม่ได้โกรธหรือเกลียดเค้า ยังคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนอยู่ อีกซักพักเราก็มารู้ว่าเค้าไม่โอเคกับเราไปแล้ว
เค้าเกลียดเราไปแล้วที่เราเหมือนทิ้งเค้าเพราะเรามีแฟน ด่าเรากระเจิงเลย ตอนเรารู้เราก็เฟลนะ แต่เราคงทำอะไรไม่ได้
เจอหน้ากันครั้งล่าสุดเราก็หลบหน้าเค้า ไม่ยอมเจอ รู้ทั้งรู้ว่าเค้าเกลียดเรา เราคงทำหน้าไม่ถูกอะ
เค้าตะโกนด่าเราหน้าประตูเลย ว่าไอเxี้ย ไอสัdเสียงโหดเหี้ยมมาก55
ฟังไปก็รู้สึกแย่นะ นี่เป็นความรู้สึกในมุมมองของเรานะ เราว่าเราจำแต่อะไรดีๆของเค้าตอนยังเป็นเพื่อนกัน เรื่องดีๆมีเยอะมาก
ทั้งที่มีหลายครั้งมากๆที่เค้าเคยทำเราเสียความรู้สึก บางครั้งทำตัวเหมือนไม่แคร์เราเลย เราไม่เคยคิดโกรธเค้าซักครั้ง
กลับกันเหมือนเค้าจำอย่างเดียวคือเราหายไป เค้าเกลียดเรา แต่เราไม่เคยโกรธนะที่เค้าเป็นแบบนี้ เราเข้าใจว่าเราก็ผิดเองส่วนหนึ่ง..
เราก็ไม่โอเคหรอกที่ต้องกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน ทั้งที่เราเคยแคร์เค้ามากๆ ที่สำคัญทำไมเค้าถึงคิดว่าเรา๓อแหล55 ดูถูกความรู้สึกกันสุดๆ
ที่ทั้งหมดมันเป็นแบบนี้ อาจเป็นเพราะเราไม่ได้อธิบายให้เค้าฟังก็ได้ เราเสียเค้าไปทั้งที่เค้าไม่เคยเสียเราไปเลย
เค้าอาจคิดว่าเรามีแฟนแล้วทิ้งเพื่อน เราว่ามันก็ฟังดูมีเหตุผลนะ
แต่เราห่างจากเค้ามาเพราะเราคิดกับเค้าเกินเพื่อน มันก็เป็นเหตุผลเราเองแหละ
เราแค่อยากห่างมาปรับความรู้สึกตัวเอง ตอนนี้เราทำได้แล้วนะ เราคิดว่าเราพร้อมเป็นเพื่อนเค้าแล้ว แต่มันก็ช้าไป เค้าเกลียดเรา55
ตอนนี้เรากับแฟน(รุ่นน้องคนนั้น)ก็ยังคงคบกัน ถึงเรื่องจะผ่านมาเป็นปีแล้ว นึกถึงแล้วเรายังรู้สึกแย่อยู่ดี
แค่อยากระบาย ใครคิดเห็นยังไงก็แลกเปลี่ยนกันได้นะ เราอยากอ่านจริงๆ
เคยต้องออกจากชีวิตใครมาทั้งที่ยังรักมั้ย? แล้วสุดท้ายคือโดนเค้าเกลียด เราสมควรถูกเกลียดจริงๆมั้ย
เห็นมันร้องไห้แล้วใจจะขาดยังไงไม่รู้ รู้สึกว่าโคตรรักมันเลย รักจนแบบมองหน้ามันแต่ละทีคือจะร้องไห้ เพราะมันไม่ได้ชอบเรา
เราเคยบอกชอบมันไปนะ มันก็ช็อกๆแต่สุดท้ายก็สนิทกันเหมือนเดิม มันไม่เคยพูดถึงตอนที่เราบอกชอบมันรอบนั้นเลย ซึ่งมันก็คงเป็นคำตอบแล้วแหละ55
ตอนที่มันอยู่กับเรา เราชอบชวนมันไปดูหนังกัน 2 คน เราก็ชอบแซวเล่นให้มันหัวเราะ ให้มันไม่เครียด
ถ้าเราไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองเกินไป เราว่ามันก็ไม่ได้อึดอัดหรือรู้สึกแย่เวลาอยู่กับเรา
เราเคยพยายามห่างมันมาช่วงนึง เพราะเราน้อยใจมัน คือเพื่อนๆชอบแซวเรากับมัน แล้วมันดูไม่ค่อยชอบ ดูเหมือนอาย
บางทีเดินกับเราที่ห้างสองคนก็เดินห่างบ้าง บอกกลัวเจอคนรู้จักบ้าง วันนึงโดนเพื่อนแซวว่าเราชอบมันเราก็ทำหน้าไม่ถูก
เพราะความจริงก็คือไม่เคยเลิกชอบเลย เราโกหกไม่เก่งด้วย ก็ทำหน้าตกใจ ดูพิรุจมากๆ วันนั้นทั้งวันมันคุยกับเรานับคำได้เลย เย็นชามาก
วันนั้นเรากับมันถ่ายรูปหมู่กับเพื่อนอีกหลายคน แต่รูปที่มันเอาลงอินสตาแกรม เราเป็นคนเดียวที่ถูกเค้าตัดออกจากเฟรม
รูปนั้นเรายืนฝั่งขวาสุด เพื่อนที่ยืนข้างเราถูกตัดแขนออกไปนิดนึง(ออกไปพร้อมกับเราทั้งตัวเลย)
แต่ฝั่งซ้าย เห็นเพื่อนอีกคนเห็นเต็มตัว เต็มแขน แถมมีพื้นที่ให้เห็นฉากหลังที่เป็นกำแพงอีก คือกว้างมาก
ประกอบกับวันนั้นแทบไม่ได้คุยกัน เราคิดว่า พังแน่นอนมิตรภาพ ร้องไห้เป็นฟืนเป็นไฟ ทำอะไรก็ร้องไห้
ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะเป็นคนห่างมาเอง ที่ห่างมาไม่ใช่เพราะไม่รักนะ แต่เพราะรักไงเลยไม่อยากให้มันมาอึดอัดเพราะเรา
แต่ 2-3 วันมันก็กลับมาทักไลน์ตามปกติ แต่เป็นเราเองที่ห่างออกมา อีกอย่างช่วงนั้นมีรุ่นน้องเข้ามาคุยกับเรา เราเลยห่างมาได้
จนเรากับเพื่อนสนิทมีโอกาสได้กลับมาเจอกัน ก็กลับมาคุยกันตามปกติอีกรอบ เค้ามาชวนเราไปดูหนัง แบบอายๆ พูดเร็วๆ ประมาณว่ามันเป็นคนฟอร์มเยอะ
เราก็อยากไปนะ แต่เรากับรุ่นน้องเริ่มคบกันไปแล้ว อีกคนเค้าทำให้เรารู้สึกดีตอนที่กำลังเศร้าๆ ทำให้เรารู้สึกสำคัญ
เค้าเดินจับมือเราก่อน บอกใครๆว่าเราคบกันแบบไม่อายใคร เราไม่เคยได้ความรู้สึกนี้จากใครเลย เราก็เลยคบกันเร็ว
แต่ที่เราได้กลับไปคุยกับเพื่อนสนิทคนนั้น พอรุ่นน้องคนนั้นเห็นก็ร้องไห้หนักมากๆ เพราะเค้ารู้ว่าเราเคยรักเพื่อนคนนั้นมาก
เรื่องมาถึงหูเราตอนที่เราเดินกับเพื่อนสนิทนั่นแหละ เพื่อนน้องเค้าเดินมาว่าเราเลย ว่าทำไมทำแบบนี้
เพื่อนเราก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น พอเราบอกไป เค้าโกรธเรามาก เดินหนีเราไปเลย เราก็ตะโกนตามหลังไปว่าเดี๋ยวจะไปเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง
แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้ไปเล่า จนเค้าบล็อกไลน์เรา เราไปเจอที่เค้าว่าเรา ว่าเราสตรอเบอร์รี่ เจ็บมากๆ สุดท้ายกว่าจะเคลียร์กันเข้าใจก็นาน
เค้ามาสรุปกับเราแค่ว่า เค้าไม่อยากยุ่ง ไม่ต้องเอาเค้าไปเกี่ยว เราก็ยืนยันนะว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเค้าเลย เหมือนทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ก็ไม่
เพราะเราก็ค่อยๆห่างเค้ามา เรารู้นะว่ามันก็อาจจะไม่แฟร์เลยที่เค้า(เพื่อนเรา)ต้องมาเสียเราเพราะเรามีแฟน
แต่แฟนเราก็คงไม่สบายใจหรอกที่ต้องมาเห็นเราคุยกับเพื่อนคนนั้นเหมือนเดิม เรื่องคนเก่าเป็นประเด็นที่ละเอียดอ่อนที่สุด แล้วก็ทะเลาะกันง่ายมาก
สุดท้ายแล้วเราก็เลิกคุยกับเพื่อนคนนั้นไปเพื่อให้แฟนเราสบายใจ เรายอมรับผิดนะว่าตัดขาดไปเลยแบบนี้มันก็ไม่ดีหรอก
แต่ตอนนั้นเราคิดไม่ออกจริงๆว่าควรจะทำยังไง ที่สำคัญคือแฟนเราเค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย
แต่กับเพื่อนเราคนนั้น เราไม่ได้โกรธหรือเกลียดเค้า ยังคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนอยู่ อีกซักพักเราก็มารู้ว่าเค้าไม่โอเคกับเราไปแล้ว
เค้าเกลียดเราไปแล้วที่เราเหมือนทิ้งเค้าเพราะเรามีแฟน ด่าเรากระเจิงเลย ตอนเรารู้เราก็เฟลนะ แต่เราคงทำอะไรไม่ได้
เจอหน้ากันครั้งล่าสุดเราก็หลบหน้าเค้า ไม่ยอมเจอ รู้ทั้งรู้ว่าเค้าเกลียดเรา เราคงทำหน้าไม่ถูกอะ
เค้าตะโกนด่าเราหน้าประตูเลย ว่าไอเxี้ย ไอสัdเสียงโหดเหี้ยมมาก55
ฟังไปก็รู้สึกแย่นะ นี่เป็นความรู้สึกในมุมมองของเรานะ เราว่าเราจำแต่อะไรดีๆของเค้าตอนยังเป็นเพื่อนกัน เรื่องดีๆมีเยอะมาก
ทั้งที่มีหลายครั้งมากๆที่เค้าเคยทำเราเสียความรู้สึก บางครั้งทำตัวเหมือนไม่แคร์เราเลย เราไม่เคยคิดโกรธเค้าซักครั้ง
กลับกันเหมือนเค้าจำอย่างเดียวคือเราหายไป เค้าเกลียดเรา แต่เราไม่เคยโกรธนะที่เค้าเป็นแบบนี้ เราเข้าใจว่าเราก็ผิดเองส่วนหนึ่ง..
เราก็ไม่โอเคหรอกที่ต้องกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน ทั้งที่เราเคยแคร์เค้ามากๆ ที่สำคัญทำไมเค้าถึงคิดว่าเรา๓อแหล55 ดูถูกความรู้สึกกันสุดๆ
ที่ทั้งหมดมันเป็นแบบนี้ อาจเป็นเพราะเราไม่ได้อธิบายให้เค้าฟังก็ได้ เราเสียเค้าไปทั้งที่เค้าไม่เคยเสียเราไปเลย
เค้าอาจคิดว่าเรามีแฟนแล้วทิ้งเพื่อน เราว่ามันก็ฟังดูมีเหตุผลนะ
แต่เราห่างจากเค้ามาเพราะเราคิดกับเค้าเกินเพื่อน มันก็เป็นเหตุผลเราเองแหละ
เราแค่อยากห่างมาปรับความรู้สึกตัวเอง ตอนนี้เราทำได้แล้วนะ เราคิดว่าเราพร้อมเป็นเพื่อนเค้าแล้ว แต่มันก็ช้าไป เค้าเกลียดเรา55
ตอนนี้เรากับแฟน(รุ่นน้องคนนั้น)ก็ยังคงคบกัน ถึงเรื่องจะผ่านมาเป็นปีแล้ว นึกถึงแล้วเรายังรู้สึกแย่อยู่ดี
แค่อยากระบาย ใครคิดเห็นยังไงก็แลกเปลี่ยนกันได้นะ เราอยากอ่านจริงๆ