สวัสดีคะ. หนูตอนนี้อายุก็23ปีแล้วนะคะ. 23ปีกับชีวิตที่ไม่รู้จักว่าแม่ตัวเองคือใครน่าตาเป็นแบบไหน. อยู่ส่วนไหนของโลก คือแม่ทิ้งหนูให้อยู่กับยายและแม่พ่อที่เขารับเลี้ยงหนู โดยที่ไม่ได้เป็นญาตพี่น้องอะไรหรือมีส่วนเกี่ยวข้องกับแม่แท้ๆของหนูเลยแต่พวกเขาก็เลี้ยงและรักหนูไม่ต่างจากคนในครอบครัวเขาเลยนะคะ รักหนูส่งหนูเรียน จนหนูไม่คิดอยากจะตามหาแม่แท้ๆของหนูเลย พวกเขาไม่ได้ปิดบังหนูนะคะว่าหนูมาจากไหน โชคดีที่หนูยังใช้นามสกุลเดิมของพ่อที่แท้จริง อ่อลืมบอกไปหนูไม่เคยได้รู้จักทั้งพ่อและแม่คะไม่เคยแม้แต่เห็นหน้าตา
คุณเคยคิดว่าจะเจอไหมคะ 23ปีเลยนะ จนกระทั่งแฟนหนูได้บอกให้ไปคัดสำเนาบัตรประชาชนแม่ที่อำเภอ แล้วลองตามหาที่อยู่ตามบัตรดูเพื่อเจอ ใจหนึ่งก็อยากเจออยากเห็นน่าตาเป็นแบบไหนอยากถามอะไรมากมาย แต่อีกใจก็คิดว่ามีความสุขกับครอบครัวที่เรามีอยู่แล้วไมาอยากตามหา แต่ก็นะเป็นไงเป็นกันจะได้รู้ทำไมถึงทิ้งให้คนอื่นเลี้ยง. ก็ตามหาคะ ตามจนเจอ พอเจอก็ถาม แม่ว่าจำได้ไหมว่าเคยมีลูกสาวชื่อนี้นามสกุลนี้ แกบอกจำได้ (คือแฟนเราไปถามให้นะเราไม่กล้าไปกลัวแกจำไม่ได้พอแกบอกจำได้ แฟนเลยบอกนิลูกมาหา ). แม่แกเห็นหนูเท่านั้นแหละกอดร้องไห้ บอกไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก. เอาไงละพูดไม่ออกได้แต่ร้องไห้ คือทำอะไรไม่ถูกเหมือนใจหาย แม่บอกว่าทะเลาะกับพ่อแม่เลยเอาหนูให้คนอื่นไป แล้วก็แยกทางกับพ่อ แม่เอาหนูให้เขาไปตอนอายุ8เดือน ( 8เดือน นี้นะ ละแม่ไม่คิดอยากตามหาหนูเลยหราแม่ตามหาหนูจะง่ายกว่าหนูตามหาแม่เยอะเลยนะ). ทำไมความรู้สึกมันไม่ชินมันอธิบายไม่ถูกไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี คือมันไม่ได้ผูกพัน เหมือนครอบครัวที่เขาเลี้ยงเรามา หนูทำอะไรไม่ได้มากกว่าการกราบแม่ขอบคุณที่ทำให้เกิดมาไม่โกรธที่แม่ทิ้งแต่แค่ไม่รุ้สึกว่าแม่เป็นแม่แค่นั้นเอง มันนานเกินจะรู้สึก. ถ้าเป็นคุณ จะทำยังไงดีถ้าเจอแบบนี้ ทุกวันนี้แกก็มีโทรมาบ้าง แต่หนูก็ยังทำใจรับมันไม่ได้อยู่ดี ใครมีข้อแนะนำอะไรบ้าง ว่าควรจะทำตัวทำใจยังไงดี
จะดีใจหรือเสียใจดี 22ปี ที่ได้เจอกัน
คุณเคยคิดว่าจะเจอไหมคะ 23ปีเลยนะ จนกระทั่งแฟนหนูได้บอกให้ไปคัดสำเนาบัตรประชาชนแม่ที่อำเภอ แล้วลองตามหาที่อยู่ตามบัตรดูเพื่อเจอ ใจหนึ่งก็อยากเจออยากเห็นน่าตาเป็นแบบไหนอยากถามอะไรมากมาย แต่อีกใจก็คิดว่ามีความสุขกับครอบครัวที่เรามีอยู่แล้วไมาอยากตามหา แต่ก็นะเป็นไงเป็นกันจะได้รู้ทำไมถึงทิ้งให้คนอื่นเลี้ยง. ก็ตามหาคะ ตามจนเจอ พอเจอก็ถาม แม่ว่าจำได้ไหมว่าเคยมีลูกสาวชื่อนี้นามสกุลนี้ แกบอกจำได้ (คือแฟนเราไปถามให้นะเราไม่กล้าไปกลัวแกจำไม่ได้พอแกบอกจำได้ แฟนเลยบอกนิลูกมาหา ). แม่แกเห็นหนูเท่านั้นแหละกอดร้องไห้ บอกไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก. เอาไงละพูดไม่ออกได้แต่ร้องไห้ คือทำอะไรไม่ถูกเหมือนใจหาย แม่บอกว่าทะเลาะกับพ่อแม่เลยเอาหนูให้คนอื่นไป แล้วก็แยกทางกับพ่อ แม่เอาหนูให้เขาไปตอนอายุ8เดือน ( 8เดือน นี้นะ ละแม่ไม่คิดอยากตามหาหนูเลยหราแม่ตามหาหนูจะง่ายกว่าหนูตามหาแม่เยอะเลยนะ). ทำไมความรู้สึกมันไม่ชินมันอธิบายไม่ถูกไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี คือมันไม่ได้ผูกพัน เหมือนครอบครัวที่เขาเลี้ยงเรามา หนูทำอะไรไม่ได้มากกว่าการกราบแม่ขอบคุณที่ทำให้เกิดมาไม่โกรธที่แม่ทิ้งแต่แค่ไม่รุ้สึกว่าแม่เป็นแม่แค่นั้นเอง มันนานเกินจะรู้สึก. ถ้าเป็นคุณ จะทำยังไงดีถ้าเจอแบบนี้ ทุกวันนี้แกก็มีโทรมาบ้าง แต่หนูก็ยังทำใจรับมันไม่ได้อยู่ดี ใครมีข้อแนะนำอะไรบ้าง ว่าควรจะทำตัวทำใจยังไงดี