รู้สึกดี....แต่ไม่มีสถานะ

สวัสดีค่ะ...ช่วงนี้เราเห็นกระทู้แนวๆนี้เยอะเลยอยากจะ
แชร์เรื่องราวของตัวเองบ้าง

เราได้รู้จักกับพี่คนหนึ่ง "เรียกว่าพี่ เอ เป็นนามสมมุตินะค่ะ"
ซึ่งพี่เอเข้ามาในช่วงที่เราพึ่งเลิกกับแฟน
เราคุยกันตามภาษาคนรู้จัก ปรึกษาปัญหาชีวิตกันบ้าง
เราไม่ได้ชอบ หรือจีบกันนะค่ะ พี่เอไม่ใช่สเป๊กเราเลย
มีหลายๆอย่างที่เราไม่ชอบในตัวเค้า
และพี่เอ เองก็มีคนที่พี่รัก และรออยู่แล้ว

เราก็คุยกันมาสักพัก ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้
พี่เอดีกับเรามากๆ เราให้มารับไปส่ง ก็ไป
ชวนกันไปกินข้าวบ้าง โทรคุยบ้าง ตอนช่วงที่เราไม่สบาย
พี่เอก็ดูแลจะเป็นห่วงเราสุดๆ และตอนเช้าของทุกวันเขาจะทักมา

ไงละพอดีมาอ่อยเราให้เรารู้สึกดี เราก็เริ่มๆจะชอบละ
มีอยู่วันหนึ่งพี่เอมารับเราที่หอไปส่งบ้าน เราก็ถามพี่เขาว่า
"พี่ค่ะ พี่ว่าคนเราจะสามารถชอบคนที่ไม่ใช่สเป๊กได้ไหม"
เขาก็ตอบว่า พอโตขึ้นก็ไม่มีสเป๊กหลอก คนกับใครแล้วโอเค
ก็คนนั้นแหละ  เราก็เอิ่มมม คนในใจเราชอบพี่เขาแน่ๆ

หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ มีความรู้สึกดีมากขึ้น ความผูกพันก็เช่นกัน
จนกระทั่งเราบอกความรู้สึกของเราไป แต่มันไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด
พี่เอบอกว่า เขาแคร์เรานะ คุยกันมานานเขาก็รู้สึก แต่ตอนนี้เขายังไม่พร้อม
ยังไม่อยากผูกมัด แล้วเราก็คิดได้ว่า จริงๆพี่เอมีคนที่รออยู่แล้ว
เราอาจจะสู้คนในใจเขาไม่ได้
คุยกับเรานี่แก้เหงารึเปล่า มันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ
และพี่เอ ยังบอกอีกว่า ถ้าเรายังไม่หายไป เขาจะบอกว่าให้เราอยู่ในสถานะไหน
ทุกวันนี้เราก็ยังคุยกับเขา และยังรอสถานะอยู่ จนบางทีก็เหนื่อย จนท้อ
เคยอยากจะถอยมา หลายครั้ง แต่พี่เอก็คอยรั้งมาตลอด และก็ยังไม่ชัดเจนสักที