สวัสดียามเช้านะค่ะเพื่อนๆ พันทิปทุกท่าน อาจจะตั้งกระทู้เช้าไปหน่อย
เราก้อนานๆทีมาตั้งกระทู้ นะคะ วันนี้แค่อยากมาเล่า มาแชร์เรื่องของเรา อาจจะยาวไปสักหน่อยคงไม่ว่ากันนะค่ะ แค่อยากแชร์ประสบการณ์ว่าเวรกรรมมันอาจจะมีจริงนะคะ ถ้าเจอคนรักดีๆ ก้ออยากให้รักษาเค้าไว้ให้ดีๆ อย่าละเลยเค้าค่ะ เพราะสุดท้ายแล้วคนที่เสียจัยที่สุดก้อคือเรานั่นเองค่ะ
ก่อนที่เราจะเจอแฟนคนนี้ เราก้อไม่มีแฟนนะตอนนั้นเราเรียนอยู่ ปวช.2 ก้อใช้ชีวิตวัยรุ่นปกติทั่วไป
สมัยนั้น hi5 กำลังมาแรงเราก้อเล่น hi5 แล้วอยู่ดีๆก้อมีผู้ชายคนนึงทักเรามา เราก้อคุ้นๆหน้าเค้านะเหมือนเรียน รร เดียวกันเนี่ยแหละ แล้วเราก้อเข้าไปส่อง hi5 เค้า เท่านั้นแหละ บิงโก !!!
เค้าเรียน รร เดียวกับเรา แล้วตอนเราเรียนอยู่ ปวช.1 เค้าเคยมานั่งสอบห้องเรา คือเราเรียนบันชี ส่วนเค้าเรียนคอม แต่วันนั้นเค้ามาสอบห้องเรา
แล้วเค้าก้อนั่งหลังห้อง เพื่อนเราเลยบอกให้เราไปถามชื่อ ถามเบอร์ให้หน่อย เราก้อเดินเข้าไปถามชื่อเค้า แต่เค้าเงียบจ้า
ไม่ตอบอะไรเลย เรานี่แบบเฮ้ย !! รัยวะ หยิ่งอ่ะ
และหลังจากนั้นเค้าก้อหายไปนะ เราก้อไม่ได้เจอเค้าอีก อาจจะเพราะเรียนคนละห้อง
โอเคเรามาว่ากันต่อ หลังจากที่เค้าทักเรามาเราก้อคุยกันๆ แต่เราก้อไม่ได้คิดอะไรนะตอนนั้น แต่ในใจก้อแอบดีจัยแหละ เพราะเค้าเป็นคนหน้าตาดี ฐานะทางบ้านโอเค แล้วเราก้อคุยกันใน hi5 ตลอดทั้งๆที่เรียน รร เดียวกัน
แต่เราไม่เคยมานั่งกินข้าวกัน มานั่งคุยกันเลยนะคะเกือบเดือน จนวันนึงเค้าชวนเราไปดูหนัง เราก้อไปนะแล้วก้อชวนเพื่อนไปดูด้วย แต่มันก้อเกิดเรื่องตลกค่ะ เราคิดว่าเค้าจะชวนเราไปดูหนังที่เซนทรัล เรากับเพื่อนก้อนั่งรถไปดูกันที่นั่น แต่เค้าไปดูที่เอกมัย แล้วเราโทหากันว่าอยู่ไหนกันแล้ว สรุปคือคนละห้างจ้า

เนื่องจากไม่ได้นัดกันว่าที่ไหน ต่างฝ่ายต่างคิดว่าจะเป็นที่นั่นที่นี่ สรุปเดทแรกพังสิคะ !!
รออะไร ฮาเลยวันนั้น 5555
ช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้สอบกลางภาค เราก้ออยู่บ้านอ่านหนังสือ แล้วเค้าก้อทักมาค่ะว่าจะมาหาเราที่บ้าน
เราก้อเฮ้ย !! เอางั้นเลยหรอ แต่เราก้อบอกที่อยู่บ้านเรากับเค้านะ คือเราไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นนะ เราก้อเชื่อว่าเค้าไม่ใช่คนแบบนั้น พอเค้ามาถึงเราเราก้อติวหนังสือกัน อ่านหนังสือกัน ปกติ แล้วคือมันดีมากอ่ะหลังจากวันนั้นเพราะเราก้อคุยกันตลอด เจอกันตลอด แล้วทุกเช้าเราจะไปกินข้าวที่โรงอาหารด้วยกัน พักกลางวันก้อมากินข้าวด้วยกัน
คือสรุปเราก้อเป็นแฟนกัน คือเราเป็นแฟนกันนี่มีแต่คนตกใจนะ เพราะเค้าเป็นคนหน้าตาดี และเค้าไม่เคยมีแฟนเลย ส่วนเราก้อไม่ได้สวยอะไรมากมาย ธรรมดามาก เราสองคนคบกันตั้งแต่เรียนปวช.ปี 2 จนจบแล้วเราก้อไม่ได้เรียนต่อด้วยกันทั้งคู่ เพราะด้วยเหตุผลที่เราสองคนอยากหยุดเรียน อยากลองทำงาน และเราก้อไปสมัครงานทำที่ร้านกาแฟร้านนึง และเราทำด้วยกัน แล้วช่วงนั้นเราย้ายไปอยู่บ้านเค้า คุนอาจจะมองว่าเร็วไปหรือป่าว ??
เราไปอยู่บ้านเค้าเป็นปี เราทะเลาะกันบ้าง มีปันหากันตลอด
แต่เราก้อไม่เคยเลิกกัน แต่ก้อเป็นช่วงเวลาที่เราเริ่มเบื่อ เพราะตอนนั้นร้านกาแฟปิดปรับปรุงประมาณสามเดือน ช่วงนั้นเราสองคนไม่ได้ทำงาน เค้าเลยไปช่วยงานพ่อแม่เค้า ส่วนเราก้อไม่ได้ทำอะไร เพราะเค้าไม่ให้เราทำ
เราก้อตื่นเช้ามากินข้าว นอนดูหนังดูละคร รอเค้ากลับบ้าน แล้วช่วงนั้นเค้ากลับมาเค้าก้อไม่มีเวลาให้เรา เรารอเค้ากินข้าวเค้าก้อกินขากข้าวนอกมาเรียบร้อยแล้ว
คือตอนนั้นเราน้อยจัยเค้ามาก แล้วมีคืนนึงเค้านอนหลับไปแล้ว แต่เรานอนไม่หลับเราก้อเล่นเฟส (หลังจาก hi5 คนเริ่มเล่นน้อยลงเพราะย้ายมาเล่นเฟส เร้าลยย้ายตาม 55)
มีผู้ชายคนนึงทักมาหาเรา สมมติว่าเค้าชื่อ ปอน แล้วกันนะ
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ อย่าเพิ่งว่านะที่ไม่พิมทีเดียว มันยาวมากอ่ะค่ะ จะรีบมาต่อนะค่ะ
อยากเตือนคนที่กำลังมีความรักดีๆ รักษาเค้าดีๆนะค่ะ ไม่งั้นอาจจะเป็นเหมือนเรา !!
เราก้อนานๆทีมาตั้งกระทู้ นะคะ วันนี้แค่อยากมาเล่า มาแชร์เรื่องของเรา อาจจะยาวไปสักหน่อยคงไม่ว่ากันนะค่ะ แค่อยากแชร์ประสบการณ์ว่าเวรกรรมมันอาจจะมีจริงนะคะ ถ้าเจอคนรักดีๆ ก้ออยากให้รักษาเค้าไว้ให้ดีๆ อย่าละเลยเค้าค่ะ เพราะสุดท้ายแล้วคนที่เสียจัยที่สุดก้อคือเรานั่นเองค่ะ
ก่อนที่เราจะเจอแฟนคนนี้ เราก้อไม่มีแฟนนะตอนนั้นเราเรียนอยู่ ปวช.2 ก้อใช้ชีวิตวัยรุ่นปกติทั่วไป
สมัยนั้น hi5 กำลังมาแรงเราก้อเล่น hi5 แล้วอยู่ดีๆก้อมีผู้ชายคนนึงทักเรามา เราก้อคุ้นๆหน้าเค้านะเหมือนเรียน รร เดียวกันเนี่ยแหละ แล้วเราก้อเข้าไปส่อง hi5 เค้า เท่านั้นแหละ บิงโก !!!
เค้าเรียน รร เดียวกับเรา แล้วตอนเราเรียนอยู่ ปวช.1 เค้าเคยมานั่งสอบห้องเรา คือเราเรียนบันชี ส่วนเค้าเรียนคอม แต่วันนั้นเค้ามาสอบห้องเรา
แล้วเค้าก้อนั่งหลังห้อง เพื่อนเราเลยบอกให้เราไปถามชื่อ ถามเบอร์ให้หน่อย เราก้อเดินเข้าไปถามชื่อเค้า แต่เค้าเงียบจ้า
ไม่ตอบอะไรเลย เรานี่แบบเฮ้ย !! รัยวะ หยิ่งอ่ะ
และหลังจากนั้นเค้าก้อหายไปนะ เราก้อไม่ได้เจอเค้าอีก อาจจะเพราะเรียนคนละห้อง
โอเคเรามาว่ากันต่อ หลังจากที่เค้าทักเรามาเราก้อคุยกันๆ แต่เราก้อไม่ได้คิดอะไรนะตอนนั้น แต่ในใจก้อแอบดีจัยแหละ เพราะเค้าเป็นคนหน้าตาดี ฐานะทางบ้านโอเค แล้วเราก้อคุยกันใน hi5 ตลอดทั้งๆที่เรียน รร เดียวกัน
แต่เราไม่เคยมานั่งกินข้าวกัน มานั่งคุยกันเลยนะคะเกือบเดือน จนวันนึงเค้าชวนเราไปดูหนัง เราก้อไปนะแล้วก้อชวนเพื่อนไปดูด้วย แต่มันก้อเกิดเรื่องตลกค่ะ เราคิดว่าเค้าจะชวนเราไปดูหนังที่เซนทรัล เรากับเพื่อนก้อนั่งรถไปดูกันที่นั่น แต่เค้าไปดูที่เอกมัย แล้วเราโทหากันว่าอยู่ไหนกันแล้ว สรุปคือคนละห้างจ้า
รออะไร ฮาเลยวันนั้น 5555
ช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้สอบกลางภาค เราก้ออยู่บ้านอ่านหนังสือ แล้วเค้าก้อทักมาค่ะว่าจะมาหาเราที่บ้าน
เราก้อเฮ้ย !! เอางั้นเลยหรอ แต่เราก้อบอกที่อยู่บ้านเรากับเค้านะ คือเราไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นนะ เราก้อเชื่อว่าเค้าไม่ใช่คนแบบนั้น พอเค้ามาถึงเราเราก้อติวหนังสือกัน อ่านหนังสือกัน ปกติ แล้วคือมันดีมากอ่ะหลังจากวันนั้นเพราะเราก้อคุยกันตลอด เจอกันตลอด แล้วทุกเช้าเราจะไปกินข้าวที่โรงอาหารด้วยกัน พักกลางวันก้อมากินข้าวด้วยกัน
คือสรุปเราก้อเป็นแฟนกัน คือเราเป็นแฟนกันนี่มีแต่คนตกใจนะ เพราะเค้าเป็นคนหน้าตาดี และเค้าไม่เคยมีแฟนเลย ส่วนเราก้อไม่ได้สวยอะไรมากมาย ธรรมดามาก เราสองคนคบกันตั้งแต่เรียนปวช.ปี 2 จนจบแล้วเราก้อไม่ได้เรียนต่อด้วยกันทั้งคู่ เพราะด้วยเหตุผลที่เราสองคนอยากหยุดเรียน อยากลองทำงาน และเราก้อไปสมัครงานทำที่ร้านกาแฟร้านนึง และเราทำด้วยกัน แล้วช่วงนั้นเราย้ายไปอยู่บ้านเค้า คุนอาจจะมองว่าเร็วไปหรือป่าว ??
เราไปอยู่บ้านเค้าเป็นปี เราทะเลาะกันบ้าง มีปันหากันตลอด
แต่เราก้อไม่เคยเลิกกัน แต่ก้อเป็นช่วงเวลาที่เราเริ่มเบื่อ เพราะตอนนั้นร้านกาแฟปิดปรับปรุงประมาณสามเดือน ช่วงนั้นเราสองคนไม่ได้ทำงาน เค้าเลยไปช่วยงานพ่อแม่เค้า ส่วนเราก้อไม่ได้ทำอะไร เพราะเค้าไม่ให้เราทำ
เราก้อตื่นเช้ามากินข้าว นอนดูหนังดูละคร รอเค้ากลับบ้าน แล้วช่วงนั้นเค้ากลับมาเค้าก้อไม่มีเวลาให้เรา เรารอเค้ากินข้าวเค้าก้อกินขากข้าวนอกมาเรียบร้อยแล้ว
คือตอนนั้นเราน้อยจัยเค้ามาก แล้วมีคืนนึงเค้านอนหลับไปแล้ว แต่เรานอนไม่หลับเราก้อเล่นเฟส (หลังจาก hi5 คนเริ่มเล่นน้อยลงเพราะย้ายมาเล่นเฟส เร้าลยย้ายตาม 55)
มีผู้ชายคนนึงทักมาหาเรา สมมติว่าเค้าชื่อ ปอน แล้วกันนะ
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ อย่าเพิ่งว่านะที่ไม่พิมทีเดียว มันยาวมากอ่ะค่ะ จะรีบมาต่อนะค่ะ