ถ้าความลังเลทำให้คุณบอกเลิกคนดีๆไปแล้วพึ่งมาคิดได้ทีหลังจะทำอย่างไร?

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นเราคบกับคนๆนึงอยู่ รักกันดีมากคบกันมาได้ปีกว่าๆคือมันเป็นความผิดของเราเอาคือวันนั้นวันเกิดแฟนเรา เราก็ตั้งใจทำเซอไพร้แฟนของเรามากๆเราจัดเตรียมของเพื่อจะเซอเค้าอยู่หลายวันพอถึงวันเราก็ได้เจอเพื่อนของแฟนเรามากมาย(ตอนนั้นแฟนเราอยู่กลุ่มเพื่อนกลุ่มเก่านะ)แล้วพอผ่านไปเกือบอาทิตหลังจากวันเกิดแฟนของเราสิ่งที่เราไม่คิดว่าเราจะสับสนก็เกิดขึ้นเมื่อมีเพื่อนในกลุ่มเดียวกับแฟนเราเข้ามาในชีวิตของเราแต่เขาไม่สนิทกันนะแต่ตอนนั้นเราก็คุยกันแซวกันเล่นปกติไม่ได้คิดอะไรจนเราคุยกันไปเรื่อยๆทุกวัแล้ววันนึงเราทะเลาะกับแฟนหนักมากแล้วเลิกกันเพื่อนของแฟนเราคนนี้ก็เป็นคนที่คอยอยู่ข้างๆเรามาตลอดเราได้นัดไปเจอกันตอนเย็นหลังเลิกเรียนโดยมีเพื่อนสนิทของเราไปด้วย เราก็ไปนั่งเล่นกันที่ร้านแมวย่านๆโรงเรียนของแฟนเราแหละเราก็ด้วยการที่เป็นคนติดนิสัยชอบถ่ายรูปเราก็ถ่ายรูปคู่กับเพื่อนของแฟนเราแต่ตอนนั้นเราโสดนะแล้วพอกลับบ้านเราก็คุยกับคนนั้นตามปกติแต่ที่ไม่ปกติก็คือเขาบอกชอบเราไงในใจเราคราวนี้ก็หวั่นไหวเลยสิครัช แล้วพอเราคุยๆกันไปตั้งใจว่าอาจจะคบกันเริ่มต้นใหม่ด้วยกันนั่นแหละแฟนของเราเขาก็กลับมาขอเราคืนดีเขายอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เรากลับมาซึ่งตอนนั้นพอเขารู้เรื่องเรากับเพื่อนของเขา(เพราะเขาเห็นคำที่บอกฝันดีกันเราลงไว้ในไอจี)ตั้งแต่นั้นมาแฟนของเราก็ไม่ค่อยไปเล่นกับเพื่อนกลุ่มนั้นคือเขาอะบอกกับเราว่าถ้าเราไม่เลิกยุ่งกับเพื่อนเขาคนนั้นเขาจะไม่จบ ก็ทำนองว่าจะไปต่อยอะเีาด้วยความที่เป็นห่วงเราก็กลับมาหาแฟนเราแต่ไม่ไช่เพราะเรากลับมาเพื่อปกป้องอีกคนนะคือเราก็รักแฟนของเราค่ะ เพราะอย่างนี้มันเลยทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับคนนั้นต้องจบลงแต่เราก็คอยอยู่ข้างๆคอยปลอบกันตลอดในฐานะเพื่อนนะจนเวลาผ่านไปเราได้เลิกกับแฟนอีกเรายอมรับนะว่าตอนแรกเราเป็นคนบอกเลิกเขาเหตุผลของเราคือแฟนเราอ้ะไม่สนใจเราเลยด้วยความที่เราเป็นคนงี่เง่าแล้วก็ใจร้อนมากเราเลยพูดคำว่าเลิกออกมาแต่ตอนนั้นยอมรับเลยว่าเราคือแบบเจ็บจนไม่ไหวแล้วอ้ะแล้วแฟนของเราก็ขู่เราว่าเค้าจะไม่อยู่แล้วเค้าจะตายวิธีไหนดีอะไรแบบเนี้ยละก็แบบชอบถ่ายรูปเวลาซื้อเหล้ามากินคนเดียวให้เราดูเราก็แบบใจนึงก็รักใจนึงก็เจ็บไม่อยากให้เค้าเป็นอะไรไปเราก็กลับมา ตอนนี้เราอยู่มอ6 เราไม่ค่อยมีเวลาแล้วเขาบอกว่าถ้าเราไปหาเขาอาทิตละ4วันไม่ได้ก็ไม่ต้องมารั้งเหมือนทำนองว่าปล่อยให้เขาตายไปดีกว่า ถามจิงๆนะใครจะอย่ากให้คนที่ตัวเองรักตายละจิงไหม? เราก็ง้อเขาทุกทางเพื่อให้เขากลับมาแล้วเราบอกกับตัวเองว่าเราจะดูแลเขาอยู่ข้างๆเขาให้ดีที่สุด(แฟนเราเป็นคนที่เวลาเครียดจะคลั่งทำร้ายตัวเองอยู่บ่อยมาก)จนเราคิดว่าคงไม่มีคนไหนเข้าใจเขาได้ดีเท่าเราแล้วเพราะคนที่คอยรับอารมแฟนเราก็มีแต่เราเราอยู่กับเขาบ่อยเวลาเขาไม่อาบน้ำไม่แปลงฟันเราก็ยังอยู่กับเขาทั้งเน่าๆแบบนั้นแหละขอแค่ได้อยู่ด้วยกันแต่วันนั้นเขากลับไล่เราทุกทางพูดจาแรงๆใส่เราจนแบบเหมือนความรู้สึกเรามันพังอ้ะบวกกับเราไม่มีเวลาด้วยละพอสอบเสร็จก็ติดกีฬาสีรรอีกเราก็เลยไม่ค่อยมีเงลาไปหาแฟนเราละแบบมีคนอีกคนอ้ะเพื่อนเราเขาบอกว่าคนนี้แอบชอบเรามานานแล้วแต่เห็นว่าเรามีแฟนไงคนนั้นเป็นเพื่อนแฟนเก่าของเพื่อนสนิทเราเองเขาก็มาคอยเป็นห่วงอะไรเราทุกๆอย่างเรายอมรับว่าช่วงนี้เราห่างกับแฟนเรามากคุยกันเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจแต่เราก็ไม่เคยไม่รักเขาเลยนะจนแบบเราคุยกันจนถึงขีดสุดคือต่สงคนต่าง้ฉยชาคือเราอ้ะมีรหัสเฟสแฟนเราเราก็เห็นนะว่าแฟนเราคุยกับผญ คนนึงซึ่งะขาก็รู้ว่าเราเหมือนจะไม่ถูกกันแต่แปลกไงแฟนเราเป็นคนทั้กไและก็เหมือนแบบไปเจอกันบ้างอ้ะมั้งเรายอมรับเลยว่าตอนนั้นเราคิดไปเยอะมากคือเราคิดว่าแบบโหเขาอาจจะคบกันก็ได้เราหวงแฟนเรามากเลยนะแต่พอมาอีกวันแฟนเราเหมือนเขารู้อ้ะว่าเราเข้ารหัสเฟสเขาอยู่ละเขาก็เปลี่ยนรหัสเฟสจนได้ตอนนี้เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยเราก็อยู่ของเราตามปกติแต่วันที่เขาเปลี่ยนรหัวเฟสเราแทบล้มทั้งยืนอ้ะแบบเราเจ็บและเสียใจมาก คือเราอ้ะเตรียมใจไว้แล้วนพว่ามันต้องเกิดขึ้นแน่ๆเรื่องที่เราสงสัยและแล้วเเขาก็เอาปกเฟสที่เคยตั้งรูปเราคู่กับเขาลงแล้วเปลี่ยนวงเล็บเราก็รู้เลยแบบนี้มันคืออะไรเราก็ยอมทิ้งทุกอย่างเลยคือเหมือนแบบเขาไม่รักเราอีกแล้วอ้ะเราก็ลองคุยกับอีกคนเพื่อที่จะดูว่าใครคิดยังไงกับเราจิงจังกับเราไหมเรายอมรับนะเราเป็นคนขี้เหงาแต่เวลาเรารักใครคบใครอ้ะเรารักเราคบทีละคนนะแล้วเราก็รักมากด้วยแต่พอเราไปคุยกับเพื่อนแฟนคนนั้นอีกทีเขาจากที่คุยกับเรามาดีๆกลับเปลี่ยนไปเขาบอกว่าเราเป็นแฟนเก่าเพื่อนอือเราก็เข้าใจนะแต่ก็มีแอบเสียใจบ้างที่เราปกป้องเขามาเรารู้สึกดีกับเขาแล้วเขาก็ไปแล้วพอเราถามคนที่มาแอบชอบเราว่าตกลงเราคุยกันฐานะอะไรอยู่เขาก็บอกเราว่าเขาอยากคุยกับเราไปก่อนเราก็รู้เลยว่าทำไมเราถึงปล่อยคนที่เค้ารักเราไปวะ ละเราก็นึกขึ้นได้ว่าตอนเช้าก็จะวันครบรอบ 1 ปี 3 เดือนของเราพอดีเราก็พิมแอนิเวอซารี่ไปยาวมากแต่เขากลับไม่สนใจเราอีกแล้วมันสายไปเขาทำเหมือนว่าวันนี้เป็นแค่วันธรรมดาวันนึงของเขา ถ้าสมมุติตอนนี้มันยังไม่สายเราอยากให้เค้ารู้ไว้นะว่าตลอดเวลาที่ไม่ได้คุยกันรวมถึงวันนี้เราไปบ้านเขาบ่อยมากเรายังไปที่เดิมๆอยู่นะแค่ได้เห็นบ้านก็ยังดีเราตะไม่ไปงี่เง่ารังควานเขาอีกแล้วเราอยากให้เขสมีความสุขถ้าเขากลับมามันคงเป็นอะไรมี่ดีมากๆเลยตอนนี้เราอยู่แทบจะไม่ไหวแต่ก็ผิดที่ราเองเราไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีเลยเราอยากมีเขาอยู่ข้างๆแต่ทึกอย่างมันสายไปหมดแล้วเขาไม่รักเราอีกแล้ว ตอนนี้เราร้องไห้ทุกวันแต่เราทำได้แค่ฟังเพลงเฮิทและหวังว่าเขาจะกลับมาทันในวันที่เรายังรู้สึกเพราะถึงเราทักไปตอนนี้เขาก็คงไม่อยากคุยกับเรา😭😢  ปล.อาจพิมผิดเยอะหน่อยเราเล่นในโทรศัพท์ขอโทดด้วยน้า