อันนี้เป็นเรื่องจริงจากตัวเราเองเลย เมื่อหลายปีก่อนเพื่อนเราไม่ชอบน้องคนนึงเลยส่งรูปมาให้ดู เราก็แบบเห็นแว๊บแรกก็ชอบเลยอะน้องเขาน่ารักมากกกกก เราเลยทักไปคุยแต่ก็เลิกคุยตอนนั้นแค่ม่อๆไง สักพักก็กลับมาคุยอีกแต่น้องเขาก็บอกว่าน้องเขามีแฟนแล้วนะ คุยกันมาเรื่อยๆจนต่างคนต่างชอบจริงจัง... มีวันนึงบังเอิญเจอกัน ทำให้รู้สึกดีเข้าไปใหญ่เลย แต่ก็ต้องมาเลิกคุยกันเพราะน้องเขาก็มีแฟนเขาคงไม่เลิกกันง่ายๆ เราก็รอน้องเขาโสด น้องเขาเคยบอกกับเราว่าถ้าโสดจะทักเรามาเป็นคนแรกเลย หลังจากที่ไม่คุยกันเราก็มีแฟนนะมีอยู่2คน คนที่2เป็นแฟนเก่าของแฟนเก่าน้องเขา น้องเขาก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่เรากับ2คนนั้นก็ไปไม่รอด เราเลยลองทักน้องเขาไป น้องเขาก็บอกว่าโสดแล้วแต่ก็มีคนคุยอยู่แล้ว เราก็เลยหมดหวังเลยถอดใจ ความรู้สึกตอนนั้นโคตร-จุดยาวๆ..... แต่เราก็คุยกับน้องเขามาเรื่อยๆก็หลายเดือนอยู่นะ คุยบ้างทะเลาะบ้างเลิกคุยบ้างจนมันเริ่มรู้สึกมากขึ้นทุกทีและ มีครั้งนึงเราไปดูหนังแล้วบังเอิญเจอน้องเขา แต่ที่เจ็บสุดคือเขาไปกับคนที่เขาคุยอยู่เว้ย เขาทำเหมือนเราไม่มีตัวตนเลยแหละ เราก็เริ่มถอดใจคิดว่าน้องเขาคงไม่จริงจังอะไรแล้ว แต่เราก็แหย่เล่นกันบ้างนิดหน่อยเราหมดหวังมากอะ พอกลับบ้านมาคุยกันต่างคนต่างก็บอกว่า"เราเริ่มกลับมารู้สึกแบบเดิมอีกแล้วนะ" หลังจากนั้นก็คุยกันมาตลอด เราย้ายรรพอดีเราย้ายไปอยู่รรใก้ลใก้ลกับน้องเขา เลิกเรียนก็เจอกันทุกวัน ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด น้องเขาเจ้าชู้มากตอนนั้นน้องเขาไม่ได้คุยกับเราแค่คนเดียว แต่เราก็รอจนน้องเขาเลิกเยอะ แต่น้องเขาก็ไม่เลิก ไปกับแฟนเก่าบ้าง มีคนคุยอีกบ้าง เราก็รอเราก็ทนอะเพราะเรารักน้องเขามาก จนมีคนนึงเข้ามาหาเรา เขาดีมากๆแต่เขาก็มีแฟนอยุ่แล้ว แต่ยังว่าแหละเราก็ไม่อยากจะวุ่นวาย แต่เขาเข้ามาตอนที่เราอ่อนแอจนเรารู้สึกเผลอใจไปรักเขา เขาอยู่ข้างๆเราในตอนที่น้องคนนั้นทิ้งเราไป แต่แล้วน้องเขาก็กลับมาเราก็เลยทิ้งคนนั้นไปเพื่อกลับไปหาน้องคนนั้นอีกครั้ง คุยกันมาสักพัก ก็หลายๆเดือนอยู่ ที่เล่ามาใช้เวลา1ปีกว่าเลยนะ เราขอน้องเขาเป็นแฟนกี่ครั้งน้องเขาก็ยังไม่พร้อมสักที เราก็ท้อนะ จนเราทนไม่ไหวเลยขอเป็นแฟนอีกครั้ง น้องเขาก็ตอบตกลง ตอนนั้นเราดีใจมากคบกันไปเรื่อยๆ คือแฟนเก่าเราอยู่โรงเรียนเดียวกับแฟนเรา วันนึงเราขังเอิญเจอแฟนเก่า เขากลับมาหาเราเราหวั่นไหวมากหวั่นไหวจนกลับไปคุยกัน ไปเที่ยวกันไปดูหนังกันจนแฟนเราจับได้ เราทะเลาะกันแต่ก็กลับมาดีกัน แต่แล้วคือต่างคนก็ต่างเจ้าชู้เลย แฟนเราก็นอกใจคือมาคุยกับเพื่อนของเราที่เป็นทอม แถมยังเป็นแฟนเก่าของเพื่อน จุกเลยอะจริงแต่เราก็ให้อภัยเขาอีก หลายเดือนต่อมาเราชอบรุ่นพี่อยู่คนนึงอะละเราก็เลยทักไปคุยกับเขาเล่นๆแต่ก็ชอบจริงจังแล้วเขาก็ชอบเรา จนแฟนเรามาจับได้อีกแต่แฟนเราก็ให้อภัยเหมือนเดิม ช่วงปิดเทอมเราไปอยู่กทม.กับแม่เลยห่างกัน ละเราก็ทะเลาะกันบ่อยเราเลยประชดไปมาคนอื่น เป็นรุ่นน้องในรรของแฟนเรา(แฟนเราเรียนรรหญิงล้วน)ละน้องคนนั้นเคมีตรงกับเราอะเหมือนเขาดีมาก น้องเขามาชอบเราจริงจังอะเราดูเราก็รู้คือเราเป็นคนคารมดีมากๆ(หลงตัวเองนิดนึง)แฟนเราจับได้อีก เขาก็ให้อภัยเราอีก แต่เราก็ไม่เข็ดไงก็แอบคุยไปเรื่อยๆ ตอนนั้นไปเที่ยวตจว.กับแฟน3วัน2คืน เขาก็เห็นแชทที่เราคุยกับคนอื่นแล้วก็ทะเลาะกัน เขาก็ให้อภัยอีก ต่อมาไม่นานช่วงนั้นเราโคตรเฮียเลย ติดเพื่อนชอบเที่ยวกับเพื่อนกินเหล้าเกือบทุกวัน และมีวันนึงที่เราเมามากมากละเราก็ไปกับน้องคนที่เราคุยอะจะเป็นยังไงต่อคิดไปเองนะ.. ตัดฉากมาจนแฟนเรารู้.. เขาก็บอกเลิกเรา ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไรคิดว่าอยู่ได้สบายสบาย แต่พอผ่านมาทำไมมันรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ เคยเป็นไหมกับความรู้สึกแบบว่า เราจะไม่รู้ว่าเรารักเขามากแค่ไหนจนกว่าเราจะเสียเขาไป แต่แฟนเราก็ยังคุยกับเรานะ(จะใช้แทนตัวแฟนเราว่าเขาแล้วกันเพราะเลิกกันแล้ว)เขากลับมาคุยกับเรานะ แต่ก็คุยกับอีกคนแต่บอกกับเราว่าไม่มีอะไร จนเราจับได้ เขาก็พูดว่าที่ทำลงไปเพราะอยากแก้แค้น เขาหอกเราเอาคืนเราสารพัด วันนั้นเราร้องไห้หนักมากมาก เรารู้นะว่าเราผิดผิดมากมากตอนนั้นเรารู้เลยว่าคนไหนที่เรารักมากๆเราโทษตัวเองทุกๆวันถ้าย้อนเวลากับไปได้เราก็คงไม่ทำมัน เราพลาดมากอะ แต่เราง้อเขาตลอด เราเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนละคนเลย ยอมทุกอย่างเพราะเรากลัว กลัวว่าเราจะต้องเสียเขาไปจริงๆ เราเข็ดมากๆ มาถึงตอนนี้มันคงสายไปแล้ว แต่สำหรับเรา เราว่ามันไม่สายนะ ถ้าเรารักกันมากพอเราต้องกลับมารักกันได้ เราเชื่อแบบนั้น เราเลวเราเฮียก็จริง แต่เราสำนึกแล้ว เรายังอยากมีเขาอยู่ เราควรต้องทำยังไงวะถึงจะได้เขากลับมา พอจะเสียเขาไปเราแสดงความรักที่เรามีต่อเขาไปหมดแล้วนะ แต่มันคงไม่พอกับความผิด แต่เราเชื่อนะว่าถ้ารักกันมากพอเราจะกลับมารักกันอีก... อยู่แบบนี้เป็นเวลา1เดือนกว่า น้องเขาตัดสินใจกลับมาหาเรา เราดีใจมากมาก เราไม่คิดจะนอกใจอีกเลย แต่แม่เขาก็กีดกันเรา2คนเรากผ่านกันมาได้ทำให้แม่เขายอมรับเราจนได้ เราทำดีทุกอย่างเท่าที่เราทำได้แต่มันก็ไม่ได้ดีไปสะทุกเรื่องหรอกนะ แต่เราก็ไม่เคยคุยกับใครไม่เคยนอกใจอีกเลย เราสัญญากันไว้ว่า"จะผ่านเรื่องร้ายๆไปด้วยกัน"เราดีใจนะที่ได้เจอคนที่เขารักเราแบบนี้ ให้อภัยเราไม่ว่าเราจะเลวแค่ไหนก็ตาม จากวันนั้นมาเราก็รักเขามากขึ้นทุกๆที ช่วงปิดเทอมเราไปอยู่กทม.กับแม่ แล้วเราช่วยแม่ทำงานเราไม่มีเวลาว่างเลยใก้ลจะถึงวันเกิดเขาแล้ว เขาบอกกับเราว่าอยากได้กระเป๋าโคเสท เราเลยทำงานเพื่อหาเงินไปซื้อของขวัญให้เพราะหนึ่งปีคงจะมีแค่ครั้งเดียว แต่เราห่างกันทำให้เราทะเลาะกันแรงขึ้นๆ ไอ้ความที่เราเป็นคนขี้วีนโมโหร้ายรุนแรง เราทะเลาะกันกี่ครั้งเรานี่แหละไม่เคยยอมเอาแต่ว่าเอาแต่ด่า วันนั้นเงินที่เราเก็บไว้โดนขโมยไป แล้วเขาก็มาถามจู้จี้จุกจิกเราเราก็วีนก็ว่า จริงๆเราเสียใจนะที่ทำแบบนั้นลงไปเราก็รู้สึกผิดอะ แต่ตอนนั้นเราเป็นประจำเดือนด้วยไง+ความที่เป็นคนโมโหแรง พลังความโมโหมหาศาลมาก แล้วเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองมาก+งี่เง่าระดับ108 แต่เราก็ไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครนอกจากเขาเลย จนเขาคงหมดความอดทนกับเราเขาบอกว่าเราไม่สนใจไม่มีเวลาให้ ทั้งๆที่เราก็ทำเพื่อเขา เขาบอกว่าเราไม่เคยเข้าใจเขา เราถามจริงๆคนที่ไม่เข้าใจกันจะคุยกันมาได้ถึง2ปีกว่าหรอ เรารู้นะว่าเราไม่ใช่แฟนที่ดีเลยสักนิด แต่เรารักเขามากพอที่จะยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เขาได้ ตอนนี้เราเลิกกันเพราะเขาหมดความอดทนกับเรา เราแคร์เขานะสนใจเขานะแต่ไอ้ความที่เราฟอมเยอะจัดมันเลยดูเราไม่สนใจ แต่ในใจเรารักเขาที่สุดแล้ว ที่บอกว่าเราไม่สนใจเราจำได้ทุกอย่างนะว่าเธอชอบอะไรไม่ชอบอะไร เขายังไม่เคยรู้เลยมั้งว่าเราชอบอะไรไม่ชอบอะไร สักนิดก็ไม่เคย ใครควรน้อยใจมากกว่าเนี้ย
วันแรกที่เจอกันเราซื้อตุ๊กตาทิกเกอร์ให้
เขาไม่ชอบกินผักแต่กินเพราะเราบอกให้กิน(อยากให้สุขภาพแข็งแรงนะ)
เขาชอบแมวแล้วไม่ค่อยชอบหมาแต่เขาเล่นกับหมาที่บ้านเราได้(เราก็ไม่ชอบแมวเลยแต่ก็จำชื่อแมวที่บ้านเขาได้ทุกตัวเล่นกับแมวที่บ้านเขาได้จนตอนนี้ที่บ้านเลี้ยงแมวแล้ว)
เขาเป็นคนคิดมากขี้น้อยใจมาก(เราพูดทุกครั้งว่าอย่าคิดมากนะ)
เขาชอบดูหนังเราก็พาไปดูทุกเรื่องที่เขาอยากดู
เขาชอบกินโกโก้ชอบไปร้านของหวานมากต่อให้เราอยากกินสเต๊กถ้าเขาจะกินของหวานเราก็ตามใจเขา
เขาชอบสีเขียวเพราะดูเป็นธรรมาชาติ
เขาเกลียดสีเหลืองแต่เขาก็ยอมใส่เสื้อสีเหลืองที่เราเคยใส่นะ
เขาชอบให้มีคนกอดคนปลอบเวลาที่ร้องไห้
เขาไม่ชอบทะเลาะกับเราข้ามคืนแต่ก็ทะเลาะประจำเลย
เขาชอบกินขนมตอนกลางคืนแต่ก็ไม่กินเพราะเราห้าม(เรากลัวเขาอ้วน)
เวลากินข้าวเขาชอบเอาช้อนกระทบถ้วยดังเป๋งๆ
เขาเป็นคนที่ใส่เสื้อสีสดๆแล้วจะน่ารัก
เขาชอบใส่ขาสั้นแต่ก็ยอมใส่ขายาวไปไหนกับเราทุกๆครั้ง(เรากลัวขาดำและกลัวใครมองขาเขาเขาเป็นคนซุ่มซ่ามทำอะไรไม่ระวัง)
ทุกครั้งที่ไปดูหนังกัน ตั๋วหนังทุกเรื่องเรายังเก็บไว้อยู่ทุกเรื่อง
เขาชอบกินชาเขียวของอเมซอนมากพอกินแล้วจะปวดฉี่บ่อยมาก
เขาชอบลูกโปร่ง อยากได้ลูกโปร่งในวันครบรอบแต่เราให้ไม่ได้เพราะเรากลัวลูกโปร่ง(ตอนครบรอบ1ปีเราก็รวมความกล้าถือลูกโปร่งไปเซอไพร์ทั้งๆที่กลังมากเพราะมีปมกับลูกโปร่งแต่เด็ก)
วันเกิดเราก็เอาเค้กไปเบิดเดย์น่าบ้านซื้อตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ให้ เราเลิกกันเราก็ง้อนะไม่ไปไหนไม่ทิ้งเขาแบบที่เราสัญญากันไว้ อยู่กันมา2ปี8เดือนแล้วเราไม่ชอบการเริ่มต้นใหม่บ่อยๆวะ ง้อจนท้อจนเหนื่อยแต่เราก็ไม่ยอมแพ้เพราะเขาทำเพื่อเรามาเยอะ เราง้อเขามา1อาทิตกว่าแล้ว เราไม่รู้ว่าเราจะทำไงดี จากที่เราขี้โมโห เราใจเย็นลง ไม่สนใจเราก็สนใจ ไปไหนมาไหนด้วยตลอด จากไม่มีเวลาเราก็มีเวลา จากไม่ยอมเราก็ยอม แต่เขาบอกเราไม่มีไรดีขึ้น เรารู้ว่าเราเป็นแฟนที่แย่ แต่ก็ลองคิดดูจะมีสักกี่คนที่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคนเดิม นอกจากเราแล้ว คงไม่มีใครทำให้เขา ที่เรายังอยู่เพราะกลัวว่าเขาจะเจอคนไม่ดี เราไม่ไว้ใจใคร เรื่องนอกใจเรายังหยุดให้เขาได้ เรื่องแค่นี้เราก็ทำให้ได้เหมือนกัน เคยฟังเรื่องนึงปะ "พออ้วนขึ้นเราก็เลือกที่จะซื้อกางเกงตัวใหม่ไม่ค่อยมีใครเขาลดเพื่อมาใส่กางเกงตัวเก่า"แต่เราเลือกที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเขานะ ตอนนี้เขาพยายามทำทุกอย่างให้เราเสียใจ ไม่สนใจเราไม่แคร์เรา ทิ้งเราให้กลับบ้านคนเดียวตอนหลังเลิกเรียนปกติจะมาส่งเรากลับบ้านตลอด ทิ้งเราให้รอตอบไลน์นานมาก โทรหาก็บล้อคเบอร์เรา เราห่วงก็หาว่าจู้จี้ เราไปหาก็ไม่สนใจเรา เรานอยก็หาว่าเราไม่เข้าใจ ตอนนี้เราทำอะไรก็ผิดไปหมด ทักไลน์ไปเยอะก็มาลำคานเรา เราควรทำไงต่อดี... จขกท.จะขอเตือนหลายๆคนนะ มีแฟนแล้วก็ดูแลดีๆอย่ามานึกได้ตอนที่สายไปแบบเรา บางทีเราอาจจะเจอคนที่ดีแล้ว อย่าไปต้องการใครอีกเลย อะไรที่ยอมกันได้ก็ให้อภัยกัน อะไรที่ลดๆได้ก็ลดๆสะบ้าง ใส่ใจกันในวันที่ยังอยู่นะเราก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เราควรทำยังไงต่อดี เรารักเขามากถึงเราจะเป็นผญเหมือนกันก็ตามเราก็รักเขาและดูแลเขาได้ดีไม่ต่างไปจากผช
เป็นเลสเบี้ยนแต่มาเจอสถานการณ์แบบนี้ไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อดี.. เหมือนพยายามไปก็ไร้ค่า
วันแรกที่เจอกันเราซื้อตุ๊กตาทิกเกอร์ให้
เขาไม่ชอบกินผักแต่กินเพราะเราบอกให้กิน(อยากให้สุขภาพแข็งแรงนะ)
เขาชอบแมวแล้วไม่ค่อยชอบหมาแต่เขาเล่นกับหมาที่บ้านเราได้(เราก็ไม่ชอบแมวเลยแต่ก็จำชื่อแมวที่บ้านเขาได้ทุกตัวเล่นกับแมวที่บ้านเขาได้จนตอนนี้ที่บ้านเลี้ยงแมวแล้ว)
เขาเป็นคนคิดมากขี้น้อยใจมาก(เราพูดทุกครั้งว่าอย่าคิดมากนะ)
เขาชอบดูหนังเราก็พาไปดูทุกเรื่องที่เขาอยากดู
เขาชอบกินโกโก้ชอบไปร้านของหวานมากต่อให้เราอยากกินสเต๊กถ้าเขาจะกินของหวานเราก็ตามใจเขา
เขาชอบสีเขียวเพราะดูเป็นธรรมาชาติ
เขาเกลียดสีเหลืองแต่เขาก็ยอมใส่เสื้อสีเหลืองที่เราเคยใส่นะ
เขาชอบให้มีคนกอดคนปลอบเวลาที่ร้องไห้
เขาไม่ชอบทะเลาะกับเราข้ามคืนแต่ก็ทะเลาะประจำเลย
เขาชอบกินขนมตอนกลางคืนแต่ก็ไม่กินเพราะเราห้าม(เรากลัวเขาอ้วน)
เวลากินข้าวเขาชอบเอาช้อนกระทบถ้วยดังเป๋งๆ
เขาเป็นคนที่ใส่เสื้อสีสดๆแล้วจะน่ารัก
เขาชอบใส่ขาสั้นแต่ก็ยอมใส่ขายาวไปไหนกับเราทุกๆครั้ง(เรากลัวขาดำและกลัวใครมองขาเขาเขาเป็นคนซุ่มซ่ามทำอะไรไม่ระวัง)
ทุกครั้งที่ไปดูหนังกัน ตั๋วหนังทุกเรื่องเรายังเก็บไว้อยู่ทุกเรื่อง
เขาชอบกินชาเขียวของอเมซอนมากพอกินแล้วจะปวดฉี่บ่อยมาก
เขาชอบลูกโปร่ง อยากได้ลูกโปร่งในวันครบรอบแต่เราให้ไม่ได้เพราะเรากลัวลูกโปร่ง(ตอนครบรอบ1ปีเราก็รวมความกล้าถือลูกโปร่งไปเซอไพร์ทั้งๆที่กลังมากเพราะมีปมกับลูกโปร่งแต่เด็ก)
วันเกิดเราก็เอาเค้กไปเบิดเดย์น่าบ้านซื้อตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ให้ เราเลิกกันเราก็ง้อนะไม่ไปไหนไม่ทิ้งเขาแบบที่เราสัญญากันไว้ อยู่กันมา2ปี8เดือนแล้วเราไม่ชอบการเริ่มต้นใหม่บ่อยๆวะ ง้อจนท้อจนเหนื่อยแต่เราก็ไม่ยอมแพ้เพราะเขาทำเพื่อเรามาเยอะ เราง้อเขามา1อาทิตกว่าแล้ว เราไม่รู้ว่าเราจะทำไงดี จากที่เราขี้โมโห เราใจเย็นลง ไม่สนใจเราก็สนใจ ไปไหนมาไหนด้วยตลอด จากไม่มีเวลาเราก็มีเวลา จากไม่ยอมเราก็ยอม แต่เขาบอกเราไม่มีไรดีขึ้น เรารู้ว่าเราเป็นแฟนที่แย่ แต่ก็ลองคิดดูจะมีสักกี่คนที่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคนเดิม นอกจากเราแล้ว คงไม่มีใครทำให้เขา ที่เรายังอยู่เพราะกลัวว่าเขาจะเจอคนไม่ดี เราไม่ไว้ใจใคร เรื่องนอกใจเรายังหยุดให้เขาได้ เรื่องแค่นี้เราก็ทำให้ได้เหมือนกัน เคยฟังเรื่องนึงปะ "พออ้วนขึ้นเราก็เลือกที่จะซื้อกางเกงตัวใหม่ไม่ค่อยมีใครเขาลดเพื่อมาใส่กางเกงตัวเก่า"แต่เราเลือกที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเขานะ ตอนนี้เขาพยายามทำทุกอย่างให้เราเสียใจ ไม่สนใจเราไม่แคร์เรา ทิ้งเราให้กลับบ้านคนเดียวตอนหลังเลิกเรียนปกติจะมาส่งเรากลับบ้านตลอด ทิ้งเราให้รอตอบไลน์นานมาก โทรหาก็บล้อคเบอร์เรา เราห่วงก็หาว่าจู้จี้ เราไปหาก็ไม่สนใจเรา เรานอยก็หาว่าเราไม่เข้าใจ ตอนนี้เราทำอะไรก็ผิดไปหมด ทักไลน์ไปเยอะก็มาลำคานเรา เราควรทำไงต่อดี... จขกท.จะขอเตือนหลายๆคนนะ มีแฟนแล้วก็ดูแลดีๆอย่ามานึกได้ตอนที่สายไปแบบเรา บางทีเราอาจจะเจอคนที่ดีแล้ว อย่าไปต้องการใครอีกเลย อะไรที่ยอมกันได้ก็ให้อภัยกัน อะไรที่ลดๆได้ก็ลดๆสะบ้าง ใส่ใจกันในวันที่ยังอยู่นะเราก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เราควรทำยังไงต่อดี เรารักเขามากถึงเราจะเป็นผญเหมือนกันก็ตามเราก็รักเขาและดูแลเขาได้ดีไม่ต่างไปจากผช