ผมจะมาเล่าเรื่องความรักของผมนะครับผมชื่อสิงห์ ผมกับแฟนเก่าคบกันมา 8 เดือน สมมุติว่าชื่อ ตา เรามีความสุขกันมากจนกระทั่งเราเลิกกันด้วยเรื่องนิสัยที่ผมไม่มีเวลาให้เธอ ทั้งที่ผมทำเต็มที่แล้วสละเวลาทุกอย่างมาเพื่อคุยกับเธอไม่ให้เธอเหงา เพราะผมทั้งเรียนทั้งออกกำลังกายเล่นกีฬา เรื่องอื่นๆผมไม่มีเลยทั้งผู้หญิง และเที่ยวกับเพื่อนเมื่อคบกับเธอแทบจะไม่ได้ไปเลย เปลี่ยนตัวเองจากเมื่อก่อนทุกอย่างในทุกๆด้านหลังจากคบกับตา แต่เธอบอกเลิกผมหลายรอบแต่รอบสุดท้ายคือเหมือนจะจริง เราไม่ได้คุยกับเกือบ 4 วันหลังจากนั้น ผมตัดสินใจโทรไปหาเธอแล้วง้อเธออีกครั้ง เหตุผลก่อนหน้านี้ที่ผมไม่ทักไปเพราะผมง้อเธอ ทำทุกสิ่งทุกอย่างแล้วเลยคิดว่าถ้าเราสงบสติอารมณ์อะไรๆก็จะดีขึ้น จนเราคุยกันใหม่เธอก็บอกให้ผมจีบเธออีกสิ คือในความคิดลึกๆผม การที่เคยเป็นแฟนแล้วให้ผมมาจีบ โดยที่เขาตั้งเงื่อนไขว่า ให้เวลา 21 วัน และระหว่างนี้ถ้าใครจะคุยกับใครก็ได้ ซึ่งผมรู้ว่าเธอมีคนมาจีบแล้วก็คุย ซึ่งผมไม่มีและตลอดเวลาที่ผมทำผมทำเต็มที่แต่เหมือนเธอไม่เห็นและเธอยังย้ำเรื่องเดิมๆ บอกว่า เธอทำตัวของเธอเอง ตาเลยเป็นแบบนี้ ผมไม่เข้าใจทำไมผมต้องตกอยู่ในสภาพนี้ในสถานะนี้ ตลอดเวลา 21 วันผมรู้ว่าเธอคิดยังไงว่าคำตอบจะเป็นยังไง แต่ผมไม่กล้าที่จะคิดได้แต่ทำให้ถึงที่สุด และเมื่อวันก่อนอะไรๆเริ่มกลับมาดีขึ้น เราคุยกันดีมาก แต่เหมือนผมรู้สึกสังหรใจว่าเธอเหมือนจะทำให้ดีในเวลาสุดท้าย ซึ่งวันนี้เป็นวันสุดท้ายผมนัดเธอไปทานข้าวและขอเธอกลับมาเป็นแฟน ไม่กี่ชั่วโมงเธอโทรมาหาผม บอกทำนองว่าเราคิดดูแล้วเราคงไปด้วยกันไม่ได้ ตากลัวที่จะกลับมาเสียใจ ผมนี่ร้องไห้เลยครับแต่ก็พยายามพูดปัดๆด้วยน้ำเสียงเดิมไม่ให้เขารู้ว่าเราร้องไห้ บอกว่า4 โมงนะที่เรานัด อย่าลืมนะ ตอนแรกเหมือนเขาจะไม่อยากมา แต่ผมก็พูดเหมือนเฮฮาปกติ จนสุดท้ายเธอก็ใจออ่อนไป ระหว่างพิมพ์ผมน้ำตาไหลไม่หยุดเลยครับ อีกไม่กี่ชั่วโมงแล้ว ผมควรทำอย่างไรดีเมื่อต้องพบเจอเธอในครั้งสุดท้ายที่เรายังมีใจให้กัน ทุกคนมีวิธีไหนช่วยผมได้ไหมครับ ตอนนี้ผมสับสนมาก ผมไม่กล้าคิดถึงวันพรุ่งนี้ที่ตื่นมาแล้วไม่มีเธออีกต่อไป .....
#นาฬิกาทรายของผมมันไกล้จะหมดลงแล้ว เศร้า
เมื่อผมกลับไปจีบแฟนเก่า ผลลัพธ์เลยเป็นแบบนี้
#นาฬิกาทรายของผมมันไกล้จะหมดลงแล้ว เศร้า