ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนเลยนะครับ ว่ากระทู้นี้ ไม่ได้ต้องการโจมตีอะไรใคร. เพียงอยากฟังควมเห็นคนอื่นๆ
บางทีเราอาจคิดมาก คิดผิดไปเอง ที่ทำงานผมเป็นออฟฟิตเล็กๆ แค่ตึก 2 คูหา 4 ชั่น ล่างสุดเป็นออฟฟิตทำงาน
งานด้านเอกสารครับ ตั้งแต่ชั้น 2 เป็นที่อยู่อาศัยของเจ้านาย และคนรับใช้ อาคารเล็กๆ ที่ทำงานเพียง 1 ห้องครึ่ง
แต่กล้องวงจรเป็น 10 ด้านนอก 3 ตัว ด้านหน้า 2 ตัว ด้านใน 3 ตัว หน้าห้องน้ำ 1 ตัว นี่ยังไม่รวมห้องทำงานเจ้านาย
ห้องครัวชั้น 2 ชั้น 3 ชั่น 4 รวมๆแล้วน่าจะเกือบ 10ตัว เห้ยยย!! คุณคิดยังไง นี่มันที่ทำงานหรือขุมสมบัติที่มีระบบ
นิรภัยหนาแน่นกันแน่.. ผมทำงานด้านเอกสารธรรมดาๆ ไม่ได้ค้าขายเพชร จิวเวอร์รี่นะครับ ผมคิดว่าเจ้านายไว้จับผิดลูกน้อง
เพราะเคยมีรถมอไซค์หาย เลยขอเจ้านายดูกล้อง แต่กลับได้รับคำตอบว่าไม่ให้ดู สรุปรถหายตามระเบียบ แบบนี้
ถ้าคุณไม่ตั้งกล้องกันขโมย คุณก็จับผิดลูกน้องแล้วล่ะ .. อ่อ อีกอย่างคือกล้องมีเสียงครับ ส่อถึงความจิตตกตลอดเวลา
เจ้านายผมชอบเที่ยวครับ ปีๆนึงไม่ค่อยทำงานทำการ เที่ยวทั้งในและต่างประเทศ แต่ทุกครั้งที่ไปไหนก็ชั่ง เค้าไม่ทำอะไร
ว่างเป็นต้องส่องกล้อง ใครทำอะไร พูดอะไร ไปที่ไหน ส่องแล้วจะไลน์หรือไม่ก็โทรถามคนโน้นคนนี้เสมอ ..
คือถ้าไปแบบนี้อย่าไปเลย ผมไม่รู้ว่าตลอดการท่องเที่ยวเค้ามีความสุขหรือเปล่า หรือเอาแต่กังวลใจ ใครทำอะไร
ที่ไหน อย่างไร..หลายครั้งที่พูดจาข่มขู่ลูกน้องเสมอ ฉันเห็นนะใครเล่นเกมส์ ใครนินทา ใครไปไหน?? กล้องฉัน
เห็นหมด ขนาดคนใช้ในบ้านแก้เสื้อผ้ายังเห็นทุกส่วนเลย.. เอ่อ คือว่า??? แบบนี้มันวิปริต เข้าข่ายผิดกฎหมายหรือเปล่าครับ
( นายผมเป็นผู้หญิงนะครับ. ไม่ใช่ผู้ชาย )
แล้วเรื่องเล่นเกมส์หรือท่องเว็บ ผมยอมรับว่ามีจริงครับ แต่จะเป็นเวลาว่าง. หรือตอนพักมากกว่า ไม่มีใครเล่นเกมส์เวลางาน
ได้ตลอดหรอกครับ เพราะแต่ละคนก็มีหน้าที่ของตัวเอง อีกอย่างคืองานแต่ละวัน เวลาก็ไม่เท่ากัน ยามมีงานนี่พวกผมไม่ได้เงยหน้าเลยครับ
แต่พอมีเวลาว่างก็รีแล็กซ์บ้าง ผมว่าที่อื่นก็คงเป็นเหมือนกัน อันนี้ผมไม่แน่ใจครับ
โดยส่วนใหญ่ทุกคนสมัครงานมาในตำแหน่งทั่วๆไป ทำเอกสาร แต่คุณเชื่อไหม ? เจ้านายผมแปลกมาก
เค้าเห็นพวกผมว่างเป็นไม่ได้ ต่อให้เค้าไม่อยู่ออฟฟิตก็จะโทรเข้ามาแล้วสั่งให้ทำความสะอาด
คือ พวกผมพนักงานนะครับ ไม่ใช่คนใช้ แปลกมาก คนทำความสะอาดที่จ้างมาก็มีนะครับ
แต่กลับไม่ใช้ มาใช้พวกผม เล็กๆน้อยๆ ทำความสะอาดคอมพิวเตอร์. โต๊ะตัวเองนี่ผมมองว่าปกตินะครับ
แต่นี่ถึงขั้นกวาดพื้น ถูพื้น ยกของหนักๆไปไว้ชั้น 3 ชั้น. 4 ผมว่าเค้าคิดว่าเราเป็นทาสแน่ๆ
หลายครั้งที่เค้าไม่พอใจอะไร หรือใคร ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว เค้ามักจะพูดหยาบคายประจำ
กูนี่เบสิคๆ ครับ บางทีก็ ฮีๆกวยๆ ทั้งๆที่เค้าเป็นผู้หญิงทำไมถึงไม่รู้จักอายบ้าง
เจ้านายผมมีอายุแล้วครับ 50 อัพ มีครอบครัว มีหน้ามีตาในสังคม.., แถวนั้น ( หน้าใหญ่ด้วย )
หลายครั้งที่มีลูกค้ามาติดต่องาน พอคุยเข้าที่ เค้าก็จะคุยถ่มเสมอว่าลูกน้องนี่จะเก่ง
เพราะจ้างแพงเงินเดือน. 3 หมื่นอัพ ( สำหรับ ตจว ก็เยอะนะครับ) ทำไมเค้ากล้าพูดแบบนั้นครับ
ทั้งๆที่ความจริง ทุกคนเงินเดือนอยู่ที่ 8-9 พัน มากสุดคือหมื่นกว่าบาท ทำไมต้องโกหกลูกค้าเพื่อ
ให้ดูดีมีราคา .. ความจริงคืออะไรเรารู้อยู่ แต่ถามว่า ณ ตรงนั้นเราจะปฏิเสธได้ไหม ., ก็ไม่ได้อีก
เจ้านายคงเสียหน้า แล้วคงโกรธผมไปอีกหลายวัน
บางทีผมก็อยากจะมองว่าเค้าคือเจ้านายที่เป็นโรคประสาท ให้สงสารเค้า ให้ปล่อยวางอย่าถือใน
การกระทำหรือคำพูดเค้าเลย แต่มันก็ทำใจไม่ได้ครับ เพราะการกระทำหลายอย่างมันเกินกว่าเหตุ
ทุกครั้งที่มีแขกมา ไม่ว่าจะแจกเรื่องงานหรือแม้กระทั่งแขกส่วนตัว ( เพื่อนเค้า ผัวเค้า ญาติเค้า ) คือต่อให้
พวกผมยุ่งงานสุมหัวแค่ไหน พวกผมก็ต้องละจากงานมาเสริฟน้ำ เสริฟกาแฟ .. มันใช่หรือครับ ?
ตรงนี้น่าจะเป็นหน้าที่คนใช้ในบ้านมากกว่านะครับ.. เวลาเค้ากลับมาจากต่างประเทศ
หรือ ตจว พอเค้าถึงหน้าออฟฟิศคือพวกผมต้องละจากงานแล้วลงไปต้อนรับ ยกกระเป๋า มันใช่หรือครับ ?
ถ้ามัวก้มหน้าทำงาน เค้าก็จะโมโหแล้วด่าสาดเสียเทเสีย จนพวกผมไม่เป็นอันทำงานต้องมานั่งฟัง
คำด่า คำบ่นก่อน
แล้วเรื่องความลำเอียงผมว่ามันมีทุกที่นะครับ แต่ลำเอียงแบบนี้คุณเคยเจอไหม
คนหนึ่งมาสาย คนหนึ่งกลับก่อนไม่เคยโดนว่า. กับอีกคนสายเป็นครั้งคราโดนด่ายับ
เจ้านายผมชอบคน
ครับ ชอบคนเออออห่อหมก ชอบคนคล้อยตาม และพนักงาน
ส่วนใหญ่รู้ครับว่าเค้าเป็นคนแบบนี้ หลายคนเลยคล้อยตามเสมอไม่ว่านายจะพูดไร
ไม่ว่าจะผิดหรือถูก ก็พูดเอาใจไว้ก่อน ผมว่ามันผิดครับ .. เพราะมันจะเป็นปัญหามากกับคนที่พูดความจริง
และยังสร้างนิสัยแย่ๆ ให้เค้าได้ใจด้วยครับ
เทศกาลสำคัญ พวกผมไม่เคยได้หยุดครับ ผมว่าถ้ากรมแรงงานมาตรวจสอบจริงๆ ผิดกฎหมายแรงงานนะครับ
วันหยุดตามปฏิธินพวกผมไม่มีครับ. 10 วัน 13 วันตามกฎหมายแรงงานก็ไม่มี วันหยุดประจำปี พักร้อนอะไรไม่มีครับ
มากสุดคือวันหยุด 1 วันประจำสัปดาห์ แถมที่นี่มีกฎแปลกๆครับ วันหยุดต้องแจ้งขออนุญาต ตลกไหมครับ
วันหยุดก็คือวันหยุด ในเมื่อเราตกลงกันแล้วว่าหยุดก็น่าจะเข้าใจ แต่นี่วันหยุดคือต้องแจ้ง แจ้งแล้วนายไม่อนุญาตก็หยุดไม่ได้
ต้องมาทำงานตามระเบียบ ( มาทำงานในวันหยุด ได้เพิ่ม 200 บาท ) แต่บางทีผมว่าร่างกายต้องการพักผ่อนมากกว่าเงิน 200 บาทนะครับ
บางทีก็มีธุระแต่ก็ไปไม่ได้ .. มันรู้สึกแย่ตรงนี้แหละครับ หยุดในวันหยุดของตัวเองไม่ได้ ผมอยากรู้ว่าที่อื่นเป็นกันไหมครับ
แล้วเรื่องโกหก
ผมยกให้เจ้านายผมเลย คือถ้าใครอยู่ย่านนี้ ทั้งครูบาอาจารย์ ชาวบ้าน พ่อค้าแม่ค้า ต่างรู้จักในความ
ของเจ้านายผม ว่าง่ายๆ วีรกรรมเค้าคงเยอะ ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน แต่ผมไม่แน่ใจว่าเจ้าตัวรู้หรือเปล่า อาจจะรู้แต่ไม่แคร์หรือเปล่า
ทุกๆปี ตอนเทศกาล ปีใหม่ ตรุษจีน เจ้านายก็จะพาลูกน้อง 3-4 คนตะเวนเอาผลไม้ไปตามบ้านลูกค้า หลายที่ก็ใจดีครับมักจะฝากขนม อั่งเปาให้พนักงานเสมอ
บางที่เค้าจะถามเลยครับว่ามีทั้งหมดกี่คน เพราะเค้าจะได้ให้ซองถูก เจ้านายผมไม่เคยพูดความจริงเลยสักครั้ง ลูกน้องมี 10 ก็โกหกเค้า 20 คน ไอ้ 10 ซองแจกจริง ที่เหลือ. 10 ซองเข้ากระเป๋าตัวเอง... ขนมก็เช่นกัน ลูกค้าฝากมา 3 กล่องใหญ่ ได้กันคนละถุง สองถุง ที่เหลือเจ้านายผมเก็บหมด บอกว่าเอาไว้ถวายพระตักบาตร ... อืม ลูกค้าให้เอามาให้พนักงานกินครับ ไม่ใช่ให้คุณเก็บไว้ใส่บาตร เวลาทำบุญนี่กะไม่ต้องซื้ออะไรเลยใช่ไหมครับ ผมไม่เข้าใจว่าเค้าเอาความมั่นใจแบบนี้มาจากไหน.. ??
เจ้านายผมค่อนข้างขี้งกนะครับถ้าดูรูปที่ผมเล่ามา แต่บางมุมเค้ากลับเป็นแม่พระมาโปรดของหลายๆคนเลยทีเดียว คนที่ได้ประโยชน์ก็คือแก้งค์เพื่อนๆ ครับ
เพราะเจ้านายผมจะหน้าใหญ่มากเวลากินเลี้ยงกับฝูงเพื่อน คือควักทุกเม็ด แสดงถึงความเป็นเศรษฐีระดับต้นๆ ของย่านนี้เลยครับ คนได้ประโยชน์ก็ต่างพูดชื่นชมยินดี ผมนี่คิดหนักเลย ถ้าวันนึงคุณไม่มีเงิน พวกเพื่อนจอมตะกละพวกนี้จะยังคบคุณไหม ? หลายคนที่ต้องเสียเพื่อนเพราะเงิน นายผมหน้าใหญ่เงินเดือนลูกน้องน้อยนิด แต่เลี้ยงเพื่อนทีวันเดียวเท่าเงินเดือนผมเลยก็มี เค้ามีเงินเพื่อนก็ต่างมาหยิบยืม พอไม่คืนก็ด่ากันสาดเสียเทเสีย .. เสียงดังโวยวายอย่างกับตลาดแตก.. นี้ขนาดแค่เจ้านายผมทะเลาะกับลูกหนี้ทางโทรศัพท์นะครับ..
บรรยากาศที่ทำงานบางวันนี่นรกมากครับ .. เจ้านายผมเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้
บางทีโมโหก็ด่าสาด บางทีเควี้ยงข้าวของก็มี มันแย่มากๆครับ คุณต้องลองถึงจะรู้ว่ามันเป็นยังไง
อย่างที่บอกวันหยุดๆไม่ได้บ้างก็มี วันลาก็เช่นกัน ผมเคยขอลาไปนั่งสมาธิที่วัด เจ้านายผมบอกว่า
อย่าไปเลยอยู่ทำงานพอเลิกงานก็ทำสมาธิทีบ้านก็ได้ ไม่ต้องไปหรอกวัดอะ
ฉันยอมบาป เพื่อให้ลูกน้องได้สิ่งที่ดีกว่า ( หมายถึงมาทำงานดีกว่าได้เงิน ไม่ต้องไปวัดหรอก )
ผมแปลกใจมากคนระดับนี้ทำไมถึงจิตใจต่ำเห็นแก่ตัวขนาดนี้ ตัวเองจะไปยุโรปเมกา ที่ไหนก็ได้ในโลกใบนี้
แต่ลูกน้องขอลาเข้าวัดทำบุญบ้างนี่คือไม่ได้เลย
ผมไม่แปลกใจที่คุณรวยขนาดนี้ 1.คุณอาจเคยขยันทำมาหากิน บวกกับความ
ลูกค้า และการเอาเปรียบลูกจ้างมาโดยตลอด
2.ชาติก่อนคงทำบุญมาเยอะ. บุญเลยหนุนนำให้มีวันนี้ แต่ผมเชื่อได้ว่าไม่นานหรอก ไม่ชาติหน้าก็ชาตินี้คุณแย่แน่ๆ ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่
แต่ผมรู้ว่าต่อให้เค้าจะร่ำรวยแค่ไหน แต่สุดท้ายเค้าก็มีความทุกข์อยู่ดี
( ทุกข์จากการที่สามีนอกใจ นอกกาย ชอบออกไปกินเหล้าไม่เข้าบ้าน )
นี่ไงความทุกข์ที่นายผมเจอ.. ทุกข์ที่ใจ ความที่คอยบงการชีวิตสามีมาตลอด วันหนึ่ง ผช ทนไม่ไหวเค้าก็ไม่ทน จริงไหม ?
เอาล่ะครับ อันนี้เรื่องส่วนตัวครับ กลับมาที่เรื่องงาน อย่างทีบอกเรื่องงานนายผมไม่สนใจ
สนแต่จะเอาเงินและคอยจับผิดลูกน้อง ดูได้จากการติดกล้องและไมค์ แค่นี้ก็รู้แล้วครับว่าคิดยังไง
บางทีผมก็คิดว่าทำไมต้องมาทนกับสภาพแบบนี้ ด้วย มองกลับไป ก็เพื่อเงินคำเดียวแหละครับ แต่ผมและอีกหลายๆคนก็มองหาลู่ทางครับ เพราะคนที่อยู่ในที่ๆมีแรงกดดันขนาดนี้ได้ ถือว่าเก่งครับ อย่าพูดว่าไม่ชอบเค้าก็ออก ผมออกแน่ครับ แค่รอเวลา ลูกจ้างแบบเราถึงจะไร้เกียร์ติ ไร้ศักดิศรีในสายตาของเจ้านาย แต่ผมก็คือหัวหน้าครอบครัวที่บ้านครับ เรายังต้องรับผิดชอบภาระอีกเยอะ การจะออกจากงานโดยยังไม่รู้จะทำอะไรต่อ มันไม่ใช่ทางออกที่ดีแน่ๆครับ
ผลเสียมันคงมากกว่าผลดี ผมว่านะครับ
นี่เป็นเพียงเรื่องราวส่วนหนึ่ง ส่วนเล็กๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังครับ คุณคิดยังไง? แล้วคุณที่ทำงานอยู่
เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ไหมครับ ? แล้วคุณทำยังไง ? ??
เจ้านายใครเป็นแบบนี้ไหมครับ หรือมีแค่ผมคนเดียว ?? จิตตกสอดส่องลูกน้องตลอดเวลา เห็นแก่ตัว หยาบคาย ??
บางทีเราอาจคิดมาก คิดผิดไปเอง ที่ทำงานผมเป็นออฟฟิตเล็กๆ แค่ตึก 2 คูหา 4 ชั่น ล่างสุดเป็นออฟฟิตทำงาน
งานด้านเอกสารครับ ตั้งแต่ชั้น 2 เป็นที่อยู่อาศัยของเจ้านาย และคนรับใช้ อาคารเล็กๆ ที่ทำงานเพียง 1 ห้องครึ่ง
แต่กล้องวงจรเป็น 10 ด้านนอก 3 ตัว ด้านหน้า 2 ตัว ด้านใน 3 ตัว หน้าห้องน้ำ 1 ตัว นี่ยังไม่รวมห้องทำงานเจ้านาย
ห้องครัวชั้น 2 ชั้น 3 ชั่น 4 รวมๆแล้วน่าจะเกือบ 10ตัว เห้ยยย!! คุณคิดยังไง นี่มันที่ทำงานหรือขุมสมบัติที่มีระบบ
นิรภัยหนาแน่นกันแน่.. ผมทำงานด้านเอกสารธรรมดาๆ ไม่ได้ค้าขายเพชร จิวเวอร์รี่นะครับ ผมคิดว่าเจ้านายไว้จับผิดลูกน้อง
เพราะเคยมีรถมอไซค์หาย เลยขอเจ้านายดูกล้อง แต่กลับได้รับคำตอบว่าไม่ให้ดู สรุปรถหายตามระเบียบ แบบนี้
ถ้าคุณไม่ตั้งกล้องกันขโมย คุณก็จับผิดลูกน้องแล้วล่ะ .. อ่อ อีกอย่างคือกล้องมีเสียงครับ ส่อถึงความจิตตกตลอดเวลา
เจ้านายผมชอบเที่ยวครับ ปีๆนึงไม่ค่อยทำงานทำการ เที่ยวทั้งในและต่างประเทศ แต่ทุกครั้งที่ไปไหนก็ชั่ง เค้าไม่ทำอะไร
ว่างเป็นต้องส่องกล้อง ใครทำอะไร พูดอะไร ไปที่ไหน ส่องแล้วจะไลน์หรือไม่ก็โทรถามคนโน้นคนนี้เสมอ ..
คือถ้าไปแบบนี้อย่าไปเลย ผมไม่รู้ว่าตลอดการท่องเที่ยวเค้ามีความสุขหรือเปล่า หรือเอาแต่กังวลใจ ใครทำอะไร
ที่ไหน อย่างไร..หลายครั้งที่พูดจาข่มขู่ลูกน้องเสมอ ฉันเห็นนะใครเล่นเกมส์ ใครนินทา ใครไปไหน?? กล้องฉัน
เห็นหมด ขนาดคนใช้ในบ้านแก้เสื้อผ้ายังเห็นทุกส่วนเลย.. เอ่อ คือว่า??? แบบนี้มันวิปริต เข้าข่ายผิดกฎหมายหรือเปล่าครับ
( นายผมเป็นผู้หญิงนะครับ. ไม่ใช่ผู้ชาย )
แล้วเรื่องเล่นเกมส์หรือท่องเว็บ ผมยอมรับว่ามีจริงครับ แต่จะเป็นเวลาว่าง. หรือตอนพักมากกว่า ไม่มีใครเล่นเกมส์เวลางาน
ได้ตลอดหรอกครับ เพราะแต่ละคนก็มีหน้าที่ของตัวเอง อีกอย่างคืองานแต่ละวัน เวลาก็ไม่เท่ากัน ยามมีงานนี่พวกผมไม่ได้เงยหน้าเลยครับ
แต่พอมีเวลาว่างก็รีแล็กซ์บ้าง ผมว่าที่อื่นก็คงเป็นเหมือนกัน อันนี้ผมไม่แน่ใจครับ
โดยส่วนใหญ่ทุกคนสมัครงานมาในตำแหน่งทั่วๆไป ทำเอกสาร แต่คุณเชื่อไหม ? เจ้านายผมแปลกมาก
เค้าเห็นพวกผมว่างเป็นไม่ได้ ต่อให้เค้าไม่อยู่ออฟฟิตก็จะโทรเข้ามาแล้วสั่งให้ทำความสะอาด
คือ พวกผมพนักงานนะครับ ไม่ใช่คนใช้ แปลกมาก คนทำความสะอาดที่จ้างมาก็มีนะครับ
แต่กลับไม่ใช้ มาใช้พวกผม เล็กๆน้อยๆ ทำความสะอาดคอมพิวเตอร์. โต๊ะตัวเองนี่ผมมองว่าปกตินะครับ
แต่นี่ถึงขั้นกวาดพื้น ถูพื้น ยกของหนักๆไปไว้ชั้น 3 ชั้น. 4 ผมว่าเค้าคิดว่าเราเป็นทาสแน่ๆ
หลายครั้งที่เค้าไม่พอใจอะไร หรือใคร ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว เค้ามักจะพูดหยาบคายประจำ
กูนี่เบสิคๆ ครับ บางทีก็ ฮีๆกวยๆ ทั้งๆที่เค้าเป็นผู้หญิงทำไมถึงไม่รู้จักอายบ้าง
เจ้านายผมมีอายุแล้วครับ 50 อัพ มีครอบครัว มีหน้ามีตาในสังคม.., แถวนั้น ( หน้าใหญ่ด้วย )
หลายครั้งที่มีลูกค้ามาติดต่องาน พอคุยเข้าที่ เค้าก็จะคุยถ่มเสมอว่าลูกน้องนี่จะเก่ง
เพราะจ้างแพงเงินเดือน. 3 หมื่นอัพ ( สำหรับ ตจว ก็เยอะนะครับ) ทำไมเค้ากล้าพูดแบบนั้นครับ
ทั้งๆที่ความจริง ทุกคนเงินเดือนอยู่ที่ 8-9 พัน มากสุดคือหมื่นกว่าบาท ทำไมต้องโกหกลูกค้าเพื่อ
ให้ดูดีมีราคา .. ความจริงคืออะไรเรารู้อยู่ แต่ถามว่า ณ ตรงนั้นเราจะปฏิเสธได้ไหม ., ก็ไม่ได้อีก
เจ้านายคงเสียหน้า แล้วคงโกรธผมไปอีกหลายวัน
บางทีผมก็อยากจะมองว่าเค้าคือเจ้านายที่เป็นโรคประสาท ให้สงสารเค้า ให้ปล่อยวางอย่าถือใน
การกระทำหรือคำพูดเค้าเลย แต่มันก็ทำใจไม่ได้ครับ เพราะการกระทำหลายอย่างมันเกินกว่าเหตุ
ทุกครั้งที่มีแขกมา ไม่ว่าจะแจกเรื่องงานหรือแม้กระทั่งแขกส่วนตัว ( เพื่อนเค้า ผัวเค้า ญาติเค้า ) คือต่อให้
พวกผมยุ่งงานสุมหัวแค่ไหน พวกผมก็ต้องละจากงานมาเสริฟน้ำ เสริฟกาแฟ .. มันใช่หรือครับ ?
ตรงนี้น่าจะเป็นหน้าที่คนใช้ในบ้านมากกว่านะครับ.. เวลาเค้ากลับมาจากต่างประเทศ
หรือ ตจว พอเค้าถึงหน้าออฟฟิศคือพวกผมต้องละจากงานแล้วลงไปต้อนรับ ยกกระเป๋า มันใช่หรือครับ ?
ถ้ามัวก้มหน้าทำงาน เค้าก็จะโมโหแล้วด่าสาดเสียเทเสีย จนพวกผมไม่เป็นอันทำงานต้องมานั่งฟัง
คำด่า คำบ่นก่อน
แล้วเรื่องความลำเอียงผมว่ามันมีทุกที่นะครับ แต่ลำเอียงแบบนี้คุณเคยเจอไหม
คนหนึ่งมาสาย คนหนึ่งกลับก่อนไม่เคยโดนว่า. กับอีกคนสายเป็นครั้งคราโดนด่ายับ
เจ้านายผมชอบคน
ส่วนใหญ่รู้ครับว่าเค้าเป็นคนแบบนี้ หลายคนเลยคล้อยตามเสมอไม่ว่านายจะพูดไร
ไม่ว่าจะผิดหรือถูก ก็พูดเอาใจไว้ก่อน ผมว่ามันผิดครับ .. เพราะมันจะเป็นปัญหามากกับคนที่พูดความจริง
และยังสร้างนิสัยแย่ๆ ให้เค้าได้ใจด้วยครับ
เทศกาลสำคัญ พวกผมไม่เคยได้หยุดครับ ผมว่าถ้ากรมแรงงานมาตรวจสอบจริงๆ ผิดกฎหมายแรงงานนะครับ
วันหยุดตามปฏิธินพวกผมไม่มีครับ. 10 วัน 13 วันตามกฎหมายแรงงานก็ไม่มี วันหยุดประจำปี พักร้อนอะไรไม่มีครับ
มากสุดคือวันหยุด 1 วันประจำสัปดาห์ แถมที่นี่มีกฎแปลกๆครับ วันหยุดต้องแจ้งขออนุญาต ตลกไหมครับ
วันหยุดก็คือวันหยุด ในเมื่อเราตกลงกันแล้วว่าหยุดก็น่าจะเข้าใจ แต่นี่วันหยุดคือต้องแจ้ง แจ้งแล้วนายไม่อนุญาตก็หยุดไม่ได้
ต้องมาทำงานตามระเบียบ ( มาทำงานในวันหยุด ได้เพิ่ม 200 บาท ) แต่บางทีผมว่าร่างกายต้องการพักผ่อนมากกว่าเงิน 200 บาทนะครับ
บางทีก็มีธุระแต่ก็ไปไม่ได้ .. มันรู้สึกแย่ตรงนี้แหละครับ หยุดในวันหยุดของตัวเองไม่ได้ ผมอยากรู้ว่าที่อื่นเป็นกันไหมครับ
แล้วเรื่องโกหก
ของเจ้านายผม ว่าง่ายๆ วีรกรรมเค้าคงเยอะ ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน แต่ผมไม่แน่ใจว่าเจ้าตัวรู้หรือเปล่า อาจจะรู้แต่ไม่แคร์หรือเปล่า
ทุกๆปี ตอนเทศกาล ปีใหม่ ตรุษจีน เจ้านายก็จะพาลูกน้อง 3-4 คนตะเวนเอาผลไม้ไปตามบ้านลูกค้า หลายที่ก็ใจดีครับมักจะฝากขนม อั่งเปาให้พนักงานเสมอ
บางที่เค้าจะถามเลยครับว่ามีทั้งหมดกี่คน เพราะเค้าจะได้ให้ซองถูก เจ้านายผมไม่เคยพูดความจริงเลยสักครั้ง ลูกน้องมี 10 ก็โกหกเค้า 20 คน ไอ้ 10 ซองแจกจริง ที่เหลือ. 10 ซองเข้ากระเป๋าตัวเอง... ขนมก็เช่นกัน ลูกค้าฝากมา 3 กล่องใหญ่ ได้กันคนละถุง สองถุง ที่เหลือเจ้านายผมเก็บหมด บอกว่าเอาไว้ถวายพระตักบาตร ... อืม ลูกค้าให้เอามาให้พนักงานกินครับ ไม่ใช่ให้คุณเก็บไว้ใส่บาตร เวลาทำบุญนี่กะไม่ต้องซื้ออะไรเลยใช่ไหมครับ ผมไม่เข้าใจว่าเค้าเอาความมั่นใจแบบนี้มาจากไหน.. ??
เจ้านายผมค่อนข้างขี้งกนะครับถ้าดูรูปที่ผมเล่ามา แต่บางมุมเค้ากลับเป็นแม่พระมาโปรดของหลายๆคนเลยทีเดียว คนที่ได้ประโยชน์ก็คือแก้งค์เพื่อนๆ ครับ
เพราะเจ้านายผมจะหน้าใหญ่มากเวลากินเลี้ยงกับฝูงเพื่อน คือควักทุกเม็ด แสดงถึงความเป็นเศรษฐีระดับต้นๆ ของย่านนี้เลยครับ คนได้ประโยชน์ก็ต่างพูดชื่นชมยินดี ผมนี่คิดหนักเลย ถ้าวันนึงคุณไม่มีเงิน พวกเพื่อนจอมตะกละพวกนี้จะยังคบคุณไหม ? หลายคนที่ต้องเสียเพื่อนเพราะเงิน นายผมหน้าใหญ่เงินเดือนลูกน้องน้อยนิด แต่เลี้ยงเพื่อนทีวันเดียวเท่าเงินเดือนผมเลยก็มี เค้ามีเงินเพื่อนก็ต่างมาหยิบยืม พอไม่คืนก็ด่ากันสาดเสียเทเสีย .. เสียงดังโวยวายอย่างกับตลาดแตก.. นี้ขนาดแค่เจ้านายผมทะเลาะกับลูกหนี้ทางโทรศัพท์นะครับ..
บรรยากาศที่ทำงานบางวันนี่นรกมากครับ .. เจ้านายผมเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้
บางทีโมโหก็ด่าสาด บางทีเควี้ยงข้าวของก็มี มันแย่มากๆครับ คุณต้องลองถึงจะรู้ว่ามันเป็นยังไง
อย่างที่บอกวันหยุดๆไม่ได้บ้างก็มี วันลาก็เช่นกัน ผมเคยขอลาไปนั่งสมาธิที่วัด เจ้านายผมบอกว่า
อย่าไปเลยอยู่ทำงานพอเลิกงานก็ทำสมาธิทีบ้านก็ได้ ไม่ต้องไปหรอกวัดอะ
ฉันยอมบาป เพื่อให้ลูกน้องได้สิ่งที่ดีกว่า ( หมายถึงมาทำงานดีกว่าได้เงิน ไม่ต้องไปวัดหรอก )
ผมแปลกใจมากคนระดับนี้ทำไมถึงจิตใจต่ำเห็นแก่ตัวขนาดนี้ ตัวเองจะไปยุโรปเมกา ที่ไหนก็ได้ในโลกใบนี้
แต่ลูกน้องขอลาเข้าวัดทำบุญบ้างนี่คือไม่ได้เลย
ผมไม่แปลกใจที่คุณรวยขนาดนี้ 1.คุณอาจเคยขยันทำมาหากิน บวกกับความ
2.ชาติก่อนคงทำบุญมาเยอะ. บุญเลยหนุนนำให้มีวันนี้ แต่ผมเชื่อได้ว่าไม่นานหรอก ไม่ชาติหน้าก็ชาตินี้คุณแย่แน่ๆ ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่
แต่ผมรู้ว่าต่อให้เค้าจะร่ำรวยแค่ไหน แต่สุดท้ายเค้าก็มีความทุกข์อยู่ดี
( ทุกข์จากการที่สามีนอกใจ นอกกาย ชอบออกไปกินเหล้าไม่เข้าบ้าน )
นี่ไงความทุกข์ที่นายผมเจอ.. ทุกข์ที่ใจ ความที่คอยบงการชีวิตสามีมาตลอด วันหนึ่ง ผช ทนไม่ไหวเค้าก็ไม่ทน จริงไหม ?
เอาล่ะครับ อันนี้เรื่องส่วนตัวครับ กลับมาที่เรื่องงาน อย่างทีบอกเรื่องงานนายผมไม่สนใจ
สนแต่จะเอาเงินและคอยจับผิดลูกน้อง ดูได้จากการติดกล้องและไมค์ แค่นี้ก็รู้แล้วครับว่าคิดยังไง
บางทีผมก็คิดว่าทำไมต้องมาทนกับสภาพแบบนี้ ด้วย มองกลับไป ก็เพื่อเงินคำเดียวแหละครับ แต่ผมและอีกหลายๆคนก็มองหาลู่ทางครับ เพราะคนที่อยู่ในที่ๆมีแรงกดดันขนาดนี้ได้ ถือว่าเก่งครับ อย่าพูดว่าไม่ชอบเค้าก็ออก ผมออกแน่ครับ แค่รอเวลา ลูกจ้างแบบเราถึงจะไร้เกียร์ติ ไร้ศักดิศรีในสายตาของเจ้านาย แต่ผมก็คือหัวหน้าครอบครัวที่บ้านครับ เรายังต้องรับผิดชอบภาระอีกเยอะ การจะออกจากงานโดยยังไม่รู้จะทำอะไรต่อ มันไม่ใช่ทางออกที่ดีแน่ๆครับ
ผลเสียมันคงมากกว่าผลดี ผมว่านะครับ
นี่เป็นเพียงเรื่องราวส่วนหนึ่ง ส่วนเล็กๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังครับ คุณคิดยังไง? แล้วคุณที่ทำงานอยู่
เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ไหมครับ ? แล้วคุณทำยังไง ? ??