ไม่ได้หมดรัก...แต่หมดแรง

เรื่องของเราแฟนเราเขาไม่ได้มีผุ้ญิงคนอื่น เราคบกะแฟนเรามาได้ 10 ปีแล้ว มีลูก 1 คน อายุ 4 ขวบ แรกๆที่คบกันแฟนเราเขาก้มีคุยกะญิงต่อหน้าเราบ้าง แอบไปมีคนอื่นบ้าง เราก้นอยอะ (ไม่มีผุญิงคนไหนหรอกที่จะยอมให้แฟนตัวเองทีคนอื่นจริงไหมคะ) และเวลาผ่านไปเขาเลิกกะผุญิงทุกคนซึ่งตอนนี้มีแค่เราและลูก แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นคือ แฟนเราเขาขี้หึงสุดยอดเลยและเวลาทำงานเราก้นั่งทำงานคนเดียวปกติก้จะไลน์มาถามละว่า เดินลงไปไหนไหม? อยู่กะคัย? ทำไรอยู่? กินข้าวกะคัย? ในห้องอาหารมีผุชายไหม? คือเรางงตรงที่ว่าคุนก้ต้องการคำตอบเหล่านี้ไปเพื่อ เขาเป็นอย่างงี้ มาเกือบ 6 ปี เราทนอยู่กะเขาเพราะลูกของเรา แต่ตอนนี้ เราเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าควรจะหยุดเพื่อตัวเองและอนาคตของลูกดีไหมแยกทางกันมันอาจจะคุ้มกว่ารึป่าว เราอึดอัดมาก เราเป็นคนที่มีสังคม มีเพื่อนสมัยเรียนส่วนมากก้จะเป็นผุชายตั้งแต่เรามาคบกะเขาเราก้ต้องตัดเพื่อนฝูง ตัดขาดจากโลกภายนอก เราจะไปหาเพื่อนก้ไม่ได้ ถึงไปได้ก้จะถามว่ามีผุชายไหม อยู่ใกล้แค่ไหน กลับมาก้จะทะเลาะกันถึงขั้นตบตีกันขางถนนยังมีเลย มิหนำซ้ำห้ามถ่ายรูปกะเพื่อนด้วยที่เป็นผุชาย ล่าสุดเราทนไม่ไหว เลยลองบอกเขาว่าขอลองอยู่กะตัวเองสัก 1 เดือนเผื่อว่ารัยจะดีขึ้น เราบอกได้เลยว่า(ไม่ได้หมดรักแต่หมดแรง) ท้อทำไรลอยๆๆมาก ตอนนี้ สงสานตัวเอง (เขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร เขากลัวว่าเราจะทำเหมือนอย่างที่เขาทำกะเราหรอคะ) ถ้าสักวันนึงต้องเลิกกันต่างคนต่างอาจจะ OK. ก้ได้มั้ง