...........ฉันกับพี่เขาเรารู้จักกันมาพร้อมกับอดีตสามี คือประมาณ 9 ปี เป็นเพื่อนพี่น้องที่คุยกันทุกเรื่องอยู่ในกลุ่มเดียวกัน
ก่อนอื่นฉันขอเล่าเรื่องชีวิตคู่ของฉันก่อนนิดนึงนะค่ะ ....
4 ปีก่อน..... หลังจากเรียบจบมหาวิทยาลัย ฉันตั้งครรภ์ บอกตามตรงว่ายังไม่พร้อมเพราะฉันอยู่ในช่วงกำลังเริ่มหางานทำ แต่เขานั้นเกิดจากความรัก...
สามีของฉันทำงานแล้วมีกิจการทำร่วมกับพี่สาวเกี่ยวเครื่องทำความเย็นทุกชนิด วินาทีแรกที่อดีตสามีฉันรู้ เขาขอให้ฉันไปทำแท้ง พ่อแม่ของเขาตอนแรกดีใจที่รู้ว่าจะได้หลาน แต่ฉันไม่เขาใจว่าพี่สาวของเขาทำไมถึงถามฉันว่าพร้อมหรือป่าวถ้าไม่พร้อมให้ไปเอาออกนะ โดยแนะนำคลินิกและเว็บไซต์ทำแท้งมาให้ แต่ด้วยครอบครัวของดิฉันสอนมาเสมอไม่ให้ทำบาป ฉันจึงเอาเขาไว้ ฉันจึงขอให้เขารับผิดชอบดดยการแต่งงาน กว่าที่เขาจะมาแต่งงานได้ใช้เวลา 6 เดือนกว่า ระหว่างที่ฉันตั้งครรภ์ได้ 3 เดือน แม่พาฉันไปฝากท้องเพราะรออดีตสามีไม่ไหว และเขาทำทีเหมือนจะไม่มา หลังจากแต่งงาน เขาไม่เคยมาหาฉันเลยจนกระทั้งฉันคลอด ในวันนั้นที่ฉันเจ็บท้องฉันโทรหาเขาว่าจะคลอดประมาณ 19.30น. บ้านของเราห่างกัน 117km ใช้เวลาขับรถประมาณ 1 ชม. แต่เขาไม่มา และมาอีกทีวันถัดไป เขาดูรักลูกมากฉันจึงให้อภัยเขาเพราะหวังว่าเราจะเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ อยากให้ลูกมีพร้อม เขาลางานมาดูแลฉันและลูกสองสัปดาห์ หลังจากนั้นฉันยังคงอยู่ที่บ้านของพ่อแม่ฉันเอง เขามาหาลูกทุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ และวันหยุดสำคัญต่างๆ แต่ฉันก็ระหองระแหงกับแฟนมาตลอด 4 ปี เพราะเราไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน พอลูกได้ขวบกว่าๆ เขาขอให้ฉันและลูกไปอยู่ด้วย แต่ไม่ถึงสามเดือนฉันอึดอัดกับการกดดันของครอบครัวเขาฉันจึงขอกลับมาอยู่บ้าน .....
...........พอลุกอายุได้ 2.5 ปี ฉันออกไปทำงานเป็นครูพี่เลี้ยงสอนพัฒนาการเด็กได้ 4 เดือน ระหว่างนี้ลูกได้เข้าเรียนเนอสเซอรี่ ดิฉันได้จ่ายค่าเล่าเรียนเองทุกเดือน ส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆก็แชร์ๆกันออก ตั้งแต่แต่งงานคลอดลูกเราไม่มีความสัมพันธ์กันแบบสามีภรรยาเลย และบ่อยครั้งที่ถึงแม้เราจะอยู่ด้วยกันบ้างแต่เราไม่ได้พูดกันเลยแม้แต่คำเดียว สุดท้ายเราก็ถึงจุดแตกหักขอจบยุติความสัมพันธ์กันไป และขอทำหน้าที่เพียงพ่อและแม่ดูแลลูก
............ปัจจุบันฉันได้เข้ามาทำงานในหน่วยงานของรัฐได้เกือบๆ 6 เดือนแล้ว ฉันตั้งใจและมีเป้าหมายว่าจะทำงานหาเงินเลี้ยงลูกต่อไป โดยไม่สนใจความรักอีก ที่ผ่านมาก็มีความสุขดี จนกระทั่งวันหนึ่ง..... พี่ที่เป็นเพื่อนของอดีตสามีเขาทำงานที่ กทม. ได้เห็นฉันเช็คอินที่ กทม. จึงทักแชทมาและนัดเจอก็ไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง ด้วยกัน เกือบทุกวัน ยกเว้นเสาร์-อาทิตย์ เพราะฉันต้องกลับไปดูแลลูก.... แต่ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์พิเศษที่มันไม่มีชื่อเรียกเกิดขึ้นตอนไหนกัน รู้ว่าเป็นความรู้สึกที่ดี และเป็นความหวังดีที่ฉันได้รับจากเขา..... จนกระทั่งเขาเอ่ยคำว่า พี่สามารถตัดได้ถ้าใครไม่เห็นด้วย เราไปเริ่มต้นใหม่ เอาลูกไปด้วย (เพราะที่ผ่านมาเขาก็เอ็นดูลูกเราดี) เพราะก่อนหน้านี้มีคนอื่นๆ มาถามเราทั้งสองก็ยืนกรานเสียงแข็งว่าเป็นแค่พี่น้องกัน มันเป็นไปไม่ได้....... เลยทำให้ฉันกังวลว่าเขาจะถูกตราจากสังคม.... เพราะเขาเป็นคนที่มีสังคมกว้าง... เขาเป็นคนดีมาก... ฉันเองก็ไม่อยากเสียเขาไป
........เลยอยากรู้ว่าคนอื่นๆ มีความคิดเห็นกันอย่างไร ...... ถ้ามันเป็นไปได้ฉันจะเดินหน้า..... แต่ถ้ามันผิดและทำร้ายพี่เขาฉันจะหยุด.......
ขอบคุณทุกความเห็นนะค่ะ
มองอย่างไรหากเพื่อนสนิทของอดีตสามีมาขอใช้ชีวิตร่วมทางหลังจากที่เราเป็นSingle mom
ก่อนอื่นฉันขอเล่าเรื่องชีวิตคู่ของฉันก่อนนิดนึงนะค่ะ ....
4 ปีก่อน..... หลังจากเรียบจบมหาวิทยาลัย ฉันตั้งครรภ์ บอกตามตรงว่ายังไม่พร้อมเพราะฉันอยู่ในช่วงกำลังเริ่มหางานทำ แต่เขานั้นเกิดจากความรัก...
สามีของฉันทำงานแล้วมีกิจการทำร่วมกับพี่สาวเกี่ยวเครื่องทำความเย็นทุกชนิด วินาทีแรกที่อดีตสามีฉันรู้ เขาขอให้ฉันไปทำแท้ง พ่อแม่ของเขาตอนแรกดีใจที่รู้ว่าจะได้หลาน แต่ฉันไม่เขาใจว่าพี่สาวของเขาทำไมถึงถามฉันว่าพร้อมหรือป่าวถ้าไม่พร้อมให้ไปเอาออกนะ โดยแนะนำคลินิกและเว็บไซต์ทำแท้งมาให้ แต่ด้วยครอบครัวของดิฉันสอนมาเสมอไม่ให้ทำบาป ฉันจึงเอาเขาไว้ ฉันจึงขอให้เขารับผิดชอบดดยการแต่งงาน กว่าที่เขาจะมาแต่งงานได้ใช้เวลา 6 เดือนกว่า ระหว่างที่ฉันตั้งครรภ์ได้ 3 เดือน แม่พาฉันไปฝากท้องเพราะรออดีตสามีไม่ไหว และเขาทำทีเหมือนจะไม่มา หลังจากแต่งงาน เขาไม่เคยมาหาฉันเลยจนกระทั้งฉันคลอด ในวันนั้นที่ฉันเจ็บท้องฉันโทรหาเขาว่าจะคลอดประมาณ 19.30น. บ้านของเราห่างกัน 117km ใช้เวลาขับรถประมาณ 1 ชม. แต่เขาไม่มา และมาอีกทีวันถัดไป เขาดูรักลูกมากฉันจึงให้อภัยเขาเพราะหวังว่าเราจะเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ อยากให้ลูกมีพร้อม เขาลางานมาดูแลฉันและลูกสองสัปดาห์ หลังจากนั้นฉันยังคงอยู่ที่บ้านของพ่อแม่ฉันเอง เขามาหาลูกทุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ และวันหยุดสำคัญต่างๆ แต่ฉันก็ระหองระแหงกับแฟนมาตลอด 4 ปี เพราะเราไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน พอลูกได้ขวบกว่าๆ เขาขอให้ฉันและลูกไปอยู่ด้วย แต่ไม่ถึงสามเดือนฉันอึดอัดกับการกดดันของครอบครัวเขาฉันจึงขอกลับมาอยู่บ้าน .....
...........พอลุกอายุได้ 2.5 ปี ฉันออกไปทำงานเป็นครูพี่เลี้ยงสอนพัฒนาการเด็กได้ 4 เดือน ระหว่างนี้ลูกได้เข้าเรียนเนอสเซอรี่ ดิฉันได้จ่ายค่าเล่าเรียนเองทุกเดือน ส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆก็แชร์ๆกันออก ตั้งแต่แต่งงานคลอดลูกเราไม่มีความสัมพันธ์กันแบบสามีภรรยาเลย และบ่อยครั้งที่ถึงแม้เราจะอยู่ด้วยกันบ้างแต่เราไม่ได้พูดกันเลยแม้แต่คำเดียว สุดท้ายเราก็ถึงจุดแตกหักขอจบยุติความสัมพันธ์กันไป และขอทำหน้าที่เพียงพ่อและแม่ดูแลลูก
............ปัจจุบันฉันได้เข้ามาทำงานในหน่วยงานของรัฐได้เกือบๆ 6 เดือนแล้ว ฉันตั้งใจและมีเป้าหมายว่าจะทำงานหาเงินเลี้ยงลูกต่อไป โดยไม่สนใจความรักอีก ที่ผ่านมาก็มีความสุขดี จนกระทั่งวันหนึ่ง..... พี่ที่เป็นเพื่อนของอดีตสามีเขาทำงานที่ กทม. ได้เห็นฉันเช็คอินที่ กทม. จึงทักแชทมาและนัดเจอก็ไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง ด้วยกัน เกือบทุกวัน ยกเว้นเสาร์-อาทิตย์ เพราะฉันต้องกลับไปดูแลลูก.... แต่ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์พิเศษที่มันไม่มีชื่อเรียกเกิดขึ้นตอนไหนกัน รู้ว่าเป็นความรู้สึกที่ดี และเป็นความหวังดีที่ฉันได้รับจากเขา..... จนกระทั่งเขาเอ่ยคำว่า พี่สามารถตัดได้ถ้าใครไม่เห็นด้วย เราไปเริ่มต้นใหม่ เอาลูกไปด้วย (เพราะที่ผ่านมาเขาก็เอ็นดูลูกเราดี) เพราะก่อนหน้านี้มีคนอื่นๆ มาถามเราทั้งสองก็ยืนกรานเสียงแข็งว่าเป็นแค่พี่น้องกัน มันเป็นไปไม่ได้....... เลยทำให้ฉันกังวลว่าเขาจะถูกตราจากสังคม.... เพราะเขาเป็นคนที่มีสังคมกว้าง... เขาเป็นคนดีมาก... ฉันเองก็ไม่อยากเสียเขาไป
........เลยอยากรู้ว่าคนอื่นๆ มีความคิดเห็นกันอย่างไร ...... ถ้ามันเป็นไปได้ฉันจะเดินหน้า..... แต่ถ้ามันผิดและทำร้ายพี่เขาฉันจะหยุด.......
ขอบคุณทุกความเห็นนะค่ะ