ทำไมต้องเสียน้ำตาให้กับคนที่ไม่ได้รักเราด้วย :(

คือตอนแรกๆแฟนผมทำให้ผมเสียใจน้ำตาผมออกมาง่ายมากๆ จนตอนนี้เสียใจนะแต่น้ำตาไม่ไหลเลยอ่ะ

เคยแปลกในตัวเองกันบ้างไหมเสียน้ำตาง่ายมาก มีความสุขก้อน้ำตาไหล เสียใจน้ำตาไหล นึกอะได้ก้อน้ำตาไหล ดูหนังซึ้งก็น้ำตาไหล เสียน้ำตาให้มัน:)กับทุกเรื่องเลย บ้าไปแล้วเรา

คือเราว่า เราต้องให้กำลังใจกันอ่ะ หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ จะตกชั้นแหล่ไม่ตกชั้นแหล่ ป่วยการที่จะมาต่อว่ากันอ่ะ จะให้แก้ไขจะให้ปรับปรุงอะไรมันจะทำได้ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ ไม่งั้นก็ไม่เสียน้ำตาหรอก แล้วพว

ได้เห็นหัวจิตหัวใจนักกีฬาที่สู้กันสุดใจขาด วิ่งไล่บอลเก็บบอล พยายามสู้ทุกลูก น้ำตามันเอ่อออกมา เกาหลีพวกเธอทำดีที่สุดแล้ว แพ้ชนะไม่เป็นไร เธอทำหน้าที่ของเธอเต็มที่แล้ว รักเสมอนะดาฮยอนและลูกทีมทุกคน

https://www.youtube.com/watch?v=LKsgZ_cO-Kg คือรอยยิ้ม คือความสุขสันต์ คือหยาดน้ำตาความพ่ายแพ้ คือปัญหาที่ไม่สายเกินแก้ แค่เพียงมีความตั้งใจ นี่คือละครแห่งชีวิตคน ที่ฉันต้องอดทน ต่อสู้ทุกเวลา ทุ่มเทท

ตามหัวข้อเลยค่ะ ปกติเราเป็นคนที่ร่าเริง ยิ้มง่าย หัวเราะง่าย ทุกครั้งที่อยู่กับเพื่อนหรือใครก็ตามเราจะหัวเราะเหมือนเรามีความสุขมาก จนทุกคนคิดว่าเราเสียใจไม่เป็น บางครั้งเรานั่งเรียนอยู่ ไม่เครียดไม่เศ

เป็นอาการเบื่อการใช้ชีวิต เหนื่อยกับการดิ้นรนในแต่ละวัน  บางอย่างที่เราคิดและหวังอยากจะทำให้มันดี มันกลับแย่ลงกว่าเดิม ท้อแล้วท้ออีก  แต่ก็ทนมาได้  ไม่มีอะไรเยียวยาได้เลย ทั้งๆที่คนรอบต