[CR] รีวิวรถไฟอินโดนีเซีย จาร์กาตาร์-สุราบายา ทางเลือกสำหรับคนจองตั๋วโปรไม่ได้และอยากสัมผัสชีวิตคนอินโด (พร้อมวิธีจองละเอียด)

สวัสดีค่ะ
เคยไหมคะที่อยากไป สุราบายา เพื่อต่อไปสัมผัสแหล่งท่องเที่ยว เลื่องชื่ออย่าง
โบรโม่ ลมหายใจเฮือกใหญ่ของเทพเจ้าแห่งเกาะชวา
วาคาวาอิเจี้ยน อยากปีนไฟสูดกลิ่น สารพิษซัลเฟอร์เหม็นเหมือนไข่เน่าสักครั้ง
แต่พอกดตั๋วไปลงสนามบินสุราบายา แล้ว อุ๊ยตาย!!!!! แพงเฟร่อ
ขี้หมูขี้หมาก็ 4500 โหดร้ายหน่อย ก็ขึ้นไป 6000-7000 นี่ขาไปอย่างเดียวนะคะ
แหม เอาจริงๆ ก็อยากมีเงินถุงเงินถังก็คงบินสวยๆจิบไวน์ชั้นเฟริสคลาส นั่งดูหนังดิสนีย์บนสายการบิน full-service อยู่นะคะ
แต่เงินทองที่เราตรากตรำทำงานมา ก็ใช่ว่าจะหาง่ายๆ
จะรอกดตั๋วโปรข้ามปีอย่าง นักสู้คนอื่น ก็ไม่ได้ค่ะ
เพราะวันลง วันลา ก็ไม่แน่นอน ไม่รู้ว่างานจะเข้าเมื่อไร หรือหัวหน้าจะให้ลาไหม
ถ้ากดแล้วไม่ได้ไปกลัวจะเงิบ เสียเงินฟรี
เราเลยลองกดหาตั๋วทุกวิถีทาง
แล้วก็พบว่า ตั๋วไปจาร์กาตา เมืองหลวงพี่อินโดเค้า
กดได้ถูกสุด เที่ยวเดียว ขาไป แค่ราว 2300 เองค่ะ
ขุ่นพระ เกาะเดียวกัน ถูกกว่าครึ่ง
แล้วก็ค่อยหาวิธีที่เราจะไปต่อ ถึงสุราบายา
ทางรถ....พักก่อน
เพราะการจราจรจาร์กกาตาร์ได้ข่าวว่าเลวร้าย กว่าบางกอก
งั้น รถไฟ
กดเข้าไปดู พบว่า ราคาตั๋ว 700-1200 ขนาดชั้นสบายที่รถ รวมค่าเครื่องบินลงจาร์กาตา ก็ยังถูกกว่า บินตรงสุรา อยู่ดี
แถม......ได้สัมผัส จาร์กาตา เมืองหลวงอินโด เพื่อให้ได้ฟีล AEC
แถม......ได้นั่งรถไฟ ได้ใช้ชีวิตเนิบช้า สไตล์ฮิปเตอร์
แถม.....ได้มองออกไปนอกหน้าต่าง มองชีวิตความเป็นอยู่คนชวาสองข้างทางรถไฟ ว่าเค้าอยู่ยังไง บ้านเมือง สถาปัตยกรรม วิว เวิว ไม่กี่คนที่จะได้เห็นนะยะ
แถม....ได้ไปเห็นระบบรถไฟบ้านเมืองเค้า เผื่อจัดผลัดจับถู วันนึงมีวาสนาเป็น รมต.คมนาคม จะได้เอามาพัฒนาการรถไฟไทย ที่ใครๆก็รู้ว่ามันควรจะพัฒนา
แถม....มีเวลาเมาท์มอยสนิทสนม กับหนุ่มในทริป เวลาเยอะๆบนรถไฟ น่าจะทำให้เราขยับความสัมพันธ์ กันได้ สักขยึกสองขยึก

แต่สิ่งที่จะต้องแลก คือ
ต้องแลกกับ.....ความน่าเบื่อของการนั่งรถไฟนานๆ แต่ กวีดังๆ ว่าไว้ว่า  ผลงานสร้างสรรค์ทั้งหลายในโลกล้วนกำเนิดจากความเบื่อหน่าย
งั้นก็ฟังดูโอเค ที่จะแลก

มารู้จักรถไฟอินโด
รถไฟอินโด เค้าเป็นรถไฟรางคู่ ตรงเวลา และปลอดภัย
ถึงแม้จะไม่มีรถไฟความเร็วสูง แต่ความเร็วก็ไม่น่าเกลียด
ชนชั้นของรถไฟจะแบ่งออกเป็น สามชนชั้น
1.Ekonomi ชั้นประหยัด Economy นั่นแหละ คล้ายชั้นสามบ้านเรา พัดลม ไม่มีแอร์ เลือกที่นั่งไม่ได้ ไปซื้อตั๋วเอาที่สถานี
2.Bisnis  ชั้นธุรกิจ ฺBusiness  จองล่วงหน้า เลือกที่นั่งได้ ไฮโซขั้นมา อาจมีแอร์ หรือไม่มี
3.Eksekutif ชั้นเลิศเลอเว่อร์วัง จองลางหน้า เลือกที่นั่งได้ เบาะปรับเอน เบาะกว้างพอยืดขาสบายๆ มีที่ชาร์จไฟ
ราคาถ้าคิดเป็นเงินบาท 786-1234 บาท

วิธีจองตั๋วผ่านเวปจ้า
อิฉันจองผ่านเวปนี้ค่ะ http://www.utiket.com/en/

1.กดเข้าไปในเวป บางทีมันจะไม่เป็นภาษาอังกฤษ กดเปลี่ยนที่มุมด้านขวาบนก่อนนะคะ ตรงนั้นจะมีให้เปลี่ยนเป็นค่าเงินที่เราถนัดด้วย จะเป็น บาท เป็นดอล ยูโร ก็ได้ค่ะ

2.กดเลือกต้นทางปลายทาง เหมือนจองตั๋วเครื่องบิน มันจะเรียงตามตัวอักษรภาษาอังกฤษนะคะ ไม่เรียงตามภูมิประเทศ ไม่ต้องตกใจค่ะ

3.ต่อไปก็เลือกเที่ยวรถไฟที่เราสะดวกค่ะ กรี๊ดตรงที่ชั้นประหยุดถูกสุดได้ถึงสองร้อยบาท ขาลุยๆ ก็ลองดูนะคะ

4.พอเลือกเที่ยวได้แล้ว เค้าก็จะให้เลือกว่า จะจองผ่านการรถไฟ หรือเอเจนซี่ การรถไฟ กดไปแล้ว งงค่ะ หาที่เปลี่ยนภาษาอังกฤษไม่เจอ แถมจ้องให้ส่งไปที่บ้านในอินโดอีก งงค่ะ เลยมาเลือกกับเอเจนซี่ข้อสอง มีมากมายค่ะ สำหรับอิชั้น เลือก Raja ticket เพราะมันอยู่อันบนสุด

5.ต่อไปมาเจอหน้านี้ ให้เชคข้อมูล แล้วกดต่อค่ะ

7.จากนั้นจะให้กรอกข้อมูลส่วนตัว ที่สำคัญคืออีเมล เพราะนางจะส่งรหัสคอนเฟริม ไปที่อีเมล เพื่อกรอกขั้นตอนต่อไป

8.กรอกแล้วส่ง คอนเฟิม นางจะส่งอีเมลคอนเฟมมาที่เรา แล้วจากนั้นตรงนี้ก็เสร็จแล้ว ปรินซ์ใบจองเดินทางที่ที่สถานี แล้วจ่ายตังที่โน่นเลยจ้า

9 มาถึงสถานีก็เอาใบจองมาที่ information center เอาให้นางดู นางจะบอกเราว่าให้ไปต่อที่เคาท์เตอร์ไหน ให้นางวาดแผนที่ให้ด้วยนะคะ เพราะเดี๋ยวหลง ภาษาอังกิดที่นี่นางใช้ได้ แถมบริการดีมาก อ้อ อย่าลืมกดบัตรคิวก่อนล่ะ นางมีบัตรคิวเหมือนธนาคาร

10.เสร็จมาถึงเคาท์เตอร์บริษัทที่จอง จ่ายเงินนางเป็นรูเปี๊ยะ นางจะออกตั๋ว บาโคดให้ เพื่อเอาไปปรินซ์ที่ตู้ปรินซ์ตั๋ว (ไม่ต้องนอยด์ว่าซับซ้อนค่ะ ที่นี่จองตั๋วที่ไหนก็จะได้มากสุดคือตั๋วบาโคด เอาไปปรินซ์ที่ตู้ปรินซ์ตั๋วทุกคน)

11.ตู้ปรินซ์ตั๋วค่ะ แหย่บาโคดลงไป เครื่องจะปรินซ์ตั๋วออกมา ตื๊ดๆๆๆๆๆ เป็นอันเสร็จ

วิธีจองตัวเองที่สถานี
ไปที่สถานีรถไฟ Gambir(สถานีกลางของรถไฟจาร์กาตาร์นั่นแหละ) แล้วเดินไป terminal ในสุด ถ้าหาไม่เจอถามคนแถวนั้น บอกที่หมายว่าซื้อทีที่เค้าจะบอกทาง เพราะเอาจริงๆสถานีใหญ่อยู่

เดินไปที่ Reservasi เลย ตามลูกศรจะพาไปที่ขายตั๋ว ถ้างง ก็ไปถามที่ Informasi ก่อน

มาถึงก็จะเจอช่องขายมากมาย ไปอ่านตามป้ายหาดูว่าจะไปไหน ถ้างงก็ไปถามช่องที่มีคนอยู่ เดี๋ยวเค้าจะไล่ให้ไปซื้อช่องที่ถูกเอง ซึ่งส่วนใหญ่จะให้ไปที่ตู้ Kiosk พนักงานที่นี่น่ารัก ใจเย็นกับนักท่องเที่ยวมาก แถมบอกละเอียดไม่หงุดหงิดเลย

ตู้ขายตั๋วค่ะ ส่วนใหญ่เค้าจะซื้อที่นี่กัน คิวจะยาวนิดนึง แต่ไม่ต้องตกใจค่ะ มีให้เปลี่ยนภาษาเป็นอังกฤษ มีให้กดเยอะนิดนึง รายละเอียดมาก ว่าจะไปไหน รอบไหน ก็กรอกๆไป กดๆไป แล้วเค้าก็จะให้จ่ายตัง ก็แหย่ๆแบงค์เข้าไป แล้วตั๋วก็จะออกมา ถ้างงก็ถามคนข้างๆค่ะ คนอินโดใจดีไม่หงุดหงิด อังกฤษก็เก่งอยู่

ต่อไปมาเริ่มการรีวิว รถไฟกันค่ะ

มาเริ่มที่สถานีรถไฟก่อน สถานีกลางคือ Gambir ใหญ่มาก เดินทางไปได้สะดวก ทั้งรถไฟฟ้า และรถบัส

กลางสถานีค่ะ สถานีจะแบ่งออกเป็นสามชั้น ชั้นแรก ชั้นขายตั๋วและที่นั่งรอ ร้านอาหาร ทุกคนมาเดินเล่นได้ ชั้นสองต้องฉีกตั๋วถึงขึ้นได้ เป็นที่นั่งรอ และร้านอาหารแต่น้อย ชั้นสามชั้นชานชะลา ขึ้นรถไฟที่ชั้นสามกันเลยทีเดียว สถานีจะตกแต่งโทนทีเขียวอื๋อ ทั้งสถานี มองไปทางไหนก็เขียว

ข้างในซอยค่ะ มีสองชั้นด้วยนะ เดินไม่หวาดไม่ไหว แน่ะที่นี่ อย่างนึงคือร้านกอปจะตั้งข้างๆร้านต้นตำรับอย่างไม่อาย CFC กับ KFC Roti-O กับ Roti-Boy นี่ต้องตั้งสติดีดี ว่าอันไหนต้นตำหรับ แต่คนที่นี่เค้าโอเคนะ ถือว่าเป็นการแข่งขันทางการค้าเสรี

เอาตั๋วที่ปรินซ์จากเครื่องมาตรวจตั๋วเพื่อขึ้นไปชานชะลา มีตรวจกระเป๋านิดหน่อยพอเป็นพิธี

พอฉีกตั๋วแล้วก็เดินขั้นไปชั้นสามที่ชานชะลาค่ะ

รถไฟของเรา จะไปโคราช ตดป๊าดๆถึงสุราบายา

เราเลือกขบวนที่เรียกว่า Argo Anggrek Pagi แปลอังกฤษจาก googleว่าเป็น  ขบวน orchid ตอนเช้า ซึ่งเป็นชั้น EKsekutif ระดับเว่อร์วังและดีที่สุดของสายนี้ เป็นรถสำหรับนักท่องเที่ยว เบาะกว้าง แอร์เย็น เอนได้  

แต่นิดนึงค่ะกระจกมัวมาก ไม่รู้นางวิ่งผ่านสมรภูมิอะไรมา แหมะอุตส่าห์จะมามองเกาะชวาผ่านหน้าต่างรถไฟ ก็ต้องสู้ค่ะ นี่ดิฉันยอมยืนอายถูกระจกอยู่นานจนใส ฝรั่งข้างหลังหัวเราะคิกคัก นี่เป็นข้อแนะนำนะคะ คราวหน้าถ้าเดินทางเที่ยวรถไฟ จะเอาน้ำยาเช็ดกระจกและ ดาษหนังสือพิมพ์ไปด้วยค่ะ ยอมไม่ได้

ช่องชาร์ทไฟข้างๆเเบาะติดหน้าต่าง เป็นรูกลมนะคะ ทั้งประเทศเลย เอาที่แปลงไปด้วย

มีที่เขียนหนังสือให้แต่ละเบาะ แถวแง่งแขวนกระเป๋าด้วย ขอเบลอหน้านายแบบ

จะมีพนักงานสาวๆเข็นรถเสบียงมาขายตลอด นางมาหลายๆรอบค่ะ ไม่ต้องกังวลว่าต้องซื้อเก็บไว้กิน หิวค่อซื้อจะได้ข้าวกล่องที่สดกว่า แต่เชคให้ดีนะคะ ว่าเนื้ออะไร ส่วนใหญ่ มีแค่ปลาทู กับเนื้อวัวคะ คนนับถือเจ้าแม่กวนอิมไม่ทานเนื้อก็ควรถามก่อน เพราะนางจะไม่ค่อยบอก จะขายเลย

หน้าตาอาหารที่ได้มาค่ะ เป็นข้าวผัดปลาทู ราคาราวๆ 80 บาท เอาจริงๆรสชาติงั้นๆ แถมให้น้อยด้วย ถ้าจะกินอะไร แนะน้ำให้ซื้อขึ้นรถไฟจากข้างล่างดีกว่าค่ะ ถูกกว่า แถมอร่อยกว่า แต่ข้าวเกรียบกุ้งประเทศนี้อร่อยนะคะ

ห้องน้ำค่ะ สะอาดทีเดียว ไม่เหม็นด้วย แอบบเห็นมีแม่บ้านทำความสะอาดตลอด ได้ข่าวว่าชั้น Eksekutif เท่านั้นที่เป็นแบบนี้ ชั้นอื่นๆขอบอกว่า หายนะค่ะ

เดี๋ยวมาต่อวิวข้างทางที่รถผ่านในคอมเม้นนะ