สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้เเรกของเรา เเต่เราติดตามพันทิปมานานเเล้ว เคยติดตามอ่านเรื่องราวคนอื่นมามาก
แปลกใจว่าทำไมคนอื่นๆถึงมาเขียนระบาย ในนี้ ในความคิดตอนนั้นคิดว่ามาระบายในนี้เเล้วใครจะช่วยเราได้
เเต่หลังจากที่เราติดตามมานาน ก็เข้าใจว่าอย่างน้อย เมื่อเจอปัญหาก็ยังมีเพื่อนๆในนี้คอยฟัง เเละปลอบใจ
เเต่วันนี้เราอยากจะเขียนเรื่องของเรา เล่าประสบการที่ผิดพลาด และขอกำลังใจจากเพื่อนๆคะ
เรื่องของเรามีอยู่ว่า เราเคยมีเเฟนคนนึง คบกับตั้งเเต่เราเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัด ตั้งเเต่เราอยู่ปี2
เค้าเป็นผู้ชายที่ดีมาก ตามใจเราทุกอย่าง ดูเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุมีผล ไม่ใช่คนที่ปากหวาน เเต่ทำจริง
ไม่เจ้าชู้ ไม่เคยมองเราที่รูปลักษณ์ภายนอก เค้าพูดเสมอว่ารูปลักษณ์เปลี่ยนไปตามกาลเวลาอย่าไปสนใจ
ทำให้เห็นว่าเค้ารักเรามาก ดูเเล จริงใจ ตอนเรียนที่เดียวกัน ก็พาเราไปเที่ยวที่เราอยากไป เราอยากกินอะไรก็พาเราไป เจ็บป่วยเค้าก็ดูเเล
จนเรียนจบ ต่างคนก็เเยกย้ายกลับบ้านตัวเอง เเต่เป็นจังหวัดใกล้กัน เค้าก็มาหาทุกอาทิตย์ ไม่ขาดตก ดูเเล เอาใจใส่เหมือนเดิม
พาไปเที่ยว ขนาดข้ามถนนเค้ายังคอยดูไม่ให้ข้าม จะขับรถมอไซน์ก็คอยเป็นห่วง เเต่ด้วยความรับผิดชอบของเค้าที่มีมากขึ้น
ที่บ้านเค้าทำธุรกิจส่วนตัว เวลาที่มีให้เราก็น้อยลง ต่างจากตอนเรียนด้วยกัน แต่เราก็เข้าใจ เพราะเค้าบอกว่าจะสร้างฐานะเพื่อเรา
เพื่อครอบครัวเค้า แต่เราชอบงี่เง่าใส่ตลอด ว่าทำไมไม่มีเวลาให้เรา ทำไมรับครอบครัวเค้ามากกว่าเราหรอ(เป็นความคิดที่เเย่มาก ตอนนี้เราเข้าใจเเล้ว)
ทำให้ตอนนั้นครอบครัวเค้าก็ไม่ค่อยชอบเรา เพราะความงี่เง่าของเรานี่เเหละคะ เเต่ทุกอย่างก็เป็นปกติ คบกันมาราบรื่น เค้าทำให้เรามีความสุขมาตลอด5ปี
จนวันหนึ่งเรากลับได้เจอเพื่อนเก่า เพื่อนที่เราเคยรู้สึกดีดีด้วย เค้าก็รู้สึกดีดีกับเราอยู่(ไม่เคยเป็นเเฟนกันนะคะ)
เรากลับทิ้งเเฟนเราเเบบไม่เหลือเยื่อใยเลย ลืมความผูกพัน ระยะเวลาที่เค้าคอยช่วยเหลือเเละดีกับเรามากมายเเค่ไหน
เราตัดสินใจบอกเลิกเค้าคะ เเต่เราไม่ได้บอกเค้านะว่าเรามีอีกคนอยู่ เค้าก็บอกว่าถ้าไม่รักกันเเล้วก็ไม่เป็นไร
ที่ผ่านมาถึงมาเราทำบุญกันมาเเค่นี้ เค้าให้เราจากไปโดยไม่ยื้ออะไรเลย เหมือนเค้าปลงอะคะ เเต่ตอนนั้นเราไปส่องเฟสเค้า เค้าก็คงทุกข์มาก
เเต่ตอนนั้นเราไม่รู้สึกอะไร ลั้ลล้ามีความสุขกับคนใหม่
จนเวลาผ่านมาที่เราคบกับคนใหม่จะเกือบ2ปี เเฟนเราคนใหม่เค้าก็ดีมากคะ ดูเเลเอาใจใส่ ตามใจทุกอย่าง
เเต่ในวันนี้เรากลับรู้สึกคะ คิดถึง โหยหา เริ่มมองสิ่งที่เราทิ้งไป สิ่งที่มีค่า รู้สึกผิด เหมือนความรักยังคงอยู่
ช่วงนี้เรารู้สึกไม่มีความสุขเลยคะ มันนึกถึงคิดถึง อย่างบอกไม่ถูก ร้องไห้เกือบทุกวัน
ได้เเต่ปลอบใจตัวเองว่า ก็เราเลือกเเล้ว ก็ต้องเดินหน้าอย่างเดี๋ยว ล่าสุดเมือวานก็ไปส่องเฟสเค้า เค้าก็ยังไม่มีใคร ทำให้เรารู้สึกไม่ดีเลย
ก็อยากให้เค้าเจอคนที่ดีเหมือนกัน
เราอยากเล่าประสบการตัวเองเพื่อเตือนเพื่อนๆที่กำลังคิดนอกใจ หรือกำลังตัดสินใจจะเลิกกับใคร
ให้คิดดีดี มีสติ อย่าวูวาม อย่าเห็นเเก่ของใหม่ เพราะเสียไปเเล้วก็ไม่มีวันได้คืนคะ
ทุกวันนี้เราก็จะเดินหน้าต่อไป จะซื่อสัตย์กับคนที่คบอยู่ตอนนี้ ไม่อยากให้เหตุการณ์ซ้ำรอยอีก
เพื่อนๆจะด่าเราก็ได้นะ เราสมควรโดนด่าจริงๆ เเละปลอบใจเราด้วยนะ ขอบคุณทุกคนที่สละเวลาอ่านเรื่องของเราคะ T-T
ใครเคยทิ้งแฟนคนที่ดี เพราะไปเจอคนใหม่บ้าง T-T
แปลกใจว่าทำไมคนอื่นๆถึงมาเขียนระบาย ในนี้ ในความคิดตอนนั้นคิดว่ามาระบายในนี้เเล้วใครจะช่วยเราได้
เเต่หลังจากที่เราติดตามมานาน ก็เข้าใจว่าอย่างน้อย เมื่อเจอปัญหาก็ยังมีเพื่อนๆในนี้คอยฟัง เเละปลอบใจ
เเต่วันนี้เราอยากจะเขียนเรื่องของเรา เล่าประสบการที่ผิดพลาด และขอกำลังใจจากเพื่อนๆคะ
เรื่องของเรามีอยู่ว่า เราเคยมีเเฟนคนนึง คบกับตั้งเเต่เราเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัด ตั้งเเต่เราอยู่ปี2
เค้าเป็นผู้ชายที่ดีมาก ตามใจเราทุกอย่าง ดูเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุมีผล ไม่ใช่คนที่ปากหวาน เเต่ทำจริง
ไม่เจ้าชู้ ไม่เคยมองเราที่รูปลักษณ์ภายนอก เค้าพูดเสมอว่ารูปลักษณ์เปลี่ยนไปตามกาลเวลาอย่าไปสนใจ
ทำให้เห็นว่าเค้ารักเรามาก ดูเเล จริงใจ ตอนเรียนที่เดียวกัน ก็พาเราไปเที่ยวที่เราอยากไป เราอยากกินอะไรก็พาเราไป เจ็บป่วยเค้าก็ดูเเล
จนเรียนจบ ต่างคนก็เเยกย้ายกลับบ้านตัวเอง เเต่เป็นจังหวัดใกล้กัน เค้าก็มาหาทุกอาทิตย์ ไม่ขาดตก ดูเเล เอาใจใส่เหมือนเดิม
พาไปเที่ยว ขนาดข้ามถนนเค้ายังคอยดูไม่ให้ข้าม จะขับรถมอไซน์ก็คอยเป็นห่วง เเต่ด้วยความรับผิดชอบของเค้าที่มีมากขึ้น
ที่บ้านเค้าทำธุรกิจส่วนตัว เวลาที่มีให้เราก็น้อยลง ต่างจากตอนเรียนด้วยกัน แต่เราก็เข้าใจ เพราะเค้าบอกว่าจะสร้างฐานะเพื่อเรา
เพื่อครอบครัวเค้า แต่เราชอบงี่เง่าใส่ตลอด ว่าทำไมไม่มีเวลาให้เรา ทำไมรับครอบครัวเค้ามากกว่าเราหรอ(เป็นความคิดที่เเย่มาก ตอนนี้เราเข้าใจเเล้ว)
ทำให้ตอนนั้นครอบครัวเค้าก็ไม่ค่อยชอบเรา เพราะความงี่เง่าของเรานี่เเหละคะ เเต่ทุกอย่างก็เป็นปกติ คบกันมาราบรื่น เค้าทำให้เรามีความสุขมาตลอด5ปี
จนวันหนึ่งเรากลับได้เจอเพื่อนเก่า เพื่อนที่เราเคยรู้สึกดีดีด้วย เค้าก็รู้สึกดีดีกับเราอยู่(ไม่เคยเป็นเเฟนกันนะคะ)
เรากลับทิ้งเเฟนเราเเบบไม่เหลือเยื่อใยเลย ลืมความผูกพัน ระยะเวลาที่เค้าคอยช่วยเหลือเเละดีกับเรามากมายเเค่ไหน
เราตัดสินใจบอกเลิกเค้าคะ เเต่เราไม่ได้บอกเค้านะว่าเรามีอีกคนอยู่ เค้าก็บอกว่าถ้าไม่รักกันเเล้วก็ไม่เป็นไร
ที่ผ่านมาถึงมาเราทำบุญกันมาเเค่นี้ เค้าให้เราจากไปโดยไม่ยื้ออะไรเลย เหมือนเค้าปลงอะคะ เเต่ตอนนั้นเราไปส่องเฟสเค้า เค้าก็คงทุกข์มาก
เเต่ตอนนั้นเราไม่รู้สึกอะไร ลั้ลล้ามีความสุขกับคนใหม่
จนเวลาผ่านมาที่เราคบกับคนใหม่จะเกือบ2ปี เเฟนเราคนใหม่เค้าก็ดีมากคะ ดูเเลเอาใจใส่ ตามใจทุกอย่าง
เเต่ในวันนี้เรากลับรู้สึกคะ คิดถึง โหยหา เริ่มมองสิ่งที่เราทิ้งไป สิ่งที่มีค่า รู้สึกผิด เหมือนความรักยังคงอยู่
ช่วงนี้เรารู้สึกไม่มีความสุขเลยคะ มันนึกถึงคิดถึง อย่างบอกไม่ถูก ร้องไห้เกือบทุกวัน
ได้เเต่ปลอบใจตัวเองว่า ก็เราเลือกเเล้ว ก็ต้องเดินหน้าอย่างเดี๋ยว ล่าสุดเมือวานก็ไปส่องเฟสเค้า เค้าก็ยังไม่มีใคร ทำให้เรารู้สึกไม่ดีเลย
ก็อยากให้เค้าเจอคนที่ดีเหมือนกัน
เราอยากเล่าประสบการตัวเองเพื่อเตือนเพื่อนๆที่กำลังคิดนอกใจ หรือกำลังตัดสินใจจะเลิกกับใคร
ให้คิดดีดี มีสติ อย่าวูวาม อย่าเห็นเเก่ของใหม่ เพราะเสียไปเเล้วก็ไม่มีวันได้คืนคะ
ทุกวันนี้เราก็จะเดินหน้าต่อไป จะซื่อสัตย์กับคนที่คบอยู่ตอนนี้ ไม่อยากให้เหตุการณ์ซ้ำรอยอีก
เพื่อนๆจะด่าเราก็ได้นะ เราสมควรโดนด่าจริงๆ เเละปลอบใจเราด้วยนะ ขอบคุณทุกคนที่สละเวลาอ่านเรื่องของเราคะ T-T