ชีวิตวัยรักอันแสนดราม่า ต้อยเสียน้ำตาเเล้วเจอคนใหม่

สวีสดีค่ะ ก่อนอื่นอยากจะมาแบ่งปันชีวิตรักวัยรุ่นทั่วไป ชื่อเรื่องอาจจะดูเว่อวัง แต่กะให้มันคล้องเเหละค่ะ 555 เริ่มเลยนะคะ สมมุต เราชื่อ เอ ค่ะ เรามีเเฟนคือบี เราคบกะบีมาตั้งเเต่ช่วงปีใหม่ 58 สิ้นปี 57 โดย ตอนที่บีจะขอเราเป้นเเฟนก่อนนั้นซัก 1-2 อาทิต บีก้อได้ลองไปคุยกะรุ่นน้องเราคนนึงซึ่งค่อนข้างสนิทกัน (เรากะบีเป้นเพื่อนรุ่นเดียวกันค่ะ) บีคุยกะน้องคนนั้น ปะมานเดือน ธค 57 ปลายเดือน จนตอนคืนวันเค้าดาว อยุๆบีก้อทักมาบอกชอบค่ะ เเล้วก้อขอเป้นเเฟน คือเรากะบีเป้นเพื่อนสนิทต่างห้องกันค่ะ ด้วยความที่สนิทเเล้วก้อเเอบชอบเค้าบ้างเหมือนกัน เลยตกลงเป้นเเฟนค่ะ ก้อคบกันมาอยุ่ได้ปะมานเกือบเดือนก้อมีเรื่องกันโดยเริ่มจาก น้องคนที่สนิทกะเราเเล้วบีทักไปคุยตอนนั้น จำได้มั้ยคะ สมมุตว่าน้องคือซีละกันค่ะ บีกะซีเริ่มสนิทกันเพราะเรื่องขอเราเป้นเเฟน เเต่เรากะซีสนิทกันนานเเล้ว อยุๆ วันนึงซีให้รหัสเฟสบีไปค่ะ สนิทกันขนาดนั้น เราก้อมีนะคะ เเต่ก้อไม่พอใจ คือเป้นเเค่รุ่นน้องต้องให้ขนาดนี้เลยหรอ เราเสียใจมากค่ะ พอบีรุ บีก้อมาขอโทด เป้นเเบบนี้หลายครั้งอยุ ทะเลาะกันเพราะซีตลอดเลยค่ะ จนคบกันได้ซัก 3 เดือน เราเริ่มไม่พอใจเพราะทะเลาะกันบ่อยไปเเล้ว เราเลยต่อสายหาบีเลยค่ะ ร้องไห้ บอกไปหมดว่าที่ทำ ที่พุดยังไม่ชัดอีกหรอว่าบีควรทำอะไร เเบบนี้ บีก้อขอโทดปนประชดนิดๆว่าเลิกคุยกะซีเเล้ว เดวบล้อกซีด้วยประมานนี้ พุดด้วยอาการประชดนิดๆมั้งคะ เเต่เขาก้อพุดเองนิ้ จนคบกันได้ประมาน 5 เดือน อยุๆ เราก้ออยากเข้าเฟสเค้าค่ะ ปกติไม่ค่อยไปยุ่งอะไร เข้าไปปึ๊บ เห้นข้อความที่ซีคุยกะน้องเค้าประมานว่า
น้อง: นี่ค่ะเบอ 08xxxxxxxx
บี: พี่คงโทหาน้องไม่ได้ละล่ะ
น้อง: อืม ก้อได้ ไม่เป้นไร ไว้ค่อยคุยกันก้อได้ค่ะเฮีย
คือด้วยความที่น้องเค้าเป้นคนเยอะมาก แล้วไม่ได้สวย มีเเฟนเป้นสิบๆคน เค้าป้อปมาก เพราะน้องเขาออกเเรงๆเฟคๆ คนชอบก้อมาก คนเกลียดดก้อมาก (ก่อนหน้านี้น้องเคยมีเรื่องกะเพื่อนเรื่อง ผชคล้ายๆเเบบนี้เเหละค่ะมา 2 คน เพื่อนสนิททั้งคู่) เราเห้นสนทนากันเเบบนั้นก้อขึ้นใหญ่เลยสิคะ ช่วงนั้นกำลังจะย้ายโรงเรียน เพราะจบเเล้ว เราเลยโกดบีมาก เราพยายามโทดบีก่อน ก้อโทเคลียกัน ก้อเป้นว่าโอเค เราให้อภัยนะคะ แต่ไม่ค่อยคุยด้วย จนผ่านไปได้เดือนกว่าๆก้อเกิดเรื่องคล้ายๆเเบบนี้อีก รวมๆเเล้วตั้งเเต่คบกันมาเกิดเรื่องประมาน 9 รอบค่ะ (อย่าว่าเราเลยนะคะ เรารักมากเจ้บมาก ยอมรับค่ะ) ตอนนั้นคือเสียใจมาก เเล้วอีก เดือนกว่าก้อจะย้าย รร เเล้วด้วยค่ะ ครั้งนั้นตัดสินใจยังไม่บอกเลิก  พอเราย้าย  รร ปึ้บ เรื่องก้อเกิดค่ะ ว่า 1. เราจะไม่ให้อภัยเขาอีกเเล้ว 2. โลกกลมมากค่ะ เราดันไปเจอเพื่อนสนิทเขา เราย้ายมาอยุคนละ รร กะ บีนะ เเต่เราเจอเพื่อนสนิทต่างรร ของบีค่ะ เจอกันที่เรียนพิเสดเป้นเพื่อนกันมา 4 ปีเเหนะ เพื่อนคนนี้สมมุตว่าคืออี นะคะ อีเป้นคนที่รุทุกเรื่องระหว่างเรากะบีไม่ว่าจะเป้นเเชท จดหมาย ที่ให้กัน พอเรามาเจออีวันเเรกปุ้ปก้อนึกออกเลย ว่าเป้นเพื่อนสนิทบี เห้นบีพุดอยุบ่อยๆ เราเริ่มสนิทกะบี จนเรื่องเกิดอีกค่ะ ไม่ต้องถามก้อรุว่า บีกะซีอีกเเล้วค่ะ เราตัดสินใจบอกเลิกเดี๋ยวนั้น ถามว่าเจ้บมั้ย ก้อมาก ถามว่าทนได้มั้ยก้อไม่ เลยตัดสินใจไป ช่วงนั้นเฮิทอาการหนัก เปิดเทอมใหม่ๆ สมงสมองนี่ขุ่น ช่วงนั้น อีเป้นคนที่ช่วยปลอบว่าโอเคยัง ไหนเล่าซิ ทั้งๆที่เค้ารุหมดเเล้ว มาเอาใจ ช่วยตลอด ปกป้อง เล่นด้วย เราเริ่มรุสึกดีกะอีนะ เค้าช่วยทุกอย่างนิสัยดีมาก เรารุจักเเบบส่วนตัวกะอีได้ซัก 4 เดือน เราเลยถามเค้าไปว่าเห้ยชอบใคร
เรา:เห้ย  ชอบใครวะ
อี: กุชอบ ม.ม้า
เรา : มะพร้าว มะนาว (ไล่ไปเรื่อย)
อี:กุไม่ได้ชอบมะพร้าวไรของหรอก กุชอบอะ
ตรงๆเเต่เขินมาก เค้าเป้นคนตรงๆเเบบจิงใจค่ะ เเต่เรายังไม่ได้คบกันนะคะ เพิ่งรุจัก พอเราคุยจนสนิทกันมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คอลกันทุกวัน วันนึงเขาก้อขอเป้นเเฟนค่ะ ชีวิตก้อเเฮปปี้ดี เเต่ บีก้อยังคอยตามถามไถ่อยุบ้าง เห้อ ก้อนึกว่าจะคบจะรุ่นน้องสาวสวยคนนั้นเเล้วซะอีกก
-จบ- เล่าเป้นประสบการชีวิตจิงเฉยๆนะค้า