ที่ตั้งกะทู้นี้ขึ้นมา เห็นมีคนไปตั้งกะทู้เกี่ยวกับอนิเมะไทยไม่พัฒนาเพราะผู้ใหญ่บ้านเราล้าหลัง ในเวปแห่ง 1 มา
ประมาณว่าบ้านเรา คนแก่ๆไม่เข้าใจความสำคัญของอนิเมะ-การ์ตูนประมาณว่าโทษแต่คนแก่ ผมเลยมานั่งคิด
เด็กเราสมัยนี้กล้าแสดงออกก็จริง แต่กล้าในทางแย่ๆมากกว่า ผมก็ 30 กว่าๆละโตมากับเกม-การ์ตูนเหมือนกัน
ผมเลยมานั่งคิดว่า เด็ก บ้านเราไม่รู้จริงเหรอว่าทำไมธุรกิจพวกนี้บ้านเราทำไมไม่พัฒนา ถึงโทษแต่คนแก่ๆ ความจริงคนรุ่นผมก็โตกับพวกนี้กันเยอะแล้วละ
ผมจะลองบอกเป็นข้อๆในความคิดผมนะ ที่ว่าทำไมไม่พัฒนา
1.เงิน-ตลาด
1.1 วงการพวกนี้ของเรา ต้นทุนในการพัฒนาของเราสูงมากโดยเฉพาะอนิเมะและเกม ค่าจ้างเราดันสูงกว่า ประเทศที่ค่าครองชีพเขาสูงกว่าเรา เช่น ถ้าคุณสังเกตุเห็นวงการอนิเมะญี่ปุ่น ที่ทำเป็น ซีซั่น 12 ตอนบ้าง 24 ตอนบ้าง เท่าที่พอรู้มาคือซี่ชั่น 1 ใช้งบไม่ต่ำกว่า 10 ล้านเยน เขาต้องมีสปอนเซอร์ และต้องหาโฆษณา และต้องดูยอดการสั่งซื้อ ถึงจะมีโครงการเรื่องอื่นต่อไป แต่ถ้าจะมาจ้างเราทำนอกจากคุณภาพโดยรวมเราไม่เท่าค่าแรงเราด้านนี้ดันสูงกว่าอีก
1.2 ถ้าใครเคยดูบาคุแมน จะเห็นว่าวงการเขาแข่งขันกันแรง ถ้ายังไม่ดัง หรือเป็นระดับผู้ช่วย ก็ต้องหางานพิเศษทำไปด้วย ถ้าสังเกตุ ทั้งในจีน-เกาหลีใต้-ญี่ปุ่น ค่าแรงเริ่มต้นของเขาในวงการนี้ไม่สูงเลยถ้าเทียบกับค่าครองชีพของเขานะ มันเหมือนว่าเขาถ้าจะทำตามฝันเขาต้องทนลำบากก่อน และพยายามทำผลงานให้เป็นที่ยอมรับก่อนจะได้สบาย (แต่บ้านเราผลงานยังไม่มี+ค่าแรงเริ่มต้นสูง) มันคงเอาอะไรไปแข่งกับเขาไหว
1.3 บ้านเราไม่นิยมเสียเงินซื้อของแท้ เล่น-อ่านฟรีได้ก็ฟรี คือจะให้เราพัฒนาตัวเองได้ ตลาดเราก็ต้องมี คนส่วนใหญ่ในวงการ ต้องเติมเงินเล่นเกมกันบ้าง การ์ตูนก็ต้องซื้อสะสมกันบ้าง ถ้าสังเกตุบ้านเราก็มีจัดแข่งเกม อาจเป็นงานเล็กเงินรางวัลไม่มาก ก็ตามตลาดบ้านเราที่เติมเงินละนะ ประเทศอื่นจัดงานใหญ่ชิงรางวัลกันสูงเพราะประเทศเหล่านั้นเขาเติมเงินกันสูง ถ้าตลาดบ้านเราเติมเงินกันหนัก งานแข่งใหญ่ๆชิงรางวัลมูลค่าสูงๆเดียวก็มีและถ้ามีกระแส โฆษณามา จะมีลีคอาชีพเกี่ยวกับเกมก็ไม่แปลกเลย แต่เราจะยอมรับไหมละว่าตลาดเราเล็กถ้าเทียบกับชาติอื่นที่เขามี
1.4 ตลาดบ้านเรา ไม่คุ้มค่ากับการลงทุนที่จะพํฒนาจากฝีมือคนไทย เพราะค่าแรงเราสูงแต่รายได้จากตลาดต่ำ ถ้าเคยเห็นเกมที่คนไทยทำจะรู้เลยว่าสู้ต่างชาติไม่ได้แต่ค่าแรงในการพัฒนา... บ้านเราเลยซื้อมาจากต่างชาติให้บริการจะคุ้มกว่า
2.บุคลากรในวงการ
บุคลากรบ้านเราแม้จะบอกว่าต้องการทำตามความฝัน แต่การจะให้ทนลำบากในค่าแรงที่ไม่สูงทำไม่ได้ ฐานรากเรายังไม่แน่นในคุณภาพแต่ราคาค่าใช่จ่ายพรีเมียม ถ้าสังเกตุประเทศที่เขาพัฒนาด้านพวกนี้เขาสร้างรากฐานการแข่งขันไว้ด้วยการกดค่าแรงเริ่มต้นไว้ ให้สามารถมีการลงทุนและพัฒนาได้ ใครทำได้ดี ผลงานมีการยอมรับก็ได้ค่าแรงที่สูงหรือรายได้ที่มหาศาล คือจะให้คนลงทุนกล้าเข้ามาลงทุนพัฒนาด้านนี้ เราต้องพิสูจน์ฝีมือและกดค่าแรงเพื่อให้เป็นแรงจูงใจ เพราะถ้าไม่มีคนเข้ามาลงทุน คุณจะเอาอะไรไปพัฒนาต่อยอดละครับ ถ้าอยากไล่ตามความฝันและอยากให้มีการพัฒนามันก็ต้องผ่านความลำบากกันก่อนและจะมีเพียงจำนวน 1 ที่ประสบความสำเร็จ แล้วถ้าวงการมันพัฒนาแล้วอาจมีการต่อยอดตั้งสมาคมและจัดแข่งขันชิงรางวัล หรือให้ทุนพัฒนาด้านต่างๆเกี่ยวกับวงการก็ว่ากันไป
ใครคิดอะไรได้ก็บอกละกันนะครับ หรือคิดว่าผมคิดผิดตรงไหนก็บอกนะครับ ผมก็อยากให้บ้านเราพัฒนาแบบชาติอื่น ไม่ใช่มาโทษคนแก่ ก่อนที่คนจะแก่เขาก็เคยเป็นเด็กและวัยรุ่นมาก่อนละครับ ไม่มีหรอกครับเกิดมาแล้วแก่เลย มันไม่พัฒนาหรอกครับถ้าไม่หาทางออกของปัญหาโดยแก้ที่สาเหตุ เด็กไทยสมัยนี้กล้าแสดงออก แต่อยากให้ใช้เหตุผลและแสดงออกอย่างสร้างสรรมากกว่านี้ก็ดีนะครับ
วงการเกม-การ์ตูน-อนิเมะของไทย
ประมาณว่าบ้านเรา คนแก่ๆไม่เข้าใจความสำคัญของอนิเมะ-การ์ตูนประมาณว่าโทษแต่คนแก่ ผมเลยมานั่งคิด
เด็กเราสมัยนี้กล้าแสดงออกก็จริง แต่กล้าในทางแย่ๆมากกว่า ผมก็ 30 กว่าๆละโตมากับเกม-การ์ตูนเหมือนกัน
ผมเลยมานั่งคิดว่า เด็ก บ้านเราไม่รู้จริงเหรอว่าทำไมธุรกิจพวกนี้บ้านเราทำไมไม่พัฒนา ถึงโทษแต่คนแก่ๆ ความจริงคนรุ่นผมก็โตกับพวกนี้กันเยอะแล้วละ
ผมจะลองบอกเป็นข้อๆในความคิดผมนะ ที่ว่าทำไมไม่พัฒนา
1.เงิน-ตลาด
1.1 วงการพวกนี้ของเรา ต้นทุนในการพัฒนาของเราสูงมากโดยเฉพาะอนิเมะและเกม ค่าจ้างเราดันสูงกว่า ประเทศที่ค่าครองชีพเขาสูงกว่าเรา เช่น ถ้าคุณสังเกตุเห็นวงการอนิเมะญี่ปุ่น ที่ทำเป็น ซีซั่น 12 ตอนบ้าง 24 ตอนบ้าง เท่าที่พอรู้มาคือซี่ชั่น 1 ใช้งบไม่ต่ำกว่า 10 ล้านเยน เขาต้องมีสปอนเซอร์ และต้องหาโฆษณา และต้องดูยอดการสั่งซื้อ ถึงจะมีโครงการเรื่องอื่นต่อไป แต่ถ้าจะมาจ้างเราทำนอกจากคุณภาพโดยรวมเราไม่เท่าค่าแรงเราด้านนี้ดันสูงกว่าอีก
1.2 ถ้าใครเคยดูบาคุแมน จะเห็นว่าวงการเขาแข่งขันกันแรง ถ้ายังไม่ดัง หรือเป็นระดับผู้ช่วย ก็ต้องหางานพิเศษทำไปด้วย ถ้าสังเกตุ ทั้งในจีน-เกาหลีใต้-ญี่ปุ่น ค่าแรงเริ่มต้นของเขาในวงการนี้ไม่สูงเลยถ้าเทียบกับค่าครองชีพของเขานะ มันเหมือนว่าเขาถ้าจะทำตามฝันเขาต้องทนลำบากก่อน และพยายามทำผลงานให้เป็นที่ยอมรับก่อนจะได้สบาย (แต่บ้านเราผลงานยังไม่มี+ค่าแรงเริ่มต้นสูง) มันคงเอาอะไรไปแข่งกับเขาไหว
1.3 บ้านเราไม่นิยมเสียเงินซื้อของแท้ เล่น-อ่านฟรีได้ก็ฟรี คือจะให้เราพัฒนาตัวเองได้ ตลาดเราก็ต้องมี คนส่วนใหญ่ในวงการ ต้องเติมเงินเล่นเกมกันบ้าง การ์ตูนก็ต้องซื้อสะสมกันบ้าง ถ้าสังเกตุบ้านเราก็มีจัดแข่งเกม อาจเป็นงานเล็กเงินรางวัลไม่มาก ก็ตามตลาดบ้านเราที่เติมเงินละนะ ประเทศอื่นจัดงานใหญ่ชิงรางวัลกันสูงเพราะประเทศเหล่านั้นเขาเติมเงินกันสูง ถ้าตลาดบ้านเราเติมเงินกันหนัก งานแข่งใหญ่ๆชิงรางวัลมูลค่าสูงๆเดียวก็มีและถ้ามีกระแส โฆษณามา จะมีลีคอาชีพเกี่ยวกับเกมก็ไม่แปลกเลย แต่เราจะยอมรับไหมละว่าตลาดเราเล็กถ้าเทียบกับชาติอื่นที่เขามี
1.4 ตลาดบ้านเรา ไม่คุ้มค่ากับการลงทุนที่จะพํฒนาจากฝีมือคนไทย เพราะค่าแรงเราสูงแต่รายได้จากตลาดต่ำ ถ้าเคยเห็นเกมที่คนไทยทำจะรู้เลยว่าสู้ต่างชาติไม่ได้แต่ค่าแรงในการพัฒนา... บ้านเราเลยซื้อมาจากต่างชาติให้บริการจะคุ้มกว่า
2.บุคลากรในวงการ
บุคลากรบ้านเราแม้จะบอกว่าต้องการทำตามความฝัน แต่การจะให้ทนลำบากในค่าแรงที่ไม่สูงทำไม่ได้ ฐานรากเรายังไม่แน่นในคุณภาพแต่ราคาค่าใช่จ่ายพรีเมียม ถ้าสังเกตุประเทศที่เขาพัฒนาด้านพวกนี้เขาสร้างรากฐานการแข่งขันไว้ด้วยการกดค่าแรงเริ่มต้นไว้ ให้สามารถมีการลงทุนและพัฒนาได้ ใครทำได้ดี ผลงานมีการยอมรับก็ได้ค่าแรงที่สูงหรือรายได้ที่มหาศาล คือจะให้คนลงทุนกล้าเข้ามาลงทุนพัฒนาด้านนี้ เราต้องพิสูจน์ฝีมือและกดค่าแรงเพื่อให้เป็นแรงจูงใจ เพราะถ้าไม่มีคนเข้ามาลงทุน คุณจะเอาอะไรไปพัฒนาต่อยอดละครับ ถ้าอยากไล่ตามความฝันและอยากให้มีการพัฒนามันก็ต้องผ่านความลำบากกันก่อนและจะมีเพียงจำนวน 1 ที่ประสบความสำเร็จ แล้วถ้าวงการมันพัฒนาแล้วอาจมีการต่อยอดตั้งสมาคมและจัดแข่งขันชิงรางวัล หรือให้ทุนพัฒนาด้านต่างๆเกี่ยวกับวงการก็ว่ากันไป
ใครคิดอะไรได้ก็บอกละกันนะครับ หรือคิดว่าผมคิดผิดตรงไหนก็บอกนะครับ ผมก็อยากให้บ้านเราพัฒนาแบบชาติอื่น ไม่ใช่มาโทษคนแก่ ก่อนที่คนจะแก่เขาก็เคยเป็นเด็กและวัยรุ่นมาก่อนละครับ ไม่มีหรอกครับเกิดมาแล้วแก่เลย มันไม่พัฒนาหรอกครับถ้าไม่หาทางออกของปัญหาโดยแก้ที่สาเหตุ เด็กไทยสมัยนี้กล้าแสดงออก แต่อยากให้ใช้เหตุผลและแสดงออกอย่างสร้างสรรมากกว่านี้ก็ดีนะครับ