เสียงสะอื้นสุดท้ายตอกย้ำชีวิตเศร้าๆ ฉากจบ แม่อายสะอื้น ที่ดูกี่ทีก็น้ำตาซึม

ละครยุคก่อน..ไม่ค่อยจำเป็นต้องอาศัยกระแส แค่บทและอินเนอร์ก็มาแรง
ฉากจบวันนั้น คือตรึงตามาก ร้องไห้กับเธอจริงๆ
ความทรงจำตอนนั้นเท่าที่จำได้ คือดาวนิล ไปเป็นดาราอยู่กับพระเอก เหมือนทอดทิ้งพ่อ ลูกและน้อง
แต่จริงๆคือนางก็ส่งเงินมาให้ตลอด แต่ป้าแถวบ้านเม้มมั้ง(ถ้าจำไม่ผิด)
ฉากตอนตาตาบอด กับหลานขาพิการเดินเร่ร่อน เอาหนังสือพิมพ์ห่มแทนผ้า นอนใต้สะพานลอย ยังจำได้อยู่
ร้องไห้หนักมากก พ่ออี้ด กะน้องที่แสดงเป็นลูกดาวนิล เล่นได้ดีมาก ได้พีคมาก
ถ้ารีเมค ขอคนแสดงถึงก็พอ ไม่ต้องพระนางกระแสแรงหรอก เรื่องดี บทจะทำให้ดาราแจ้งเกิดเอง #ความเห็นส่วนตัวล้วนๆ