เกริ่นก่อนเลยว่าซอยบ้านเราเป็นซอยส่วนบุคคลค่ะ(ในซอยมีบ้านอยู่ประมาณ4-5หลัง แต่แทบทุกหลังขับรถเข้า-ออกประจำ) มีทางเข้าชัดเจน เป็นถนนเข้ามา แถวหน้าซอยบ้านเรามีร้านอาหารเปิดตลอด เลยมีรถมาจอดแถวเลียบฟุตบาตบ่อยๆ (แต่ไม่ค่อยมีคนมาจอดปิดทาง)
เข้าเรื่องค่ะ เราเพิ่งกลับจากมหาลัย กำลังเหนื่อยได้ที่ พอจะเลี้ยวเข้าซอยบ้าน...อื้อหือ จอดแบบปิด ปิดทั้งทาง ไม่เหลือแม้แต่ช่องให้จักรยานผ่านด้วยซ้ำ(เราขับรถยนต์ค่ะ) เลยบีบแตรทีนึง เผื่อเจ้าของรถจะกินอยู่ร้านอาหารข้างๆนี้ เพราะปกติที่เคยเจอจอดปิดทาง เจ้าของรถจะนั่งอยู่ร้านแถวๆรถ เผื่อมีคนจะเข้าซอย แต่ปรากฏว่าไม่มาจ้า เราก็รอไปสิ รอจน แ ม่ ง หงุดหงิด เจ้าของรถก็เดินมา(ชาย1หญิง1)พร้อมจูงจักรยานมาด้วย ผู้ชายเลยขึ้นรถเพื่อขับออกไปก่อน ส่วนผู้หญิงอยู่รอกับจักรยาน ตอนเราจะขับเข้าเราก็พูดกับนางว่า “ทางเข้าทางออกก็เห็นอยู่ ทำไมถึงจอดขวาง” แต่ไม่เชิงประโยคคำถามหรอกค่ะ แค่อยากบ่น นางก็สวนเลยจ้า “จอดแค่แปปเดียวจะเป็นไรนักหนาวะ!” เรานี่อึ้งไปเลย
อื้อหือ อยากจะบอกออกไปเหลือเกินว่า “ไปจอดหน้าบ้านเมิงโน่นนนน” ที่จริงนางตะโกนด่าไล่หลังเรามาอีก แต่พอดีขับเข้ามาในซอยเลยได้ยินแค่นี้
คำขอโทษสักคำก็ไม่ได้ยิน คือสรุป เราผิดเหรอ? คือเราไม่มีน้ำใจกับเพื่อนร่วมโลกใช่ไหม? หรือเราใจแคบไป ???? โมโหมากกกกกกกกกกกกกกก
ปล.ถ่ายรูปไม่ทัน มัวแต่อึ้ง+โมโหหหหห
โดนจอดรถขวางทางซอยเข้าบ้าน กลายเป็นเราผิด???
เข้าเรื่องค่ะ เราเพิ่งกลับจากมหาลัย กำลังเหนื่อยได้ที่ พอจะเลี้ยวเข้าซอยบ้าน...อื้อหือ จอดแบบปิด ปิดทั้งทาง ไม่เหลือแม้แต่ช่องให้จักรยานผ่านด้วยซ้ำ(เราขับรถยนต์ค่ะ) เลยบีบแตรทีนึง เผื่อเจ้าของรถจะกินอยู่ร้านอาหารข้างๆนี้ เพราะปกติที่เคยเจอจอดปิดทาง เจ้าของรถจะนั่งอยู่ร้านแถวๆรถ เผื่อมีคนจะเข้าซอย แต่ปรากฏว่าไม่มาจ้า เราก็รอไปสิ รอจน แ ม่ ง หงุดหงิด เจ้าของรถก็เดินมา(ชาย1หญิง1)พร้อมจูงจักรยานมาด้วย ผู้ชายเลยขึ้นรถเพื่อขับออกไปก่อน ส่วนผู้หญิงอยู่รอกับจักรยาน ตอนเราจะขับเข้าเราก็พูดกับนางว่า “ทางเข้าทางออกก็เห็นอยู่ ทำไมถึงจอดขวาง” แต่ไม่เชิงประโยคคำถามหรอกค่ะ แค่อยากบ่น นางก็สวนเลยจ้า “จอดแค่แปปเดียวจะเป็นไรนักหนาวะ!” เรานี่อึ้งไปเลย
คำขอโทษสักคำก็ไม่ได้ยิน คือสรุป เราผิดเหรอ? คือเราไม่มีน้ำใจกับเพื่อนร่วมโลกใช่ไหม? หรือเราใจแคบไป ???? โมโหมากกกกกกกกกกกกกกก
ปล.ถ่ายรูปไม่ทัน มัวแต่อึ้ง+โมโหหหหห