สวัสดีค่ะทุกคนก่อนอื่นต้องบอกว่าเราเพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรกผิดพลาดประการใดขออภัยอภัยมา ณ ที่นี้ด้วยเน้อ
เริ่มเรื่องเลยกัน
เราชื่ออ้อย(นามสมมติ)นะตอนนี้เรียนอยู่ปี4มหาวิทยาลัยแห่งนึง คือเราแอบชอบเพื่อนที่เรียนอยู่ด้วยกัน ชอบมาตั้งแต่ปี1แล้ว แต่ด้วยความที่ว่าเราเป็นคนไม่กล้า พูดไม่เก่ง ไม่ค่อยยิ้ม ไม่สวย ผมสั้น(คนอื่นเลยคิดว่าเป็นทอม) แต่งตัวไม่เป็น ไม่แต่งหน้าด้วยเพราะแต่งไม่เป็น ไม่มีคนสนใจ ถ้าจะจัดให้เราอยู่ในฐานันดรไร้ตัวตนนี่มันใช่เลยอ่ะใช่จริงๆ ด้วยเหตุผลเหล่านี้แหละเราเลยทำได้แค่แอบชอบ แอบมอง แอบส่องทั้ง Facebook IG ส่องตลอดทั้งที่เขาเป็นคนไม่ค่อยอัพโซเชียลแต่ก็ส่องได้ทั้งวี่ทั้งวัน เวลาทำงานกลุ่มที่อาจารย์จัดกลุ่มให้เรามักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกันตลอดเราดีใจนะที่ฟ้าดินให้เราได้ฟินบ้างในบางเวลาฮ่าฮ่าฮ่า เราเคยคิดที่จะบอกชอบเขานะแต่มันยากอ่ะชวนคุยเล่นยังไม่กล้าเลยถ้าจะได้คุยจริงๆมีแต่เรื่องงานเนี่ยแหละ ก็เขาเป็นคนเก่งอ่ะทุกอย่างเลย ทั้งด้านการเรียน งานศิลปะ กิจกรรม การเข้าสังคม เราเลยรู้สึกว่ามันไกลเกินไปไกลมากด้วย
มีอยู่ครั้งนึงมีเบอร์แปลกโทรเข้ามาหาเราแล้วบอกว่า
"อ้อยหรือเปล่า นี่เรามอสนะ" (นามสมมติ)
ตอนนั้นนี่แบบโลกทั้งโลกหยุดหมุนอ่ะ อึ้งไปพักนึงแล้วตอบกลับไปด้วยเสียงนิ่งๆว่า "อืมๆ"
เขาเลยพูดต่อว่า"อ้อยสั่งเสื้อไซส์ไรอ่ะเค้าต้องเอาชื่อส่งอาจารย์แล้ว"
แป่ววววววว สรุปก็โทรมาเรื่องเสื้อ
แต่ไม่เป็นไรแค่นี้ก็ฟินละ เรารีบจัดการเมมเบอร์ลงมือถือจากนั้นไลน์มันก็ขึ้นอัตโนมัติ แต่คิดว่ามีไลน์เขาแล้วจะทำอะไรได้เหรอเหอะได้แค่นั่งกดดูรูปไลน์กดไปกดมาแค่นั้นน่ะ
มีช่วงปี2อ่ะเขามีแฟนตอนนั้นเรานี่แบบเศร้ามากอ่ะเพราะแฟนเขาสวย ผมยาว หุ่นดี ยิ้มเก่ง พูดเก่ง เรานี่ตรงข้ามทุกอย่างทั้งไม่สวย ทั้งผมสั้น ทั้งอ้วน ทั้งไม่ยิ้ม ทั้งไม่พูด เราเลยคิดว่าดูจากแฟนก็รู้ละว่าเขาชอบคนแบบไหน ยิ่งรู้แบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรอย่างยิ่ง แต่เขาก็คบกันไม่นานนะก็เลิกกัน เราก็มีความหวังอีกครั้ง(เหรอ?)
จนกระทั่งตอนนี้ปี4แล้วเราก็แอบต่อไป เรื่องนี้ไม่มีใครรู้เลยนะแม้แต่เพื่อนสนิทก็ยังไม่รู้เลย เรารู้ว่ามีคนชอบเขาเยอะมากเราเลยไม่กล้าปรึกษาใครแต่มันอึดอัดอ่ะเลยขอมาระบายในนี้
จริงๆแล้วอยากบอกชอบเขาในนี้นะ
บอกเลยละกัน
เราชอบเธอนะ...คนตัวดำ คนกวนตีน คนชื่อ ม.
ถ้าฐานันดรไร้ตัวตนแอบชอบเธอ คิดว่า?
เริ่มเรื่องเลยกัน
เราชื่ออ้อย(นามสมมติ)นะตอนนี้เรียนอยู่ปี4มหาวิทยาลัยแห่งนึง คือเราแอบชอบเพื่อนที่เรียนอยู่ด้วยกัน ชอบมาตั้งแต่ปี1แล้ว แต่ด้วยความที่ว่าเราเป็นคนไม่กล้า พูดไม่เก่ง ไม่ค่อยยิ้ม ไม่สวย ผมสั้น(คนอื่นเลยคิดว่าเป็นทอม) แต่งตัวไม่เป็น ไม่แต่งหน้าด้วยเพราะแต่งไม่เป็น ไม่มีคนสนใจ ถ้าจะจัดให้เราอยู่ในฐานันดรไร้ตัวตนนี่มันใช่เลยอ่ะใช่จริงๆ ด้วยเหตุผลเหล่านี้แหละเราเลยทำได้แค่แอบชอบ แอบมอง แอบส่องทั้ง Facebook IG ส่องตลอดทั้งที่เขาเป็นคนไม่ค่อยอัพโซเชียลแต่ก็ส่องได้ทั้งวี่ทั้งวัน เวลาทำงานกลุ่มที่อาจารย์จัดกลุ่มให้เรามักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกันตลอดเราดีใจนะที่ฟ้าดินให้เราได้ฟินบ้างในบางเวลาฮ่าฮ่าฮ่า เราเคยคิดที่จะบอกชอบเขานะแต่มันยากอ่ะชวนคุยเล่นยังไม่กล้าเลยถ้าจะได้คุยจริงๆมีแต่เรื่องงานเนี่ยแหละ ก็เขาเป็นคนเก่งอ่ะทุกอย่างเลย ทั้งด้านการเรียน งานศิลปะ กิจกรรม การเข้าสังคม เราเลยรู้สึกว่ามันไกลเกินไปไกลมากด้วย
มีอยู่ครั้งนึงมีเบอร์แปลกโทรเข้ามาหาเราแล้วบอกว่า
"อ้อยหรือเปล่า นี่เรามอสนะ" (นามสมมติ)
ตอนนั้นนี่แบบโลกทั้งโลกหยุดหมุนอ่ะ อึ้งไปพักนึงแล้วตอบกลับไปด้วยเสียงนิ่งๆว่า "อืมๆ"
เขาเลยพูดต่อว่า"อ้อยสั่งเสื้อไซส์ไรอ่ะเค้าต้องเอาชื่อส่งอาจารย์แล้ว"
แป่ววววววว สรุปก็โทรมาเรื่องเสื้อ
แต่ไม่เป็นไรแค่นี้ก็ฟินละ เรารีบจัดการเมมเบอร์ลงมือถือจากนั้นไลน์มันก็ขึ้นอัตโนมัติ แต่คิดว่ามีไลน์เขาแล้วจะทำอะไรได้เหรอเหอะได้แค่นั่งกดดูรูปไลน์กดไปกดมาแค่นั้นน่ะ
มีช่วงปี2อ่ะเขามีแฟนตอนนั้นเรานี่แบบเศร้ามากอ่ะเพราะแฟนเขาสวย ผมยาว หุ่นดี ยิ้มเก่ง พูดเก่ง เรานี่ตรงข้ามทุกอย่างทั้งไม่สวย ทั้งผมสั้น ทั้งอ้วน ทั้งไม่ยิ้ม ทั้งไม่พูด เราเลยคิดว่าดูจากแฟนก็รู้ละว่าเขาชอบคนแบบไหน ยิ่งรู้แบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรอย่างยิ่ง แต่เขาก็คบกันไม่นานนะก็เลิกกัน เราก็มีความหวังอีกครั้ง(เหรอ?)
จนกระทั่งตอนนี้ปี4แล้วเราก็แอบต่อไป เรื่องนี้ไม่มีใครรู้เลยนะแม้แต่เพื่อนสนิทก็ยังไม่รู้เลย เรารู้ว่ามีคนชอบเขาเยอะมากเราเลยไม่กล้าปรึกษาใครแต่มันอึดอัดอ่ะเลยขอมาระบายในนี้
จริงๆแล้วอยากบอกชอบเขาในนี้นะ
บอกเลยละกัน
เราชอบเธอนะ...คนตัวดำ คนกวนตีน คนชื่อ ม.