ก่อนอื่นต้องขอเริ่มเรื่องราวคร่าวๆก่อนนะคะ แนะนำตัวก่อน ดิชั้นเป็นผู้หญิง อายุ 30 ปี หน้าตาไม่ได้สวยมากและไม่ได้ขี้เหร่อะไรเลย สูง 165 ซม. หนัก 55 กก.(ช่วงนี้น้ำหนักขึ้นค่ะ เพิ่งขึ้นเมื่อเดือนก่อน ขึ้นมา 5 กก. แต่ก่อนหนัก 48-49 กก.) ผิวขาว แต่งตัวทั่วไปค่ะ ไม่ได้หวือหวาตาแอ๊บแบ๊ว เน้นเนินนม หรือแต่งหน้าตาหนาโป๊ะอะไร ชีวิตปกติแต่งหน้า รองพื้น กรีดตาทั่วไปค่ะ สรุปจัดว่าไม่ได้ขี้เหร่ค่ะ ส่วนอาชีพก็ธุรกิจส่วนตัวออฟฟิศที่ร้าน นายหน้าอสังหาริมทรัพย์ บลาๆ และที่ร้านขายของชำด้วยค่ะ ส่วนสามีอายุเท่ากันค่ะ ไม่ได้หล่อมาก ธรรมดาๆ สูง 170 ซม. หนัก 66 กก. ทำงานประจำ ต่างอำเภอ กลับบ้านช่วงเสาร์-อาทิตย์ เพราะที่ทำงานห่างจากบ้านตัวเอง ประมาณ 100 กม.ค่ะ ทีนี้เริ่มเข้าเรื่องนะคะ ดิชั้นกับสามีแต่งงานกันเมื่อปลายปีก่อน ก่อนหน้าก่อนแต่งเราก็ใช้ชีวิตแบบแฟนกันทั่วไป แต่พอหลังแต่งก็ไม่มีอะไรมาก แต่หลังจากนั้นดิชั้นจำได้ว่า ดิชั้นมีอะไรกับสามีครั้งล่าสุดเมื่อเดือนมีนาที่ผ่านมา แล้วหลังจากนั้นก็เริ่มห่างหาย หาย หาย และก็หายยาวมาจนถึงทุกวันนี้ คือมันเครียดมากกกกกก ไม่รู้จะปรึกษาใครว่าควรทำยังงัย ความหมายคือไม่ได้ต้องการให้สามีมาทำการบ้านทุกวัน ทุกเวลา หรือทุกสัปดาห์ ทุกเดือน(ทุกเดือนมันก็นานแย่แล้วนะ) แต่นี้มันกี่เดือนแล้ว 9 เดือนแล้วนะ คือมันผิดปกติไปแล้วนะกับชีวิตคู่ หรือคู่อื่นก็เป็นคะ อันนี้ไม่รู้จะปรึกษาใครจิงๆ ดิชั้นไม่ได้ติดเซ็กส์หรือต้องการอะไรขนาดนั้น แต่มันไม่มีเลยนี่สิคะ ดิชั้นก็แต่งงานมีสามีนะคะ ไม่ให่มีอะไรกับสามีแล้วจะให้ไปมีอะไรกับใครถามจิง เครียดมากถึงขั้นฝันว่ามีอะไรกันเลยก็มี แล้วฝันบ่อยมาก คือดิชั้นเป็นคนมีอะไรพูดกันตรงๆ เพราะคิดว่าการใช้ชีวิตคู่มันควรจะหันหน้าเข้าหากันมีอะไรพูดคุยกันจะทำให้เข้าใจกันมากก่า คือมันบางทีก็เสียเซลฟนะคะ คือมันดูแบบใครฟัง ใครรู้เค้าคงจะหาว่าดิชั้นแย่มากๆ ถึงขั้นสามีไม่ทำการบ้านบกพร่องอะไรรึเปล่า คือทุกสิ่งทุกอย่างของการมีอะไรดิชั้นไม่ขาดตกบกพร่องค่ะ เช่นอาบน้ำ ทำความสะอาด ดูแลตัวเองก่อน...เสมอ ส่วนเวลามีอะไรชั้นมักจะให้ความสุขเค้าได้เสมอ คือ จะบอกว่าเวลาเราทำการบ้านกันเค้าเสร็จก่อนเสมอ แต่ดิชั้นไม่ค่ะ...แต่ก็ด้วยความรัก เลยไม่เป็นไร เสียสละ อดทน ทั้งๆทีบางทีดิชั้นเครียดจะปวดหัวทุกครั้ง แต่แค่เค้ามีความสุขก็คิดซะว่าช่างมัน แอบนอนร้องไห้บ้าง แต่เค้าไม่เคยรู้ แต่ตอนที่เค้าเสร็จแต่เราไม่ บางครั้งเค้าก็สงสารเรา เค้าก็ดูเครียดๆเป็นห่วงเรา แต่พอพักหลังเวลาทำการบ้าน คือไม่รู้ผู้ชายจะเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงบ้างมั้ย บางทีเราเข้าใจนะว่าคุณชอบให้เราอยู่ข้างบน แต่สามีดิชั้นท่วงท่าไม่ได้เยอะ บางทีบางช่วงดิชั้นปวดขาเพราะมันนานเกินไป บางทีก็ไม่ได้มีโหมดสลับท่วงท่าให้สุนทรีหรือพลิ้วไหวไปโดยละม่อม แต่กลับมันเหมือน...แล้วอยู่ๆ...เสร็จ คือเข้าใจนะคะ แล้วงัยต่อทีนี้ ดิชั้นจากที่เราจะทำการบ้านกันเพื่อมีความสุขกันและกันของรักเรา แต่กลับเครียดสิคะ ปวดหัวต่อด้วยเลย สามีก็เหมือนเครียดด้วยสิคะ คือบางทีดิชั้นก็นอนร้องไห้ แล้วหลังจากนั้นก็คุยกันเรื่องลูกดิชั้นพร้อมจะมีแล้ว แต่สามีกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย คือทุกวันนี้ยังพอถูๆไถๆ ถ้ามีตอนนี้กลัวจะไม่พร้อม แต่ประเด็นคือ...สามีดิชั้นไม่บอกเหตุผลค่ะ ว่าทำไมอะไรยังงัย คือเค้าเป็นคนไม่ค่อยพูดค่ะ ไม่ค่อยสื่อสาร ซึ่งมันไม่ใช่ผลดีของคู่ชีวิต แต่ดิชั้นสิคะ เครียดมาก....คือเรื่องลูกถ้าเราไม่พูดคุยกัน ใครจะมาบอกกะเราคะว่าควรมีตอนไหนเมื่อไหร่เพราะอะไร...ไหนคนอื่นรอบข้างคอยถามๆตลอด ส่วนเราตอบตามเนื้อค่ะ แต่ที่จิงแล้ว ไม่รู้เค้าวางแผนยังงัย เรากลัวเรามีลูกไม่ทันใช้ และตอนนี้ด้วยงานด้วยภาระเราพร้อมค่ะ เผื่ออุ้มท้อง เผื่อคลอด เผื่อเลี้ยง เผื่อเค้าจะครบขวบและเดินได้ เราคิดเผื่อแล้ว ส่วนค่าใช้จ่ายเราพอไหว แต่เค้ากังวล (อย่าเพิ่ง งง นะคะ เกี่ยวอะไรกับเรื่องมีลูกค่ะ เกี่ยวค่ะเดี๋ยวมีต่อค่ะ) ไม่รู้กับความคิดสามีที่วางแผนจะมีเมื่อไหร่ยังงัย ตอบใครไม่ได้เลยแม้กระทั่งตัวเอง คือรอแต่เค้าพร้อมแล้วดิชั้นละคะ เค้าไม่ถามดิชั้นบ้างหรอ ว่าพร้อมเมื่อไหร่ อะไร ยังงัย หรือคิดว่ายังงัย คือถ้าเค้ามีการวางแผนและเหตุผล ดิชั้นก็พอเข้าใจ ชั้นก็ยังไม่อุ้มท้องก็ได้รอได้ แต่นี่ดิชั้นไม่ทราบเลย คือพอเห็นคู่อื่นเค้าแบบดูมีความสุขวางแผนการมีลูก แต่ดิชั้นแทบจะร้องไห้ ไม่แทบละคะ ร้องเลยค่ะ เวลาอยู่คนเดียว สามีภรรยาไม่วางแผนด้วยกันให้ไปวางแผนกะใครคะ... แล้วเกี่ยวอะไรกับไม่ทำการบ้าน คือหลังจากนั้น เวลาทำการบ้านเค้าป้องกันค่ะ แต่ดิชั้นก็ทำการบ้านแบบเดาใจไม่ถูกว่าเค้าจะพร้อมมีลูกหรือไม่มีดี เค้าจะป้องกันหรือไม่ป้องกันหรืออะไรยังงัย ดิชั้นก็งงและสับสนสิคะ พอทำการบ้านเค้าป้องกันดิชั้นก็ถามค่ะ เค้าก็เหมือนแบบกลัวเรารู้ว่าป้องกัน(ดิชั้นก็แบบ จะ งง ทำไม ถ้าคุณคุยกันกะชั้นมันก็ไปทิศทางเดียวกันค่ะ) หลังจากนั้นดิชั้นก็เริ่มเครียดค่ะ เครียดกับการบ้านแต่ละครั้ง เดาทางไม่ถูกเลย แต่เรื่องลูกดิชั้นระบายและพูกับเค้าตรงๆแล้วค่ะ ถาม 3 รอบค่ะ กว่าจะไปทิศทางเดียวกันคืออีก 2 ปี ค่อยมีค่ะ แล้วชีวิตปกติ กลับมาแต่ละครั้งถ้าว่างเราชอบไปวัดกันค่ะ แต่ถ้าไม่ได้ไปไหน เค้านอนอย่างเดียวค่ะ เค้าทำงานเหนื่อยต้องออกพื้นที่ค่ะ แต่นอนเยอะไปนะคะ บางทีเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมันก็น้อยแล้ว แต่ว่างเมื่อไหร่เค้านอนค่ะ ถามว่าเวลาเค้ากลับมาก่อนนอนทำไรกัน ดิชั้นปิดร้าน 3- 4 ทุ่ม เค้ามาถึงดิชั้นเค้าก็เหนื่อยแล้วค่ะ อยู่รอแบบเหนื่อยๆ กว่าจะถึงบ้านอาบน้ำนอน เค้าก็ง่วงหลับก่อนเกือบทุกครั้งค่ะ ดิชั้นก็ดูทีวีไปสิคะ ไม่ได้ทำไร แล้วก็หลับตามไป ตื่นมาก็ไม่มีอะไรค่ะ ว่างเสาร์อาทิตย์ไปทำบุญกันค่ะส่วนมาก จะว่าทำไมไม่พูดคุยกันตรงๆ คุยบอกกันตรงๆหัะนหน้าเข้าหากัน คือดิชั้นพูดคุย 3-4 รอบแล้วค่ะ พูดตรงๆคุยตรงๆ เค้าเคยบอกว่าทำแล้วก็ไม่ถูกใจซักที ดิชั้นแทบจะบ้าเลยทีเดียว คือมันไม่ใช่ถูกใจไม่ถูกใจค่ะ เพราะการมีอะไรกันมันก็ไม่ถูกใจตั้งแต่แรกแล้ว แต่ดิชั้นก็มองข้ามให้เพื่อให้เค้าไปพัฒนาบ้าง โดยบอกวิธีอ้อมๆกลัวเค้าเสียเซลฟ และไม่มั่นใจ ดิชั้นก็บอกเค้านะบอกตรงๆว่าตั้งแต่แรกดิชั้นไม่เคยเสร็จเลย แต่ก็ไม่เรียกร้องอะไรก็ยอมให้ อย่างน้อยคุณก็เสร็จและมีความสุข แต่ดิชั้นสิทุกข์เหลือเกิน ไม่เคยพูดหรือเรียกร้องอะไร จนตอนนี้มันเกินไปรึเปล่า 9 เดือนแล้วนะ คืออะไร...ถ้าคิดว่าชั้นเอาแต่ใจ ถ้าดิชั้นเอาแต่ใจจริงๆ คุณจะรอดมั้ย ถ้าเป็น ผู้หญิงคนอื่นๆ เค้าจะมานั่งพูดแบบนี้กับคุณมั้ย เค้าจะมาคอยบอกคุณตรงๆมั้ย หรือเค้าจะมารอสามีมีอะไรแบบชั้นมั้ย.. เค้าไม่ว่าใส่คุณตั้งแต่อาทิตย์แรกหรอกหรือ...แล้วชั้นละ รออะไรถึง 9 เดือน ที่บ้านพ่อแม่ดิชั้นไม่รู้ด้วย ไม่มีใครรู้ด้วย มีแต่ดิชั้นกับสามีที่รู้กันเท่านั้นว่าเราไม่ได้มีอะไรกันมา 9 เดือนแล้ว ส่วนคนอื่นที่ได้แต่คอยถามว่าเมื่อไหร่จะมีลูกันซักที คุณรู้มั้ยคะ ดิชั้นน้ำตาตกนัยคือตอบไม่ได้ ว่าดิชั้นกะสามีไม่ได้มีอะไรมา 9 เดือนแล้ว ด้วยเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ถึงรู้เค้าก็ไม่ทำให้มันดีขึ้นซักที ตลกตัวเอง อนาถตัวเอง เหมือนคนมีข้อเสีย สามีไม่ทำการบ้าน ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้มีอะไรน่าเกียจ
1. เค้าไม่ได้มีคนอื่นค่ะ เท่าที่รู้จักเค้ามา และพฤติกรรมต่างๆมันไม่ใช่ค่ะ ส่วนทางนู้นเราก็ไม่มีวี่แววค่ะ เคยไปเซอร์ไพรส์ค่ะ เค้าทำแต่งาน ส่วนคนทางนู้นเราก็รู้จักค่ะ แต่ละวันเราคุยกันตลอดค่ะ โทรศัพท์อะไรก็ไม่มีความลับค่ะ เฟซเราก็ไม่มีความลับค่ะ เมลเช่นกัน เรื่องนี้เลยน่าจะไม่เกี่ยวค่ะ
2. จะว่าทำการบ้านแล้วกลัวมีลูกก็น่าจะเกี่ยวนะคะ แต่เราคุยกันเข้าใจแล้วนะคะ ว่าอีก 2 ปี ค่อยมี (แต่มันไม่ได้หมายความว่าอีก 2 ปี ค่อยทำการบ้านนะคะ) เพราะหลังจากคุยกันก็ยังไม่ได้ทำการบ้านเลยค่ะ
3. เรื่องทำการบ้านถ้าเค้าไม่มั่นใจ(เดาเอาเองค่ะ ไม่ได้ไปพูดกับเค้าหรือถามเค้าว่าไม่มั่นใจอะไรค่ะ) ถ้าเค้าว่าดิชั้นเอาแต่ใจ เคยบอกตรงๆให้เค้าไปดูหนังโป๊เลยนะคะ
4. เวลาทำการบ้านบอกตรงๆ เราไม่ได้ล้ำเค้าเกินนะคะ เพื่อให้บาลานซ์กัน
5. ถ้าจะว่าดิชั้นไม่สวยไม่มีอารมณ์ ไม่ใช่เลยนะคะ ดิชั้นเป็นผู้หญิงไม่ได้ขี้เหล่อะไรค่ะ คือทุกวันนี้ก็มีคนมาแอบหยอดบ้าง แอบชายตามองบ้าง แอบมองเราเวลาไปซื้อของกับเค้าบ้าง(ไม่ได้เข้าข้างตัวเองค่ะ หันไปเห็นพอดี ตอนเค้ามองแล้วอมยิ้มมอง พอเราหันมองไปแบบเค้าไม่ตั้งตัว เค้าก็ตกใจเขิลแล้วทำไรไม่ถูกค่ะ)
6. ถ้าจะว่าดิชั้นหมกมุ่นเรื่องนี้มากเกินไป มีความต้องการเรื่องนี้มากเกินไป ถ้าสามีไม่ทำการบ้านเกือบ 9 เดือน ดิชั้นเพิ่งจะมาพูดคุยหรือต้องการให้เค้าแก้ไข นี่คือดิชั้นต้องการมากไปรึเปล่าคะ
7. เรื่องบนเตียงดิชั้นโอเคอยู่ค่ะ ไม่ใช่นอนเฉยๆ อย่างเดียว....บลา บลา บลา
8. ถามว่าเรารักกันมั้ยรักกันค่ะ ดิชั้นรักเค้า เค้าก็รักดิชั้นค่ะ
ดิชั้นควรจะทำยังงัยดี เคยพูดตรงๆให้เค้าได้ตะหนักบ้าง(ขอใช้คำว่าตะหนักเพราะดิชั้นเครียดมากๆๆๆๆๆแล้ว) มันควรได้รับการแก้ไข เรื่องลีลาไม่ผาดโผนไม่เป็นไรดิชั้นให้อภัย เรื่องอื่นเข้าวัดทำบุญบ่อยไม่เป็นไร ดิชั้นก็ชอบทำบุญ แต่ไม่มีอะไรมาเกือบ 9 เดือน ดิชั้นว่ามันเกินไปนะ สำหรับความเป็นสามี เพราะดิชั้นไม่ได้คิดมีใครคนอื่น ไม่คิดนอกใจ เรื่องอื่นดิชั้นก็พยายามทำความเข้าใจแล้ว และก็ให้อภัยมองข้ามมันทุกเรื่องเพราะรัก เลยไม่ได้อยากเอามันมาเป็นหลักของชีวิต ส่วนเรื่องนี้ก็ไม่ได้ให้มาเป็นหลัก แต่มันเกินไปรึเปล่า คนอื่นถามเมื่อไหร่จะมีลูก ได้แต่คิดจะมีได้ยังงัยยยย สามีไม่ได้ทำการบ้านเลย แล้วเรื่องนี้ก็ไม่รู้จะปรึกษาใคร ในเมื่อคนที่ควรคุยด้วยมากที่สุดและบอกมากที่สุดคือเค้า แล้วถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นถามจิงๆพวกคุณจะทำยังงัย อยากร้องไห้เป็นภาษาสเปน(จิงๆร้องมาเยอะและบ่อยมากแล้วละคะ) ขอความคิดเห็นด้วยค่ะ
เครียดมาก!! สามีไม่ทำการบ้านมา 9 เดือนแล้ว ควรจะอะไรยังงัยดี? 18++
1. เค้าไม่ได้มีคนอื่นค่ะ เท่าที่รู้จักเค้ามา และพฤติกรรมต่างๆมันไม่ใช่ค่ะ ส่วนทางนู้นเราก็ไม่มีวี่แววค่ะ เคยไปเซอร์ไพรส์ค่ะ เค้าทำแต่งาน ส่วนคนทางนู้นเราก็รู้จักค่ะ แต่ละวันเราคุยกันตลอดค่ะ โทรศัพท์อะไรก็ไม่มีความลับค่ะ เฟซเราก็ไม่มีความลับค่ะ เมลเช่นกัน เรื่องนี้เลยน่าจะไม่เกี่ยวค่ะ
2. จะว่าทำการบ้านแล้วกลัวมีลูกก็น่าจะเกี่ยวนะคะ แต่เราคุยกันเข้าใจแล้วนะคะ ว่าอีก 2 ปี ค่อยมี (แต่มันไม่ได้หมายความว่าอีก 2 ปี ค่อยทำการบ้านนะคะ) เพราะหลังจากคุยกันก็ยังไม่ได้ทำการบ้านเลยค่ะ
3. เรื่องทำการบ้านถ้าเค้าไม่มั่นใจ(เดาเอาเองค่ะ ไม่ได้ไปพูดกับเค้าหรือถามเค้าว่าไม่มั่นใจอะไรค่ะ) ถ้าเค้าว่าดิชั้นเอาแต่ใจ เคยบอกตรงๆให้เค้าไปดูหนังโป๊เลยนะคะ
4. เวลาทำการบ้านบอกตรงๆ เราไม่ได้ล้ำเค้าเกินนะคะ เพื่อให้บาลานซ์กัน
5. ถ้าจะว่าดิชั้นไม่สวยไม่มีอารมณ์ ไม่ใช่เลยนะคะ ดิชั้นเป็นผู้หญิงไม่ได้ขี้เหล่อะไรค่ะ คือทุกวันนี้ก็มีคนมาแอบหยอดบ้าง แอบชายตามองบ้าง แอบมองเราเวลาไปซื้อของกับเค้าบ้าง(ไม่ได้เข้าข้างตัวเองค่ะ หันไปเห็นพอดี ตอนเค้ามองแล้วอมยิ้มมอง พอเราหันมองไปแบบเค้าไม่ตั้งตัว เค้าก็ตกใจเขิลแล้วทำไรไม่ถูกค่ะ)
6. ถ้าจะว่าดิชั้นหมกมุ่นเรื่องนี้มากเกินไป มีความต้องการเรื่องนี้มากเกินไป ถ้าสามีไม่ทำการบ้านเกือบ 9 เดือน ดิชั้นเพิ่งจะมาพูดคุยหรือต้องการให้เค้าแก้ไข นี่คือดิชั้นต้องการมากไปรึเปล่าคะ
7. เรื่องบนเตียงดิชั้นโอเคอยู่ค่ะ ไม่ใช่นอนเฉยๆ อย่างเดียว....บลา บลา บลา
8. ถามว่าเรารักกันมั้ยรักกันค่ะ ดิชั้นรักเค้า เค้าก็รักดิชั้นค่ะ
ดิชั้นควรจะทำยังงัยดี เคยพูดตรงๆให้เค้าได้ตะหนักบ้าง(ขอใช้คำว่าตะหนักเพราะดิชั้นเครียดมากๆๆๆๆๆแล้ว) มันควรได้รับการแก้ไข เรื่องลีลาไม่ผาดโผนไม่เป็นไรดิชั้นให้อภัย เรื่องอื่นเข้าวัดทำบุญบ่อยไม่เป็นไร ดิชั้นก็ชอบทำบุญ แต่ไม่มีอะไรมาเกือบ 9 เดือน ดิชั้นว่ามันเกินไปนะ สำหรับความเป็นสามี เพราะดิชั้นไม่ได้คิดมีใครคนอื่น ไม่คิดนอกใจ เรื่องอื่นดิชั้นก็พยายามทำความเข้าใจแล้ว และก็ให้อภัยมองข้ามมันทุกเรื่องเพราะรัก เลยไม่ได้อยากเอามันมาเป็นหลักของชีวิต ส่วนเรื่องนี้ก็ไม่ได้ให้มาเป็นหลัก แต่มันเกินไปรึเปล่า คนอื่นถามเมื่อไหร่จะมีลูก ได้แต่คิดจะมีได้ยังงัยยยย สามีไม่ได้ทำการบ้านเลย แล้วเรื่องนี้ก็ไม่รู้จะปรึกษาใคร ในเมื่อคนที่ควรคุยด้วยมากที่สุดและบอกมากที่สุดคือเค้า แล้วถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นถามจิงๆพวกคุณจะทำยังงัย อยากร้องไห้เป็นภาษาสเปน(จิงๆร้องมาเยอะและบ่อยมากแล้วละคะ) ขอความคิดเห็นด้วยค่ะ