เพื่อนทำกับคุณขนาดนี้คุณจะเกรียดไหม
จะเล่าตั้งแต่ว่าเข้ามหาลัยมา ชีวิตก็ได้เจอเพื่อนคนหนึ่ง เป็นเพื่อนสนิท จนเราได้เป็นหลีดเราก็มีเพื่อนเพิ่มขึ้นจนมีเพื่อนเป็นกลุ่มใหญ่ ประมาณ8คน แต่มีผญ คนหนึ่งที่เราเคยบอกเพื่อนั้งแต่ต้นว่ามันเป็นคนไม่จริงใจ แต่นี้ไม่ใช่จุดเริ่มต้น
จุดเริ่มต้นคือ ผญคนนี้ ฟอ (นามสมมุติ) บุคลิกเป็นคนขาว แต่หน้าไม่สวยเท่าไหร บวกกับความขาวเลยทำให้นางดูน่ารักในสายตาเพื่อนๆ เพื่อนก็จะชอบชมยกย่อด้วยการ บอกว่า อีสวย อีขาว อะไรประมาณนี้ ถ้าดูรูปลักษณ์คนก็จะมองว่าดีคะ เรียบร้อยหน้ารัก หน้าเชื่อถือ แล้วฟอคือคนที่มีอคติกับเราคะ ง่ายๆก็คือไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร นางไม่เคยเเสดงอาการหรือคำพูดใดๆเพราะมันเป็นคนเงียบๆ(จริงๆแล้วก็ไม่คะ) ผญถ้ามีใครไม่ชอบเราเราคิดว่าทุกคนพอจะรู้กันใช่ไหมคะ แล้ววันเวลาก็ผ่านมาเรื่อยๆ มีวันหนึ่งคะเราใส่ทรงเอสั้นมา แล้วอีฟอมันบอกว่า "ใส่สั้นไปไหมแอม" (นามสมมุติเราคะ) เราก็เฉยๆคะไม่พูดอะไร พอมาเรื่องที่สอง เรื่องเราย้อมผมคะ อยู่ดีๆเพื่อนรวมกันละบอกให้เราย้อมผมกลับคะ คนอ่านคิดไหมว่าลับหลังพวกเพื่อนๆพูดอะไรให้เาบ้างก่อนที่จะมาบอกให้เราย้อมกลับ มันต้องมีอีตัวนำความคิดเพื่อนคะเรียกง่ายๆเสี่ยมคนอื่นไม่ให้ชอบเรา เเล้วจากนั่นมาเราทำอะไรก็ดูผิด แล้วพวกเพื่อนๆก็เริ่มพูดถึงเรามากขึ้นๆในทางที่ไม่ดีนะคะ แต่นิสัยเราก็เหมือนเดิมคะ แต่มีคนใส่สีเติมแต่งเซี่ยมเพื่อนไม่ให้ชอบเราคะ สิ่งที่เพื่อนทำกับเรามาตลอดคะ คือการไม่ค่อยพูดกับเรา หรือพูดกับเราน้อย พอเวลานึกภาพออกไหมว่าเก้าอี้แถวหนึ่งมันมีไม่พอคะ แล้วพวกมันก็นั่งจับจองพื้นที่กันคะ แล้วเหลือเราเป็นคนสุดท้ายที่ไม่มีที่ เราก็ไม่ได้นั่งกับเพื่อนคะ แล้วพอลับหลังก็นินทาเราทุกอย่าง ไปก่อนเผื่อทุกอย่างจะดีขึ้น จริงๆไม่ใช่อย่างที่คิดเลยคะ แม้กระทั้งเวลาถ่ายรูปรวม เเล้วมีเพื่อนคนหนึ่งเรียกเรามาถ่ายด้วย เเต่เพื่อนก็พูดกับเพื่อนว่า"เรียกมันมาทำไม" แต่เราก็แกล้งทำเป็นเฉยๆไม่รู้ไม่ชี้ เพราะส่วนตัวเราไม่ชอบมีปัญหาคะแต่ทุกกลับหนักขึ้นเรื่อยๆทุกวันๆ มีวันหนึ่งคะ เพื่อนๆรอเรามานั่งเคลีย พอเรามาทุกคนก็ถามเราเป็นอะไร เราก็บอกเรา"น้อยใจเพื่อน" (เพราะพอเพื่อนๆไม่ค่อยชอบเราเขาก็จะพูดอะไรทำอะไรไม่ค่อยเกรงใจเราคะ)และทุกคนก็รุมถามเราเราคือเราคือคนเดียวคะ คือเราไม่สามารถตอบไม่สามารถอธิบายอะไรให้เพื่อนฟังได้เลยคะ ข้อหาที่เราโดนคือ เราพยามตีตัวออกห่างเพื่อน,เราไม่ทำงานช่วยเพื่อน,เราไม่ต้องไม่คุยในแชทกลุ่มไล,จะทำไรไม่ค่อยบอกเพื่อน อื่นๆ ว่าได้คืออะไรที่
ๆคือเราหมดคะ แล้วคิดดูว่าทุกคนรุมพูดใส่เราคนพูดอีกปัญหาหนึ่งคนละปัญหาๆแล้วพูดพร้อมๆกันๆ เราเจ็บมาคะ เรานั่งร้องให้เลยในวงนั่น คนที่นั่งดูเฉยๆแบบสบายๆคืออีฟอคะนั่งดูเพื่อนด่าและซ้ำเติมเรา แล้วในใจสิ่งที่อยากอธิบายคือ ที่พวกเพื่อนบอกว่าเราตีตัวออกห่าง คือเพื่อนๆไม่มองดูตัวเองคะเราบอกเลยช่วงนั่นเพื่อนแต่ละคนกำลังจะมีแฟน สุดท้ายทุกคนก็มีแฟนกันหมดคะ เราชวนไปไหนก็ไม่มีใครไปคะ เราก็เลยไปไหนมาไหนคนเดียวเวลามีปัญหาชีวิตก็ไม่รู้จะปรึกษาใครเพราะว่าเพื่อนๆก็ต้องคุยกับแฟนคะ เราเป็นคนเดียวที่ยังไม่มีตอนนั่นคะ แล้วปัญหาที่เราไม่ทำงานช่วยเพื่อน ฟังดูแย่เนาะ คือเวลาพวกมันทำงานมันไม่เคยนัดไม่เคยบอกเราเลยคะ แล้วเราก็ไม่รู้อะไรเลย จนพวกมันทำเสร็จ แล้วบางทีเพื่อนๆเอาแต่ความคิดของตัวเองโดยที่ไม่รับฟังความคิดเห็นจากเราคะ สรุปง่ายๆคือ มาทำรวมกันแล้วเราเป็นคนทำตามแบบของพวกมันคะ แล้วก็โดนข้อกานี้คะ. อันต่อไปคือไม่ค่อยคุยกะเพื่อนในแชทก็เพราะคนทุกคนมีเวลาของตัวเองคะ เราก็ดูหนังเล่นอะไรของเราไปเรื่อย ทุกคนรู้ใช่ไหมคะว่าไลกลุ่มสาระจะมีน้อยมากแล้วถ้าเราจะไม่ไปคุยไม่ตอบคิดว่าคงไม่กน้ามีปัญหาอะไร คือเราคิดว่ามันไม่หน้าจะใช่สิ่งที่เพื่อนเอามาพูดกันคะ เพราะมันคือนิสัยของแต่ละคนอยู่แล้วคะ เพื่อนต้องรู้จักยอมรับข้อดีและของเสียของกันและกันคะ จำไว้ว่าเราไม่ใช่เจ้าชีวิตเพื่อนคะ เพื่อนมีหน้าที่ดีกับเราละก็ช่วยเหลือกัน แล้วพอเพื่อนรุมเราใช่ไหมคะ เราก็จะอธิบายรายละเอียดกับข้อหาที่เพื่อนกล่าวหาเรา เรายังไม่ทันพูดอะไรเลยคะอีฟอก็พูดว่า "แอมควรเงียบแล้วฟังเพื่อน"พอเรามันบอกเราเเบบนี้เราก็เริ่มร้องไห้คะ เพราะเราเจ็บมากที่เพื่อนมาว่าเราเเบบนี้เพียงเพราะคนๆเดียวมาเซี่ยมให้เพื่อนว่าเราก็คือีฟอนี้แหละคะ แต่มันไม่ใช่คนพูดคะ มันเป็นคนอยู่เบื้องหลังทุกๆอย่าง ทุกคนพอจะเข้าใจรึยังคะว่าเรื่องที่ไม่หน้าพูดแต่ทุกคนก็เอามาพูด เพราะอะไรละคะ แล้วอีฟอก็พูดอีกว่า "แอม ไม่ชอบใครก็บอกมาเลย" กูเกรียดนั่นแหละอีสัส รู้ไหมคะการที่เพื่อนคุยกับเราเรากลับยิ่งเจ็บปวดคะ มันเป็แผลในใจเรามากคะ แล้วเราก็ต้องขอโทษเพื่อแล้วยอมรับในสิ่งที่เราไม่ได้ทำ แต่พอกลับหอเราก็ร้องไห้คะเราไม่ร้องให้ใครเห็นแต่เราก็เก็บไปร้องคนเดียวเป็นเดือน เเล้วเราก็ถามเพื่อนในไลกลุ่มว่า เรามีอะไรดีและไม่มีอะไรดีบ้าง เราจะได้แก้ให้ถูกจุด สรุปไม่มีใครบอกเราและตอบเราคะ มีแต่คนที่ยัดความผิดให้เราคะจนเราก็ต้องขอโทษและยอมรับผิด แล้วตอนนั่นเราก็เล่นกับเพื่อนเหมือนเดิมคะแต่การกระทำของเพื่อนที่มีต่อเราก็ไม่เหมือนเดิม เหมือนพวกมันบีบให้เราออกสุดท้ายเราก็ออกคะ แล้วโคตรเหงาเลย เรามีเพื่อนคุยคะแต่ก็ไม่ใช่กลุ่มคะ เพื่อนเพื่อนพวกนี้ดีกับเรามาก เราดีใจคะที่ยังมีคนที่ดีกับเรา มีวันหนึ่งเรานั่งอยู่ร้านกาแฟในมอคนเดียวคะ แบบแทบจะร้องไห้ เพราะทุกอย่างมันยังเจ็บปวด จู่ก็มีเรื่องดีๆเกิดขึ้น คือมีเพื่อนสองคนเดินมาหาเราแล้วบอกว่า"งานกลุ่มอยู่กับกูนะ " เราก็เลยบอก "อืม โอเค" คือเพื่อนกลุ่มที่เราออกมาไม่มีใครเอาเรามาทำงานกลุ่มด้วยคะ มันพากันเกี่ยงไม่เอาเรา บอก"ใครจะเอาก็เอาแต่กูไม่เอามัน" แล้วเพื่อนสองคนที่มาอยู่กับเราคือคนที่สงสารและรู้ว่าเราไม่ได้ผิดอะไร แถมพยามจะแก้ตัวกับเพื่อนให้เราด้วยซ้ำแต่เพื่อนไม่ฟังมัน เพราะมีอีฟอเซี่ยมเพื่อนอยู่ สรุปเราคนที่มาอยู่งานกลุ่มกะเราก็คือเพื่อนที่ดีที่สุดของเราคะเขามาอยู่กับเรา เรารู้สึกมันเหมือนการคัดเลือกคนที่ดีที่เหลืออยู่ในกลุ่มใหญ่นั่น เราดีใจมากที่เรามีเพื่อน จนตอนนี้เราก็อยู่สามคนที่เป็นเพื่อนที่ดี แล้วเพื่อนกลุ่มเดิมก็กลับบอกว่าเราไปพูดให้เพื่อนมองพวกมันไม่ดีแล้วทำให้เพื่อนออกจากกลุ่มมาหาเรา ทั้งๆที่เรายังไม่ได้พูดอะไรเลยคะ แล้วเพื่อนสองคนที่มาหาเรา ก็มีเพื่อนคนหนึ่งพูกะมันประมาณว่คิดดีแล้วหรอที่เลือกคนแค่คนเดียว (เออกูมันเศษเดนไม่มีค่าอะไรหรอก) แล้วเราก็ยังโดนนินทาอยู่เรื่อยๆคะ ประมาณ อีแอมมันไม่ปรับตัวเลยนะ ในใจกูเดียวนะพวกดีมากเลยหรอ พอเราออกจะกลุ่มมา เราก็รู้ว่าคนมองกลุ่มเก่าใหญ่เรายังไง คือมีแต่คนเกรียดกลุ่มนี้คะ ละคนเกือบทั้งห้องเกรียดกลุ่มนี้มาก เราก็เลยได้มองโลกมุมใหม่ ว่าเรารู้สึกโชคดีที่ได้ออกจากกลุ่มนั่นมา และข้างนอกนี้ยังมีคนที่ดีกับเราและรักเราคะ แล้วคนที่เราเกรียดมันมากคืออีฟอ แล้วอีฟอได้ทำอะไรวีระกรรมหนึ่งที่ต่ำและรับไม่ได้เลยคะ คือคุยกับคนที่เพื่อนเคยคุยคะ เราขอแก้ตัวให้เพื่อนเราด้วยนะคะ อีฟอคุยกะคนที่เพื่อนเคยคุยคือ เขียว (นามสมมุติ) เขียวเคยคุยกับผูชายคนหนึ่ง เขียวกริ๊ดเขามากและเขียวก็คุยกะเขามานานอยู่ แต่เขียวก็เลิกคุยจากนั่นเขียวก็มีแฟน แล้วเมื่อเวลผ่านมา อีฟอก็ได้คุยกับผู้คนคนนี้ คือในใจเราคุยได้ไงว่า เพื่อนเคยคุยมาแล้วนะเว้ย แล้วอีฟอมันเริ่มมีปัญหากับเพื่อนเพราะเรื่องไปคุยกับเพื่อนที่เคยคุยนี้แหละคือไม่มีใครรับได้คะ หมั่นใส่มากแล้วอีฟอมันก็โดนเพื่อนเรียกมาคุยเหมือนที่มันเคยทำกับเราคะ สมหน้าคะ พอมันจะพูดอะไรก็ไม่มีใครฟังไม่มีใครเห็นด้วย คือตอนนั่นเราบอกเลยว่าเราสะใจมาก ในที่สุดสิ่งที่เคยทำกับกูก็ได้รับ มากที่สุดคะ อ่อลืมมาต่อกันที่มันคุยกับผู้ชายที่เขียวเคยคุย แต่จะบอกก่อนว่าอีฟอเป็นคนที่เพื่อนเชื่อคำพูดมันทุกอย่าง แล้วมันทำอะไรก็ไม่เคยผิด ดังมันมันก็ไม่ยอมรับว่ามันผิดคะ มันก็ยังคุยกับผชคนนั่นต่อไป แล้วกลับมันก็พูดคะ ก็ผชชายไม่เอาเขียว อูยยยยมั่นหน้าคะอยากตบเลย คือผชคนนี้ไม่เคยคบกับเขียวคะ แต่สิ่งที่เพื่อนไม่ชอบมันเพราะว่า ทั้งๆที่มันเคยเห็นอีเขียวคุยกับผช ปลื้มผชมาก บางวันเขียวก็ได้กลับบ้านด้วยกันกับผช เพราะทางเดียวกัน คือเอาง่ายๆทุกอย่างที่อีเขียวเคยทำอีเขียวเคยคุยอีฟอก็เห็นหมดทุกอย่าง คือมันไปคุยได้ไงไม่เเคร์ความรู้สึกเพื่อนได้ อีฟออาจจะพูได้ว่าอรเขียวไม่ได้คบกะผช แต่มันติดตรงที่ว่าทำไมอีฟอทำกับเพื่อนได้ คืออารมมันเห็นทุกอย่าง ทำกะเพื่อนได้ไง แล้วพอมันทำอะไรไม่เคยผิด มันก็ไปปรึกษาคนอื่นง่ายๆก็คือการแก้ตัวให้ตัวเอง แล้วคนอื่นก้มองเขียวไม่ดี ว่าไม่เคยคบกะผชละจะมาอะไรทำไม แต่คือที่มันผิดคือมันไม่แคร์ความรู้สึกเพื่อนคะ แล้วที่คนก็เกรียดอีฟอหมดเลย อีฟอคือคนที่อยู่เบื้องหลังทุกๆอย่างเรื่องที่เพื่อนมาว่าเราก็เพราะอีฟอเซี่ยมเพื่อนทั้งนั่น แล้วเพื่อนๆก็มองเราไม่ดีเพราคำพูดของมัน คิดดูว่าเพื่อนจะมองเรายังไง มันทำเราเจ็บ มันทำเราเสียใจเป็นเดือน มันทำให้เราโดดเดี่ยว เราบอกเลยว่าเราทั้งเกรียดทั้งเเค้น เราอยากตบมันมากเลยคะ ตอนอยู่ในมอเราไม่ทำอะไรมันหรอกคะ แต่เวลาเจอข้างนอกเราก็ก็มองแบบอาฆาตเคียดเเค้นเพราะสิ่งที่มันทำกับเรามันเจ็บและจุกมากคะ เราบอกเลยวันนี้เราไม่ทำไรมันเเต่วันหน้าไม่แหน้ เพราะเราเจ็บอยู่ตลอดเวลาเราเจอมันทุกวันคะเพราะเรียนห้องเดียวกันหมดเลย เราบอกเลยว่าถ้ามันไม่ขอโทษไม่สำนึกผิด เราก็ไม่ยอมหรอกคะ เราอยากตบมาก มากจริงๆ เรานั่งมองดูมันทุกวันๆ เกรียดมาก ที่จริงสิ่งที่เล่ามายังน้อยกว่าที่เจอคะ เราโดนมากกว่ากว่านี้ ตอนเราออกจากกลุ่มมา เพื่อนทั้งจิกทั้งกัดใส่เรา ถามหน่อยว่าเราจะเจ็บไหม ถ้าจะไม่ให้เราเกรียดคนๆนี้ก็คงไม่ได้ ขอให้เพื่อนๆในห้องได้อ่านกันคะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ
ถ้าเพื่อนทำกับคุณขนาดนี้ คุณจะเกรียดและอยากตบไหม
จะเล่าตั้งแต่ว่าเข้ามหาลัยมา ชีวิตก็ได้เจอเพื่อนคนหนึ่ง เป็นเพื่อนสนิท จนเราได้เป็นหลีดเราก็มีเพื่อนเพิ่มขึ้นจนมีเพื่อนเป็นกลุ่มใหญ่ ประมาณ8คน แต่มีผญ คนหนึ่งที่เราเคยบอกเพื่อนั้งแต่ต้นว่ามันเป็นคนไม่จริงใจ แต่นี้ไม่ใช่จุดเริ่มต้น
จุดเริ่มต้นคือ ผญคนนี้ ฟอ (นามสมมุติ) บุคลิกเป็นคนขาว แต่หน้าไม่สวยเท่าไหร บวกกับความขาวเลยทำให้นางดูน่ารักในสายตาเพื่อนๆ เพื่อนก็จะชอบชมยกย่อด้วยการ บอกว่า อีสวย อีขาว อะไรประมาณนี้ ถ้าดูรูปลักษณ์คนก็จะมองว่าดีคะ เรียบร้อยหน้ารัก หน้าเชื่อถือ แล้วฟอคือคนที่มีอคติกับเราคะ ง่ายๆก็คือไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร นางไม่เคยเเสดงอาการหรือคำพูดใดๆเพราะมันเป็นคนเงียบๆ(จริงๆแล้วก็ไม่คะ) ผญถ้ามีใครไม่ชอบเราเราคิดว่าทุกคนพอจะรู้กันใช่ไหมคะ แล้ววันเวลาก็ผ่านมาเรื่อยๆ มีวันหนึ่งคะเราใส่ทรงเอสั้นมา แล้วอีฟอมันบอกว่า "ใส่สั้นไปไหมแอม" (นามสมมุติเราคะ) เราก็เฉยๆคะไม่พูดอะไร พอมาเรื่องที่สอง เรื่องเราย้อมผมคะ อยู่ดีๆเพื่อนรวมกันละบอกให้เราย้อมผมกลับคะ คนอ่านคิดไหมว่าลับหลังพวกเพื่อนๆพูดอะไรให้เาบ้างก่อนที่จะมาบอกให้เราย้อมกลับ มันต้องมีอีตัวนำความคิดเพื่อนคะเรียกง่ายๆเสี่ยมคนอื่นไม่ให้ชอบเรา เเล้วจากนั่นมาเราทำอะไรก็ดูผิด แล้วพวกเพื่อนๆก็เริ่มพูดถึงเรามากขึ้นๆในทางที่ไม่ดีนะคะ แต่นิสัยเราก็เหมือนเดิมคะ แต่มีคนใส่สีเติมแต่งเซี่ยมเพื่อนไม่ให้ชอบเราคะ สิ่งที่เพื่อนทำกับเรามาตลอดคะ คือการไม่ค่อยพูดกับเรา หรือพูดกับเราน้อย พอเวลานึกภาพออกไหมว่าเก้าอี้แถวหนึ่งมันมีไม่พอคะ แล้วพวกมันก็นั่งจับจองพื้นที่กันคะ แล้วเหลือเราเป็นคนสุดท้ายที่ไม่มีที่ เราก็ไม่ได้นั่งกับเพื่อนคะ แล้วพอลับหลังก็นินทาเราทุกอย่าง ไปก่อนเผื่อทุกอย่างจะดีขึ้น จริงๆไม่ใช่อย่างที่คิดเลยคะ แม้กระทั้งเวลาถ่ายรูปรวม เเล้วมีเพื่อนคนหนึ่งเรียกเรามาถ่ายด้วย เเต่เพื่อนก็พูดกับเพื่อนว่า"เรียกมันมาทำไม" แต่เราก็แกล้งทำเป็นเฉยๆไม่รู้ไม่ชี้ เพราะส่วนตัวเราไม่ชอบมีปัญหาคะแต่ทุกกลับหนักขึ้นเรื่อยๆทุกวันๆ มีวันหนึ่งคะ เพื่อนๆรอเรามานั่งเคลีย พอเรามาทุกคนก็ถามเราเป็นอะไร เราก็บอกเรา"น้อยใจเพื่อน" (เพราะพอเพื่อนๆไม่ค่อยชอบเราเขาก็จะพูดอะไรทำอะไรไม่ค่อยเกรงใจเราคะ)และทุกคนก็รุมถามเราเราคือเราคือคนเดียวคะ คือเราไม่สามารถตอบไม่สามารถอธิบายอะไรให้เพื่อนฟังได้เลยคะ ข้อหาที่เราโดนคือ เราพยามตีตัวออกห่างเพื่อน,เราไม่ทำงานช่วยเพื่อน,เราไม่ต้องไม่คุยในแชทกลุ่มไล,จะทำไรไม่ค่อยบอกเพื่อน อื่นๆ ว่าได้คืออะไรที่
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ