When The Dragon Can’t Fly : ยามเมื่อพญามังกรมิยอมโผบิน

จีน หนึ่งในอภิมหาอำนาจในเกือบทุกด้านของโลกใบนี้ จากอดีตประเทศที่เคยไม่มีปัญญาส่งมันฝรั่งซักชิ้นออกนอกโลก ตอนนี้พวกเขากำลังกลายเป็นผู้นำในหลายด้านๆของโลก โดยเฉพาะด้านเศรษฐกิจ

ยกเว้นอยู่เรื่องหนึ่งที่พวกเขายังทำไม่ได้ไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้ นั่นคือ การผงาดของฟุตบอลจีนในเวทีนานาชาติ

ทั้งๆที่มีประชากรกว่า 1.3 พันล้านคน มันไม่น่าจะเป็นเรื่องยากหากว่าจะหาแค่เพียง 11 คนมาเล่นให้กับทีมชาติจีน

แต่บางครั้งปริมาณมันไม่สำคัญเท่าคุณภาพ ถ้าเราใช้ตรรกะนี้ประเทศเล็กๆอย่างอุรุกวัยคงไม่เคยเป็นแชมป์โลก ประเทศอย่างเนเธอร์แลนด์คงไม่เคยได้เข้าชิงฟุตบอลโลกถึงสามสมัย และประเทศอย่างเบลเยี่ยมคงไม่ได้ขึ้นสู่อันดับ 1 ในฟีฟ่าแรงกิ้ง ทั้งๆที่มีประชากรน้อยกว่าจีนไม่รู้กี่เท่า

ฟุตบอลโลก 2002 คือครั้งแรกและครั้งเดียวของทีมชาติจีนในฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย แต่หลังจากนั้นฟุตบอลโลกกับทีมชาติจีนมันเหมือนจะเป็นดั่งเส้นขนานที่มองไม่เห็นจุดบรรจบ

มันช่างดูสวนทางกับฟุตบอลลีกของจีนที่ดูดีมีอนาคต ทีม กว่างโจว เอเวอร์แกรนด์ กำลังอัพเกรดตัวเองขึ้นมาไม่เพียงแต่จะเป็นทีมที่ใหญ่ที่สุดของจีน แต่กำลังจะเป็นทีมที่ดีที่สุดของเอเชียเวลานี้ไปแล้ว

จีนสามารถเก่งได้ทุกอย่างยกเว้นฟุตบอล (ชาย)

ทำไมถึงเป็นแบบนั้น? แล้วปัญหามันคืออะไรที่คอยฉุดรั้งมหาอำนาจของโลกรายนี้? จะว่าพวกเขาไม่นิยมฟุตบอลเหมือนพวกอเมริกันก็ไม่ใช่ ฟุตบอลได้รับความนิยมในจีนเป็นลำดับต้นๆเหมือนกัน

วันนี้เราจะมาลองดูกันว่าทำไมพญามังกรตัวนี้จึงไม่ยอมโผบิน และ มันจะมีวันที่พญามังกรตัวนี้จะผงาดในเวทีลูกหนังโลกหรือไม่

ใน When The Dragon Can’t Fly

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่