ความสำเร็จแค่เอื้อมของสิ่งที่ชอบปานกลาง คือ การต่อยอดงานวิจัยของพ่อผมให้เป็นที่ยอมรับและแพร่หลาย
เป็นงานวิจัยเกี่ยวกับปรัชญาและจิตวิทยา จริงๆมันก็ไม่ได้แค่เอื้มหรอกครับ
แต่ผมกับพ่อผมเป็นทีมเวิร์คที่ดีได้หากผมมุ่งมั่นทุ่มเทมากกว่านี้
พอดียังไม่ได้ทุ่มเทด้านนั้นจริงๆจังๆ แต่ผมกับพ่อ เรามีพรสวรรค์ในด้านปรัชญาและจิตวิทยาพอสมควร
มันทำให้เรานิยามความรู้สึกของตัวเองได้ชัดเจนและอธิบายได้
แต่บางทีมันก็เป็นคำสาปที่ทำให้เราต้องหนักใจในการทำความเข้าใจการกระทำเล็กๆน้อยๆของคน
คิดเล็กคิดน้อยว่างั้น ผมยังห่างจากพ่ออีกหลายขุมกว่าจะเข้าใจสิ่งที่ท่านสร้างมา
แต่สักวันมันจะต้องยิ่งใหญ่ ผมเชื่ออย่างนั้น
การเริ่มนับจาก 0 ของสิ่งที่ชอบมาก คือ การอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ จริงๆก็ไม่ได้สนใจมากมายขนาดนั้น
แต่ผมว่ามันก็เป็นสิ่งที่ผมสนใจมากตั้งแต่เด็ก ยิ่งโตยิ่งเหมือนกับค้นพบอะไรใหม่ๆ
เหลือแค่การต่อยอดและพิสูจน์ให้ได้ ก็คือต้องเรียนอีกมากถึงจะรู้ว่าสิ่งที่เราคิดมันถูกหรือผิด
เพราะผมเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์และกำลังคิดจะเรียนต่อในด้านวิทยาศาสตร์
และผมเชื่อว่าความรู้ทางคณิตศาสตร์เป็นสิ่งที่เติมเต็มความเพ้อฝันของผมได้
คณิตศาสตร์ทำให้นามธรรมมีความชัดเจนและมีระเบียบ เมื่อก่อนผมเพ้อฝันไปเรื่อย
แต่ยิ่งเรียนวิศวกรรมแล้วผมยิ่งมองหลายๆอย่างเป็นคณิตศาสตร์มากขึ้นทั้งที่เมื่อก่อนผมเกลียดมันมาก
ฟิสิกส์เป็นเหมือนจิตวิญญาณ คณิตศาสตร์เป็นเหมือนกายหยาบ มีจิตวิญญาณแต่ไร้กายหยาบเราก็เหมือนไม่มีตัวตน
แต่ที่คิดหนักคือ วิทยาศาสตร์ประเทศเรายังถือว่าล้าหลังมากๆ ผมจะผิดหวังไหมถ้าเข้าไปเรียนต่อปริญญาโทในคณะนี้ เรียนแล้วอาจไม่ชอบก็ได้
ความสนใจผมในด้านวิทยาศาสตร์มีตั้งแต่เรื่อง การย้อนเวลา ลักษณะทางกายภาพของแสง การทำนายอนาคตด้วยสถิติ(จริงๆเกลียดสูตรสถิติมากๆ)
ไปจนถึงการประดิษฐ์หุ่นยนต์ที่มีความคิดมีอารมณ์เหมือนคน และแยกแยะสิ่งมีชีวิตกับไม่มีชีวิตได้
ระหว่างความสำเร็จแค่เอื้อมของสิ่งที่ชอบปานกลาง กับการเริ่มนับจาก 0 ของสิ่งที่ชอบมาก ควรเลือกอะไรดี?
เป็นงานวิจัยเกี่ยวกับปรัชญาและจิตวิทยา จริงๆมันก็ไม่ได้แค่เอื้มหรอกครับ
แต่ผมกับพ่อผมเป็นทีมเวิร์คที่ดีได้หากผมมุ่งมั่นทุ่มเทมากกว่านี้
พอดียังไม่ได้ทุ่มเทด้านนั้นจริงๆจังๆ แต่ผมกับพ่อ เรามีพรสวรรค์ในด้านปรัชญาและจิตวิทยาพอสมควร
มันทำให้เรานิยามความรู้สึกของตัวเองได้ชัดเจนและอธิบายได้
แต่บางทีมันก็เป็นคำสาปที่ทำให้เราต้องหนักใจในการทำความเข้าใจการกระทำเล็กๆน้อยๆของคน
คิดเล็กคิดน้อยว่างั้น ผมยังห่างจากพ่ออีกหลายขุมกว่าจะเข้าใจสิ่งที่ท่านสร้างมา
แต่สักวันมันจะต้องยิ่งใหญ่ ผมเชื่ออย่างนั้น
การเริ่มนับจาก 0 ของสิ่งที่ชอบมาก คือ การอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ จริงๆก็ไม่ได้สนใจมากมายขนาดนั้น
แต่ผมว่ามันก็เป็นสิ่งที่ผมสนใจมากตั้งแต่เด็ก ยิ่งโตยิ่งเหมือนกับค้นพบอะไรใหม่ๆ
เหลือแค่การต่อยอดและพิสูจน์ให้ได้ ก็คือต้องเรียนอีกมากถึงจะรู้ว่าสิ่งที่เราคิดมันถูกหรือผิด
เพราะผมเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์และกำลังคิดจะเรียนต่อในด้านวิทยาศาสตร์
และผมเชื่อว่าความรู้ทางคณิตศาสตร์เป็นสิ่งที่เติมเต็มความเพ้อฝันของผมได้
คณิตศาสตร์ทำให้นามธรรมมีความชัดเจนและมีระเบียบ เมื่อก่อนผมเพ้อฝันไปเรื่อย
แต่ยิ่งเรียนวิศวกรรมแล้วผมยิ่งมองหลายๆอย่างเป็นคณิตศาสตร์มากขึ้นทั้งที่เมื่อก่อนผมเกลียดมันมาก
ฟิสิกส์เป็นเหมือนจิตวิญญาณ คณิตศาสตร์เป็นเหมือนกายหยาบ มีจิตวิญญาณแต่ไร้กายหยาบเราก็เหมือนไม่มีตัวตน
แต่ที่คิดหนักคือ วิทยาศาสตร์ประเทศเรายังถือว่าล้าหลังมากๆ ผมจะผิดหวังไหมถ้าเข้าไปเรียนต่อปริญญาโทในคณะนี้ เรียนแล้วอาจไม่ชอบก็ได้
ความสนใจผมในด้านวิทยาศาสตร์มีตั้งแต่เรื่อง การย้อนเวลา ลักษณะทางกายภาพของแสง การทำนายอนาคตด้วยสถิติ(จริงๆเกลียดสูตรสถิติมากๆ)
ไปจนถึงการประดิษฐ์หุ่นยนต์ที่มีความคิดมีอารมณ์เหมือนคน และแยกแยะสิ่งมีชีวิตกับไม่มีชีวิตได้