ตามหัวข้อเลยนะคะ อยากรู้ว่าเคยกันมั๊ย แล้วทำยังไงต่อไป แชร์กันได้นะคะในทุกเรื่อง
สำหรับเรานี่เปนครั้งแรก สำหรับการเขียนกระทู้หาใครหรือถึงใครสักคน คนนั้น**
เราเปนเลส*นะคะ ที่อยู่คนเดียวมาหลังจากเลิกกับแฟนมา เกือบๆ4 ปีละ เพิ่งจะมา
เปิดใจกับเดกคนนึง อายุต่างกัน 13 ปีแน่ะ 55 แต่ไม่ได้คิดไรนะคะเพราะเราจริงใจ
ได้คุยกันนี่เพราะฟลุคๆ ที่หลังไมคคุยกันมากกว่าเลยสนิทกันมากขึ้น อาจจะดูเร็วไป
แต่สำหรับเราว่ามันใช้ใจคุยกันนะ คนที่โลกส่วนตัวสูงอย่างน้อง คือพวกเข้าหาสังคมยาก
แต่เค้าก้อทักเรามามันก้อเลยอืมมคุยกันไป ชอบเค้าตอนไหนไม่รู้ แต่เรามีข้อแม้เยอะมากเลย
หนึ่งเราต้องไปเมกาแบบอีกห้าปีกลับงี้ อายุที่แสนจะแตกต่าง น้องเปนไบ ไม่เคยมีแฟนหญิงเลย
มีแต่ชายมาโดยตลอด แค่นี้ก้อหนักสำหรับเราละที่จะคบ คือรู้สึกว่าเปนคนไม่มีอะไรแน่นอน
เอาซะเลย สามารถเปลี่ยนไปรักชายได้แบบทิ้งเราได้เลยอีกต่างหาก เสี่ยงสูงจริงๆนะคะ
แถมหน้าตาดีอีกต่างหาก แต่นะ เราคบคนที่ใจน่ะ สวยแค่ไหนจิตใจแย่คงไม่เอา
คิดมานานนะ กว่าจะบอกความรู้สึกออกไป เราบอกน้องว่า ถ้าเจอกัน ขอทำสามอย่าง
คือ สบตากันเวลาคุย จับมือกัน และขอกอด ในสามอย่างนี้ เราสามารถรู้ได้เลยว่า เค้ามีใจ
ให้เรามั๊ยโดยไม่มีใครเฟคใคร
แต่นะ สุดท้ายอาจจะไม่ได้เจอกัน นัดกันจะพาไปเข้าวัด
น้องมีคิวเลี้ยงไอติมตามสันยา เพราะมีเงินเดือนงวดแรกละ และทริปหัวหิน ไปกัน 4 คน
แต่พอมารู้อะไรลึกๆ ว่ามีคนหักหลังก้อนะ รู้สึกเหมือนกันแหล่ะ แต่ไม่ขอเอ่ยนาม
ทริปหัวหินยกเลิกทันที เราไปเองกับหมาดีกว่า ถ้าน้องจะไปด้วยก้อแล้วแต่
แต่จะบอกว่า น้องเค้าไม่ชัดเจนเท่าไหร่
ถามแล้วไมได้คำตอบ เลยตามตัวน้องเค้าหนึ่งวันเตมๆ ในทุกทางที่ทำได้ เพราะให้เวลา
ที่น้องเค้าขอกับการอยู่คนเดียวแล้ว แต่คิดว่านานเกินไป เลยตามหา ตามหาคือ ทางโฟน
ทางไลน ทางเฟส ไรงี้นะคะ ไม่มีทางไปตามแบบประชิดตัวเพราะไม่ใช่นิสัยเรา
จนเวลาของเราหมดลงแล้ว ที่จะรอคำตอบหรือในทุกๆอย่างจากน้องเค้า หลังจากวันที่
ตามหาน้องเค้า 1 วันเตมๆ อาจเปนเพราะเราคิดว่า ถ้าคนที่เหนว่าเราใช่หรือสำคัญจริงๆ
เค้าคงไม่ปล่อยให้เรารอแบบนี้น่ะ น่าจะรับสายเราไปตั้งนานแล้ว หรือบอกเรามาแต่แรกเลย
เราก้อเลยหยุดและพอ
แต่ถึงวันนี้เราก้อคุยกันปกตินะคะ หมายถึงเรา ไม่ได้อะไรอีกแล้ว
บอกได้แค่ว่ารู้สึกดีของเราไม่มีวันหมดหรือหายไป จะคอยหวังดีกับน้องเสมอ เพราะ
มันเปนสิ่งดีที่คนรู้จักคนนึงให้กันได้ และไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนถึงแม้จะไม่ได้เปนไป
อย่างที่ใจต้องการ เจบเลกๆ ดีที่ไม่ลึกซึ้งไม่ลงไปทั้งตัว แค่พอประมาณนึง
ที่สามารถถอยกลับมาทัน
**อีกส่วนนึงคงเพราะเราก้อไม่สามารถยุ่งกับ คนที่ไปยุ่งกับคนที่แต่งงานแล้วได้
พอได้อ่านมันก้อพูดไม่ออก รู้สึกว่าไม่ว่าจะยังไง ชาตินี้ถ้าเรารู้ว่าเค้าแต่งงานแล้ว
เราจะไม่แม้กระทั่งไปเที่ยวกันสองต่อสองแล้วจับมือกันอีก เราคงคิดถึงภรรยาเค้ามากกว่า
แค่รู้ว่าแต่งงานแล้ว เราก้อคงบายไม่เผลอใจแบบนี้แน่ๆ
พอได้อ่านในเม้นททุกอันถึงกับอึ้งกันเลยทีเดียวในกระทู้ที่น้องตั้งนะ
น้องเค้าสามารถทำได้ เรามารู้ทีหลังเราก้อถามน้องนะ น้องบอก
ว่านานมากละ อืมมมม หมดคำถามต่อ เพราะงั้น ดีละที่จบกันไปได้ จบหมายถึง
เราจบความรู้สึกชอบของตัวเองเพราะทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าว ไม่ใช่เพราะเรื่องน้องไปยุ่งกับคนแต่งงานแล้วนะคะ
ถึงแม้จะเสียความรู้สึกตรงนี้ด้วยก้อตาม คงเพราะเราเปนคนมีศีล การทำแบบนี้มันแย่ แหย่เท้าลงนรกไปข้างละ ทำไปได้
จบเพราะเราไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับน้องมากกว่า สำคัญสุดที่เลือก..........พอ
แต่ความรู้สึกดีที่มีให้เค้าเรายังสามารถให้ได้เสมอ และคงตลอดไปถ้าเค้าจะอยากรับมันไปตรงนั้น
ต้องบอกว่าเสียใจเหมือนกันนะคะ ที่คนที่เราเปิดใจให้ นานมากกไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้
แต่นะ คนจะไม่ใช่ก้อไม่ใช่แหล่ะ ทำให้ตายก้อไม่ใช่ ปล่อยดีกว่า
ต้องขอบคุณน้องเค้าที่ครั้งนึง เข้ามาทำให้ชีวิตมีสีสัน มีรอยยิ้ม มีความสุข
ถึงจะสั้นๆ แต่เชื่อเถอะในชีวิตไม่เคยลืมใครเลยสักคน คุณคือคนในความทรงจำเราคนนึง
แถมแฟนเก่าที่เลิกกันไป เกือบสี่ปี ยังกลับมาขอคืนดีเริ่มต้นกันใหม่ แต่นะ ชีวิตเราไม่เคยเดินถอยหลังเลย
เพราะงั้น ไม่มีทางลมพัดหวนอยู่แล้ว แต่เราก้อจะคิดถึงความดีที่มีให้กันเสมอเช่นกัน
ไม่ใช่เหตุผลเรื่องแฟนเก่ากลับมาที่ทำให้เราคบกันไม่ได้
อยู่ที่น้องและใจของเรา
ที่แปรเปลี่ยนไปจากคนที่ชอบ เปนพี่น้องกันไปแล้ว เท่านั้นเอง
เสียใจแต่ ยอมรับความจริง ไม่เจบไปกว่าฝืนใจตัวเอง
รู้สึกดี..แต่...ไม่ได้รู้สึกชอบอีกต่อไปแล้ว เคยเป็นกันมั๊ยคะ?? รักษาใจยังไง ( เลส )
สำหรับเรานี่เปนครั้งแรก สำหรับการเขียนกระทู้หาใครหรือถึงใครสักคน คนนั้น**
เราเปนเลส*นะคะ ที่อยู่คนเดียวมาหลังจากเลิกกับแฟนมา เกือบๆ4 ปีละ เพิ่งจะมา
เปิดใจกับเดกคนนึง อายุต่างกัน 13 ปีแน่ะ 55 แต่ไม่ได้คิดไรนะคะเพราะเราจริงใจ
ได้คุยกันนี่เพราะฟลุคๆ ที่หลังไมคคุยกันมากกว่าเลยสนิทกันมากขึ้น อาจจะดูเร็วไป
แต่สำหรับเราว่ามันใช้ใจคุยกันนะ คนที่โลกส่วนตัวสูงอย่างน้อง คือพวกเข้าหาสังคมยาก
แต่เค้าก้อทักเรามามันก้อเลยอืมมคุยกันไป ชอบเค้าตอนไหนไม่รู้ แต่เรามีข้อแม้เยอะมากเลย
หนึ่งเราต้องไปเมกาแบบอีกห้าปีกลับงี้ อายุที่แสนจะแตกต่าง น้องเปนไบ ไม่เคยมีแฟนหญิงเลย
มีแต่ชายมาโดยตลอด แค่นี้ก้อหนักสำหรับเราละที่จะคบ คือรู้สึกว่าเปนคนไม่มีอะไรแน่นอน
เอาซะเลย สามารถเปลี่ยนไปรักชายได้แบบทิ้งเราได้เลยอีกต่างหาก เสี่ยงสูงจริงๆนะคะ
แถมหน้าตาดีอีกต่างหาก แต่นะ เราคบคนที่ใจน่ะ สวยแค่ไหนจิตใจแย่คงไม่เอา
คิดมานานนะ กว่าจะบอกความรู้สึกออกไป เราบอกน้องว่า ถ้าเจอกัน ขอทำสามอย่าง
คือ สบตากันเวลาคุย จับมือกัน และขอกอด ในสามอย่างนี้ เราสามารถรู้ได้เลยว่า เค้ามีใจ
ให้เรามั๊ยโดยไม่มีใครเฟคใคร
แต่นะ สุดท้ายอาจจะไม่ได้เจอกัน นัดกันจะพาไปเข้าวัด
น้องมีคิวเลี้ยงไอติมตามสันยา เพราะมีเงินเดือนงวดแรกละ และทริปหัวหิน ไปกัน 4 คน
แต่พอมารู้อะไรลึกๆ ว่ามีคนหักหลังก้อนะ รู้สึกเหมือนกันแหล่ะ แต่ไม่ขอเอ่ยนาม
ทริปหัวหินยกเลิกทันที เราไปเองกับหมาดีกว่า ถ้าน้องจะไปด้วยก้อแล้วแต่
แต่จะบอกว่า น้องเค้าไม่ชัดเจนเท่าไหร่
ถามแล้วไมได้คำตอบ เลยตามตัวน้องเค้าหนึ่งวันเตมๆ ในทุกทางที่ทำได้ เพราะให้เวลา
ที่น้องเค้าขอกับการอยู่คนเดียวแล้ว แต่คิดว่านานเกินไป เลยตามหา ตามหาคือ ทางโฟน
ทางไลน ทางเฟส ไรงี้นะคะ ไม่มีทางไปตามแบบประชิดตัวเพราะไม่ใช่นิสัยเรา
จนเวลาของเราหมดลงแล้ว ที่จะรอคำตอบหรือในทุกๆอย่างจากน้องเค้า หลังจากวันที่
ตามหาน้องเค้า 1 วันเตมๆ อาจเปนเพราะเราคิดว่า ถ้าคนที่เหนว่าเราใช่หรือสำคัญจริงๆ
เค้าคงไม่ปล่อยให้เรารอแบบนี้น่ะ น่าจะรับสายเราไปตั้งนานแล้ว หรือบอกเรามาแต่แรกเลย
เราก้อเลยหยุดและพอ
แต่ถึงวันนี้เราก้อคุยกันปกตินะคะ หมายถึงเรา ไม่ได้อะไรอีกแล้ว
บอกได้แค่ว่ารู้สึกดีของเราไม่มีวันหมดหรือหายไป จะคอยหวังดีกับน้องเสมอ เพราะ
มันเปนสิ่งดีที่คนรู้จักคนนึงให้กันได้ และไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนถึงแม้จะไม่ได้เปนไป
อย่างที่ใจต้องการ เจบเลกๆ ดีที่ไม่ลึกซึ้งไม่ลงไปทั้งตัว แค่พอประมาณนึง
ที่สามารถถอยกลับมาทัน
**อีกส่วนนึงคงเพราะเราก้อไม่สามารถยุ่งกับ คนที่ไปยุ่งกับคนที่แต่งงานแล้วได้
พอได้อ่านมันก้อพูดไม่ออก รู้สึกว่าไม่ว่าจะยังไง ชาตินี้ถ้าเรารู้ว่าเค้าแต่งงานแล้ว
เราจะไม่แม้กระทั่งไปเที่ยวกันสองต่อสองแล้วจับมือกันอีก เราคงคิดถึงภรรยาเค้ามากกว่า
แค่รู้ว่าแต่งงานแล้ว เราก้อคงบายไม่เผลอใจแบบนี้แน่ๆ
พอได้อ่านในเม้นททุกอันถึงกับอึ้งกันเลยทีเดียวในกระทู้ที่น้องตั้งนะ
น้องเค้าสามารถทำได้ เรามารู้ทีหลังเราก้อถามน้องนะ น้องบอก
ว่านานมากละ อืมมมม หมดคำถามต่อ เพราะงั้น ดีละที่จบกันไปได้ จบหมายถึง
เราจบความรู้สึกชอบของตัวเองเพราะทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าว ไม่ใช่เพราะเรื่องน้องไปยุ่งกับคนแต่งงานแล้วนะคะ
ถึงแม้จะเสียความรู้สึกตรงนี้ด้วยก้อตาม คงเพราะเราเปนคนมีศีล การทำแบบนี้มันแย่ แหย่เท้าลงนรกไปข้างละ ทำไปได้
จบเพราะเราไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับน้องมากกว่า สำคัญสุดที่เลือก..........พอ
แต่ความรู้สึกดีที่มีให้เค้าเรายังสามารถให้ได้เสมอ และคงตลอดไปถ้าเค้าจะอยากรับมันไปตรงนั้น
ต้องบอกว่าเสียใจเหมือนกันนะคะ ที่คนที่เราเปิดใจให้ นานมากกไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้
แต่นะ คนจะไม่ใช่ก้อไม่ใช่แหล่ะ ทำให้ตายก้อไม่ใช่ ปล่อยดีกว่า
ต้องขอบคุณน้องเค้าที่ครั้งนึง เข้ามาทำให้ชีวิตมีสีสัน มีรอยยิ้ม มีความสุข
ถึงจะสั้นๆ แต่เชื่อเถอะในชีวิตไม่เคยลืมใครเลยสักคน คุณคือคนในความทรงจำเราคนนึง
แถมแฟนเก่าที่เลิกกันไป เกือบสี่ปี ยังกลับมาขอคืนดีเริ่มต้นกันใหม่ แต่นะ ชีวิตเราไม่เคยเดินถอยหลังเลย
เพราะงั้น ไม่มีทางลมพัดหวนอยู่แล้ว แต่เราก้อจะคิดถึงความดีที่มีให้กันเสมอเช่นกัน
ไม่ใช่เหตุผลเรื่องแฟนเก่ากลับมาที่ทำให้เราคบกันไม่ได้
อยู่ที่น้องและใจของเรา
ที่แปรเปลี่ยนไปจากคนที่ชอบ เปนพี่น้องกันไปแล้ว เท่านั้นเอง
เสียใจแต่ ยอมรับความจริง ไม่เจบไปกว่าฝืนใจตัวเอง