เพื่อนบ้านมาขอให้ไปรูดโทรทัศน์ให้  เพราะโทรทัศน์เขาพัง...เราก็บอกพ่อ บอกแม่ก่อน  แม่อนุญาติ...ส่วนพ่อไม่ให้ไปรูดให้ เพราะพ่อไม่ชอบบ้านนี้มาก

แต่เราก็ไปรูดให้  โดยที่แม่ก็รู้นะ เห็นใจเขา!!  

แต่ต้องบอกก่อนที่รูดให้ เพราะเมื่อก่อนที่บ้านเราไม่มีใครมีบัตรเครดิตเลย พ่อแม่เราเป็นแม่ค้า...จะซื้อของทีต้องเงินสด  บางอย่างพังนานกว่าจะมีเงินพอซื้อ  หรือไม่ก็ซื้อกับร้านทั่วๆไปที่ดอกแพงๆ ใช้แค่บัตรประชาชนง่ะ

พอไปซื้อโทรทัศให้เขา โดยเขาไปด้วย เลือกเองด้วยก็ได้ 0% 10 เดือน  เดือนละ  2,150 บาท  เดือนแรกเราก็เก็บเขา 2,165 บาท เพราะจ่ายที่ 7-11 มีค่าบริการ 15 ก็บอกเขาแล้วนะ
ตั้งแต่นั้นมา เดือนที่ 2-10 เขาจ่าย 2,150 บาทเป๊ะ ทุกเดือน คือเตรียมเงินพอดี...แบบกันเราทอน เพราะต้องเสียอีก 15 บาท
ยังๆๆๆ ยังไม่พอแค่นั้น โทรศัพท์มือถือลูกเขาด้วย 1,910 บาท ก็จ่าย 1,900 ทุกเดือน  
ยังๆๆๆ ยังไม่พอแค่นั้น ผ่อนมาสักพักโทรทัศเกิดเปิดไม่ติด  เรียกเราให้ยกไปซ่อม....เราก็แบบงงมากเลย  ทำไมไม่เอาไปศูนย์เอง

แล้วไปเก็บเงินทุกเดือน  ทำหน้าเหมือนเราไปทวงหนี้  ตอนใกล้จะหมดมีการบอกหมดแล้ว...เราบอกยังไม่หมด  ให้เราปริ้นใบเรียกเก็บไปให้ดูด้วย เราถ่ายส่งไลน์ไปให้ด้วย  และปริ้นไปให้ด้วย  เหมือนเรานี่ผิดมากเลย ทั้งๆที่เราเป็นเจ้าของบัตร (ตอนหลังพ่อรู้เรื่องเรากับแม่โดนด่ายับเลย)
ทุกวันนี้ผ่อนหมดแล้ว  จะมาให้รูดไอโฟนให้อีก  เราเลยบอกบัตรเราเต็ม...ตอนนี้ก็ไม่พูดกับเรา  ตลกดีอ่ะ

มันเป็นเงินไม่กี่สิบบาทหรอก  แต่เราก็ต้องมาควักเนื้อให้เขา...แล้วเขาก็ไม่มีความเกรงใจเราเลย  เสียทั้งเงิน  เสียทั้งมิตรภาพ